Het verleden kan nu spreken in zijn eigen oude sfeer

In het tijdschrift Het Noorden in Woord en Beeld, Jaargang 13, 1937-1938, 11 maart 1938, verscheen op de twee middenpagina’s een fotoreportage over het interieur van het Schultehuis aan de brink van Deever. De tekst bij de foto’s in de reportage is in de hier opgenomen afbeelding van de twee middenpagina’s moeilijk te lezen, deswegen de redactie van het Deevers Archief deze tekst hier heeft opgenomen. 

Het Schultehuis te Diever
Diever (Dr.) kreeg een nieuwe attractie, nu het Schultehuis aan de Brink, de zetel der oude bestuurders, is gerestaureerd en binnen niet al te langen tijd voor het publiek toegankelijk wordt. De restauratie nam nogal eenigen tijd in beslag, maar heeft nu ook het in- en exterieur zoodanig gewijzigd, dat het verleden nu spreken kan in zijn oude, eigen sfeer.
Foto links boven:
We geven hier het huis met zijn kleine ruitjes in den eenvoudigen, strengen gevel.
Foto links onder en de foto daarnaast:
Links en hieronder: deze twee foto’s geven een prachtige, kloeke kast met sierlijk snijwerk, en een statig staande klok naast de zogenaamde bissekist.
Foto rechts boven:
Rechts: de familie De Vos van Steenwijk van de Lindenhorst zorgde voor aanvulling van het meubilair, zoodat reeds verscheiden antieke meubelstukken, geheel passend in deze omgeving, in het Schultehuis bewonderd kunnen worden. We geven hier ’n afbeelding van een oude, beschilderde ijzeren geldkist op de oude vloertegels.
Foto boven midden:
Links: in de opnieuw betegelde wanden prijken de kleuren der gebrandschilderde ramen, die versierd zijn met oude gezichten uit Diever in de 17e eeuw en met de wapens der familie Ketel en van Royen, eenmaal Schultes van Diever.
Foto onder rechts:
Hieronder: een mooi hoekje ! Bij de oude schouw zien we het spinnewiel en de haspel, met het keurige klokje er boven.

Aantekeningen van de redactie van het Deevers Archief
De Hoge Heren Van Het Onaantastbare Gelijk Van De Dienst Monumentenzorg in het verre Zeist hebben in 1938 hun fantasie de vrije loop gelaten en ongetwijfeld hun uiterste best gedaan het interieur van de zo genaamde Schultezaal tot het uiterste op te pimpen met een bij elkaar geraapte bonte verzameling ongetwijfeld heel waardevole, heel prachtige en heel antieke voorwerpen, afkomstig van het Provinciaal Museum van Oudheden en Geschiedkundige Voorwerpen in Drenthe. Zelfs de familie De Vos van Steenwijk leverde enige voorwerpen, ongetwijfeld in bruikleen, want die zo genaamde adel was wel zuinig op zijn spullen. Het resultaat was dat in het geheel niet gesproken kon worden van een eigen oude sfeer, maar wel gesproken kon worden van een oneigenlijke nepsfeer.
Het is bijvoorbeeld volstrekt niet voorstelbaar dat de vroegere bewoners van dit pand een beschilderde geldkist hadden. En ongetwijfeld hadden die bewoners eerder een staande klok dan een hangende klok. Het enige voorwerp dat wel in die ruimte zou kunnen hebben gestaan is de bissekiste.
Kortom Deever mag blij zijn dat die bij elkaar geraapte bonte verzameling antieke voorwerpen weer in het depot is verdwenen. Het is de vraag of Deever blij mag zijn dat in de zo genaamde Schultezaal nu een heel andere bonte verzameling voorwerpen van het zo genaamde oermuseum is te zien.
De grote vraag is aan alle personen die denken het Deevers te beheersen en aan alle personen die het Deevers nog niet beheersen, maar druk bezig zijn met het leren van het Deevers: wat is het Nederlandse woord voor bissekiste ?

This entry was posted in Skultehuus. Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *