De leste skoeldag van de Witteler skoele in juli 1967

De Witteler skoele is aan het einde van het schooljaar 1966-1967 opgeheven. Luite (Lu) Wolter Broer, de echtgenoot van schooljuffrouw Engel (Engeltje) Broer-van Delden heeft bijgaand afgebeelde zwart-wit foto op de laatste schooldag in juli 1967 gemaakt. Op de hier afgebeelde schoolfoto zijn – voor zover bij de redactie van ut Deevers Archief bekend – alle leerlingen buiten bij de school te zien. Maar waarom staat meester Broer niet op de foto ?
De redactie is zich bewust van het feit dat de gegevens van de leerlingen enigszins gedateerd zijn. De redactie roept de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief op fouten, veranderingen, aanvullingen, ontbrekende gegevens, enzovoort door te geven aan de redactie.



1.  Lidia Berends
Zij is geboren op 24 januari 955. Zij is getrouwd met Lambertus Tiemes.
Zij woont in Havelte.

2.  Jan Tabak
Hij is geboren op 7 oktober 1954. Hij is getrouwd met Siska Benniks.
Hij woont in Groningen.
Hij is een zoon van Hendrik Jan Tabak en Trijntje Greveling.

3.  Jan Herman Kok
Hij is geboren op 20 februari 957. Hij is getrouwd met Rita Anneveldt.
Hij woont in Groningen.

4.  Cobie Boerhof
Zij is geboren op 13 juli 1954. Zij is overleden op 23 mei 1989.
Zij was getrouwd met Henk Schra.
Zij woonde in Möppel.

5.  Dinie Oosterhof
Zij is geboren op 24 december 1954. Zij is getrouwd met Hilbert Zoer.
Zij woont in Dwingel.
Hilbert Zoer is geboren op 18 maart 1949 in Dwingel. Hij is overleden op 22 augustus 2023 in Emst (Duitsland).

6.  Engel (Engeltje) Broer-van Delden
Zij is de schooljuffrouw.
Zij is geboren op 12 mei 1923. Zij is overleden op ……
Zij was getrouwd met Luite (Lu) Wolter Broer.
Zij woonde an de Kloosterstroate in Deever.

7.  Jan Westerveen
Hij is geboren op 29 oktober 1957. Hij is getrouwd met Sita Karsten.
Hij woont in Appelscha.

8.  Janneke Berends
Zij is geboren op 5 juni 1957. Zij is getrouwd met  Paul Hogerheyde.
Zij woont in Dwingel

9.  Johan Kok
Hij is geboren op 17 juni 1958. Hij is getrouwd met Trijntje Kroes.
Hij woont in Dwingel.

10.  Jan Krol
Hij is geboren op 26 maart 1957.Hij trouwde met Aly Meinders.
Hij woont in Beilen.

11.  Albertje Lensen
Zij is geboren op 1 mei 1959. Zij is getrouwd met  Dirk Benning.
Zij woont in Wittelte.

12.  Wemmie Berends
Zij is geboren op 18 december 1957. Zij is getrouwd met André van Eisden.
Zij woont in Meppel.

13.  Jacob Oost
Hij is geboren op 18 maart 1958. Hij is getrouwd met Lammigje (Lammie) van Wester.
Hij woont in Hoogeveen.

14.  Annie Vrielink
Zij is geboren op 9 juni 1957. Zij is getrouwd met Geert Jaspers.
Zij woont in Kallenkote.

15.  Egbert van de Berg
Hij is geboren op 17-03-1954. Hij is overleden op -…. Hij was niet getrouwd.
Hij woonde in de boerderij van zijn ouders aan de Wapserveenseweg in Wittelte.

16.  Henk Boer
Hij is geboren op 15 september 1958. Hij is niet getrouwd.
Hij woont in het ouderlijk huis aan de Wittelterweg in Oll’ndeever.

17.  Luminus Tabak
Hij is geboren op 16 augustus 1960. Hij is getrouwd met Anna Scholtens.
Hij woont in Deever.

18.  Jan Berends
Hij is geboren op 24 januari 1959. Hij is getrouwd met Jacqueline Strijker.
Hij woont in Meppel.

19.  Aaltina ten Buur
Zij is geboren op 4maart 1960. Zij is getrouwd met Jan Kwint.
Zij woont in Hoogersmilde.

20.  Arjan Berends
Hij is geboren op 13 augustus 1960. Hij is getrouwd met Herriët Roo.
Hij woont in De Wijk.

21.  Berend Jongebloed
Hij is geboren op 12 maart 1960. Hij is getrouwd met Carolien Lassche.
Hij woont in Sint Jansklooster.

22.  Jan van de Berg
Hij is geboren op 5 augustus 1960. Hij is getrouwd met Alie Mulder.
Hij woont in Wittelte.

23.  Lambert Vrieling
Hij is geboren op 16 augustus 1960. Hij is getrouwd met Marian Hogenkamp.
Hij woont in Deever.

24.  Arend Jan Boerhof
Hij is geboren op 26 januari 1960. Hij is getrouwd met Jannika Luten.
Zij woont op Wapservene.

25.  Bert Boer
Hij is geboren op 17 maart 1960. Hij is getrouwd met Wilma Kuik.
Hij woont in Uffelte.

Posted in Witteler skoele | Leave a comment

Ie gunt mee die koate toch wè ?! 

De redactie van ut Deevers Archief laat de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief bijzonder graag mooie afbeeldingen van objecten an de Deeverbrogge zien. In dit bericht betreft het een afbeelding van een op 20 september 1918 verstuurde ansichtkaart met de navolgende tekst in de schrijfruimte. Op de afgebeelde ansichtkaart is een van de stoombootjes (de Assen I of de Assen II) veur de löswal bee ut logement van de weduwe van Sjoert Benthem an de Deeverbrogge te zien.

Mejuffrouw S. Bruinenberg, Stationsdwarsstraat N° 1 te Assen
Harskamp, 20 september 1918
Beste vriendin,
Even een kaartje voor je alleen hoor !
Goed overgekomen en een voorspoedige reis gehad naar ’t kamp. Wel bedankt voor ’t kiekje ’t geen F. me gegeven heeft. ‘k Zal jullie gauw eens een van me sturen, maar eerst tractement beuren. Later iets meer.
Vooreerst de Hartelijke Groeten van je vriend,
H. Schoenmaker

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief

Op het internet zijn zo nu en dan erg oude ansichtkaarten met beelden van de Deeverse brogge en de Deeverse sluus te koop. De hier afgebeelde ansichtkaart is een echte, unieke, enige, dus zeldzame, originele, gelopen, ansichtkaart, dus voorzien van een poststempel. Dus origineler en echter kan je een exemplaar van deze ansichtkaart niet kopen. Want bij een ongelopen, dus niet van een poststempel voorzien, exemplaar van de hier afgebeelde ansichtkaart, weet je als verzamelaar maar nooit of dat een echt exemplaar is of dat het een nagemaakt exemplaar is.

De hier afgebeelde ansichtkaart is een echt ‘must-have’ exemplaar. De redactie heeft deze ansichtkaart eerlijk en oprecht voor een fors bedrag bij opbod gekocht. De redactie moest daarbij opbieden tegen een verzamelaartje van ansichtkaarten uit de gemeente Diever. Dat verzamelaartje bleek deze ansichtkaart nog niet in zijn verzameling te hebben en vond daarom dat de redactie maar moest stoppen met bieden om hem die ansichtkaart te gunnen.
Want ut
peepertie jaankte: Ie gunt mee die koate toch wè ?! Ie gunt mee die koate toch wè ?!
Toen dat niet gebeurde, toen de redactie die ansichtkaart niet met geschwinde spoed en in gestrekte draf en nederig met de pet in de hand aan hem had gegund, toen ontstak hij in woede, toen raakte hij volledig van de kook, toen raakte hij volledig overstuur, toen wilde hij de redactie nooit meer zien, toen kreeg de redactie een rottrap onder zijn kont, toen mocht de redactie nooit meer bij hem langs komen. Hoe grof en onbeschoft kan je zijn ?

In ut Deevers Archief zijn in de bibliotheek met afbeeldingen uut de gemiente Deever enige afbeeldingen van ansichtkaarten aanwezig, waarop het stoombootje Assen I of Assen II van de Drentse Stoomboot Maatschappij an de Deeverbrogge is te zien. Deze zijn te vinden in het bericht  De stoomboot bee Sjoert Benthem an de Brogge. Op de drie in dat bericht getoonde ansichtkaarten is de vaarroute van het stoombootje van Assen naar Meppel.

Op de hier afgebeelde ansichtkaart is de vaarroute van het stoombootje van Möppel naar Assen. De zwarte pluim rook uit de schoorsteen van het stoombootje, de vele mensen en de vele goederen op het dek van het stoombootje laten zien dat het stoombootje op het punt staat te vertrekken naar Möppel. Met Veerkade Dieverbrug wordt bedoeld de löswal bee ut logement van de weduwe van Sjoert Benthem an de Deeverbrogge.

Het is toch wel jammer dat een afbeelding van deze ansichtkaart niet is te bewonderen in het onvolprezen papieren ‘must have’ boek An de Brogge van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever.
In het op vrijdag 9 juli 2021 uitgegeven Magnus Opus Fragmenten Uit Het Verleden Van De Vroegere Gemeente Diever van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever is in het hoofdstuk Dieverbrug op bladzijde 312 wel een, maar nogal bijgesneden, afbeelding van een exemplaar van de hier afgebeelde ansichtkaart opgenomen. De redactie merkt wel op dat in het genoemde Magnum Opus heel veel afbeeldingen van foto’s, ansichtkaarten en zo voort nodeloos zijn bijgesneden. De lezer van dit boek wordt op die manier veel kijkplezier onthouden.

Afbeelding 1
De hier afgebeelde werkelijk unieke ansichtkaart (een echt topstuk) is toch maar weer een mooi fragmentje uit het verre scheepvaartverleden an de Deeverbrogge. 

Posted in An de Deeverbrogge, Ansichtkoate, Löswal, Topstuk, Verdwenen object | Leave a comment

Ut lusefasdösie van hotel-café-restaurant Blok

De redactie van ut Deevers Archief vindt bij het steeds verder digitaliseren van zijn papieren archief (papperrassies scannen en vervolgens die papperrassies in de container voor het oude papier gooien), dat vooral bestond uit veel dozen en veel mappen en veel ordners met veel foto’s, kranten- en tijdschriftenknipsels, reclamemateriaal, folders uut de gemiente Deever, en zo voort, en zo voort, en zo voort, zo nu en dan een door hem voor ut Deevers Archief belangwekkend geacht objectje.
In dit geval gaat het om de reclame op een lusefasdösie van hotel-café-restaurant Blok an de Deeverbrogge. Zie de bijgaande afbeelding. De redactie heeft dit lusefasdösie uiteraard niet in de blauwe oud-papier-container gegooid, maar met geschwinde spoed en in gestrekte draf toegevoegd aan zijn verzameling Deeverse prullaria.

