De redactie van ut Deevers Archief vond alweer enige tijd geleden bij het opruimen van een van de vele dozen met spullen uit de nalatenschap van zijn moeder ook een lepeltje, waarvan op bijgaande afbeelding alleen het uiteinde van de steel in de vorm van het aanzicht van de zuidkant van de gemeentelijke toren en het kerkgebouw aan de brink van Deever is te zien. Gelet op de positie van de kerkklok boven het galmgat is het lepeltje vóór de grote restauratie van de toren en het kerkgebouw in de vijftiger jaren van vorige eeuw geproduceerd.
Hoe kwam ze aan dat toeristische snuisterijtje ? Kocht zij dat lepeltje zo rond 1954 in het Wiba-dorpswarenhuis van Jan Brugging en Griet Oost an de Heufdstroate in Deever ? Of leurde de restauratiecommissie van de nederlands hervormde kerk met het lepeltje voor het werven van fondsen voor de restauratie ?
Voor jou als verzamelaar van Deeverse prullaria is het lepeltje met de hier afgebeelde steel natuurlijk een echt ‘must have’ voorwerpje. Dat dingetje moet en mag en wil en zal jij in jouw verzameling hebben. Daar is geen ontkomen aan.
Uiteraard heeft de redactie het lepeltje niet bij het herbruikbare oude metaal gegooid, maar weer bewaard, maar nu in de doos met zijn eigen Deeverse waardeloze en waardevolle prullaria.