Hoe Haarm Bakker an un dikke segare kwaamp

De redactie van ut Deevers Archief heeft van Lammert Joustra uit Zuidwolde toestemming de door hem geschreven artikeltjes voor het papieren blad Opraekelen van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever, zeg maar de heemkunduge vurening uut Deever, op te nemen in ut Deevers Archief. Bijgaande artikeltje is gepubliceerd in het papieren blad Opraekelen 05/4 (december 2005).

Hoe Haarm Bakker an un dikke segare kwaamp
Mijn opa Harm Mulder, in de volksmond werd hij Haarm Bakker genoemd (redactie: alle Mulders in Deever hadden een bijnaam), was een typisch dorpsfiguur. Als hij in het dorp liep, dan werd hij ook aangesproken door vreemdelingen of hij begon zelf wel een praatje. Op een dag liep een vrömde door het dorp, een vakantieganger. Deze meneer genoot van de rust in het dorp en was bezig bepaald geen slechte sigaar te roken.
Mijn opa Harm Bakker liep op korte afstand achter hem. Misschien kwam het door het geschuur van Harm’s klompen op de straat, want op een bepaald moment vermoedde de vakantieganger iets en draaide zich om. Harm’s reactie was: “Meneer, wat rook ie toch un goeie segare, ’k loope al een poossie aachter oe an um te geniet’n van de geur van de rook die in mien neuse komp.” Op dat moment zei de vriendelijke vakantieganger: “Mooi dat u de kwaliteit van mijn sigaar kunt waarderen, maar als ik u zo hoor, dan wilt u zelf ook genieten van een sigaar. U mag van mij wel een sigaar hebben.” De man pakte de sigarendoos uit zijn jaszak en wilde er een sigaar uit te pakken. “Nee,” zei Harm, ”so bedool ’k dat neet, want ’k heb dan ut idee da’k um een segare vroage.” “Nou ja,” zei de vakantieganger, ”als u geen sigaar van mij wilt, dan is dat ook goed.” Hij stopte de doos resoluut weer in zijn jaszak.
Het was wel de bedoeling om een goede sigaar te bemachtigen, maar toen de man deze woorden sprak, dacht Harm: “Oei, now loop ik een lekkere segare mis, now moe’k ’t aans anpakk’n.” Harm zei toen: “Nee, so bedool ik ’t ok wièr neet, dan sö’j kunn’n dèènk’n dat ’k die segare weigere, moar dat wi’k hielemoale neet, ie beedt ut mee’j an ! En ’t söl un belediging weed’n um te weiger’n. Dat kan’k neet doon.” Dit vond de man een leuke uitspraak, waarna hij heel sportief de sigarendoos weer opende en een verrukkelijke sigaar aan Harm overhandigde. Harm had ook geen lucifers op zak, dus leende hij ook nog een vuurtje.
Daarna liep hij door het dorp, genietend van de dure sigaar in zijn mond en de aandacht van de andere dorpsbewoners: “Now Haarm, ie doot moar.” of “Now Haarm, dat rookt moar dikke segaar’n.”

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Bijgaande afbeelding is een afbeelding van een kleurenpositief (kleurendia) van een deel van de Peperstroate in Deever met het boerderijtje van Marinus Bel en Jantje Benthem. De maker van het kleurendiapositief is U.L.O.-meester Hendrik (Henk) van den Bos (geboren op 6 maart 1923, overleden op 18 november 1993). Henk van den Bos heeft de kleurendia in elk geval na de opening van het nieuwe postkantoor op 11 november 1964 gemaakt. De redactie van ut Deevers Archief schat in dat hij de kleurendia aan het begin van de zeventiger jaren van de vorige eeuw heeft gemaakt.
Op de voorgrond is dorpsfiguur Harm Mulder (in de Deeverse volksmond werd hij altijd Haarm Bakker genoemd, alle Mulders in Deever hadden een bijnaam) te zien. Henk van den Bos moet zich er zeer wel bewust van zijn geweest, dat hij met het fotograferen van Harm Mulder (Haarm Bakker) een Deeverse dorpsfiguur vereeuwigde. Harm Mulder (Haarm Bakker) en zijn broers Hendrik en Jacob Mulder werden in de Deeverse volksmond Gaarke Bakker’s jongen of de Bakkers’s jongen genoemd, omdat hun vader Gerke Mulder bakker was. Zo konden ze al die Mulders in Deever van elkaar onderscheiden. Harm Mulder (Haarm Bakker) was ook voorloper van de begrafenisverenging en had op die manier nauw contact met die andere dorsfiguur Geert Dekker, die koster van de hervormde kerk aan de brink van Deever was.
De zeer gewaardeerde oudere bezoekers van ut Deevers Archief zullen zich Harm Mulder (Haarm Bakker) wellicht zo herinneren: met zijn klompen, zijn wollekoren broek, zijn donderblauwe kiel, zijn blauwe boezeroen, zijn pet en zijn pijp. Meestal rookte hij een pijp, want sigaren vond hij voor zijn dagelijkse rokerij te duur.
En passant zien we vanaf de Kruisstraat een deel van de Peperstraat, dat er nu aanzienlijk anders uitziet. Op de achtergrond is het nieuwe postkantoor (met blauwe brievenbussen) te zien, in de boerderij rechts van Harm Bakker (Haarm Bakker) woonden Marinus Bel (geboren op 10 december 1897, overleden op 21 augustus 1972) en Jantje Bentum (geboren op 28 augustus 1897, overleden op 10 juni 1964). Rechts is een klein deel van de kruidenierswinkel en drogisterij van Jan Breimer te zien. Had de blauwe auto van het merk DAF, type Daffodil, met kenteken 24-02-BS een Deeverse eigenaar ? Zo ja, wie was dat ?
De redactie van ut Deevers Archief heeft de hier afgebeelde kleurenfoto gemaakt op maandag 19 april 2021. 

De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief, die nog steeds een verstokte liefhebber van zwart-wit afbeeldingen van kleuren afbeeldingen is, kan de hier afgebeelde kleurendia van U.L.O.-meester Hendrik (Henk) van den Bos ook ten zeerste bewonderen op het septemberblad van de zo genoemde historische kalender van het jaar 2014, die is samengesteld door vrijwilligers van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever, zeg maar de heemkunduge vurening uut Deever. Maar ja, dan moet je wel in het bezit zijn van die papieren kalender of die papieren kalender bij iemand kunnen bekijken.

De redactie van ut Deevers Archief ontving op 24 februari 2021 de volgende zeer gewaardeerde reactie van Lammert Joustra over de hier afgebeelde kleurenfoto van U.L.O.-meester Hendrik (Henk) van den Bos.
Ja, het is wel mijn opa. Dat klopt. Hij heette Harm Mulder, maar ze kenden hem in de volksmond als Harm Bakker. Hij had twee broers. Die drie werden samen Gerke Bakker’s Jongen genoemd, omdat hun opa vroeger bakker was. Alle Mulders in Diever hadden een bijnaam om ze van elkaar te kunnen onderscheiden. Mijn opa Harm Mulder was ook voorloper van de begrafenisverenging en had op die manier ook nauw contact met Geert Dekker, de koster van de hervormde kerk.

This entry was posted in Dorpsfiguur, Verdwenen object. Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *