Category Archives: Staatsbosbeheer

De grond was deurgreuit mit worg en bente

Posted on 7 september 2024

In de Provinciale Drentsche en Asser Courant van 11 augustus 1936 verscheen het volgende bericht over de tweede fase van de aanleg van een zandweg door studenten op de grens van de bossen van de Nederlandse staat en de bossen van de N.V. Maatschappij Het Landgoed Berkenheuvel.

De studenten werken weer
Evenals het vorige jaar zijn ook nu weer een aantal studenten, dames en heeren, in het werkkamp van de staatsgronden bij het zogenaamde Hoekenbrink in de nabijheid van ons dorp, bezig met den aanleg van een weg. ’s Morgens al vroeg trekken de heeren – den nacht brengen zij door in de hoeve Uilenhorst, ook eigendom van den Staat – er op uit om hun dagtaak te vervullen, terwijl de dames zorgen voor de inwendige versterking en belast zijn met het eten koken, hetgeen op het werk wordt bezorgd.
Voorwerkers van het Staatsboschbeheer zetten den aan te leggen weg uit en geven verdere aanwijzingen. Het gedeelte, dat thans onder handen wordt genomen, is vooral voor studenten geen gemakkelijk werk. De weg leidt ter plaatse door een moerassig gedeelte van het veld en moet aldaar over een lengte van plusminus 100 meter met 1 tot 1.25 meter worden opgehoogd. Het benoodigde zand wordt met kipkarren aangevoerd.
We gelooven stellig dat dit werk den heeren studenten niet mee zal vallen. Ook toen we hun gereedschap zagen, werden we zeer in onze meening gesterkt. De schoppen waren zoo dik als ploegijzers en het zou voor iemand, die iederen dag grondwerk verricht, bijna onmogelijk zijn om daarmee den grond, die met zogenaamde worg en bente is doorgroeid, te verwerken.
Het wil ons dan ook voorkomen, dat de studenten, die van ’s morgens 5 uur tot ’s middags 2 uur bezig zijn, hun ledematen na afloop wel kunnen voelen. Stellig zal dit de ontwikkeling der spieren ten goede komen. De lijn, welke voor den aan te leggen weg wordt gevolgd, loopt over de grens tussen de Staatsgronden en de gronden van de N.V. ‘Mij. Het Landgoed Berkenheuvel’, alsmede van enkele particuliere aangelanden. Evenwel kan worden geconstateerd, dat de studenten, waarvan nu de tweede ploeg werkzaam is, nuttig werk verrichten.
De aanleg van zoo’n weg is niet alleen noodzakelijk voor de verdere exploitatie van de aangrenzende gronden, ook zal hij zeer zeker het natuurschoon bevorderen, daar de weg, evenals het gedeelte dat vorig jaar is klaargekomen, zal worden beplant.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De in de tekst voorkomende Deeverse woorden worg en bente betekenen respectievelijk wilgenopslag en pijpenstrootje.
De door de studenten aangelegde weg heeft later de naam Studentenweg gekregen. Op de wandelkaart van het Landgoed Berkenheuvel uit 1936 heeft de weg de naam Studentenpad. De redactie heeft het vermoeden dat mr. Albertus Christiaan van Daalen de bedenker van deze naam is.
Pas in 1961 is de weg met de naam Studentenweg (met rijwielpad) in een topografische kaart ingetekend; zie het bijgevoegde detail van die kaart. Op later topografische kaarten is de naam van de Studentenweg gewijzigd in Studentenpad.
De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief, die nog steeds een verstokte liefhebber van het lezen van oude krantenberichten op papier is, kan het hier weergegeven bericht ook lezen op de bladzijden 35 en 36 van het nummer 22/4 (december 2022) van het papieren blad Opraekelen, dat is samengesteld door de fine fleur van vrijwilligers van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever, zeg maar de heemkunduge vurening uut Deever, zeg maar de nostalgieclub uut Deever. Maar ja, daarvoor moet je dat papieren blad wel in handen hebben. De redactie merkt op dat bij het bericht in de Provinciale Drentsche en Asser Courant van 11 augustus 1936 geen foto’s stonden.

