Category Archives: de Deeverse bos

See kwaam’m nog wat geld tekötte veur ut kaamp

In de krant Het Volk verscheen op 2 juni 1934 het volgende bericht over de resultaten van de zoektocht naar sponsoren voor het studentenwerkkamp, dat gehouden ging worden in de Deeverse bos, waarvan de deelnemers gehuisvest gingen worden in de koestal van de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem.

Studenten naar het werkkamp 
De financiering is nog onvoldoende
Amsterdam, – Vrijdag. Omtrent het aaanstaande Nederlandsch Studenten Werkkamp schrijft men ons onder andere:
“De werkzaamheden ter voorbereiding zijn in vollen gang. Het kamp wordt te Diever (Drente) gehouden op de terreinen van het Staatsboschbeheer (houtvesterij Smilde).
Het werk der fourageerings-commissie heeft tot nu toe goede resultaten opgeleverd; verschillende fabrikanten stonden gratis levensmiddelen af. Helaas zijn de resultaten der financieringsactie voorloopig nog onvoldoende. Deze actie moet dan ook onverzwakt voortgezet worden. Voor het kamp is een bedrag van ƒ 2500 noodig.
De opzet van het kamp is berekend op drie groepen van veertig jongens en acht meisjesstudenten, die respectievelijk van 8-28 Juli, 29 Juli-18 Augustus en van 19 Augustus tot 8 September zullen komen. Voor de buitenlandsche studenten zijn tien plaatsen gereserveerd.
Het aanplakbiljet, welwillend ontworpen door J. Rotgans, wekt algemeene bewondering.
Uit propagandistisch oogpunt stelt de kampleiding ook eenige plaatsen beschikbaar voor aanstaande studenten, die juist eind-examen hebben gedaan of in de hoogste klasse van gymnasium of H.B.S. zitten.
Het kampgeld bedraagt ƒ 15 per drie weken.
Inlichtingen en aanmeldingen bij den kampsecretaris C. G. L. J. Klister, Karei du Jardinstraat 57, Amsterdam-Zuid (Girorekening Amsterdam N 1152, Postgiro: 13500 voor N1152).

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief, die nog steeds een verstokte liefhebber van berichten op papier is, kan ten zeerste een bericht van gelijke strekking lezen op de bladzijden 7 en 8 van Opraekelen 11/4 (december 2011), het papieren blad van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever, zeg maar de heemkunduge vurening uut Deever.. Maar ja, dan moet je wel in het bezit van dat papieren blad zijn of dat papieren blad bij iemand in kunnen zien.

Posted in de Deeverse bos, de Olde Willem, de Uilenhorst, Student'nwaarkkaamp | Leave a comment

Vivos voco, mortuos plango, fulmina frango

De organisatie van de studentenwerkkampen vonden in 1934 een geschikt geacht project in de Deeverse bos. De studenten werden gehuisvest in de koestal van de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem.
In allerlei kranten en tijdschriften verscheen de aankondiging van het derde studentenwerkkamp, ditmaal in de gemiente Deever.
De redactie van ut Deevers Archief toont hier als voorbeeld de aankondiging die op 4 mei 1934 in nummer 15 van jaargang 11 van het Utrechts Studentenblad met de titel Vivos Voco stond.

Nederlands studentenwerkkamp 1934
Het heeft de kampleiding mogen gelukken dit jaar een bijzonder geschikt object te verkrijgen, zoodat reeds thans de gelegenheid tot inschrijving als deelnemer kan worden geopend.
Het kamp zal gehouden worden in de nabijheid van Diever (Drente), alwaar dwars door een heuvelachtig, deels beboscht terrein een weg moet worden aangelegd, welke een verbinding zal vormen tusschen 2 bestaande wegen. Gedurende 9 weken zal hieraan kunnen worden gewerkt.
De deelneming staat slechts open voor hen, die aan een universiteit of hoogeschool studeeren. Voor meisjes-studenten is er een beperkt aantal plaatsen: zij zullen namelijk onder toezicht van een kampleidster zorgen voor het eten van de mannelijke deelnemers.
Evenals vorige jaren zullen ook eenige buitenlanders meewerken.
Het kamp wordt gehouden van 8 juli tot en met 8 september en zal bestaan uit 3 etappen van 3 weken elk, welke dus beginnen op 8 juli, 29 juli en 19 augustus. Men kan zich alleen opgeven voor den duur van één etappe. Het kampgeld zal voor de drie weken 15 gulden bedragen.
Voor aanmelding en inlichtingen kan men zich wenden tot den kampsecretaris: C. G. L. J. Kuster, Karei de Jardinstraat 57, Amsterdam-Zuid.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Op kerkklokken stond/staat vaak ‘vivos voco, mortuos plango, fulmina frango’, dat wil zeggen ‘ik roep de levenden, ik beween de doden, ik breek de bliksem’. De grote toneelschrijver Henrik Ibsen zou die woorden kunnen hebben bedacht.

Posted in de Deeverse bos, de Olde Willem, de Uilenhorst, Student'nwaarkkaamp | Leave a comment

Un pèèr beriggies over de student’nwaarkkaamp’m

De redactie van ut Deevers Archief heeft een niet-limitatief aantal krantenberichten over het studentenwerkkamp, dat in 1934, 1936 en 1937 was gehuisvest in de boerderij De Uilenhorst in ut Olde Willemsveld in de Olde Willem, opgenomen in ut Deevers Archief. De redactie heeft deze krantenberichten in chronologische volgorde in dit bericht weergegeven.

Studentenwerkkamp 1931

Dit studentenwerkkamp werd georganiseerd in de gemeente Havelte, dus niet in de gemiente Deever.

Studentenwerkkamp 1932

Dit studentenwerkkamp werd georganiseerd in Bakkeveen, dus niet in de gemiente Deever.

Studentenwerkkamp 1933

In 1933 is geen studentenwerkkamp georganiseerd, vanwege het ontbreken van een geschikt project.

Studentenwerkkamp 1934

De organisatie van de studentenwerkkampen vonden in 1934 een geschikt geacht project in de Deeverse bos. De studenten werden gehuisvest in de koestal van de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem.
In veel kranten en tijdschriften verscheen de aankondiging van het derde studentenwerkkamp, ditmaal in de gemiente Deever.
De redactie van ut Deevers Archief toont als voorbeeld de aankondiging die op 4 mei 1934 in nummer 15 van jaargang 11 van het Utrechts Studentenblad met de titel Vivos Voco stond.
Zie ook het bericht Vivos voco, mortuos-plango, fulmina-frango.

In de krant Het Volk verscheen op 2 juni 1934 een  bericht over de resultaten van de zoektocht naar sponsoren voor het studentenwerkkamp, dat gehouden ging worden in de Deeverse bos, waarvan de deelnemers gehuisvest gingen worden in de koestal van de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem.
Zie ook het bericht See kwaam’m nog wat geld tekötte veur ut kaamp.

In de krant Het Volk van 8 juni 1934 verscheen een bericht over de organisatie van en de deelname aan het studentenwerkkamp van onder meer dertig buitenlandse studenten. De studenten worden ondergebracht in de koestal van de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem.
Zie ook het bericht Buut’nlaanders koomt ok hen ut student’nwaar’kkaamp.

In de Provinciale Drentsche en Asser Courant verscheen op 22 juni 1934 een artikel, waarin een en ander helder wordt uitgelegd over het ontstaan en het doel van de studentenwerkkampen in Nederland.
Zie ook het bericht De organisasie van ut daarde student’nwaarkkaamp.

In de krant Het Volk verscheen op 6 juli 1934 een bericht over de voorbereiding van een studentenwerkkamp in Diever, dat wil zeggen dat de studenten ondergebracht zouden worden in de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem.
Zie ook het bericht Ut student’nwaarkkaamp gunk in 1934 wè deur.

In het Nieuwsblad van het Noorden verscheen op 14 juli 1934 een bericht over het studentenwerkkamp in Diever, lees het studentenwerkkamp, waarvan de studenten waren gehuisvest in de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem.
Zie ook het bericht Ut Student’npad is veur un diel ut Jeud’npad.

In het periodiek De Avondpost van 17 juli 1934 verscheen een foto van studenten aan het werk. Deze foto heeft omstreeks die datum in heel veel periodieken gestaan.
Zie ook het bericht Un skiere foto van ut student’nlaandmeetwaark.

In het tijdschrift ‘Eigen-erf: geïllustreerd familieweekblad voor Overijssel en Drente’, jaargang 10, nummer 18, 20 juli 1934, verscheen een foto van studenten aan het werk bij de aanleg van een zandweg met fietspad door de Deeverse bos.
Zie ook het bericht See möss’n mit de krooie en de skuppe waark’n.

In het periodiek De Standaard verscheen op 17 augustus 1934 een bericht over het studentenwerkkamp, dat was gehuisvest in de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem. In het periodiek Christelijk Dagblad voor Nederland – De Amsterdammer verscheen op 18 augustus 1934 hetzelfde bericht.
Zie ook het bericht Studiosi Iuvare Delectamur regelde de waarkkaamp’m.

In het ‘Leeuwarder Nieuwsblad: goedkoop advertentieblad’ verscheen op 23 augustus 1934 het bericht over de organisatie van weer een studentenwerkkamp in de boerderij De Uilenhorst in ut Olde Willemsveld in de Olde Willem.
Zie ook het bericht Ut daarde student’nwaarkkaamp.

In het Algemeen Handelsblad van 8 september 1934 onder de rubriek Onderwijs verscheen een artikel van de heer Jan Zuijderhoff over de studentenwerkkampen, die ondergebracht waren in de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem.
Zie ook het bericht De gedeenkplèète bee de Wilemienebaarke.

In het geïllustreerde familie-weekblad voor Groningen en Noord-Drenthe met de titel ‘Het Noorden in woord en beeld’ verscheen op 14 september 1934, in jaargang 10, in nummer 26, op de bladzijden 16 en 17, een fotoverslag van het studentenwerkkamp, dat was gehuisvest in de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem.
Zie ook het bericht Un fotovuslag van ut student’nwaar’kkaamp 1934.

Studentenwerkkamp 1935

De uitnodiging voor deelname is wel gepubliceerd, maar dit studentenwerkkamp in de Olde Willem is vanwege gebrek aan belangstelling niet georganiseerd.

Studentenwerkkamp 1936

In het Nieuwsblad van het Noorden verscheen op maandag 20 juli 1936 een kort bericht over het te organiseren studentenwerkkamp op de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem.
Zie ook het bericht Roggemiet’n bee de boerdereeje De Uilenhorst.

In de Provinciale Drentsche en Asser Courant van 11 augustus 1936 verscheen een bericht over de tweede fase van de aanleg van een zandweg door studenten op de grens van de bosschen van de Nederlandsche staat en de bosschen van de N.V. Maatschappij Het Landgoed Berkenheuvel.
Zie ook het bericht De grond was deurgreuit mit worg en bente.

Studentenwerkkamp 1937

In het periodiek De Nederlander verscheen op donderdag 25 februari 1937 een  kort bericht over het studentenwerkkamp in de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem.
Zie ook het bericht Ut student’nwaarkkaamp in De Uilenhorst.

In de Provinciale Noord-Brabantsche en ’s Hertogenbossche Courant van 30 augustus 1937 stond een foto van studenten in het studentenwerkkamp bij de boerderij De Uilenhorst
Zie ook het bericht Roggemiet’n bee de boerdereeje De Uilenhorst.

In het periodiek De Standaard verscheen al op 23 februari 1937 de uitnodiging voor deelname in augustus 1937 aan een te houden studentenwerkkamp in de Deeverse bos.
In het periodiek Nieuwsblad van Friesland verscheen op 4 augustus 1937 een bericht over de activiteiten van de studenten van het studentenwerkkamp in de Olde Willem.

In het periodiek Provinciale Drentsche en Asser Courant verscheen op 31 augustus 1937 een ander bericht over de activiteiten en de sluiting van het studentenwerkkamp in de Olde Willem.
Zie het bericht Ut student’nwaarkaamp in de Olde Willem in 1937.

Studentenwerkkamp 1938

De uitnodiging voor deelname is wel gepubliceerd, maar dit studentenwerkkamp in de Olde Willem is vanwege gebrek aan belangstelling niet georganiseerd.

Studentenwerkkamp 1939

De uitnodiging voor deelname is wel gepubliceerd, maar dit studentenwerkkamp in de Olde Willem is vanwege gebrek aan belangstelling niet georganiseerd.

Posted in de Deeverse bos, de Olde Willem, de Uilenhorst, Student'nwaarkkaamp | Leave a comment

Un skiere foto van ut student’nlaandmeetwaark

Eén foto kan meer vertellen dan een top-amateur-historicus van de Historische Vereniging Gemeente Diever, zeg maar de heemkunduge vurening uut Deever, in een zeer achtenswaardige verhaal van meer dan 2000 woorden op een jaarvergadering kan vertellen.
Let wel, mind you, nota bene, vestig hier uw aandacht op:
De Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever bestaat 30 jaar in november 2024. Nog 20 jaar volhouden, dan kan bij koningin Catharina-Amalia Beatrix Carmen Victoria het predikaat koninklijk worden aangevraagd.
Let wel, mind you, nota bene, vestig hier uw aandacht op:
De redactie van ut Deevers Archief stelt wel voor de historische lezing in de jaarvergadering om te dopen in ‘de Koene Gerritsen-lezing’. Koene Gerritsen was mede-oprichter en eerste voorzitter van de Historische Vereniging Diever. Dan kan in de aankondiging van de jaarvergadering bijvoorbeeld staan: De prestigieuze Koene Gerritsen-lezing zal dit jaar worden verzorgd door de heer Fred Jansen; zijn lezing heeft als titel ‘
‘De gemeente Diever in de Tweede Wereldoorlog’.
Maar wat let het bestuur van de Historische Vereniging Diever om op andere tijdstippen van het jaar een lezing te organiseren ? 

De bijgaand afgebeelde zwart-wit foto van zwoegende studenten, een landmeter en een baakhouder was in 1934 erg populair bij redacties van kranten. Het was in juli 1934 blijkbaar komkommertijd en de bladzijden moesten toch worden gevuld met ogenschijnlijk nieuws.
De hier afgebeelde foto stond in de volgende periodieken:
– De-Avondpost van 17 juli 1934;
– Haagsche Courant van 17 juli 1934;
– Rotterdamsch Nieuwsblad van 17 juli 1934;
– Bredasche Courant van 18 juli 1934;
– Delftsche Courant van 18 juli 1934;
– Provinciale Geldersche en Nijmeegsche-Courant van 18 juli 1934;
– En mogelijk aan de aandacht van de redactie van ut Deevers Archief ontsnapte periodieken.

De studenten, die in 1934, in de periode van 8 juli tot 28 juli of van 29 juli tot 18 augustus of van 19 augustus tot en met 8 september, deel namen aan het studentenwerkkamp, waren gehuisvest in de koestal van de boerderij De Uilenhorst in de Olde Willem. De studenten werkten in de Deeverse bos aan de aanleg van een 3 kilometer lange en 17 meter brede zandweg, van de Woaterseweg hen de Pastoorssaandweg an de Gowe, zeg maar van A naar B, zeg maar van Nergens naar Nergens.
In dwarsprofiel moest de weg, kijkend in de richting van de Pastoorszandweg an de Gowe, van rechts naar links gaan bestaan uit een berm, een berkensingel, een berm, een fietspad, een berm, een berkensingel, een berm, een sloot, een berm, een berkensingel, een berm, een zandweg, een berm, een berkensingel en een berm.
Elke simpel denkende aannemer van grondwerken had de organisatie van het studentenwerkkamp en de overheidsorganisatie Staatsboschbeheer kunnen vertellen dat het aanleggen van een 3 kilometer lange en 17 meter brede weg door geaccidenteerd terrein met zo weinig onervaren handkracht, slecht gereedschap, zonder machines, nooit in 9 weken aangelegd kon worden. En dat terwijl het graafwerk voor de sloot niet door studenten, maar door te werk gestelde werklozen uit de rijkswerkkampen Diever A en Diever B an de Woaterseweg in de Olde Willem moest worden gedaan.
De organisatie van het studentenwerkkamp had het project moeten faseren. De eerste en enige fase had dan bijvoorbeeld en uitsluitend kunnen bestaan uit het aanleggen van een berm, een berkensingel, een berm, een fietspad, een berm, een berkensingel en een berm. Want niemand in Deever of an de Gowe zat te wachten op die geplande kaarsrechte nieuwe drie kilometer lange (later de verharden ?) zandweg in de Deeverse bos.
Maar wie ging de berken in al die berkensingels planten ? De studenten ? Waren die berken op voorraad ? En wanneer moesten die berken worden geplant ? Het liefst staat een berk op een zonnige plaats. De berk kan ook halfschaduw verdragen. De beste periode voor het planten van een berk is tussen oktober en juni, maar in die periode van het jaar zaten de studenten te zwoegen in de collegezalen.
En zelfs de uitvoering van die eerste en enige fase zou in die negen weken studentenwerkkamp voor die drie elkaar opvolgende ploegen onervaren aanstaande doktertjes, advokaatjes, econoompjes en ingenieurtjes, al een uiterst zware klus zijn geweest.

Het onderschrift bij de hier afgebeelde foto luidt als volgt.
Ten behoeve van het studentenwerkkamp te Diever wordt door de studenten dwars door een heuvelachtig, deels beboscht terrein een weg aangelegd, welke de verbinding zal vormen tusschen twee reeds bestaande wegen.

Posted in de Deeverse bos, de Olde Willem, de Uilenhorst, Student'nwaarkkaamp | Leave a comment

See möss’n mit de krooie en de skuppe waark’n

De zo genoemde studentenwerkkampen werden in de gemiente Deever in 1934, 1936 en 1937 georganiseerd. De deelnemende studenten werden ondergebracht in de koestal van de boerderij De Uilenhorst in het Olde Willemsveld in de Olde Willem. De wel aangekondigde werkkampen in 1935, 1938 en 1939 gingen vanwege onvoldoende deelnemers niet door.

In het tijdschrift ‘Eigen-erf: geïllustreerd familieweekblad voor Overijssel en Drente’, jaargang 10, nummer 18, 20 juli 1934, was de hier afgebeelde foto van studenten aan het werk bij de aanleg van een zandweg met fietspad door de Deeverse bos te bewonderen. Zie afbeelding 1.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De studenten werkten in de Deeverse bosch aan de aanleg van een 3 kilometer lange en 17 meter brede zandweg, zeg maar van de Woaterweg hen de Pastoorssaandweg an de Gowe, zeg maar van A naar B, zeg maar van Nergens naar Nergens, maar wel in de bosschen van de Nederlandsche staat (de Nederlandsche belastingbetaler) op de grens met de bosschen van de N.V. Berkenheuvel.
In dwarsprofiel moest de 17 meter – dus voor de Deeverse bos wel erg brede – weg, kijkend in de richting van de Pastoorssaandweg an de Gowe, van rechts naar links gaan bestaan uit een berm, een berkensingel, een berm, een fietspad, een berm, een berkensingel, een berm, een sloot, een berm, een berkensingel, een berm, een zandweg, een berm, een berkensingel en een berm.
Achteraf kroop het aapje uit het mouwtje van de door de Nederlandsche staat (de Nederlandsche belastingbetaler) ingeschakelde immer onberekenbare beheerder Staatsboschbeheer. Het ging in feite niet om de aanleg van die 17 meter – dus voor de Deeverse bos wel erg brede – zandweg met fietspad, maar in feite en eerst om de aanleg van een zeer veilige 17 meter brandgang/brandsingel. 
De berken in de vier singels van de 17 meter brandgang, op de grens van de dennebosschen van de Nederlandsche staat en de dennebosschen van de N.V. Berkenheuvel, zouden minder brandbaar dan dennen zijn en zouden bij brand het overslaan van kroonvuur in de dennen tegengaan.
De beheerder Staatsboschbeheer en mr. Albertus Christiaan van Daalen, de eigenaar van de N.V. Berkenheuvel, hebben dit ongetwijfeld bekokstoofd. En de beheerder Staatsboschbeheer stelde het project in 1934 ter uitvoering beschikbaar aan de organisatie van het studentenwerkkamp. Zo kon het project goedkoop met gratis studentenspierkracht worden uitgevoerd. Mit de krooie en de skuppe.

