Het natuurmuseum Het Drents-Friese Woud is op 21 maart 1997 geopend. Het museum was gevestigd in de voormalige openbare lagere school op Woater’n an de aandere kaante van de Deeverse bos. In de voormalige multifunctionele ruimte van de school waren de vier seizoenen (voorjaar, zomer, herfst, winter) uitgebeeld. In het museum waren honderden dieren, voornamelijk vogels en zoogdieren, in allerlei soorten en maten te zien. Het museum was zeer professioneel ingericht.
Eigenaar en beroepsdierenpreparateur J. van der Vooren heeft het natuurmuseum Het Drents-Friese Woud in juli 2003 te koop gezet. Het openen van een natuurmuseum in de nabijheid van een nationaal parkje was natuurlijk toch wel een beetje de kat op het spek binden. Wie wilde gaan kijken naar opgezette dode dieren in een museum in een gebied waar je deze dieren ook levend in de bos kon zien rondlopen ?
De redactie van ut Deevers Archief moet met het schaamrood op de kaken melden dat hij nog niet weet wanneer het natuurmuseum Het Drents-Friese Woud is verkocht en wanneer het de laatste dag was dat het museum kon worden bezocht.
Een verzameling van 200 opgezette dieren van natuurmuseum Het Drents-Friese Wold is verkocht aan natuurmuseum Rheezer-marke nabij Hardenberg in Overijssel.
De redactie prijst zich wel bijzonder gelukkig na een bezoek aan het natuurmuseum een kleurenfolder van het natuurmuseum veilig te hebben gesteld, teneinde een afbeelding van die folder te kunnen tonen aan de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief. Zie de afbeeldingen 1 en 2.
En weer sloot in de gemiente Deever een met veel enthousiasme geopend museum de deuren. Andere museums die in het verleden hun deuren sloten waren De Oudheidkamer Schultehuis, De Museumboerderij, Het Glasmuseum, Het Radiomuseum, De Koetsenman en Het Oldtimermuseum. De Rotterdamse dichter Jules Deelder schreef het al: alles blijft, alles gaat voorbij, alles blijft voorbijgaan.
Weliswaar is in het schultehuis aan de brink van Deever het zo nodig zo genoemde Oermuseum gevestigd, maar dat is geen museum, dat is eigenlijk meer een soort van bezigheidstherapiecentrum voor vrijwilligers en zich stierlijk vervelende vakantiegangers.

Afbeelding 1

Afbeelding 2