Posted in de Olde Willem, Staatsbosbeheer, Student'nwaarkkaamp | Leave a comment

Saandige en hadde saandige heide en saandduun’n

Posted on 30 juni 2023

Bernardus Schotanus à Sterringa kreeg in 1682 opdracht van Gedeputeerde Staten van Frieslandt om nieuwe kaarten te maken van alle grietenijen in de provincie Frieslandt. Eerder had hij zijn vader Christianus Schotanus geassisteerd bij het maken van de kaarten en plattegronden in de Beschrijvinge van de Heerlyckheydt van Frieslandt (1664).
De opdracht van Gedeputeerde Staten resulteerde in de Friesche Atlas uit 1698. Een tweede, verbeterde druk daarvan werd in 1718 samengesteld door François Halma, drukker voor de Friese Staten.
Op bijgaande afbeelding is een stukje van de verbeterde Schotanus-Halma-kaart van de grietenij van Ooststellingwerf te zien. Op deze afbeelding is linksonder (in het grijze deel van de afbeelding) ook een stukje van een uithoek van de gemiente Deever in Drente te zien.
In het grijze deel zijn de gehuchten Klein Woater’n en Groot Woater’n ingetekend als stemhebbende plaatsen met huizen (lees boerderijen). Het gehucht Klein Woater’n zal zo genoemd zijn, omdat daar minder stemhebbende plaatsen met huizen waren dan in Groot Woater’n.
De webstee van de heemkundige vereniging uut Deever vermeldt over de naam Woater’n.
In 1493 to Waethoeren genoemd. De plaatsnaam is samengesteld uit waet = nat en horn = hoek, wat natte hoek betekend.
Dat Woater’n de betekenis van natte hoek zou hebben, dat klinkt belangwekkend, echter lijkt volstrekt ongeloofwaardig, omdat Klein Woater’n en Groot Woater’n op hoogliggende sandige heyde en hoogliggende harde sandige heyde lagen; bovendien kon al het hemelwater snel afwateren via de veelal droogstaande bedding van de rijkelijk aanwezige beekjes.
De op de afbeelding zichtbare Wech over de Heyde tussen Klein Woater’n en Ter Wisga ligt heel dicht in de buurt van de huidige wegen met de namen Appelschaseweg en Canada.
Grazende schaapskudden hebben al ver voór 1700 een flink deel van de hoogliggende sandige heyde en de hoogliggende harde sandige heyde vernield met als gevolg dat de streek woestijnificeerde en sand duinen ontstonden.
Dat het uitgeplaatste Staatsboschbeheer nu door grootschalige vernieling van het cultuurbos de sand duinen weer te voorschijn heeft laten halen, heeft niets met herstel van oude bijna middeleeuwse natuur te maken, maar alles met decorbouw, met kunstnatuur, met een mentaliteit van wij bepalen wel wat goed voor u is.
Het uitgeplaatste Staatsboschbeheer vindt het eenvoudigweg niet voldoende dat de toevertrouwde terreinen goed worden beheerd. Waar het bij het uitgeplaatste Staatsboschbeheer om gaat is dat zij de decors willen bouwen, dat zij willen bepalen wat goed is voor het belastingbetalende publiek, dat zij bepalen waar het publiek van moet gaan genieten.
De externe positionering van Staatsboschbeheer heeft bee Woater’n geen publieksbetrokkenheid bij besluitvorming tot gevolg gehad. De noodzakelijke maatschappelijke participatie is hier niet van de grond gekomen. Maatschappelijke participatie kan leiden tot maatschappelijk draagvlak, wat de legitimatie moet zijn voor financiering uit de openbare middelen. Geen maatschappelijk draagvlak, geen belastinggeld als inkomstenbron.