De fotograaf, die de maker van de foto’s voor het fotoverslag in het geïllustreerde familie-weekblad voor Groningen en Noord-Drenthe met de titel ‘Het Noorden in woord en beeld’  (14 september 1934, jaargang 10, nummer 26, bladzijden 16 en 17), is ongetwijfeld ook de maker van de hier afgebeelde foto.

Het bijschrift bij de hier afgebeelde foto luidt als volgt 
In de provincie Drente werd vorige week onder de gemeente Diever een studentenwerkkamp geopend, waar zoals de naam reeds aangeeft, het aangename met het nuttige wordt verenigd. De aanleg van een fietspad door de prachtige bosschen is een nuttig werkobject.

Afbeelding 1

Posted in de Deeverse bos, de Olde Willem, de Uilenhorst, Student'nwaarkkaamp | Leave a comment

Ut student’nwaarkaamp in de Olde Willem in 1937

In de Olde Willem werden in 1934 en 1936 een studentenwerkkamp in de Deeverse bos georganiseerd. Zie de diverse berichten in ut Deevers Archief. Het studentenwerkkamp ging in 1935 niet door vanwege gebrek aan deelnemers.
In het periodiek De Standaard verscheen al op 23 februari 1937 de uitnodiging voor deelname in augustus 1937 aan een te houden studentenwerkkamp in de Deevers bos. De studenten zullen hun intrek nemen in de koestal achter de boerderij De Uilenhorst in het Olde Willemsveld in de Olde Willem.

Nederlands studentenwerkkamp.
Ter voltooiing van het in 1934 begonnen werk, zal ook dit jaar een werkkamp worden gehouden. Het kamp is gelegen in de nabijheid van Diever (Drente), alwaar dwars door een heuvelachtig, deels beboscht terrein, een weg moet worden aangelegd, welke een verbinding zal vormen tusschen twee bestaande wegen. Gedurende zes weken zal hieraan gewerkt worden.
De deelneming aan het kamp staat slechts open voor hen, die aan een universiteit of hoogeschool studeeren. Voor meisjesstudenten is er een beperkt aantal plaatsen; onder toezicht van een kampleidster zorgen ze dan voor het eten van de mannelijke deelnemers.
Evenals vorige jaren werken ook eenige buitenlandsche studenten mee.
Het kamp wordt gehouden van 11 Juli tot en met 21 Augustus en bestaat uit twee etappes van drie weken elk, beginnende op 11 Juli en 1 Augustus. Men kan zich slechts opgeven voor één étappe.
Voor inlichtingen gelieve men zich te wenden tot den kampsecretaris: C. G. L. J. Küster, Geulstraat 15, Amsterdam-Zuid.


In het periodiek Nieuwsblad van Friesland verscheen op 4 augustus 1937 het volgende bericht over de activiteiten van de studenten van het studentenwerkkamp in de Olde Willem.

Studentenwerkkamp te Diever.
Diever, 2 augustus. Dezer dagen heeft een studenten-werkkamp wederom zijn intrek genomen in de schuur, staande achter de boerderij De Uilenhorst, in het Oude-Willemsveld, welke toebehoort aan het Staatsboschbeheer.
In tegenstelling met de jaren 1934 en 1936 zal dezen zomer slechte één kamp hier werk verrichten. De deelnemende studenten van verschillende faculteiten zijn afkomstig uit de universiteitssteden Leiden, Groningen, Utrecht, Amsterdam en Rotterdam, terwijl tevens een Franschman uit Elzas Lotharingen, een West-Indiër, een Pool en twee Zwitsers aan het kamp zullen deelnemen.
De werkzaamheden van de kampen van de beide vorige jaren betroffen het aanleggen van een weg, welke eigendom ie van het Staatsboschbeheer en die niet alleen een goede verbinding met den straatweg Diever-Wateren vormt, doch die tevens dienst doet als brandsingel voor de belendende bosschen van het landgoed Berkenheuvel. De aanleg is gedeeltelijk in werkverschaffing geschied. Naast dezen weg bevindt zich een fietspad, dat aan weerszijden beplant ie en in goed berijdbaren toestand verkeert.
Eensdeels doordat genoemde weg bijna gereed is, anderdeels in verband met het aantal deelnemers, dat vergeleken met andere jaren, toen er respectievelijk drie en twee kampen kwamen, kleiner ie, houdt men zich thans bezig met de verbetering van diverse rijwielpaden, welke in de richting Smilde leiden.
De werkzaamheden vangen ’s morgens om 6 uur aan en eindigen ’s middags om half twee, zoodat per dag ongeveer 7½ uur wordt gearbeid. Het overige gedeelte van den dag wordt doorgebracht met sport, zwemmen enzovoort, terwijl ook fiets- en wandeltochten worden georganiseerd.
Het initiatief tot de oprichting der werkkampen is genomen door de International Student Service, terwijl de organisatie van dit kamp berust bij de Amsterdamsche Studentenvereeniging, welke tevens de voorbereidingsmaatregelen treft. Het doel der werkkampen is, de studenten in de gelegenheid te stellen, zich eenigszins op de hoogte te stellen van den aard van lichamelijke werkzaamheden, alsmede den studenten een aangename ontspanning te bezorgen in hun vacantie.
Voorts dient te worden vermeld, dat het Staatsboschbeheer in velerlei opzicht medewerking verleent, onder andere door werkobjecten en een verblijfplaats ter beschikking van de kampen te stellen, waardoor voor organisatoren de mogelijkheid van slagen der kampen aanmerkelijk grooter wordt. Mits de weersgesteldheid tijdens hun verblijf gunstig ie, zal het ongetwijfeld een genotvolle vacantie voor de studenten zijn, terwijl een goede verstandhouding er zeer zeker door wordt bewerkstelligd.


In het periodiek Provinciale Drentsche en Asser Courant verscheen op 31 augustus 1937 het volgende bericht over de activiteiten en de sluiting van het studentenwerkkamp in de Olde Willem.

Diever.
Het studentenwerkkamp gesloten.
Het Studenten-werkkamp in deze gemeente, waarvan voor eenigen tijd melding is gemaakt, is voor dit jaar weer beëindigd. Een 30-tal studenten – waaronder 9 dames – van verschillende nationaliteit, hebben weer van de gelegenheid geprofiteerd om in de buitenlucht en gezonde omgeving eenigen tijd grondwerkzaamheden te kunnen verrichten. Hoewel het aanvankelijk de bedoeling was dat er twee etappen zouden komen, is het dit jaar bij één gebleven. Men is dan ook niet begonnen met den weg waaraan vorige jaren was gewerkt, en die nu voltooid zou worden, maar men heeft zich dezen tijd bezig gehouden met het aanleggen en verbeteren van rijwielpaden bijlangs verschillende wegen.
Zoo zijn paden aangelegd in het Dieverveld, toebehoorende aan het Staatsboschbeheer, verder vanaf de boerderij “Uilenhorst” over de zogenaamde Hoogeweg langs de Kolonievaart in de richting Appelscha en vanaf de boerderij in de richting Smilde. De paden zijn mooi aangelegd, hetgeen voor wielrijders een heele verbetering beteekent. De werkzaamheden werden onder leiding van het Staatsboschbeheer uitgevoerd.
De studenten die hun nachtverblijf in een modelschuur bij de boerderij “Uilenhorst” hadden – hierin was ook de eetzaal en keuken ondergebracht – waren ’s morgens al vroeg om circa vijf uur op. Er werd om zes uur aangevangen met het werk. Men werkte ongeveer acht uur, terwijl de overige tijd werd benut voor sport zooals tennissen, voetbal, en dergelijke. Zoo werden in dien tijd nog voetbalmatchen gespeeld tegen vereenigingen uit Smilde, Appelscha en Oosterwolde.
De dames-studenten zorgden voor de inwendige versterking en lieten zich overigens ook niet onbetuigd in het beoefenen van sport.

Posted in de Deeverse bos, de Olde Willem, de Uilenhorst, Student'nwaarkkaamp | Leave a comment

De Hunnebedweg löp vlak langes ut Pottiesbaargie

De redactie van ut Deevers Archief toont bijzonder graag afbeeldingen van zwart-wit ansichtkaarten met beelden van de olde Deeverse Bos, de bos zoals hij die in zijn jeugd heeft gekend. Op bijgaand afgebeelde zwart-wit ansichtkaart is de Hunnebedweg op het landgoed Berkenheuvel te zien. Deze ansichtkaart is in 1949 uitgegeven. Het landgoed Berkenheuvel was gelukkig toen nog in het bezit van mr. Albertus Christiaan van Daalen uit het verre Bennekom.
Hij is de bedenker van de naam Hunnebedweg. Deze weg loopt langs de plaats van het verdwenen hunnebed D52a op de plek die nu de naam Pottiesbaargie heet. Dus eigenlijk had mr. A.C. uit Bennekom de weg beter de naam Verdwenen Hunnebedweg kunnen geven.
De Vereniging Tot Behoud Van Natuurmonumenten uit het verre ’s Graveland, de huidige eigenaar van het gebied waar zich de plaats van het verdwenen hunnebed bevindt, is uiterst fanatiek, funest en razendsnel bezig alle wegen, paden, lanen en zo voort uit de tijd van mr. A.C. uit Bennekom uit te wissen, te versperren, om te ploegen, onder water te zetten of te laten overwoekeren door tekentafelcultureluurnatuur. Dus de grote vraag is: bestaat de Hunnebedweg nog wel ? Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief kan daar het antwoord op geven ?
De ogenschijnlijk overduidelijke en rücksichtlose bedoeling van de Almachtige Hoge Dametjes En Heertjes Van De Vereniging Tot Behoud Van Natuurmonumenten uit het verre ’s Graveland is zoveel mogelijk, liefst alle, menselijke bezoekers de toegang tot het door hun ‘beheerde’ gebied te belemmeren en zo mogelijk uit hun gebied weg te pesten. Want DE WOLF heeft het onvervreembare unieke recht op een volledig mensvrij bosrijk wildrijk jachtgebied. En dat terwijl DE WOLF bij voorkeur zelfs tot ver buiten het gebied van de Deeverse bos jaagt en daar zo veel mogelijk schapen vermoordt.
Maar hoe gaan de Almachtige Hoge Dametjes En Heertjes Van De Vereniging Tot Behoud Van Natuurmonumenten uit het verre ’s Graveland die groeiende verwende veeleisende doordrukkende groep consumenten van de Deeverse bos nu eigenlijk echt en definitief weren ? Consumenten van de Deeverse bos zijn onder meer: allterrainbikers, autobestuurders, biologen, bijzondereopsporingsambtenaren, boomklimmers, bosarbeiders, boswachters, boskoddebeiers, bromfietsers, bungalowparkbewoners, drugsafvaldumpers, e-bikers, eierzoekers, excursiegangers, fietsers, gravelbikers, handhavers, hardlopers, hotelgasten, houtdieven, houthakkers, houtsprokkelaars, huifkarrijders, huttenbouwers, joggers, journalisten, kampeerders, kettingzagers, langlaufers, motorrijders, mountainbikers, nachtmountainbikers, naturisten, natuurfotografen, oermuseumroutelopers, openluchtspeltoeschouwers, ornitologen, paddestoelenzoekers, padvinders, parkwachters, picknickers, rolstoelers, ruiters, rustzoekers, sjokkers, skaters, stropers, toeristen, trimmers, vakantiehuisjesbewoners, veldrijders, vissers, vogelaars, vrijwilligers, wandelaars, wielrenners, wiettelers, wildkampeerders, wolfologen, wolvenkeuteltellers, wolventemmers, wolvenspotters, wolvenvoederaars, zwemmers, enzovoort, enzovoort.
Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief weet meer namen van groepen consumenten van de Deeverse bos ?

Posted in Albertus Christiaan van Daalen, de Deeverse bos, Wolf | Leave a comment

Un olde dikke beuke mit hiel veule tatoeasies

Topfotograaf Bas Dekker heeft op 1 mei 2013 een aantal prachtige kleurenfoto’s van heel veel inkervingen in een beuk in de Deeverse bos gemaakt. De redactie van ut Deevers Archief heeft toestemming van Bas Dekker deze kleurenfoto’s in ut Deevers Archief te tonen. De redactie is hem daarvoor bijzonder erkentelijk.
Het kerven van namen, vaak met een hart, soms met een jaartal, in bomen is een oude Deeverse traditie. Het kerven werd vooral door verliefden gedaan. Hopelijk houden verliefde stelletjes deze traditie nog steeds in stand, want deze mag vooral niet verloren gaan.
De beuk is de boom die voor het inkerven het meest wordt gebruikt. In de gladde bast kan immers gemakkelijk worden gekerfd. Eenmaal aangebrachte inkervingen blijven lang zichtbaar en verbreden zich met de jaren naarmate de boom in omtrek toeneemt.
De vraag is dan natuurlijk hoe oud zijn de inscripties in de beuk op de hier afgebeelde kleurenfoto’s. De redactie meent op een van de afbeeldingen wel het getal 51 (jaartal 1951 ?) te onderscheiden, maar kan op de afgebeelde kleurenfoto’s geen harten ontdekken.
De zeer gewaardeerde natuurminnende en natuurbeschermende bezoeker van ut Deevers Archief moet dus niet denken dat een verliefd stelletje met het inkerven van hun initialen en een hartje vandalistisch gedrag vertoont, en dat de boom als gevolg van de inkervingen doodbloedt, welnee de beuk op de hier afgebeelde kleurenfoto’s toont het tegendeel aan.
De redactie heeft van afbeelding 3 een uitsnede (afbeelding 4) gemaakt, om deze te kunnen tonen als kopafbeelding van ut Deevers Archief. Voor wat het waard is.