In de vijftiger, zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw had elk zichzelf respecterend hotel, café of restaurant wel zijn eigen sukersakkie. Het openluchtspel an de Heezeresch bee Deever had zelfs tot het begin van de negentiger jaren eigen sukersakkies.
De redactie van ut Deevers Archief heeft van de Deeverse sukersakkies afbeeldingen opgenomen in ut Deevers Archief. De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief klikke voor het bekijken van deze afbeeldingen aan de rechterkant van het scherm op het onderwerp sukersakkie. Of bekijk bijvoorbeeld un sukersakkie van hotel-café-restaurant Blok.
Eigenaren van hotels, cafés en restaurants maakten in de vijftiger, zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw nauwelijks eigen reclame voor hun bedrijf op lucifersdoosjes. Gelukkig heeft de redactie wel een beetje smoezelig lucifersdoosje met daarop reclame voor hotel-café-restaurant Blok an de Deeverbrogge bewaard. Zie de bijgaande afbeelding. De redactie schat in dat Johan Blok dit lucifersdoosje in de zestiger jaren van de vorige eeuw weggaf aan zijn klanten.
De redactie is bijzonder benieuwd wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief in het bezit is van Deeverse lusefasdösies. De redactie wil bijzonder graag een afbeelding van de reclamekant van deze doosjes tonen in ut Deevers Archief.
Zelf smaakt de redactie het niet onverdeelde genoegen een lucifersdoosje met reclame voor molen De Vlijt in Oll’ndeever in zijn bezit te hebben.

Posted in An de Deeverbrogge, Deeverse prullaria, Hotel Blok, Lusefasdösie | Leave a comment

De olde boerdereeje van Jan Tabak stön an de weg

Jans Tabak, 36 jaar oud, trouwde op 29 april 1922 in Ruinen met de minderjarige Johanna Lammina (Lammegie) Luten, 17 jaar oud. Jans Tabak en Johanna Lammina (Lammegie) Luten vestigden zich op 1 juni 1922 komende vanuit Ruinerwold, in Wittelte, in de oude boerderij van zijn ouders, die in de lengte langs de straat stond, adres Wittelte 8, later Wittelte 11, later Wittelte 51, nu Wapserveensweg 9 . Zie in afbeelding 2 de gegevens uit het Deeverse bevolkingsregister. Op de topografische kaart uit 1924 is de plaats van de oude boerderij van Jan Tabak langs de straat te zien (zie afbeelding 3).
Jan Tabak, de vader van Jans Tabak, vestigde zich 22 juni 1922, komende vanuit Havelte, in Wittelte, ook in zijn oude boerderij. Zie in afbeelding 2 de gegevens uit het Deeverse bevolkingsregister.
In de oude boerderij, toen adres Wittelte 8, werden drie kinderen geboren. Jan Tabak is daar op 8 maart 1923 geboren. Klaas Tabak is daar op 9 september 1924 geboren. Hendrik Jan Tabak is daar op 6 september 1926 geboren. Zie in afbeelding 2 de gegevens uit het Deeverse bevolkingsregister.
Klaas de Boer vermeldt in zijn onvolprezen boek Wittelte – De geschiedenis van de boerderijen vanaf 1770 tot heden dat in de oude boerderij ook de dochters Hendrikje en Aaltje zijn geboren, maar hun gegevens staan niet bij de andere gegevens in het Deeverse bevolkingsregister (afbeelding 2).
Het lijkt er meer op dat Aaltje en Hendrikje Tabak dochters zijn van Jacob Tabak en Aaltien (Aaltje) Heuvelman, die in een (huur?) boerderij met adres Wittelte 33a (?), later Wittelte 47, nu Wapserveenseweg 1, woonden. Aaltje Tabak is daar op 13 januari 1915 geboren.  Hendrikje Tabak is daar op 5 oktober 1918 geboren.
Op 20 maart 1929 kreeg Jans Tabak een bouwvergunning voor de bouw van de boerderij, die op de hier afgebeelde kleurenfoto (zie afbeelding 1) is te zien. Deze boerderij was de vervanger van een boerderij die dichter bij de straat en in de lengte lang de straat stond. Zie afbeelding 3.
Wellicht is bij de nazaten van het echtpaar Jans Tabak en Johanna Lammina (Lammegie) Luten een foto van de oude boerderij, die in de lengte langs de straat stond, bewaard gebleven. Die oude boerderij was vast wel een saksische boerderij. De redactie van ut Deevers Archief, zou  bijzonder graag een afbeelding van deze oude boerderij in ut Deevers Archief tonen.
Hendrik Jan Tabak en Trijntje Greveling namen de boerderij van zijn vader Jans Tabak over in 1953. Het leveranciersnummer op de melkbussen van Hendrik Jan Tabak was 170. Hendrik Jan Tabak is op 14 juni 1990 overleden. De boerderij is omstreeks 1992 verkocht.

Afbeelding 1
De toen in Amsterdam wonende mevrouw Hendrikje Momber-Tabak heeft deze kleurenfoto gemaakt op 1 augustus 1986.


Afbeelding 2
Gegevens van het echtpaar Jans Tabak en Johanna Lammina (Lammegie) Luten uit het bevolkingsregister van de gemiente Deever,

Afbeelding 3
Detail van de topografische kaart uit 1924. De oude boerderij van Jan Tabak stond in de lengte vlak langs de weg.


Afbeelding 4
De nieuwe boerderij van Jan Tabak werd verder van de weg gebouwd.

© https://www.google.com/maps, deze opname van de meer dan honderdjarige boerderij is gemaakt in mei 2023.

Posted in Boerdereeje, Wittelte | Leave a comment

Un olde ansichtkoate van ut mr. A.C. monement

Mr. Albertus Christiaan van Daalen uit het verre Bennekom bij Ede, de uitvinder van het Landgoed Berkenheuvel, liet ter gelegenheid van zijn zogenaamde voltooiing van de bebossing van de door hem en zijn voorgangers gekochte woeste gronden van de boermarke van Deever en de boermarke van Wapse in 1925 -vooral voor zichzelf- een monument aan de Haarweg oprichten.
Dit monument bestaat nog steeds en is nog steeds ten zeerste te bezichtigen. Het monument staat op bosgrond die nog steeds eigendom is van de vele honderden nazaten van mr. Albertus Christiaan van Daalen, die zich hebben verenigd in Berkenheuvel b.v.. Zie het blauw gemarkeerde oppervlak in afbeelding 3.
De onthulling van het monument op Berkenheuvel gebeurde op 5 september 1925. Dus bij het 100-jarige bestaan van het monument op Berkenheuvel op 5 september 2025 kan het niet anders zo zijn dan dat het vast groot feest bij de aandeelhouders van Berkenheuvel b.v. zal zijn ! Dan zal de dag van het verteren van de grote pot aanbreken !
De redactie van ut Deevers Archief stelt voor dat de vele honderden nazaten van mr. Albertus Christiaan van Daalen zich dan bij het monument verzamelen voor een groepsfoto. Want die passen niet allemaal in het landhuis Berkenheuvel.

Op het internet zijn zo nu en dan ansichtkaarten met afbeeldingen van het monument op Berkenheuvel te koop. Waaronder de bijgaand afgebeelde ansichtkaart uit de zestiger jaren van de vorige eeuw. De redactie viste op 16/17 februari 2024 achter het net bij het achterbakse nachtelijke bieden op deze ansichtkaart. Dus het enige dat de redactie van ut Deevers Archief nog kon doen, was pijlsnel het digitale bestand van die hier afgebeelde zwart-wit ansichtkaart (afbeelding 1) veilig te stellen, teneinde deze toch aan de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief te kunnen tonen. Want de redactie wil aan de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief liefst een afbeelding van alle ooit uitgegeven ansichtkaarten uit de gemiente Deever tonen.

Want het verzamelaartje en kopertje van de hier afgebeelde ansichtkaart stopt zijn nieuwe aanwinst ogenblikkelijk in een heel duur en dik en zuurvrij plastic mapje, die vervolgens ogenblikkelijk bij al die andere ansichtkaarten van het monument op Berkenheuvel in een super-de-luxe ansichtkaarten-album verdwijnt. En al die super-de-luxe ansichtkaarten-albums met al die kostelijke ansichtkaarten zijn ergens ver weggestopt op de zolder, waarschijnlijk in een super-de-luxe ansichtkaarten-album-kast. Want niemand mag en zal die ansichtkaarten ooit zien. Want die bint van mee. 

Afbeelding 1

Afbeelding 2
De redactie van ut Deevers Archief heeft toestemming van Herman Posthumus de door hem op 27 december 2023 gemaakte mooie kleurenfoto van het monument op Berkenheuvel in ut Deevers Archief te tonen. De redactie is hem bijzonder erkentelijk voor deze toestemming. (© Herman Posthumus, 27-12-2023).

Afbeelding 3
Het blauw gemarkeerde gebied is in het bezit van Berkenheuvel b.v..

Posted in Albertus Christiaan van Daalen, Ansichtkoate, Monement op Baark'nheuvel | Leave a comment

Was ut jongeskaamp an de Gowe wè so ideaal ?

In de Dragtster Courant van 14 juli 1950 verscheen het volgende bericht over het jongenskamp voor sociale jeugdzorg an de Gowe in de gemiente Deever.

Een ideaalkamp voor ‘moeilijke jongens’ – Ze leren er ‘goudzoeker’ te zijn

“En nou ga ik u de kippen van de commandant nog even laten zien”, zei het twaalfjarige jochie uit Rotterdam, dat sinds een week, vanwege ons onbekende delicten, was opgenomen in het kamp voor sociale jeugdzorg onder Diever. Hij was met ons door ‘zijn’ kamp gedwaald, langs de barakken, de fontein, de eendenvijver en alles hadden we grondig bekeken. Overal liep dat mannetje met ons in en uit: werkzalen, slaapzalen, douchecellen, bergplaatsen. Floep ! Vlug een knopje van het elektrisch licht omgedraaid en de bezoeker beleefd de voorrang latend, had hij als een even gezellige als consequente gids ons in de geheimen van dit kamp ingewijd. Met de tamme torenkraaien die, zittend op zijn schouder, soms een eindje druk kopjes gevend mee ‘opliepen’, waren ook wij al haast goede maatjes; met ontzetting keken ook wij naar het doodgeboren konijntje door ‘meneer’ op sterk water gezet, en we waren zo goed niet of we moesten langs hele rijen zelf getimmerde duiven- en konijnenhokken wandelen.
Onder Diever ligt dit kamp, dat officieel Geeuwenbrug heet. Dat ‘onder’ betekent in dit geval, dat men het, na een prachtige wandeling van ongeveer een uur door echt Zuidwest Drents natuurschoon kan bereiken. Midden in die verlaten wereld daar staat een groepje barakken, donkerros geverfd, oorspronkelijk gebouwd voor de nu al weer vergeten Arbeidsdienst.

Ouders moeten meewerken
Vierenzestig ‘moeilijke’ jongens herbergt dit kamp. Jongens tussen de twaalf en veertien jaar uit wat men gemeenlijk sociaal zwakke gezinnen noemt. Jongens met een abnormaal grote voorliefde voor baldadigheid zijn er bij, en principiële spijbelaars, die met geen stok naar school zijn te krijgen. Die daarom een jaar lang hier op Geeuwenbrug aan de hoede van de kampcommandant en zijn helpers worden toevertrouwd, op verzoek en met medewerking (zo mogelijk ook financiële steun) van de ouders. Vierentwintig dergelijke kampen zijn er in totaal in ons land. Rijkskampen zijn het, maar ze ressorteren niet onder het departement van Justitie (de jongens die hier opgenomen worden, zijn niet veroordeeld door een kinderrechter !), doch onder het departement van Onderwijs, afdeling vorming buiten schoolverband.
In de eetzaal, waar kampcommandant, groepsleiders en jongens samen aan tafel zaten (met een aantal journalisten her en der tussen hen in verspreid) maakten wij kennis met drie van die knapen. Met een overrompelende hoffelijkheid voorzag de een ons van brood op ons bord. Een ander houdt de botervloot bij, een derde presenteert beleg. En toen samen praten. Aan alles was te merken, dat deze stadsjongens het hier uitstekend naar hun zin hebben. Ze leren er wat. Algemene ontwikkeling, handenarbeid, wellevendheid en er wordt heel veel aan hun karaktervorming gedaan. Als het jaar om is, moeten deze boefjes-in-de-dop klaar zijn voor de vrijheid. Gelukkig staat dan meteen de jeugdbeweging klaar om de klantjes op te vangen.

Karaktervorming nr. 1
Een grote mate van vrijheid genieten de jongens hier. Natuurlijk, zouden wij haast zeggen. Het gaat hier immers om preventieve jeugdzorg. Daarom is het schoolonderwijs in het kamp minder uitgebreid dan de gewone jongens op die leeftijd krijgen. Daarom wordt er zoveel mogelijk gedaan om hun drang tot zelfwerkzaamheid in een goede richting te sturen en wordt het onderwijs aangepast aan hun persoonlijke belangstelling.
Maar in de eerste plaats komt: de karaktervorming. Geen paedagogische preken krijgen ze te horen, dat zou waarschijnlijk weinig baten. Wat deze jongens nodig hebben aan romantiek, aan spanning en avontuur laat zich niet onderdrukken. Zij krijgen het ook, in de vorm van …. het goudzoekersverhaal. Dat verhaal vertelde ons een een kampbewonertje van twaalf jaar. Een pracht van een stripverhaal is het. Over Bill, de goudzoeker, en over rovers, cowboys en revolvers, over wilde avonturen in Alaska. De jongens in het kamp kennen het uit hun hoofd. En zij kennen ook de mooie moraal van het verhaal: dat je niet moet zoeken naar het goud van een ander, maar …. naar het goud in je eigen hart.
Een jaar lang heb je in het kamp gelegenheid te tonen, dat je zulk een goed goudzoeker wilt zijn. Je begint, als je pas komt, als ‘manschap’. Je krijgt een gewoon insigne met de kleur van de barak waar je bent ondergebracht (en die barakken zijn genoemd naar de plaatsen waar goud wordt gevonden: Klondike, Perú, Transvaal en Alaska ….). Als je in een bepaalde tijd de opgelegde taken (op het gebied van handenarbeid bijvoorbeeld, maar ook ‘morele’ opgaven) hebt volbracht, wordt je ‘vriend’ en je insigne krijgt er een ringetje bij. Weer een taak en je wordt ‘delver’ – weer één (en dan kun je haast naar huis !), dan ben bevorderd tot de hoogste rang: ‘gouddelver’, een heuse helper van de commandant !
Maar dat is dan ook eigenlijk het enige militaire aan dit opvoedingskamp. Maar dat had u, lezer, in de eerste alinea al door. Want als een kampbewoner de gepaste vrijmoedigheid neemt (en dat mag hij !) om op het erf van de kampcommandant te dwalen en er u trots diens kakelende leghorns te tonen, dan is dat alles toch weinig traditioneel-model ! Weet u, wat óók zo’n goed teken is ? Dat de jongens na dit kampjaar heel vaak niet meer in hun vroege zonden vervallen !

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De redactie verwijst voor een breder beeld van het nut van het jongenkamp ‘de Eikenhorst’ an de Gowe naar de vele berichten van voormalige kampbewoners in ut Deevers Archief.
A
ndere aantekeningen moeten nog worden toegevoegd.

Posted in de Gowe, Jongenskamp de Eikenhorst | Leave a comment

Henduk Jan Noord vön twee potties op de Oosteresch

De redactie van ut Deevers Archief moet met het schaamrood op de kaken en de wangen en het voorhoofd toegeven dat hij in ut Deevers Archief veel meer aandacht moet besteden aan de vele honderden oudheidkundige vondsten in de bodem binnen de grenzen van de gemiente Deever. De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief, die is geïnteresseerd in oudheidkunde klikke aan de rechterkant van het scherm onder Onderwerpen op het onderwerp Oudheidkunde. De redactie wil ook bijzonder graag particuliere oudheidkundige vondsten uit de gemiente Deever tonen. De redactie nodigt de zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief graag uit foto’s van zijn vondsten met het bijbehorende verhaal voor publicatie in ut Deevers Archief ter beschikking te stellen. 

Het Noordelijk Archeologisch Depot (NAD) is het gezamenlijke archeologische depot voor archeologische vondsten en onderzoeksdocumentatie van en uit de provincies Groningen, Fryslân en Drente. De vondsten worden opgeslagen in Nuis, waar het depot is gevestigd. Het in stand houden van een provinciaal archeologisch depot is een wettelijke taak die belegd is bij de Gedeputeerde Staten van een provincie. De provincies Groningen, Fryslân en Drente hebben door middel van een bestuursovereenkomst afgesproken deze taak gezamenlijk uit te voeren via het depot in Nuis.

In de deelcollectie ‘Provinciaal Depot voor Bodemvondsten Drente’ van het Noordelijk Archeologisch Depot in Nuis bevinden zich twee handgevormde aardewerken potjes uit de Vroege tot Midden IJzertijd. De IJzertijd kent drie periodes: Vroege IJzertijd (800-500 jaar voor Christus), Midden IJzertijd (500-250 jaar voor Christus) en Late IJzertijd (250-50 jaar voor Christus). De twee potjes zijn geregistreerd onder de nummers D 2015-I.2 en D 2015-I.3.

Beschrijving aardewerken potje met inventarisnummer : D 2015-I.2

Wijdmondig halsloos potje, geplakt en aangevuld. Gladwandig grijsbruin en oker. Relatief dik baksel. Bodem relatief breed; bolle vorm ervan en matige afwerking binnen wijzen op Vroege tot Midden IJzertijd. Gevonden met D 2015-I.3. Randdiameter 13 centimeter. Zie afbeelding 1.

Beschrijving aardewerken potje met inventarisnummer : D 2015-I.3
Wijdmondig halsloos potje, zwak biconisch; geplakt en flink aangevuld. Gladwandig grijsbruin. Bodem relatief breed; bolle vorm ervan en matige afwerking binnen wijzen op Vroege tot Midden IJzertijd. Gevonden met D 2015-I.2. Randdiameter 10 centimeter. Zie afbeelding 2.

De heer Hendrik Jan Noord, boer aan de Wittelterweg, heeft de twee potjes in de negentiger jaren van de vorige eeuw gevonden bij het plaatsen van een afrastering op de Oosteresch van Wittelte in de buurt van zijn boerderij. De twee potjes zijn in 2015 afgestaan aan het Drents Museum.
De X-coördinaat van de twee potjes is 217400. De Y-coördinaat van de twee potjes is 538900.
Dat wil zeggen dat de twee potjes zijn gevonden op 52.83371 graden noorderbreedte en 6.31316 graden oosterlengte. Zie afbeelding 3.

Afbeelding 1 – Inventarisnummer D 2015-I.2                   Afbeelding 2 – D 2015-I.3
Afbeelding 3

Posted in Oudheidkunde, Wittelte | Leave a comment

Ut nutuurmuseum op Woater’n hef ut ok neet ered

Het natuurmuseum Het Drents-Friese Woud is op 21 maart 1997 geopend. Het museum was gevestigd in de voormalige openbare lagere school op Woater’n an de aandere kaante van de Deeverse bos. In de voormalige multifunctionele ruimte van de school waren de vier seizoenen (voorjaar, zomer, herfst, winter) uitgebeeld. In het museum waren honderden dieren, voornamelijk vogels en zoogdieren, in allerlei soorten en maten te zien. Het museum was zeer professioneel ingericht.
Eigenaar en beroepsdierenpreparateur J. van der Vooren heeft het natuurmuseum Het Drents-Friese Woud in juli 2003 te koop gezet. Het openen van een natuurmuseum in de nabijheid van een nationaal parkje was natuurlijk toch wel een beetje de kat op het spek binden. Wie wilde gaan kijken naar opgezette dode dieren in een museum in een gebied waar je deze dieren ook levend in de bos kon zien rondlopen ?
De redactie van ut Deevers Archief moet met het schaamrood op de kaken melden dat hij nog niet weet wanneer het natuurmuseum Het Drents-Friese Woud is verkocht en wanneer het de laatste dag was dat het museum kon worden bezocht.
Een verzameling van 200 opgezette dieren van natuurmuseum Het Drents-Friese Wold is verkocht aan natuurmuseum Rheezer-marke nabij Hardenberg in Overijssel.
De redactie prijst zich wel bijzonder gelukkig na een bezoek aan het natuurmuseum een kleurenfolder van het natuurmuseum veilig te hebben gesteld, teneinde een afbeelding van die folder te kunnen tonen aan de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief. Zie de afbeeldingen 1 en 2.
En weer sloot in de gemiente Deever een met veel enthousiasme geopend museum de deuren. Andere museums die in het verleden hun deuren sloten waren De Oudheidkamer Schultehuis, De Museumboerderij, Het Glasmuseum, Het Radiomuseum, De Koetsenman en Het Oldtimermuseum. De Rotterdamse dichter Jules Deelder schreef het al: alles blijft, alles gaat voorbij, alles blijft voorbijgaan.
Weliswaar is in het schultehuis aan de brink van Deever het zo nodig zo genoemde Oermuseum gevestigd, maar dat is geen museum, dat is eigenlijk meer een soort van bezigheidstherapiecentrum voor vrijwilligers en zich stierlijk vervelende vakantiegangers.

Afbeelding 1

Afbeelding 2

Posted in Museum, Toeristenindustrie, Woater’n | Leave a comment

Nog un foto van de vragtwèg’n mit kentiek’n D-14361

Cornelis (Kees) de Graaf, kleinzoon van expediteur Cornelis de Graaf, stelde bijgaand afgebeelde zwart-wit foto van zijn vader Klaas de Graaf bij de Dodge vrachtwagen met kenteken D-14361 met 5-tons DAF-aanhanger welwillend voor publicatie in ut Deevers Archief ter beschikking. De redactie is Cornelis (Kees) de Graaf bijzonder erkentelijk voor deze toestemming.

De provinciale griffie van Drente gaf het kentekenbewijs D-14361 op 27 september 1945 af aan Cornelis de Graaf. Hij woonde in 1945 in het huis met adres Kruisstraat 5 in Deever. Het kentekenbewijs was bestemd voor een vrachtwagen van het merk Dodge. Cornelis de Graaf was, zoals uit de tekst op de geopende deur van de vrachtwagen is op te maken, expediteur, zeg maar vervoerder van goederen, zeg maar vrachtrijder. De hier afgebeelde foto is gemaakt aan het begin van ut Kastiel in Deever. Zo te zien is de 5-tons DAF-aanhanger geschikt voor het vervoeren van vee.

De redactie heeft het vermoeden dat Cornelis de Graaf  de vrachtwagen zo vlak na de Tweede Wereldoorlog niet nieuw is gekocht. De redactie heeft ook het vermoeden dat hij – net zoals dorpsgenoot en wegtransporteur Albert Strik an de Brinkstroate in Deever – een Amerikaanse legervrachtwagen heeft kunnen kopen en geschikt heeft laten maken voor het vervoeren van vee.

De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief, die nog steeds een verstokte liefhebber van afbeeldingen op papier is, kan de hier afgebeelde foto van de vrachtwagen met kenteken D-14361 ten zeerste bewonderen op bladzijde 68 van het in 2004 uitgegeven boek Wittelte na Witto van de Wittelter Dorpsvereniging. Maar ja, dan moet je wel in het bezit van dat papieren boek zijn of dat papieren boek bij iemand in kunnen zien, of dat papieren boek in een bibliotheek kunnen lenen.
En die foto van de Dodge-vrachtwagen met kenteken D-14361 is ook ten zeerste te bewonderen in ut Deevers Archief.

De redactie citeert het volgende stukje tekst op bladzijde 69 van het boek Wittelte na Witto:
De slacht- en melkkoeien werden donderdags op de markt in Zwolle verkocht. De vrachtrijder was de hele nacht bezig koeien te laden, want de markt ging meestal om zes uur open. Bekende veevervoerders waren Leffert Klok (Dieverbrug), Klaas de Graaf (Diever), Lammert Vierhoven (Dieverbrug) en Jan Haveman (Uffelte).

Het kenteken D-14361 is ook opgenomen in de lijst Kentiek’nplèèt’n mit ut D-nummer in Deever

Enige vragen die toch zeker nog wel beantwoord moeten worden zijn.
– Is de vrachtwagen een Amerikaanse legervrachtwagen ?
– Hoeveel ton vracht kon de vrachtwagen vervoeren ?
– Werd de vrachtwagen alleen maar gebruikt voor het vervoeren van vee ?
– In welk jaar is de foto gemaakt ?

Posted in D-nummer, Olde vrachtwèg'n | Leave a comment

De Chevrolet automobiel mit kentiek’nplète D-832

Het bij kentekenplaat D-832 behorende kentekenbewijs is op 9 mei 1919 afgegeven aan Nanne Brandenburg. Het kentekenbewijs was bestemd voor zijn automobiel van het merk Chevrolet. In 1919 was hij rijksveearts (dierenarts) in de gemiente Deever.
Veearts Nanne Brandenburg heeft de Chevrolet met kenteken D-843 tot in 1923 gehad, want op 9 oktober 1923 werd voor een andere automobiel kentekenplaat D-3143 met bijbehorend kentekenbewijs aan hem afgegeven.
Nanne Brandenburg is geboren op 11 november 1887 in Oldeholtwolde. Hij trouwde op 16 april 1918 in Dwingel met Grietje Dolfing uut Dwingel. Hij is overleden op 24 mei 1968 in Groningen. Zie het bijgaand afgebeelde bericht van zijn overlijden, dat op 27 mei 1968 in het Nieuwsblad van het Noorden is gepubliceerd.
Op 13 mei 1914 ging rijksveearts Nanne Brandenburg wonen in het huis dat daarvoor was bewoond door rijksveearts Frederik Boerhave. Hij woonde later in de voormalige Villa Laanzicht an de Deeverbrogge.
In ut Deevers Archief is nog een afbeelding van een foto van de Chevrolet met kenteken D-832 aanwezig.
Wellicht beschikken de nazaten van Nanne Brandenburg en Grietje Dolfing over andere foto’s van de automobielen met kenteken D-832 en D-3142 ? Wie brengt de redactie in contact met deze nazaten ? De redactie wil bijzonder graag een goede scan van die foto’s in ut Deevers Archief opnemen.

In het Nieuwsblad van het Noorden verscheen op 19 december 1925 het volgende bericht dat veearts Nanne Brandenburg bij een ongeluk met zijn auto op het ijs was beland.

Dieverbrug, 18 december.  De heer Brandenburg, veearts alhier, overkwam gisteravond een vrij ernstig ongeluk.
Terwijl hij met zijn auto van Assen kwam, moest hij bij de gasfabriek aldaar een andere auto passeeren. Door de verblindende verlichting van deze laatste geraakte hij van den weg en kwam in de Drentsche Hoofdvaart terecht. De auto sloeg over den kop, doch bleef gelukkig op het ijs liggen. B., die bewusteloos was, zou stellig verdronken zijn, zoo de wagen door het ijs gezakt was. Door behulpzame lieden werd de heer B. op den wal gebracht en kon hij, nadat hij weer bij kennis gekomen was, naar huis terugkeeren. De auto bleek erg beschadigd.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Op 18 december 1925 reed veearts Nanne Brandenburg in een automobiel met het kenteken D-3132 , dus niet in het automobiel met het kenteken D-832.

Afbeelding 1
Foto uit de verzameling van huisarts Jan Brandenburg, zoon van veearts Nanne Brandenburg.

Afbeelding 2
Bericht in het Nieuwsblad van het Noorden van 19 december 1925.


Afbeelding 3
Bericht van overlijden, dat op 27 mei 1968 in het Nieuwsblad van het Noorden is gepubliceerd.

Posted in D-nummer, Olde auto, Overlijdensbericht | Leave a comment

Bromdozems in de Heufdstroate van Deever

In de Friese-Koerier van 18 september 1964 verscheen een kort verslag van de dag daarvoor gehouden vergadering van de raad van de gemiente Deever. In dit verslag stond ook het volgende voorstel van het PvdA-raadslid mevrouw Wilhelmina (Mina) Zoer-Vos.

Ook in deze gemeente zijn de bromnozems lastig. Mevrouw Zoer (PvdA) vroeg om op zaterdag- en zondagavond de Hoofdstraat, Peperstraat en Kruisstraat af te sluiten voor bromfietsen.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief

Mevrouw Zoer is mevrouw Wilhelmina (Mina) Vos, echtgenote van gemeente-arbeider en straatmaker Hendrik Zoer. Wilhelmina (Mina) Vos is geboren in 1913 in Dwingel. Zij is overleden in 2002 in Deever. Zij trouwde op 27 augustus 1932 met Hendrik Zoer. Hij is geboren op 11 februari 1909 in Dwingel. Hij is overleden op 5 juni 2002 in Deever.

Het echtpaar Zoer-Vos woonde in het oude kubusvormige postkantoor in Deever. Het oude kubusvormige postkantoor met aanbouw stond an de Heufdstroate. De tuin achter de aanbouw van het oude postkantoor grensde an de Peperstroate.

Dus de bromnozems zullen in die jaren op hun brommers van vooral het merk Kreidler, Zündapp, Eysink, Puch, Tomos en zelfs Yamaha in de weekeinden en vooral des avonds door het hard rijden deur de Heufdstroate en de Peperstroate nogal lawaaierig zijn geweest voor mevrouw Wilhelmina (Mina) Zoer-Vos. En vaak deden de bromnozems ter verhoging van de rijsnelheid en het rijgenot ook een scheutje slaolie in de benzine. Een bromnozem werd op een gegeven moment brozem genoemd.

En mevrouw Wilhelmina (Mina) Zoer-Vos zal blijkbaar de pest aan lawaaierige en stinkerige bromfietsen hebben gehad. Daarom zal ze op het lumineuze idee zijn gekomen in die raadsvergadering voor te stellen in de weekeinden een bromfietsverbod voor de Hoofdstraat, de Peperstraat en de Kruisstraat in te stellen. Mevrouw Wilhelmina (Mina) Zoer-Vos deed even niet aan slimme socialistische arbeidersverheffende dorpspolitiek, maar aan domme eigenbelang politiek.

Maar waarom wilde zij de Kruisstraat ook op zaterdagavond en zondagavond voor brommende bromfietsen afsluiten ? 

Een nozem was zeg maar een Nederlands Onderdaan Zonder Enige Manieren. Een dozem was zeg maar een Deeverse Onderdaan Zonder Enige Manieren. Een bromnozem was een nozem op een brommer. Een bromdozem was een dozem op een brommer. Dozems waren in de zestiger jaren van de vorige eeuw in Deever jongeren die zich afzetten tegen de burgerlijke naoorlogse normen en waarden van hun ouders en de toen heersende tijdsgeest. Ze droegen steeds meer een spijkerbroek en een spijkerjack. Vaak hadden ze een vetkuif en met de opkomst van de roll-‘n-rock muziek ook steeds vaker langer haar. Als een  dozem op een brommende bromfiets door Deever scheurde, dan was hij een drozem.

En met de naoorlogse economische rugwind hadden ook de Deeverse arbeiderskinderen steeds vaker een – al dan niet opgevoerde – brommer in hun bezit. Als de dozem eigenaar van een brommer werd, dan werd hij gepromoveerd tot bromdozem. Dus het socialistische raadslid mevrouw Wilhelmina (Mina) Zoer-Vos zou eigenlijk ontzettend blij moeten zijn geweest met de voor en achter haar kubushuis voorbij knetterende en stinkende brommers. Want het toenemende aantal knetterende en stinkende brommers was toen te beschouwen als een graadmeter voor de welvaart van de arbeidersklasse, als een graadmeter voor vrij te besteden geld van de arbeidersklasse.

Maar was Jan Albert Zoer (die in de Deeverse volksmond altijd Flap Zoer werd genoemd), zoon van Hendrik Zoer en Wilhelmina (Mina) Vos, een nozem, een dozem, een bromnozem, een bromdozem, een brozem of een drozem ?

Posted in Bestuur, Heufdstroate, Verkeer en vervoer | Leave a comment

Iene knolle steel’n is net so aarg as 100 gull’n steel’n

De Stichting Openbare Bibliotheek Diever en de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever hebben in november 1998 het onvolprezen boekwerkje ‘Dievers Geschrief II’ in eigen beheer uitgegeven. Het boekje is gedrukt door Drukkerij Roelf (Roef) van Goor an de Kruusstroate in Deever. Het was een boekwerkje voor en door inwoners van Diever en omgeving.
In het boekwerkje staat op de bladzijden 10, 11 en 12 een nogal ingekorte en daardoor onvolledige versie (zie afbeelding 2) van het navolgende artikel van Klaas Hessels over zijn jeugd op ’t Noave. Het volledige artikel is ook gepubliceerd in het papieren blad Opraekelen 01/2 (juni 2001) van de Historische Vereniging Voormalige Gemeente Diever.
De in 1917 geboren Klaas Hessels heeft zijn hele leven op ’t Noave gewoond en gewerkt. Hij is van 1962 tot 1968 lid van de gemeenteraad van Diever geweest voor het CVG en van 1978 tot 1986 voor het CDA. Van 1978 tot 1986 was hij tevens wethouder. 

Jeugdherinneringen

Het was op 27 september van het jaar 1917 dat ik ben geboren in een eeuwenoude boerderij in de buurtschap Ten Have.
Buiten onze landsgrenzen woedde in die tijd een vreselijke oorlog. Nederland zelf bleef gelukkig buiten deze oorlog en stelde zich zogenaamd neutraal op. Het gevolg van deze oorlog was wel dat de Nederlandse soldaten waren gemobiliseerd en dat er verschillende artikelen op de bon waren. Vooral van over zee aangevoerde goederen waren schaars.
Ik ben vernoemd naar mijn grootvader. Dat was in die tijd nog de gewoonte. De burgemeester was in het begin van de vorige eeuw niet alleen hoofd van de gemeente, maar ook secretaris en ambtenaar van de burgerlijke stand. Hij moest mij als jonggeborene inschrijven en hij moest in de eerste wereldoorlog ook zorgen voor de nodige voedselbonnen. Het is in deze tijd bijna ondenkbaar dat nog geen eeuw geleden slechts één persoon alle taken van de gemeente uitvoerde.
Mijn vader was koopman en handelde in paarden, koeien, varkens, schapen en geiten. Hij was dus veel de boer op of naar de markt. Mijn toen nog ongetrouwde oom Berend nam het meeste werk op de boerderij voor zijn rekening.
In die tijd was er in Ten Have nog geen straatweg. Alles werd per paard en wagen over de zandwegen vervoerd. Wel was er een onverhard fietspad langs de weg, want het rijwiel was toen sterk in opkomst. Een fiets was een groot bezit, dat voor lang niet iedereen was weggelegd omdat het onbetaalbaar was.

De oude boerderijen in Wapse waren, zoals ook in Diever, met riet gedekt en dus brandgevaarlijk. Bovendien ontbrak een goede brandspuit. Toen Diever een nieuwe kreeg, mocht Wapse de oude brandspuit hebben. In onze schooljaren is er brand gekomen in één boerderij, maar omdat er niet op tijd een goede brandspuit was, ging de tweede boerderij ook in vlammen op. Dat laatste speet ons erg. Omdat het dak in slechte staat was, gingen wij met de ladder het hooi op, kropen door het dak en gingen dan over het dak, als over een glijbaan naar beneden.

Men was in Ten Have ook verstoken van elektriciteit. Voor verlichting werden petroleumlampen gebruikt, waarin elke avond ongeveer één liter petroleum werd verstookt. Als de lamp uitging, dan zocht men de bedsteden op, die keurig op een rij achter de deuren in de wand waren aangebracht.
Auto’s werden toen zelden gezien.

Toen ik er de leeftijd voor had, werd ik naar de christelijke school in Diever gestuurd. De schoolstrijd, die zoveel teweeg had gebracht, was nog maar amper ten einde. De vrijheid van onderwijs was juist verwezenlijkt met gelijkheid voor openbaar en bijzonder onderwijs! Om in Diever te komen was er voor de scholieren maar één manier: lopen ! Toch denk ik dat het elke dag lopen van tien kilometer door weer en wind zeer gezond is geweest, het gaf je meer weerstand, temeer omdat wij op school nog geen gymnastiek hadden. De dokter in die tijd onderkende dat klaarblijkelijk ook, gezien zijn woorden: Alle kinderen waggelen als ganzen, maar die van Wapse kunnen lopen.

Tussen Wapse en Diever was een tolhek, een paal dwars over de weg met het opschrift: rijwielen 1 cent.

Het schoolgebouw bestond uit twee lokalen. In de gang lagen gewone straatklinkers en daar waren ook de ouderwetse wc’s. Wij kregen allemaal een lei en een griffel om mee te schrijven, we deden de eerste dag niets anders dan streepjes zetten. In ons lokaal stond meester Strating voor de klas in het andere meester Roosjen. Meester Strating kon goed met kinderen omgaan. Hij wist de bijbelse geschiedenis dusdanig te vertellen dat wij ademloos zaten te luisteren. Vooral de geschiedenis van Jozef kostte ons tranen. Wij zagen als het ware dat Daniël in de leeuwenkuil werd geworpen en wij haalden opgelucht adem toen er een antwoord kwam op de bange vraag: “Daniël, leef je nog ?” Het lezen werd ons op een aparte manier bijgebracht, zodat wij al vrij snel “Oom eet een ei” konden lezen. Wij kregen een leesboekje met mooie plaatjes van bijvoorbeeld Aap, Kees en Jet.

Er waren ook minder leuke dingen op school. Zo mochten enkelen, meestal dezelfde kinderen, op het bord schrijven en schriften uitdelen, wat door de andere leerlingen onrechtvaardig werd gevonden. Ik vind het achteraf ook raar dat toen geen rapporten werden gegeven en dat zo maar op het bord werd gezet wie er in klas 1, 2, 3, enz. werden geplaatst! Bijkomend gevolg was dat iemand die boven aan de lijst werd geschreven, meende dat hij of zij meer in zijn mars had dan de anderen, terwijl de onder aan de lijst geplaatsten het om die reden vertikten beter hun best te doen !

Als het koud was en wij kwamen ’s morgens aan, dan schaarden wij ons rond de kolenkachel. Eén van de jongens deed een keer de pook in de kachel en toen deze rood was geworden, deed hij de prullenmand leeg in de kolenkit, om vervolgens de hete pook in het papier te steken. Het resultaat was verbluffend. Het papier ging branden en de school zat vol rook. Tot onze schrik kwam meester Roosjen toen binnen. “Wat gebeurt hier”, zei hij. “Wie heeft dat gedaan ?” Maar niemand heeft hem dat verteld.
In Ten Have was intussen veel veranderd.

Ik doe een poging de namen van mijn klasgenoten van toen op te sommen: Mina Bult, Dirk Haveman, Aaltje Hessels, Hilligje Hessels, Klaas Hessels, Michiel Kiers, Jantje Mos, Johannes Oenema, Grietje Pot, Lize Strating en Pieter Timmerman.

De spelletjes die wij speelden waren: knikkeren, bokspringen, laatst in de ban met schere, tollen en petje ballen. Bij het laatstgenoemde spel dat door de jongens werd  gespeeld, legden ze hun pet, iedereen droeg in die tijd een pet, op een rij met de kleppen naar voren. Getracht werd een bal in één van de petten te gooien. De jongen in wiens pet de bal bleef liggen was af. Kringspelen waren: in Holland staat een huis en zakdoekje leggen. Bij herder laat je schaapjes gaan zongen wij:
Herder laat je schaapjes gaan
Ik durf niet. Waarom niet ?
Om de boze wolf niet.
De boze wolf die zit gevangen,
Tussen twee ijzeren stangen,
Tussen de zon en de maan,
Herder laat je schaapjes gaan.
Midden op het schoolplein werd een terrein afgebakend. De boze wolf bevond zich binnen de afbakening. Hij moest de overstekende schaapjes grijpen. Een gevangen schaap veranderde in een wolf en hielp schapen te vangen. Zo kwamen er steeds meer wolven die het uitgedunde aantal schapen moesten vangen. Telkens werd er weer een ander spel gespeeld. Niemand wist wie er het eerst mee begon en waar het vandaan kwam.

Langs de weg tussen Wapse en Diever, die toen nog van klinkers was, stonden telefoonpalen. De draden waren bevestigd aan porseleinen potjes. Dat was een uitstekende gelegenheid om goed met steentjes te leren gooien. In korte tijd was er bijna geen potje meer heel. Uiteindelijk verscheen de politie op school om ons te waarschuwen !

De tijd schreed voort en ik werd bevorderd naar klas twee. Ik bleef bij meester Strating in hetzelfde lokaal en wij keken meewarig neer op de nieuwe leerlingen van de eerste klas. Het totaal aantal leerlingen nam toe met als gevolg dat er een derde lokaal bij de school werd aangebouwd. Tegelijkertijd kregen we nieuwe banken en werden de leien afgeschaft. Vanaf dat moment werd geschreven met een potlood of een pen. Als er geen punt meer aan het potlood zat, dan kon je gebruik maken van een potloodslijper voor in de klas. Zo werden de potloden heel snel korter.

Er werd ook een begin gemaakt met het vak aardrijkskunde. De meester tekende een plattegrond van de school en het schoolplein op het bord. ‘Klaas, ga jij even naar de pomp om water te halen.’ Ik moest dan een streep trekken op de plattegrond, beginnend bij het lokaal, door de gang naar de pomp. Vervolgens moest Pieter bijvoorbeeld naar de eerste boom op het schoolplein. In die tijd stond er namelijk een rij populieren langs de straatweg op het schoolplein. Later zijn deze bomen gehakt door de gebroeders Harm, Jaap en Hendrik Mulder. Die hadden als bijnaam de Bakkers jong’n. Het was voor ons natuurlijk mooi om daar naar te kijken. Ze maakten eerst de bomen boven vast met een touw waaraan zich een katrol bevond. Door met behulp van de katrol het touw strak te trekken, konden ze de valrichting bepalen, zodat de bomen niet op de school terecht zouden komen.

In die tijd woonde er ook een man in Diever die wij Aebeltie Smok noemden. Als die man op het schoolplein kwam, dan kwam iedereen in beweging. De meisjes raakten volledig in paniek en stoven alle kanten op. Abel had maar één doel: zoveel mogelijk meisjes te smokk’n, dat wil zeggen zoenen. Wonderlijk genoeg hielpen de jongens Abel door de meisjes te vangen en voor hem vast te houden.

Omstreeks diezelfde tijd was er sprake van nog een attractie. Als de naam Rademaker werd genoemd, wist iedereen wie hiermee werd bedoeld. De luchtvaart stond toen nog in de kinderschoenen. Het was een zeldzaamheid dat er een vliegmachine overvloog. Rademaker was een militaire vliegenier wiens verloofde in Diever woonde. Blijkbaar wilde hij haar laten zien wat hij in zijn mars had en dat was in onze ogen beslist adembenemend. Van grote hoogte liet hij zijn toestel naar beneden vallen om het vervolgens weer pijlsnel de hoogte in te trekken. Hij ging met zijn machine over de kop en liet hem om zijn as draaien. Als in de klas het vreselijke gebrul van de vliegmachine werd gehoord, dan gingen vingers naar boven: Meester, alstublieft naar achteren. Werd dit verzoek ingewilligd, dan werd de blik snel naar boven gericht om Rademaker zijn halsbrekende toeren te kunnen zien uitvoeren. Toen er berichten in de krant verschenen met als kop Rademaker was weer boven Diever …, was het opeens gedaan met de pret. Waarschijnlijk is Rademaker door zijn superieuren op het matje geroepen en zij zullen hem duidelijk hebben gemaakt dat dit stuntwerk niet tot de taak van een militaire vliegenier behoorde.

In de loop der jaren is er in Ten Have veel veranderd. Zoals ik reeds eerder noemde, bestond Ten Have uit een zandweg met een fietspad er naast. Vooral in de buurt van F. Otten, nu Ten Have 7, zakten de ouderwetse wagens tot aan de assen in de modder. Als de boeren kunstmest moesten hebben, haalden ze dat met paard en wagen uit Dieverbrug, waar het per schip werd aangevoerd. Meestal had men dan twee wagens achter elkaar gekoppeld. Aan het begin van de Groeneweg, een weg over de es vanaf het huidige Ten Have 15 naar het huidige Ten Darperweg 47, werden de wagens ontkoppeld en werd elke wagen apart door het zand getrokken, wat dikwijls veel moeite kostte. Kunstmest, kalizout en slakkenmeel, zat toen verpakt in zakken van 100 kg.

Omstreeks 1925 werd begonnen met de aanleg van een straatweg. Dat ging echter niet zo eenvoudig. De gemeente zat niet zo goed bij kas. De boermarke van Wapse moest het eigendom van de weg en het aanliggende bos afstaan aan de gemeente. Bovendien moesten de boeren om de beurt een paard afstaan voor het trekken van de kipkarren voor het vervoeren van het zand voor de aanleg van de aardebaan. Het zand werd halverwege de Heugendijk gehaald uit de zogenoemde Ekkelkaamp, dat eigendom was van Geert Muggen. De straatweg werd niet in één keer aangelegd, maar in fasen, omdat er onvoldoende geld was. Ik herinner mij dat de aanleg van de straatweg Soerte-Ten Have jaren heeft geduurd. Het gedeelte van het huidige Ten Have, tussen Soerte en de boerschap Ten Have, heette toen nog Heugendijk. Het ergste was echter dat men uit zuinigheid afgekeurde kromme stenen in de weg had gelegd. Dat was zo erg dat de boeren er de voorkeur aan gaven om met hun wagens met ijzeren hoepels om de wielen, over de berm te rijden. Het is zelfs zo ver gekomen dat men van gemeentewege geulen in de berm ging graven om het onmogelijk te maken door de berm te rijden. Een voorbeeld van het feit dat zuinigheid niet altijd wijsheid is. Verkeerde zuinigheid dus, want na jarenlang klagen moest men uiteindelijk tot het besluit komen de weg te herstraten met andere, kwalitatief betere klinkers. Toen de Heugendijk uiteindelijk van een goede bestrating was voorzien, waren we uit ons isolement verlost.

Een volgende grote vooruitgang was de aanleg van een bovengronds elektriciteitsnet. Ik herinner me nog heel goed dat men de palen langs de weg plaatste met daaraan een bordje met de tekst: “Aanraking der draden is levensgevaarlijk”. Wij vonden het een prachtig gezicht dat de mensen met behulp van de zogenoemde klimschaatsen boven in de paal klommen om daar hun werk te doen. Na enkele jaren gingen de palen onderaan rotten. Daar had men wel een oplossing voor. De palen werden voorzien van betonnen onderstukken. In het begin werd elektriciteit alleen gebruikt voor verlichting. Veel mensen meenden veel stroomkosten te besparen door een spaarlampje aan de zolder te gebruiken. Dat niet alleen verbruikskosten moesten worden betaald, maar ook vast recht, daar kwam men pas later achter. Na verloop van tijd werden meer elektrische apparaten aangeschaft. Dat leidde er uiteindelijk toe dat het net overbelast raakte. Achter ons huis werd toen een ‘stroomopjager’ geplaatst. Dit bleek echter niet afdoende. Uiteindelijk is men er toe overgegaan een ondergronds net aan te leggen. Met de bovenleidingen verdwenen ook de bliksemafleiders, die op veel palen waren geplaatst en waar dikwijls de bliksem op insloeg. Na de aanleg van eerst het waterleidingnet en later het aardgasnet werd het wonen heel wat geriefelijker.

Toen ik naar de derde klas ging, moest mijn zusje Margje ook naar school. Zij moest een fiets hebben om de dagelijkse tocht van Wapse naar Diever en terug goed te kunnen volbrengen, omdat zij moeilijk liep. Zoals gezegd was een fiets in die tijd nog een ongekende luxe. Het bleef niet alleen bij de kostbare aanschaf. Jaarlijks moest fietsbelasting, ik herinner mij een rijksdaalder, worden betaald. Na betaling verkreeg men een plaatje dat aan de fiets bevestigd moest worden, zodat men de betaling kon controleren. Het kwam regelmatig voor dat buren of familieleden gezamenlijk zo’n belastingplaatje betaalden. Het plaatje werd met een touwtje aan de fiets gebonden en was dus uitwisselbaar. Aan mensen die deze fietsbelasting niet konden betalen en toch een fiets nodig hadden, werd een gratis plaatje verstrekt. Hierin was echter een gat geponst, zodat deze ‘armoede’ aan het fietsplaatje kon worden afgelezen. Aangezien de Drent niet graag met zijn armoede te koop loopt, werd door menigeen die feitelijk in aanmerking kwam voor een gratis fietsplaatje, botje bij botje gelegd om toch een normaal exemplaar aan te kunnen schaffen. Onze Margje moest het er maar zonder belastingplaatje op wagen. Er kwam natuurlijk een dag waarop ze, tot haar grote schrik, een politieagent tegemoet reed. Margje handelde snel. Ze ging met haar fietsje achter een boom staan en hing haar schortje over het stuur, waar het bewuste plaatje ontbrak. Het is mij niet bekend wat de goede man van deze vreemde handelswijze heeft gedacht. Ik weet wel dat Margje opgetogen thuis kwam met de mededeling dat zij de politieagent te slim was af geweest !

Naast Margje, had ook Michiel Kiers een fiets. Op een dag gebeurde het dat ze met elkaar in botsing kwamen. Mijn vader was kwaad en meende dat de schuld wel bij Michiel Kiers moest liggen, omdat die als een woeste rijder bekend stond. Hij ging op hoge poten naar de pleegvader van Michiel, Jan Pot Kiers, om verhaal te halen. Dat viel echter bij Jan in verkeerde aarde, omdat Michiel in zijn ogen geen kwaad kon doen. Wat er precies gezegd is, dat is niet meer te achterhalen, maar een plezierig gesprek was het beslist niet. Het is en het zal altijd wel zo blijven dat als gevolg van ruziënde kinderen, de ouders ook strijd hebben.

Zo’n vier keer per jaar was er Dievermarkt. Dat was voor ons telkens weer een evenement. Er werden paarden, koeien, varkens, schapen, geiten en konijnen aangevoerd. Het voornaamste voor ons was echter wel de kraampjesmarkt. Na veel gezeur lukte het ons meestal wel een dubbeltje of een paar centen mee te krijgen. Het werd dan al snel duidelijk dat je meer problemen kunt hebben met geld dan zonder geld. De grote vraag was dan ook: wat ga ik kopen? Eerst werd de uitstalling op alle kramen aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen. Noga, zoethout, sprot (gebakken kleine visjes), chocolade of molentjes, die tegen de wind in konden draaien. Je kon ook gokken bij de grabbelton of door aan een touwtje trekken, waarbij je maar af moest wachten wat er aan het andere eind van het touwtje aangebracht was. Je kon natuurlijk geluk hebben, maar het risico vonden wij meestal te groot. Je kon je dubbeltje maar één keer uitgeven en door schade en schande werden wij wijzer.
Op een keer was ik er getuige van dat een vrouw haar dronken man uit het café haalde. Eenmaal buiten kwamen er een paar kameraden aan die haar man weer mee naar binnen namen, de vrouw schreiend achterlatend. Dat maakte op mij zoveel indruk, dat ik mij toen voornam dit mijn toekomstige vrouw nooit aan te doen. Naast de markt maakte ook de komst van een circus veel indruk op ons. De vreemde dieren en de vreemde gewoonten van het kermisvolk was iets wat ons aantrok

Tenslotte nog twee opmerkingen. Ondanks alles hebben wij op school veel geleerd. In de eerste plaats onder andere eerbied voor gezag en in de tweede plaats geen knollen stelen, want zoals meester Roosjen zei: “Als je één knol steelt, dan is dat net zo erg als honderd gulden stelen.”

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De naam van de buurtschap Ten Have is in ut Deeverse dialect: ’t Noave. Klaas Hessels is geboren op 27 september 1917 op ’t Noave. Hij is overleden op ….. Hij trouwde op 29 april 1944 in Deever met Hendrikje Moes.

In zijn verhaal ‘ Mensen die rond 1900 in Wapse woonden’ schrijft Harm van Goor over die eeuwenoude boerderij en over de grootvader van Klaas Hessels het volgende. Een eindje verder stond de boerderij van Klaas Hessels met het achtereind naar de weg en een klein eindje daarvan verwijderd. Klaas heeft al heel wat meegemaakt in zijn leven. Hij is getrouwd geweest met Hendrikje Bennen. Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren: Hilligje, Berend, Jan en Jans. Hendrikje kwam te overlijden en Klaas trad later in het huwelijk met Hilligje Haveman, een weduwe, wier eerste man ook Hessels heette. Zij had een zoon, Roelof genaamd. Samen werden hun twee zonen geboren: Fokke en Hessel. Ook Hilligje kwam te sterven. Na enkele jaren trad Klaas voor de derde maal in het huwelijk, met Hendrikje Stevens, die weduwe was van Albert Vording. Ze bewoonde eertijds met man en kinderen een boerderij in Hijken. Daar brak destijds een tyfus-epidemie uit. Ook het gezin Vording werd door de ziekte getroffen en nam Albert Vording en twee kinderen weg. Hendrikje bleef nu met haar twee kinderen Derk en Roelofje achter, terwijl nog een baby verwacht werd. Toen deze werd geboren werd hij naar zijn vader Albert genoemd. In Ten Have hebben ze nog enige rustige jaren mogen doorbrengen.

Klaas Hessels heeft de volgende aanvullingen op het verhaal van Harm van Goor. De boerderij is voor 1830 gebouwd. Klaas Hessels was mijn grootvader. Ik ben naar hem vernoemd. Hendrikje Bennen was afkomstig uit Nijensleek. Ik weet niet wanneer Hendrikje Bennen en Hilligje Haveman zijn gestorven is. Albert Vording en Hendrikje Stevens hielden drie kinderen over: Derk, Roelofje en Albert. Derk Vording was gehuwd met Bartha Manden. Zij woonden in Diever (nu Hoofdstraat 76) en hadden één zoon: Albert Jan. Roelofje is geëmigreerd naar Canada. Albert Vording huwde met Aaltje Wever uit Diever. Zij hadden één zoon: Klaas. Het huis is daarna eerst bewoond door Berend en Jan Hessels. Daarna woonden hier Berend Hessels en Willempje Mulder. Zij kwam uit Dwingeloo. Berend en Willempje hadden twee zonen: Klaas en Pieter. Pieter heeft vervolgens dit huis bewoond met Geesje Gruppen en hun kinderen Willempje, Klaas, Berend, Hendrik, Alex en Petra. Pieter heeft de boerderij in 1984 verkocht. Deze wordt momenteel bewoond door Hans Buys en Barbara Plugge. Zij zijn in het bezit van een schilderij van de oude boerderij.

De redactie moet nog uitzoeken wanneer de straatweg over ’t Noave in aangelegd en de Heugendijk is bestraat.
Diever en Wapse zijn in 1924/1925 aangesloten op het elektriciteitsnet, dus toen Klaas Hessels zo’n zeven of acht jaar oud was.
In 1917 had in Wapse nog niemand een motorvoertuig. In de gemiente Deever waren in 1917 de volgende motorvoertuigen geregistreerd: D-230, D-256, D-421, D-458, D-531, D-544 en D-553.

Op 31 mei 1904 werd aan de Hoofdstraat in Deever ‘De school met den bijbel’ geopend. Christelijke boerenkinderen uit Wapse gingen toen niet meer naar de openbare Wapser skoele, maar naar ‘De school met den bijbel’ an de Heufdstroate in Deever. Deze school werd in de Deeverse volkmond veelal de ‘offeskeid’n skoele’ of de ‘griffemiède skoele’ genoemd. Zo moest Klaas Hessels dus ‘s ochtends bijna 5 kilometer van de boerderij op ‘t Noave naar de gereformeerde school in Deever lopen en ‘s middags na schooltijd bijna 5 kilometer naar huis. Dus blijkbaar bleef Klaas Hessels in de middagpauze ergens in Deever. Wellicht in de school. Of misschien wel bij familie in Deever.

Tussen Deever en Wapse stond weliswaar in de schooljaren van Klaas Hessels nog een tolhek, maar Klaas Hessels liep over ‘t Noave en liep dan binnendoor over Kalteren naar de school.

De redactie moet met het schaamrood op de kaken bekennen dat hij in ut Deevers Archief geen afbeelding van de tweeklassige gereformeerde school heeft opgenomen. Maar wat niet is, dat zal zeker komen. Op 1 oktober 1929 is het derde lokaal in gebruik genomen. Als Klaas Hessels acht klassen heeft doorlopen op de lagere school, dan heeft hij de ingebruikname van het derde lokaal nog meegemaakt. Misschien heeft nog wel in het derde lokaal gezeten.

Piloot Wilhelmus Adrianus Rademaker was verloofd met Gesiena Katharina Folkerts. Zij was een dochter van timmerman Wolter Folkerts en Maria Smit. Zij trouwden op 27 augustus 1930 in Deever.

Abel Wijkstra werd in de Deeverse volksmond Abeltie Smok (smok = kus) of Abeltie Allen of De Smorre (= ondeugend persoon) genoemd. Wijlen Anne Mulder schreef over Abel Wijkstra: Abel had het altijd te doen met de vrouwen. Als hij ergens was, dan zegde hij als er meisjes in de buurt waren het volgende versje op: “Wie slaap’rig is, wie gaap’rig is, wat doet die bij de bruid. Kan er nog geen klein zoentje af, dan is de vriendschap uit.” Dan vroeg hij aan de meisjes: “Mag ik er nu ook één ?” Maar die waren daar niet van gediend. Abel werd daarom ook vaak Abeltie Smok (smok = kus) genoemd.