Abracadabra-1209

Posted in De aandere kaante van de Deeverse bos, Staatsbosbeheer, Woater’n | Leave a comment

Ut stuwgie van ut Olde-Willem-nepstuwmièr

Posted on 19 maart 2023

Enige jaren geleden heeft nepnatuurcultuurfabrikant Staatboschbeheer het Oude Willemsveld na honderd jaar opnieuw in cultuur gebracht. Daar zullen flinke hoeveelheden waterdoorlatend zand met bulldozers zijn verschoven, teneinde een nepbeek te componeren. Zie de blauwe o zo idyllisch kronkelde lijn rechtsboven in afbeelding 1. Een deel van de Olde Willem in de Deeverse bos is op een detail van een in 2022 gemaakte luchtfoto te zien. Zie afbeelding 1. De weg, die op afbeelding 1 van midden onder naar links boven loopt, is de Woaterseweg. Rechts op afbeelding 1 is de camping met de naam ’t Oude Willemsveldt te zien. De drie donkere rechthoekige vlakken vormen samen het Olde-Willem-nepstuwmeer. Dit nepstuwmeer ligt binnen kunstmatig aangelegde stuwdijken en omsluit nagenoeg recreatiecentrum De Goede Weide. De nepcultuurnatuurfabrikant Staatboschbeheer heeft het nepstuwmeer ongetwijfeld op een tekentafel in het hoofdkantoor in het verre Amersfoort gecomponeerd. De redactie van ut Deevers Archief heeft het vermoeden dat nepnatuurcultuurfabrikant Staatboschbeheer het liefst ook recreatiecentrum De Goede Weide onder water wil zetten.
Voor het opstuwen en zoveel mogelijk tegenhouden van regenwater in het Olde-Willem-nepstuwmeer is bij de Woaterseweg een merkwaardig ontworpen stuw gebouwd. Zie afbeelding 2 en afbeelding 3. Op afbeelding 2 is wel te zien dat het water op 14 maart 2023 in het nepstuwmeer was opgestuwd tot een hoogte van 8.37 m boven N.A.P.. Maar het regenwater uit het Olde Willemsveld kan nog wel 30 centimeters hoger worden opgestuwd. Maar dan krijgen ze bij recreatiecentrum De Goede Weide natte voeten. Het overtollige regenwater stroomt over de stuw en komt terecht in het o zo idyllisch kronkelend aangelegde en o zo schilderachtige nepbeekje aan de andere kant van de Waterseweg.
Is het nepstuwmeer en de stuw in beheer bij het waterschap Drents-Overijsselse Delta ? Of speelt nepcultuurnatuurfabrikant Staatsboschbeheer eigen waterschapje ? Maar zonder vergunning van het waterschap Drents-Overijsselse Delta is ontwatering met drainagemiddelen, zoals de op afbeelding 2 zichtbare stuw, in het Oude Willemsveld verboden.
De stuw, die op de afbeeldingen 2 en 3 is te zien. ligt achter een ogenschijnlijk probleemwolfbestendige schrikdraadversperring. De helaas uitheemse runderen binnen de schrikdraadversperring kunnen ogenschijnlijk zo niet worden aangevallen door een uitheems roedeltje moordlustige probleemwolven. Dat soort schrikdraadwolvenversperringen zijn voor gewone hardwerkende schapen- en koeienboeren uiteraard niet te betalen.
De redactie heeft de kleurenfoto’s voor afbeeldingen 2, 3 en 4 gemaakt op dinsdag 14 maart 2023.