Afbeelding 1 – © Bas Dekker, 1 mei 2013.
De beuk is gefotografeerd vanuit kikkerperspectief. 


Afbeelding 2 – © Bas Dekker, 1 mei 2013.

Afbeelding 3 – © Bas Dekker, 1 mei 2013.

Afbeelding 4 – © Bas Dekker, 1 mei 2013.
Afbeelding 5 – © Bas Dekker, 1 mei 2013.

Afbeelding 6 – © Bas Dekker, 1 mei 2013.

Posted in de Deeverse bos, Kopplètie, Traditie | Leave a comment

De Nimrodseun’n skeut’n de probleemswienties of

In de Provinciale Drentsche en Asser Courant van 8 juli 1898 verscheen het volgende korte bericht over overlast van probleemvarkens in een korenakker van Lambert Wanningen op de Nul bij Wapse, grenzend aan de bos van mr. Albertus Christiaan van Daalen.

Diever, 6 juli.
Nu wij eenigen tijd niets meer van de wilde varkens alhier hoorden, meenden wij, dat deze dieren waren vertrokken. Doch deze week is een korenakker, toebehoorende aan den landbouwer L. Wanningen, op de Nul, nabij Wapse, onder deze gemeente, totaal omgewroet. ’t Is te hopen, dat onze Nimrodszonen, die hun best zullen doen deze ongewenschte gasten onschadelijk te maken, in hun poging zullen slagen.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De Deeverse jagers waren vroeger geweldige jagers, echte zonen van Nimrod en zullen terecht maar wat graag jacht hebben gemaakt op die paar vervelende vernielzuchtige vraatzuchtige wilde zwijnen. Het zal hen vast en zeker zijn gelukt die paar probleemzwijnen neer te knallen. En terecht, want als de overheid een hardwerkende keuterboer niet kon of wilde beschermen of de schade niet kon of wilde vergoeden, dan was afschieten de enige juiste maatregel. En wellicht is de burgemeester van de gemiente Deever na die succesvolle jacht wel in de watten gelegd met een flinke portie van het beste en smakelijkste vlees uit de nek van de everzwijnen.
De cultuurnatuurfabrikanten Staatsboschbeheer uit het verre Amersfoort en de Vereniging Tot Behoud Van Natuurmonumenten uit het verre ’s Graveland, doen al het onmogelijke een aantal roedeltjes exotische oost-europese wolven te vertroetelen met wilde mensvrije leefruimte. En dat is een archaïsch utopisch problematisch probleemgevalletje. Want het is erg druk in de Deeverse bos.
Consumenten van de Deeverse bos zijn onder meer: hardlopers
, wandelaars, joggers, sjokkers, trimmers, wielrenners, rolstoelers, veldrijders, mountainbikers, gravelbikers, allterrainbikers, nachtmountainbikers, autobestuurders, bromfietsers, motorrijders, fietsers, e-bikers, ruiters, stropers, eierzoekers, rustzoekers, skaters, excursiegangers, biologen, ornitologen, boomklimmers, vissers, toeristen, vakantiehuisjesbewoners, bungalowparkbewoners, huttenbouwers, openluchtspeltoeschouwers, paddestoelenplukkers, paddestoelenzoekers, kampeerders, wildkampeerders, naturisten, langlaufers, zwemmers, wolfologen, wolvenspotters, wolvenvoerders, wolventemmers, hotelgasten, boswachters, boskoddebeiers, parkwachters, journalisten, handhavers, bijzondereopsporingsambtenaren, huifkarrijders, vogelaars, vrijwilligers, padvinders, houthakkers, houtdieven, kettingzagers, bosarbeiders, oermuseumroutelopers, drugsafvaldumpers, wiettelers, enzovoort, enzovoort.
En het zal steeds drukker worden in de Deeverse bos, Want de cultuurnatuurfabrikanten Staatsboschbeheer uit het verre Amersfoort en de Vereniging Tot Behoud Van Natuurmonumenten uit het verre ’s Graveland moedigen een bezoek aan de Deeverse bos onder meer door middel van bezoekerscentra ten zeerste aan.
Want de aanwezigheid van die roedeltjes exotische oost-europese moordlustige wolven bewijst schijnbaar immers het onweerspreekbare en onweerstaanbare succes van het beleid van die twee cultuurnatuurfabrikanten. Wilde cultuurnatuur kan worden gefabriceerd ! Wilde cultuurnatuur is maakbaar ! Wilde cultuurnatuur is helemaal geen symtoombestrijding van een overbevolkt land !
Maar intussen zijn de roedeltjes exotische oost-europese wilde wolven wel roedeltjes bijzonder schadelijke tamme schapen-, ezels- en koeienverscheurende schrikaanjagende probleemwolven geworden. De eenvoudige conclusie is dat met al die consumenten van de Deeverse bos de probleemwolven te weinig echte wilde lebensraum met te veel tamme en te weinig wilde prooidieren hebben.
Enige voor de hand liggende oplossingen voor dit probleem zijn: de probleemwolven verprutsen door ze steeds maar op vaste plekken en vaste tijden te voeren en ze zo lui en tam te maken, de probleemwolven deporteren naar gebieden ver buiten Nederland met een hele lage bevolkingsdichtheid en grote oppervlaktes natuur, de probleemwolven zo snel mogelijk laten afschieten door de Deeverse jagers.

Posted in de Deeverse bos, Wolf | Leave a comment

Hept de wol’m die Spaanse koon’n al utemoort ?

Op de drie bijgaand afgebeelde kleurenfoto’s van topfotograaf Bas Dekker zijn enige Spaanse Sayaguesa runderen bij een bosrand in ut Wapser Saand te zien. De drie bijgaand afgebeelde kleurenfoto’s zijn omstreeks 2018 gemaakt, dus in het pré-probleemwolven tijdperk.
De grote vraag is natuurlijk of deze kudde grote grazers nog in de gevarenzone in ut Wapser Saand rondgraast of ondertussen al is doodgebeten door het beruchte roedeltje moordzuchtige en bloeddorstige exotische probleemwolven in de Deeverse bos ?
Of hebben de cultuurnatureluurbeheerders wegens het overdonderende succes van de bloeddorstige exotische wolvenmoordmachine aan de rand van de Deeverse bos eieren voor hun geld gekozen en hebben zij de kudde Sayaguesa runderen al stiekem en achterbaks en stilzwijgend verplaatst naar een veilig gebied waar de exotische moordbrigade nog niet huishoudt ?  Misschien wel zo van: laat die exotische probleemwolven maar lekker en zoveel mogelijk al die Wapser schapen vermoorden, maar van onze exotische runderen blijven ze af. Maar al die wanhopige schapenboeren in Wapse zijn helaas niet in die gelegenheid.

Posted in de Deeverse bos, Wapse, Wolf | Leave a comment

Holtsnede ‘In ut Deeverse saand’ van Haarm Ellens

In de collectie van het Fries Museum in Leeuwarden is een inktafdruk op papier van de houtsnede ‘In het Dieverzand’ van de kunstenaar Harm Ellens aanwezig. Zie de bijgevoegde afbeelding. De afdruk heeft een breedte van 27,9 cm en een hoogte van 36,6 cm. De redactie van ut Deevers Archief weet niet of de houtsnede zelf bewaard is gebleven en hoeveel gesigneerde afdrukken Harm Ellens van deze houtsnede heeft gemaakt.
Harm Ellens is geboren op 20 augustus 1871 in Groningen. Hij is overleden op 22 september 1939 in Velsen-Zuid. Hij was schilder, aquarellist, reclametekenaar, pastellist, houtsnedenmaker, rietvlechter, sieradenontwerper, graficus, lithograaf, meubelontwerper en sierkunstenaar.
De houtsnede van een zandverstuiving ‘In het Dieverzand’ heeft hij gemaakt in de periode 1908-1920. De redactie van ut Deevers Archief weet helaas nog niet in welk jaar hij het hout voor dit kunstwerk heeft gesneden. In de periode 1908-1920 was hij directeur van de rijksrietvlechtschool in Noordwolde. De redactie weet helaas ook nog niet of Harm Ellens in die periode andere kunstwerken van onderwerpen uit de gemiente Deever heeft gemaakt.
Het is de redactie natuurlijk niet gelukt te achterhalen waar in ut Deeverse saand de kunstenaar zijn inspiratie heeft opgedaan. Om dit enigszins goed te maken toont de redactie hier maar wat graag een afbeelding van een zwart-wit ansichtkaart van de toen nog grote zandverstuiving met de toepasselijke naam de Witte Baarg’n aan de Bosweg uit de vijftiger jaren van de vorige eeuw.

Posted in de Deeverse bos, Kuunst | Leave a comment

Over ut ies van ut Greinsstuwmièr in de Deeverse Bos

De redactie van ut Deevers Archief loopt zo nu en dan, zo mogelijk één keer per jaar, en ijs en weder dienende, op de grens van de provincie Drente en de provincie Fryslân van greinspoal 41 hen greinspoal 77 en wiér terogge om te zien of grenspalen zijn verdwenen of zijn bijgeplaatst of zijn vervangen. Zie het lijstje van de grenspalen in het bericht Lieste van de greinspoalties 41 tot en mit 77.
Tussen greinspoal 59 en greinspoal 61 (greinspoal 60 is vot) loopt de provinciale grens door ut Greinsstuwmièr. Op de topografische kaart uit 2021, zie het detail op bijgaande afbeelding, staat bij dit meer helaas de Friese naam Greenspoele -hè wat vervelend nou toch- en dat terwijl de Grenspoel voor een deel in de provincie Drente en dus in de gemiente Deever ligt.
Vroeger, maar nog niet zo lang geleden, toen het water in het meer nog niet zo hoog stond, heette het meer in ut Deevers Greinspoele. Nu de cultuurnatuurfabrikanten van Staatsboschbeheer -dat is het door de Nederlandse staat (belastingbetaler) ingehuurde zetbaasje- in het verre Amersfoort alle moeite hebben gedaan het wegstromen van het water uit de Greinspoele ten zeerste te belemmeren -wat aardig is gelukt- heet het meer Greinsstuwmièr.
De redactie moest bij de wandeltocht tussen greinspoal 59 en greinspoal 61 en op de terugweg tussen greinspoal 61 en greinspoal 59 altijd moeilijk door de heide en de bente om het meer lopen. Maar tijdens zijn tocht op zaterdag 17 december 2022 hoefde dat niet, want ijs en weder dienden de redactie bijzonder. Toen was het eindelijk zover. Toen lag nota bene wel ten minste 8 centimeter ijs op ut Greinsstuwmièr. Toen kon de redactie heel mooi in een rechte lijn over de grens van greinspoal 59 hen greinspoal 61 en op de terugweg over de grens van greinspoal 61 hen greinspoal 59 lopen, dus twee keer een recht stuk over het ijs van ut Greinsstuwmièr.

Afbeelding 1

Afbeelding 2
Grenspoal 59 bee ut Greinsstuwmièr

Afbeelding 3
De grens tussen de provincie Drente en de provincie Fryslan kruist dit deel van ut Greinsstuwmièr.

Afbeelding 4
Het bevroren Greinsstuwmièr.

Afbeelding 5
Het bevroren Greinsstuwmiér in de richting van greinspoal 59.

Afbeelding 6
Greinspoal 61.

Posted in de Deeverse bos, Greinspoal, Greinspoele | Leave a comment

In de winter bee ut Snookvene in de Deeverse bos

De redactie van ut Deevers Archief is helaas niet vaak in de gelegenheid de natuur in de Deeverse bos te fotograferen en zeker niet onder winterse omstandigheden. Maar gelukkig heeft de getalenteerde fotograaf Bas Dekker – de Grote Dromer – het fotograferen van natuurfoto’s hoog op zijn prioriteitenlijstje staan. De redactie heeft toestemming van fotograaf Bas Dekker – de Grote Dromer –  al zijn in de Deeverse bos gemaakte kleurenfoto’s in ut Deevers Archief te tonen. De redactie is de Grote Dromer bijzonder erkentelijk voor deze toestemming en hoopt dat hij nog lang en veel en overal zal fotograferen binnen de grenzen van de gemiente Deever. De redactie verwijst de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief graag naar die vele schitterende foto’s van Bas Dekker in zijn webstee Grote Dromer. In dit bericht gaat het om de drie bijgaand afgebeelde kleurenfoto’s, die de Grote Dromer op 24 januari 2019 heeft gemaakt bij en in de buurt van het Snoekveen in de Deeverse bos.