Afbeelding 1
Jan Hessels, de vader van Klaas Hessels, liet deze boerderij (met het huidige adres Ten Have 17) in 1920 bouwen. Klaas Hessels heeft hier bijna zijn hele leven gewoond. In de schaduw bij de voordeur zitten Klaas Hessels en zijn vrouw Hendrikje Moes te genieten van een mooie zomermiddag. (© 18 augustus 2000, Coen Broekema, Diever)

Afbeelding 2
Links achter de bomen staat de in 1830 gebouwde boerderij. Rechts staat de in 1920 gebouwde boerderij.
© https://www.google.com/maps, deze opname is gemaakt in oktober 2010.

Afbeelding 3

Posted in 't Noave, Boerdereeje, Wapse | Leave a comment

Ut mislukte monementie veur ome Piet bee de U.L.O.

In de Olde Möppeler (Möppeler Kraante, Meppeler Courant) van 19 september 2022 verscheen een bericht -zie afbeelding 3- over de viering van 75 jaar voortgezet lager onderwijs in Deever. Dat voortgezette lager onderwijs werd eerst gegeven in de vorm van uitgebreid lager onderwijs, later middelbaar algemeen vormend onderwijs en hoger algemeen vormend onderwijs.

Ter gelegenheid van de viering van 75 jaar voortgezet lager onderwijs in Deever vond de directie van scholenmoloch Stad & Esch uut ut verre Möppel het nodig bij het krimpfiliaaltje van deze scholenmoloch op de Westeresch van Deever een merkwaardig monumentje ter nagedachtenis aan Pieter Zijlstra, de man die de basis heeft gelegd voor het uitgebreid lager onderwijs in Deever in gebruik te nemen. Hij werd in 1947 van hoofd van de lagere school in Deever gepromoveerd naar hoofd van de uitgebreide lagere school in Deever. Pieter Zijlstra is geboren op 28 januari 1910 in de gemeente Dantumadeel. Hij is overleden op 2 april 1983. Hij trouwde met Hillegina Martha de Vries. Zij is overleden op 25 september 1994

De immer strenge en immer rechtvaardige en immer dikke bolknaks (een sigaar die bij de kop dikker is dan aan het andere eind) rokende Pieter Zijlstra was zeer geliefd bij de U.L.O.-leerlingen, want hij werd door elke leerling uiterst respectvol ome Piet genoemd. Dat dan weer wel. Wat wil je nou nog meer ?

De directie van scholenmoloch Stad & Esch uut ut verre Möppel had zich bij het opdracht geven voor het maken van het ontwerp voor het Pieter Zijlstra monumentje toch wel wat meer en beter moeten verdiepen in de Deeverse monumententraditie. Ze had eerlijke en echte belangstelling voor Deever moeten tonen en had een keer een rondje langs alle monumenten in de gemiente Deever moeten maken. Dan had die zeer gerespecteerde directie van scholenmoloch Stad & Esch uut ut verre Möppel het op afbeelding 1 zichtbare monumentje nooit zo laten maken.

Want in de gemiente Deever is de traditie dat een gedenkplaatje met een daarin gegraveerde tekst altijd wordt vastgeschroefd aan een forse Deeverse zwerfsteen. En zeker niet aan een veel te hoog minkukel sokkeltje van wat goedkope gemetselde niet-duurzame bakstenen uit een bouwmarkt an de Deeverbrogge. Een forse Deeverse zwerfsteen is uiterst duurzaam, want die heeft de ijstijd en 250.000 jaren daarna overleeft.

Het zwerfsteentje, eigenlijk een wat groter formaat zwerfkei, op het veel te hoge minkukel sokkeltje van goedkope gemetselde niet-duurzame bakstenen is ooit bij de opening van het nieuwe schoolgebouw in 1965 geschonken aan het bestuur van de U.L.O.-school en bij de ingang van het schoolgebouw geplaatst. Bij vergissing is toen niet de naam Pieter Zijlstra in het zwerfsteentje gebeiteld, maar de naam Erwin Zijlstra. En Erwin Zijlstra is de jongste van de zes kinderen van Pieter Zijlstra. En waarom niet Ria Zijlstra, de oudste van de zes kinderen van Pieter Zijlstra ?  Het zwerfsteentje met de naam Erwin Zijlstra heeft de laatste vijftien jaren bij het huis van Erwin Zijlstra gelegen. Voor de bouw van het mislukte monumentje heeft Erwin Zijlstra het zwerfsteentje in de kattebak van zijn auto gegooid en naar de bouwers van het monumentje op de Westeresch gebracht.

De gebroeders Siebrand, Pieter, Hilmar en Erwin Zijlstra mochten ter afsluiting van de onthullingsceremonie op 17 september 2022 de vlag van de gemeente Westenveld van het Pieter Zijlstra monumentje trekken. Wat een eer ! De gezusters Ria en Dorien Zijlstra mochten blijkbaar niet meedoen aan deze vrolijke ceremonie.

De redactie van ut Deevers Archief heeft de twee hier afgebeelde kleurenfoto’s gemaakt op vrijdag 15 december 2023.

Afbeelding 1

Afbeelding 2

Afbeelding 3

Posted in Onderwies, U.L.O.-skoele, Westeresch | Leave a comment

Digitaal skildereeje van un huus an de Grönnegerweg

De redactie van ut Deevers Archief toont bijzonder graag afbeeldingen van schilderijen en tekeningen en etsen van objecten in de gemiente Deever. De redactie heeft al heel wat afbeeldingen van schilderijen en tekeningen en etsen opgenomen in ut Deevers Archief. Maar hoe meer afbeeldingen van schilderijen, tekeningen en etsen van objecten in de gemiente Deever de redactie in ut Deevers Archief kan tonen, hoe liever het hem is.

De kunstenaar Hans van Leuven heeft een uitgebreide eigen webstee Hans’blog. In zijn eigen webstee zijn gegevens van hem te vinden. En bekijk ook vooral zijn webshop. Een exemplaar van het in dit bericht afgebeelde digitale schilderij is te koop via een externe partij.
De redactie is bijzonder verguld met de toestemming van kunstenaar Hans van Leuven enige Deeverse werken van hem te mogen tonen in ut Deevers Archief. Het betreft een digitaal schilderij (afbeelding 1), een aquarel (afbeelding 2) en een pentekening (afbeelding 3) van hetzelfde object, te weten de woonboerderij met adres Grönnegerweg 2 bee Deever. En nota bene mét de foto (afbeelding 4), die als voorbeeld voor deze werken heeft gediend.

Afbeelding 1
Kunstenaar Hans van Leuven heeft dit digitale schilderij van een boerderij an de Grönnegerweg bee Deever in 2023 gemaakt, met als voorbeeld de in afbeelding 4 opgenomen foto.
Het is een zogenaamd digitaal schilderij. Dat is een schilderij dat met behulp van digitale technologie is gemaakt, bijvoorbeeld met behulp van een computer of getekend en gescand worden met behulp van een muis. Dit is de eerste afbeelding van een digitaal schilderij in ut Deevers Archief. (© Hans van Leuven, 2023)

Afbeelding 2
Kunstenaar Hans van Leuven heeft dit aquarel van een boerderij an de Grönnegerweg bee Deever op 21-10-2023 gesigneerd, met als voorbeeld de in afbeelding 4 opgenomen foto. (© Hans van Leuven, 2023).

Afbeelding 3
Kunstenaar Hans van Leuven heeft deze pentekening van een boerderij an de Grönnegerweg bee Deever op 2 januari 2023 gemaakt, met als voorbeeld de in afbeelding 4 opgenomen foto. (© Hans van Leuven, 2 januari 2023).

Afbeelding 4
Deze foto van de boerderij staat aan de Groningerweg bij Diever, adres Groningerweg 2
Kunstenaar Hans van Leuven heeft deze foto gemaakt op 2 januari 2023, toen hij en zijn vrouw op vakantie waren in het mooie Drentse land. (© Hans van Leuven, 2 januari 2023).

Posted in Grönnegerweg, Kuunst in de gemiente Deever, Skildereeje, Tiekening, Wètervaarfskildereeje | Leave a comment

De moter mit nummer D-431 van dokter Miedema

De niet meer bestaande uitgeverij Europese Bibliotheek in Zaltbommel heeft het fotoboekje Kent u ze nog… die van Diever in 1987 uitgegeven. Het fotoboekje is samengesteld door Albertus Andree (André ?, Andrea ?, Andreae ?). Hij werd in de Deeverse volksmond altijd Bart Eulie genoemd.
In dit fotoboekje is als afbeelding 26 bijgaande afbeelding van een foto van het gezin van dokter Miedema opgenomen. De redactie van ut Deevers Archief beschikt helaas niet over een goede scherpe scan van een afdruk van de originele foto.

De kentekenplaat D-431 met bijbehorend kentekenbewijs is op 8 december 1914 afgegeven aan Eduard Johannes Miedema. Het kentekenbewijs was bestemd voor zijn motorrijwiel, zoals op de hier afgebeelde foto is te zien. Hij was van 12 augustus 1912 tot en met 31 december 1917 gemeentelijk geneesheer (arts) in de gemiente Deever. Na zijn vertrek uit Deever was hij gemeentelijk geneesheer in de gemeente Havelte.

Naast de afbeelding in het hiervoor genoemde fotoboekje is de volgende tekst opgenomen.
Hiernaast treft u een foto van de familie Miedema aan. Vele jongeren zal dit misschien niets of weinig zeggen. Wanneer we echter praten over het oude Diever, mag de herinnering aan deze familie toch ook niet ontbreken. We zien hier staande bij de motorfiets met leren pak dokter Miedema voor zijn praktijk te Havelte. Voordien was hij echter dokter in Diever en woonde toen in het rechter deel van het oude gemeentehuis. Hij was de voorganger van dokter Van Eldik. We praten nu over de tijd direct volgend op de eeuwwisseling. Let u eens op het nummerbord van de motorfiets D-431. Alle motorvoertuigen in Drente droegen toen de letter D. Het nummer was uiteraard toen ook aan de lage kant. 
De andere personen moeten dan zijn: mevrouw Miedema met op de arm Elisabeth (Lies), het jongetje is dan zoon Jan, het kleine meisje achter de motorfiets is Lien (gehuwd met dokter Landweer sr. uit Havelte). Tegen de hoofdingang moet dan staan de hulp of een pleegdochter.

Eduard Johannes Miedema is geboren op geboren op 21 december 1882 in Zwartsluis.
Mevrouw Miedema is Jantje Martha Johanna van der Woude. Zij is geboren op 30 april 1877 in Sneek. Zij was verpleegster in het Christelijke Sanatorium ‘Sonnevanck’ in Lexmond, toen zij met Eduard Johannes Miedema trouwde
Eduard Johannes Miedema en Jantje Martha Johanna van der Woude trouwden op 31 juli 1912 in Lexmond. Zij gingen dus direct na hun huwelijk is Deever wonen.
Het kleine meisje achter de motorfiets is Hillechiena (Lien) Johanna Miedema. Zij is geboren in 1915 in Deever. Zij is overleden op 6 november 1959 op 54-jarige leeftijd in Meppel. Zij trouwde op 17 januari 1942 in Havelte met huisarts Lammert Jacob Landeweer in Havelte.
Als de dochter Lien, die niet op de arm van haar moeder, maar op een soort van paal staat, op de foto ongeveer 4 jaar oud is, dan moet de hier afgebeelde foto ongeveer in 1919 zijn gemaakt.