Afbeelding 1

Afbeelding 2

Afbeelding 3

Afbeelding 4

Posted in de Olde Willem, Staatsbosbeheer, Wolf | Leave a comment

Ut nepkuunststuwmièr in de Olde Willem

Posted on 9 mei 2021

Op de topografische kaart die in 1997 is uitgegeven, zie afbeelding 1, is het gebied rond het duurzame recreatiebedrijf De Goede Weide in de Olde Willem in de hoek van de Woaterseweg en de weg deur de Olde Willem nog als een gewoon degelijk landbouwgebied met rechte sloten ingetekend.
Op de topografische kaart, die zeven jaren na 1997, in 2014 is uitgegeven, zie afbeelding 2, is het gebied rond het duurzame recreatiebedrijf De Goede Weide in de Olde Willem in de hoek van de Woaterseweg en de weg deur de Olde Willem als een soort van waterachtig drassig gebied met nepkunstmeertjes en een kronkelende nepkunstbeekslootje, ingetekend. Dit is het resultaat van de uitvoering van de tekentafelplannen van de cultuurnatureluurinrichtingsdienst met de naam Staatsbosbeheer, kantoor houdende in het verre Amersfoort. Staatsbosbeheer is de door de Nederlandse staat (de Nederlandse belastingbetaler) ingehuurde zetbaas van natuur- en cultuurgebieden van de Nederlandse staat (de Nederlandse belastingbetaler). De grote vraag is of zetbaas Staatsbosbeheer ernstig en klantgericht bezig is met zijn plaatselijke opdracht, zijnde het beheren en het duurzaam tot maatschappelijk nut brengen van de terreinen in de Olde Willem rondom het duurzame recreatiebedrijf De Goede Weide.
Op afbeelding 2 is in de hoek van de Woaterseweg en de weg deur de Olde Willem en nota bene rondom recreatiebedrijf De Goede Weide in 2014 al een soort van speciale stuwdam ingetekend. Dat zal daar in het verre Amersfoort wel veel knarsetanden bij de knutselaartjes van zetbaas Staatsbosbeheer hebben opgeleverd. Die probeerde tevergeefs het duurzame recreatiebedrijf De Goede Weide het kostelijke recreatiegebied uit te werken. Die bood de eigenaren van het duurzame recreatiebedrijf De Goede Weide slechts een fooitje en een habbekratsje en een appeltje en een eitje. Daar trapt zelfs een seniele idioot nog niet in.
Die speciale stuwdam is daadwerkelijk aangelegd en aanwezig. De bedoeling daarvan is duidelijk te zien op bijgaande drie kleurenfoto’s, die de redactie heeft gemaakt op donderdag 22 april 2021. Op de foto’s is een vollopend en steeds groter worden nepstuwmeer te zien. De stuw voor dit nepstuwmeer is te vinden bij de kruising van het nepkunstbeekslootje met de Woaterseweg. Het is in het geheel geen vraag wat de grootste bijdrage levert aan het duurzaam en tot maatschappelijk nut brengen van de terreinen rond het duurzame recreatiebedrijf De Goede Weide. Een nepkunststuwmeer voor een paar verdwaalde watervogels of een duurzaam opgezet recreatiebedrijf De Goede Weide achter een speciale stuwdam op een nepschiereiland in een nepstuwmeer ? In een land dat zich permanent moet instellen op het leven met corona en het steeds meer vakantie houden in eigen land, zijn de faciliteiten van duurzame recreatiebedrijven, zoals De Goede Weide hard nodig. En straks kunnen de klanten van het duurzame recreatiebedrijf De Goede Weide ook nog mooie duurzame motorloze kanotochtjes maken op het steeds groter wordende en voller lopende nepkunststuwmeer. De redactie schat zelfs in dat de stuwdam langs de Woaterseweg binnenkort verder in de richting van Woater’n moet worden doorgetrokken.

Afbeelding 1 – Situatie in de Olde Willem in 1997

Afbeelding 2
Situatie in de Olde Willem in 2014. Langs de Woaterseweg, rondom het duurzame recreatiebedrijf De Goede Weide en langs de weg deur de Olde Willem is de speciaal aangelegde stuwdam grijs gearceerd weergegeven.