Posted in de Deeverse bos, Natuur | Leave a comment

De Melkweg boo’m de Olde Willem

De Deeverse bos in de buurt van vakantiewoning De Witte Raaf in de Olde Willem is een van de donkerste – zeg maar kunstlichtarmste –  plekken op het vasteland van Nederland. En dat moet vooral zo blijven. Dus daar is in een wolkeloze nacht en bij nieuwe maan – en hopelijk niet bij het gehuil van een roedeltje schapenverscheurende probleemwolven – de sterrenhemel in al zijn pracht en praal te bewonderen. En dat kan niet beter worden gedemonstreerd dan met een schitterende foto van De Melkweg Boven De Olde Willem. Zie de bijgaand afgebeelde foto, die ook te vinden is op de webstee van De Witte Raaf. De redactie van ut Deevers Archief wil bijzonder graag de naam van de maker van de hier afgebeelde foto in dit bericht vermelden.
De pracht en praal van moeder natuur in de Olde Willem staat in bijzonder schril contrast met wat in Deever aan het gebeuren is. Daar is de zogenaamde kunstlichtkunstelaar Jaap van den Elzen uit – nota bene, let wel, mind you – de gloeilampenlichtstad Eindhoven gevraagd om de route van het dorp Deever naar het openluchttheater voor belachelijke veel geld in de schijnwerpers te zetten. Kunstlichtknutselaar Jaap bazelt: “Wat mij opvalt is dat het er zo ontzettend donker is ’s nachts. Westerveld staat er ook om bekend, begreep ik. Met licht wil ik die duisternis nog meer versterken.” Dat is toch een topcontradictio in terminis ? Gloeilampenlichtstunter Jaap wil de duisternis versterken met kunstlicht ! ” Uhh ?? Hèèhhh ?? Whhatt ?? Is in zijn kunstlicht de duisternis goed te zien ? Of is in de duisternis schaars natuurlijk licht goed te zien ?
De gemeente Westenveld, de toneelvereniging Diever, de middenstandvereniging Diever en The Foundation Diever Village Of Shakespeare hebben in hun blinde rücksichtlose hebberige streven naar meer geld, meer eurootjes, meer money, rinkelende kassa’s, vette bankrekeningen, meer omzetten, meer theaterbezoekers, meer dagjesmensen, meer toeristenbelastingbetalers, meer auto’s, meer elektrisch aangedreven fietsen, meer economische activiteit, meer campings, vollere campings, meer terrassen, vollere terrassen, voller, voller, meer, meer, met het kunstlichtkunstenplan de plank falikant misgeslagen.
Als de raad van de gemeente Westenveld, het bestuur van de toneelvereniging Diever, het bestuur van de middenstandsvereniging Diever en The Board Of The Foundation Diever Village Of Shakespeare zo snel mogelijk binnenkort eens een keer in de Olde Willem op een wolkeloze nacht en bij nieuwe maan – en hopelijk wel bij het gehuil van een roedeltje schapenverscheurende probleemwolven – een kwartiertje op hun rug in het zand liggend naar het zwerk zouden kijken, dan zouden ze het kunstlichtgekunstelproject subiet stoppen en duisternisvernachelaar Jaap stante pede naar gloeilampenlichtstad Eindhoven sturen. De gemeente Westenveld kan de schaarse belastingcenten maar beter snel besteden aan het sterk bevorderen van de bouw van veel betaalbare sociale huurwoningen op het terrein van het afgebroken Dingspilhuus an de Heufdstroate in Deever.

De redactie van ut Deevers Archief vervangt zo nu en dan voor de verandering ut kopplaètie van ut Deevers Archief. Als jij in het bezit bent van een mooie afbeelding uut de gemiente Deever en jij acht een uitsnede van deze afbeelding wel geschikt als kopplaètie voor deze webstee, aarzel dan niet een goede scan van deze afbeelding naar de redactie te sturen. Als jij vind dat een getoond kopplaètie te lelijk is als kopplaètie van ut Deevers Archief, aarzel dan niet jouw mening aan de redactie kenbaar te maken. Als jij een reeds getoond kopplaètie graag nog een keer als kopplaètie van ut Deevers Archief wilt zien, aarzel dan niet dit aan de redactie kenbaar te maken.

Posted in de Deeverse bos, de Olde Willem, Kopplètie | Leave a comment

Broamboss’n bee de Tillegröppe in de Olde Willem

De redactie van ut Deevers Archief vervangt zo nu en dan voor de verandering de kopafbeelding van ut Deevers Archief. Als jij in het bezit bent van een mooie afbeelding uut de gemiente Deever en jij acht deze echt wel geschikt als kopafbeelding van deze webstee, aarzel dan niet deze afbeelding naar de redactie te sturen. Het formaat van een kopafbeelding is 940 x 198 puntjes (300 dpi).
Als jij vind dat de hier getoonde kopafbeelding te lelijk is als kopafbeelding van ut Deevers Archief, aarzel dan niet jouw mening luid en duidelijk aan de redactie kenbaar te maken. Als jij een reeds getoonde kopafbeelding graag nog een keer als kopafbeelding van ut Deevers Archief wilt zien, aarzel dan niet dit luid en duidelijk aan de redactie kenbaar te maken.
De redactie heeft de hier getoonde kleurenfoto’s van bleuin’de broamboss’n bee de Tillegröppe en de Tillegröppe an de Woaterseweg in de Olde Willem gemaakt op woensdag 11 mei 2022. Een uitsnede van afbeelding 1 is voor het eerst als kopafbeelding getoond op 14 mei 2022, zie afbeelding 2.

Afbeelding 1

Afbeelding 2

Afbeelding 3

Afbeelding 4

Afbeelding 5

Posted in de Deeverse bos, Kopplètie, Landschap | Leave a comment

Ut valse reclamebröt veur de Deeverse bos

De redactie van ut Deevers Archief kwam tijdens het surfen over de golven van oneindig veel informatie op het internet bijgaande afbeelding van de Deeverse bos tegen. De redactie was helemaal flabbergasted  van deze afbeelding.
De idyllisch-ogende archaïsch-utopische desinformerende afbeelding met een zandverstuiving en dennebossen en een vliegden met een edelhert, een buizerd en een specht en een eenzame wandelaar op de wegen der vrijheid is volstrekt niet meer van deze tijd.
Want in de Deeverse bos zijn geen edelherten en binnenkort heeft het roedeltje wolven de reeën volledig uitgeroeid of weggejaagd. En die kostelijke dennebossen worden door de op geld beluste arrogante beheerders van de Deevers bos in rap tempo en met veel wroem-wroem lawaai te gelde gemaakt. En in de Deeverse bos zijn gelukkig geen nep-Noordeuropese-zandwoestijnen.
En dat van die ‘de lanen op de paden in’ wandelaar met rugzak klopt al helemaal niet meer. Bezoekers zijn ongewenste personen geworden, zijn persona non grata geworden. Want de arrogante beheerders van de Deeverse bos zijn in rap tempo bezig met het onbegaanbaar maken en het uitwissen van de vroeger aanwezige paden en wegen. Dus in plaats van een wandelaar met een rugzak en wandelstok af te beelden, had een padvinder met een grote scherpe machete moeten zijn afgebeeld.
En de beheerders van de Deeverse bos willen de schapenmoordenaar genaamd exotische wolf alle ruimte geven om zich aan de randen van de Deeverse bos zo dicht mogelijk in de buurt van schapen te vestigen en dat betekent dat bezoekers nog veel meer ongewenste personen zijn geworden, persona absoluta non grata zijn geworden.
De conclusie is dat bijgaand desinformerend indoctrinatie-bord met geschwinde spoed en in gestrekte draf moet verdwijnen en vooral niet moeten worden vervangen door een ander idyllisch-ogend archaïsch-utopisch desinformerende indoctrinatie-bord.

Posted in de Deeverse bos | Leave a comment