Afbeelding 3
Aan de linkerkant is de weg deur de Olde Willem te zien. In het midden is de speciaal aangelegde stuwdam te zien. Het water in het nepstuwmeer kan zeker nog wel meer dan een meter worden opgestuwd.

Afbeelding 4
Aan de linkerkant en aan de rechterkant van het nepstuwmeer in de Olde Willem is de speciaal aangelegde stuwdam te zien. Het water in het nepstuwmeer kan zeker nog wel meer dan een meter worden opgestuwd.

Afbeelding 5
Aan de rechterkant is het duurzame recreatiebedrijf De Goede Weide te zien. Aan de rechterkant van het water is de speciaal aangelegde stuwdam te zien. Het water in het nepstuwmeer kan zeker nog wel meer dan een meter worden opgestuwd.

Posted in de Olde Willem, Staatsbosbeheer, Toeristenindustrie, Topografie | Leave a comment

Broembroem en vroemvroem in de stilte

Posted on 4 december 2019

De redactie van ut Deevers Archief wil de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief uiteraard alle mooie en lelijke hoeken en mooie en lelijke uithoeken en mooie en lelijke gaten van de gemiente Deever laten zien en daar hoort zeer zeker de greinse van de gemiente Deever bij.
De redactie heeft de drie hier getoonde kleurenfoto’s van ut Ekingerpattie in de Ekingerbrook tuss’n ut greinspoaltie LXIII (greinspoaltie 63) en ut greinspoaltie LXV (greinspoaltie 65) op de greinse van de gemiente Deever en de puvincie Fryslân in de noamedag van donderdag 22 november 2019 emeuk’n. Greinspoaltie LXIV (greinspoaltie 64) stön ok langus ut pattie, mor is vot, is verdween’n, wie hef dat poaltie mit eneu’m ?
De looprichting van de redactie was van greinspoaltie LXV (greinspoaltie 65) hen greinspoaltie LXIII (greinspoaltie 63).
Ut Ekingerpattie ligt jammer genoeg op een soort van diekie, een soort van barrière, daarmee is de grote stille cultuurheide in wording openlandschappelijk en ecologisch gezien lelijk verminkt en in tweeën gesneden. Die verhoogde ligging is waarschijnlijk bedoeld om ut schelp’mpattie bij veel wateroverlast te behoeden voor overstromingen. Dan moet wel heel veel regen in het gebied vallen. Maar ut Ekingerpattie is daardoor wel bijzonder toekomstvast en klimaatbestendig geworden.
De redactie verbaasde zich bij het lopen over ut Ekingerpattie dat die ene overgebleven maar wel bijzonder beeldbepalende ekkelboom langus ut pattie in de natte Ekingerbrook, vlak bee de Kaele Duun’n, daar nog steeds staat en nog steeds niet door de cultuurnatuuruitvinders van de Stoat om zeep is geholpen. Daarmee is het archaïsche en utopische droombeeld van die zogenaamde grote stille kale barre verlaten Atlantische steppe vlak bij die zogenaamde grote stille kale barre verlaten Atlantische woestijn wel volledig verstoord. En daardoor is kettingzaaggevaar wel degelijk aanwezig. Deze ekkelboom moet derhalve met geschwinde spoed en in gestrekte draf op de lijst van monumentale bomen in de gemiente Deever worden geplaatst. En aan de ekkelboom moet ook een speciaal fluoriserend bordje met de volgende tekst komen te hangen: Streng verboden om te kettingzagen.
De redactie dacht bij het lopen over ut Ekingerpattie in de Ekingerbrook in een stiltegebied te lopen en alleen het suizen van de wind, het vallen van de regen, geluiden van vogels en zijn eigen voetstappen te zullen horen, maar dat bleek helaas niet het geval te zijn.
Vanaf verschillende kanten was die hele middag voortdurend het irritante zenuwslopende broembroem geronk van kettingzagen te horen, blijkbaar gaat de kaalslag in het cultuurbosgebied gewoon door.
En ook duidelijk te horen was het storende monotone vroemvroem gedruis van het drukke verkeer op de provinciale weg N381 tussen Beilen en Drachten, die langs de aandere kaante van Appelsche had moeten lopen. Dit kan alsnog gebeuren bij een mogelijke toekomstige ombouw van de N381 tot autosnelweg. Dan kan een flink deel van de bestaande N381 worden gesloopt en worden teruggegeven aan de cultuurnatuuruitvinders van de Stoat. Dan kunnen daar bijvoorbeeld zuurstoffabrieken en koolzuurslurpers in de vorm van ekkelboo’m worden geplant.

Posted in Aarfgood, Greinse, Greinspoal, Staatsbosbeheer | Leave a comment

Eapels rooi’n mit de mesiene in de Olde Willem

Posted on 10 oktober 2019

De redactie van ut Deevers Archief vindt bij het digitaliseren van zijn papieren archief (papperrassjus scannen en vervolgens die papperrassjus in de container voor het oude papier gooien), bestaande uit vooral veel dozen en veel mappen en veel ordners met veel foto’s, kranten- en tijdschriftenknipsels, reclamemateriaal, folders uut de gemiente Deever, en zo voort, en zo voort, en zo voort, zo nu en dan een door hem belangwekkend geachte afbeelding, in dit geval de foto op het voorblad van het maandblad Oeze Volk, nummer 8, jaargang 11, augustus 1967.

In 2016 is na ruim zestig jaren helaas een einde gekomen aan het mooie Drentstalige maandblad Oeze Volk. Het Drentstalige tijdschrift Zinnig is met ingang van 1 januari 2017 de opvolger van het maandblad Oeze Volk. Het Huus van de Toal is de uitgever van het tijdschrift Zinnig.
In augustus 1967 verscheen op het voorblad van nummer 8 van jaargang 11 van het maandblad Oeze Volk bijgaande prachtige foto van het machinaal aardappelen rooien in de Olde Willem. De redactie van ut Deevers Archief heeft toestemming van de redactie van het tijdschrift Zinnig dit voorblad in ut Deevers Archief te tonen. De redactie van ut Deevers Archief is de redactie van Zinnig bijzonder erkentelijk voor deze toestemming.
Bijgaande afbeelding is slechts een zo scherp mogelijke scan van het voorblad. De redactie weet niet of in het hopelijk wel bewaard gebleven archief van het niet meer bestaande maandblad Oeze Volk het negatief of een afdruk van de in 1967 gemaakte zwart-wit foto van het aardappelen rooien met een machine in de Olde Willem bewaard is gebleven. De grote vraag is natuurlijk: wie herkent de personen op de foto ? Deze foto behoort wat de redactie van ut Deevers Archief betreft volkomen terecht tot het fotografische erfgoed van de gemiente Deever.
Vijftig jaren nadat de foto van het machinaal aardappelen rooien is gemaakt is het verbouwen van eigen landbouwproducten in de Olde Willem helaas niet meer mogelijk. De Hoge Dametjes en Heertjes Van Het Grote Gelijk Van Staatschboschbeheer In Hun Ivoren Toren In Het Verre Amersfoort hebben alle landbouwgronden in de Olde Willem met veel te schaars belastinggeld opgekocht en zijn daar nu met veel te schaars belastinggeld bezig met het verbouwen van eigen nepnatuurproducten.
Bijvoorbeeld de slingerende bedding van een zogenaamde beek in goed drainerende waterdoorlatende zandgrond, waar dus in ten minste honderdduizend jaar geen beek heeft gestroomd. Zie de kleurenfoto’s van een machinaal geschraapt fantasiebeekbed in de vaak door middel van zware handarbeid ontgonnen woeste gronden in de Olde Willem. De redactie heeft bijgaande twee kleurenfoto’s gemaakt op woensdag 19 september 2018 ten noorden van de Olde Willemsweg in de Olde Willem. Op de tweede foto is nog net een berg in groen plastic verpakte hooibalen te zien. Ut sal wè ut laeste heu’j uut de Olde Willem ewest wee’n.
Voor de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief die ut Deevers echt willen beheersen, zoals bijvoorbeeld Drentenierders (import) die druk en ernstig bezig zijn met een indeeveringcursus Deevers voor Drentenierders, volgt hier de vertaling van de titel van dit bericht: Machinaal aardappelen rooien in de Olde Willem.
En voor wie de zin Ut sal wè ut laeste heu’j uut de Olde Willem ewest wee’n niet begrijpt volgt hier de vertaling: Het zal wel het laatste hooi uit de Olde Willem zijn geweest.

Posted in Aarfgood, de Olde Willem, Landbouw, Staatsbosbeheer | Leave a comment

Vall’nde stien’n en gevoar veur instott’n

Posted on 24 juni 2019

Op het gegevensbord bij het zo genoemde Prinsenbos bij de verdwijnende Uilenhorst in de Olde Willem staat onder meer de volgende tekst: Wel een woord van waarschuwing voor uw veiligheid; voer de dieren niet en houd gepaste afstand. Ook tot de ruïne van de Uilenhorst, omdat vallende objecten en instorting gevaar kunnen opleveren.
Van wat ooit de trotse boerderij met de naam ‘de Uilenhorst’ was, kan niet veel meer instorten, want de mannetjes die de bosschen van de Nederlandse Staat beheren, hebben de tot de boerderij behorende gebouwen de afgelopen jaren op een versnelde manier kunstmatig laten ruïneren en verwijderen.
Wat nu nog over is van ‘de Uilenhorst’ is een netjes aangeharkte plastic nepruïne, die het wel mooi doet op een foto, maar die beter maar zo snel mogelijk naar een puinbreker kan worden afgevoerd.
Of moeten die paar muren blijven staan, vanwege het verschaffen van leefruimte aan het zeldzame kalkzandsteenkruipertje ?
En wat te denken van de ‘ruïne’ van het pothokke, die te zien is op de laatste foto. In 2007 stond het hele pothokke er nog,
De redactie van ut Deevers Archief heeft de kleurenfoto’s op 13 november 2014 gemaakt.

Abracadabra-311

Posted in Boerdereeje, de Olde Willem, de Uilenhorst, Ontginning, Staatsbosbeheer, Verdwenen object | Leave a comment

Wat ur nog is van de Uilenhorst in de Olde Willem

Posted on 14 juni 2019

De redactie van ut Deevers Archief vervangt zo nu en dan de kopafbeelding van de webstee van ut Deevers Archief, soms wat eerder, soms wat later, je wilt niet dat de trouwe bezoeker lange tijd naar dezelfde kopafbeelding zit te koekeloeren.
De redactie heeft de hier afgebeelde kleurenfoto van wat nog over is van de boerderij met de naam ‘de Uilenhorst’ in de Olde Willem op woensdag 19 september 2018 gemaakt.
De Hoge Heren Van De Voorkant Van Het Absolute Gelijk Van De Maakbaarheid Van De Deeverse Natuur, gevestigd in een ver en gerieflijk hoofdkantoor in Amersfoort, zijn erg overtuigd van de nuttigheid van het handhaven van een berg kalkzandsteen in een op afstand geregisseerde en gedicteerde nepnatuur.
Als jij in het bezit bent van een mooie afbeelding uut de gemiente Deever en jij acht deze echt wel geschikt als kopafbeelding van deze webstee, aarzel dan niet deze afbeelding naar de redactie te sturen.
Het formaat van een kopafbeelding is 940 x 198 puntjes (200 dpi).
Als jij de hier afgebeelde kopafbeelding lelijk vind of niet geschikt acht als kopafbeelding van ut Deevers Archief, aarzel dan niet jouw mening luid en duidelijk aan de redactie kenbaar te maken.
De kopafbeelding is van 11 juni 2019 tot en met 12 augustus 2019 getoond.