Posted in D-nummer, Olde moter | Leave a comment

De bau van ut Deeverse skut an de Deeverse brogge

In het ‘Verslag van Gedeputeerde Staten aan de Staten der Provincie Drente uitgebragt in hunne zomervergadering van julij 1880’ verscheen op de bladzijden 118 en 119 het volgende verslag van de bouw van het nieuwe Deeverse skut an de Deeverse brogge. Zie het afgebeelde bericht in afbeelding 9.

Ter vervanging van de bestaande houten Dieverschutsluis werd, op ongeveer 235 meter benedenwaarts daarvan en nadat daarvoor de noodige gronden door het rijk waren aangekocht, eene steenen schutsluis gebouwd en eene ten behoeve daarvan afgegraven afsnijding van het kanaal, welk boven de nieuwe sluis 234,50 meter en daar beneden 174 meter lang is.
De nieuwe sluis is wijd in doorvaart  6 meter; de bovenslagdrempel ligt op 2 meter, de benedenslagdrempel op 2.72 meter beneden de tegenwoordige kanaalpeilen; de schutlengte bedraagt 27,50 meter. De sluis bestaat uit een gemetseld boven- en benedenhoofd, onderling vereenigd door schutkolkmuren van bazalt.
Door den bouw dezer sluis is het peil op het pand Haar-Dieversluis reeds dadelijk 0,33 meter verlaagd, terwijl de benedenslagdrempel 0,72 meter lager is gelegd dan naar het bestaande beneden kanaalpeil gevorderd wordt, opdat na verdieping van het pand beneden de sluis de volgende of Witteltersluis kan vervallen en de beide kanaalpanden Diever-Witteltersluis en Witteltersluis-Uffeltersluis tot één pand Dieversluis-Uffeltersluis kunnen vereenigd worden. Behalve de vermindering van het getal sluizen, die hiervan het gevolg zijn, zal dan ook het verval tusschen de verschillende panden ongeveer hetzelfde kunnen worden. Bij de nieuwe sluis bedraagt het dan 2,05 meter.
Bij de sluis is eene woning voor den sluiswachter gebouwd. Voorts is boven de sluis eene ruime lig- en losplaats voor schepen en een opslagplaats gemaakt, waartoe het verlaten deel van het kanaal gedeeltelijk werd gedempt, terwijl dit overigens werd ingerigt tot afleiding van hoog oppervlakwater door een gemetselde duiker met een schuif aan het boveneind en een brug met steenen landhoofden en ijzeren liggers over het benedeneind te bouwen.
De oude Dieversluis werd voor het laatst op 9 Augustus tot schutten gebruikt en vervolgens, terwijl de scheepvaart tijdelijk gesloten was, geheel afgebroken en opgeruimd. Van de afbraak werd eene beschoeijing langs de losplaats gemaakt.
Den 4 October werd met de nieuwe sluis het eerst geschut en deze voor de scheepvaart in gebruik gesteld.
De uitvoering der voormelde werken werd aanbesteed voor fl. 91.700,-; de onteigeningen vorderden eene uitgaaf van ruim fl. 1.481,-

De fotograaf Freiherr Friedrich Julius von Kolkow uit De Stad Groningen heeft tijdens de bouw van ut Deeverse skut an de Deeverbrogge in 1879-1880 in opdracht van de Rijkswaterstaat een serie fraaie foto’s gemaakt . De fotograaf was zo verstandig bij elke foto de opnamedatum te vermelden. De hier afgebeelde serie foto’s (afbeeldingen 1 tot en met 9 is aanwezig in de fotocollectie Rijkswaterstaat van het Nationaal Archief in ‘s Gravenhage.

De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief, die nog steeds een verstokte liefhebber van afbeeldingen op papier is, kan de hier afgebeelde negen foto’s ook ten zeerste bewonderen op de bladzijden 305 tot en met 307 van het boek ‘Fragmenten uit het verleden van de vroegere gemeente Diever’ van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever, zeg maar de heemkunduge vurening uut Deever. Maar ja, dan moet je wel in het bezit van dat kilo’s zware papieren boekwerk zijn of dat papieren boek bij iemand in kunnen zien.

De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief, die nog steeds een verstokte liefhebber van afbeeldingen op papier is, kan de hier afgebeelde negen foto’s ook ten zeerste bewonderen op de bladzijden 188 tot en met 193 van het boek ‘An de Brogge – Geschiedenis van Dieverbrug in woord en beeld’ van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever, zeg maar de heemkunduge vurening uut Deever. Maar ja, dan moet je wel in het bezit van dat kilo’s zware papieren boekwerk zijn of dat papieren boek bij iemand in kunnen zien.

Afbeelding 1
Freiherr Friedrich Julius von Kolkow, photograaf van Zijne Majesteit de Koning, heeft de hier afgebeelde foto van het heiwerk ten behoeve van de bouw van de nieuwe Deeverse sluus gemaakt op 31 mei 1879.

Afbeelding 2
Freiherr Freiherr Julius von Kolkow, photograaf van Zijne Majesteit de Koning, heeft de hier afgebeelde foto van de bouw van de Deeverse sluus gemaakt op 28 juni 1879. De grote vraag is waar de machine, die rechts boven op de hier afgebeelde foto voor werd gebruikt.

Afbeelding 3
Freiherr Friedrich Julius von Kolkow, photograaf van Zijne Majesteit de Koning, heeft de hier afgebeelde foto van de bouw van de nieuwe Deeverse sluus gemaakt op 28 juni 1879

Afbeelding 4
Freiherr Friedrich Julius von Kolkow, photograaf van Zijne Majesteit de Koning, heeft de hier afgebeelde foto van de bouw van de nieuwe Deeverse sluus gemaakt op 25 juli 1879.

Afbeelding 5
Freiherr Friedrich Julius von Kolkow, photograaf van Zijne Majesteit de Koning, heeft de hier afgebeelde foto gemaakt op 3 oktober 1879. . De aannemer is bezig met het inhangen van de houten sluisdeuren. 

Afbeelding 6
Freiherr Friedrich Julius von Kolkow, photograaf van Zijne Majesteit de Koning, heeft de hier afgebeelde foto gemaakt op 3 oktober 1879. De aannemer is bezig met het inhangen van de houten sluisdeuren. Aan de linkerkant van de foto is de in aanbouw zijnde opslagplaats te zien.


Afbeelding 7
Freiherr Friedrich Julius von Kolkow, photograaf van Zijne Majesteit de Koning, heeft de hier afgebeelde foto gemaakt op 23 juni 1880.
Op de foto is de Deeverse sluus in de richting van de Deeverse brogge te zien. Aan de linkerkant is de woning van de sluiswachter te zien. Achter de sluiswachterswoning is een opslagloods te zien. In de verte is de Deeverse brogge waar te nemen.


Afbeelding 8
Freiherr Friedrich Julius von Kolkow, photograaf van Zijne Majesteit de Koning, heeft de hier afgebeelde foto gemaakt op 23 juni 1880.
Op de foto is de Deeverse sluus in de richting van de Oll’ndeeverse brogge te zien.
Aan de rechterkant van de foto is de opslagloods te zien. Links achter deze opslagloods is de woning van de sluiswachter te zien.
Volgens het verslag werd op 4 oktober 1880 voor het eerst met de nieuwe sluis geschut en werd deze voor de scheepvaart in gebruik gesteld. Maar fotograaf Freiherr Friedrich Julius von Kolkow fotografeerde reeds op 23 juni 1880 het binnenzeilen van een dekschiptjalkje vanuit het benedenpand in de sluis.
Dus ergens klopt iets niet in het vastleggen van datums.
De redactie denkt wel dat de door Friedrich Julius von Kolkow vermelde datum van 23 juni 1880 juist is, want op die dag maakte hij ook twee foto’s van het slopen van de Witteler sluis.
Maar hoe kan een vrachtschip via het benedenpand naar de Deeverse sluis zijn gevaren, terwijl de doorvaart vanwege het slopen van de Witteler sluis was gestremd ?
Wellicht is het dekschiptjalkje eerst van het bovenpand naar het benedenpand geschut en vervolgens van het benedenpand naar het bovenpand. Dus het wel zal zo zijn geweest dat eerst een paar proefschutten zijn gedaan, waarna pas op 4 oktober 1880 de sluis officieel in gebruik is gesteld, waarna de genodigden in een genoeglijk samenzijn in het café-logement an de Deeverbrogge een hapje aten, een paar stevige kejakkies dronken, dikke sigaren rookten of een pruim tabak kauwden..


Afbeelding 9
Bladzijde 118 en 119 van het ‘Verslag van Gedeputeerde Staten aan de Staten der Provincie Drente uitgebragt in hunne zomervergadering van julij 1880’

Posted in An de Deeverbrogge, An de Deeverse sluus, Deeverse brogge, Deeverse sluus | Leave a comment

Vrachtauto mit nummer D-14361 van Knelus de Graaf

De redactie van ut Deevers Archief kwam op het internet de hier afgebeelde foto van een vrachtwagen met kenteken D-14361 van Expeditie C. de Graaf uit Diever tegen. Via telefonisch contact met de familie De Graaf kreeg de redactie toestemming de foto te tonen in ut Deevers Archief. De redactie is de familie De Graaf bijzonder erkentelijk voor deze toestemming.

De provinciale griffie van Drente gaf het kentekenbewijs D-14361 op 27 september 1945 af aan Cornelis de Graaf. Hij woonde in 1945 in het huis met adres Kruisstraat 5 in Deever. Het kentekenbewijs was bestemd voor een vrachtwagen. Cornelis de Graaf was expediteur, zeg maar vervoerder van goederen, zeg maar vrachtrijder. De redactie heeft nog niet uitgezocht van welk merk de vrachtwagen was.

De redactie heeft het vermoeden dat Cornelis de Graaf  de vrachtwagen zo vlak na de Tweede Wereldoorlog niet nieuw is gekocht. De redactie heeft ook het vermoeden dat hij – net zoals dorpsgenoot en wegtransporteur Albert Strik an de Brinkstroate in Deever – een Amerikaanse legervrachtwagen heeft kunnen kopen en geschikt heeft laten maken voor het vervoeren van vee.

De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief, die nog steeds een verstokte liefhebber van afbeeldingen op papier is, kan de hier afgebeelde foto van de vrachtwagen met kenteken D-14361 ten zeerste bewonderen op bladzijde 68 van het in 2004 uitgegeven boek Wittelte na Witto van de Wittelter Dorpsvereniging. Maar ja, dan moet je wel in het bezit van dat papieren boek zijn of dat papieren boek bij iemand in kunnen zien, of dat papieren boek in een bibliotheek kunnen lenen.

De redactie citeert het volgende stukje tekst op bladzijde 69 van het boek Wittelte na Witto:
De slacht- en melkkoeien werden donderdags op de markt in Zwolle verkocht. De vrachtrijder was de hele nacht bezig koeien te laden, want de markt ging meestal om zes uur open. Bekende veevervoerders waren Leffert Klok (Dieverbrug), Klaas de Graaf (Diever), Lammert Vierhoven (Dieverbrug) en Jan Haveman (Uffelte).

Het kenteken D-14361 is ook opgenomen in de lijst Kentiek’nplèèt’n mit ut D-nummer in Deever

Enige vragen die toch zeker nog wel beantwoord moeten worden zijn.
– Staat Cornelis de Graaf bij de vrachtwagen ?
– Is de vrachtwagen een Amerikaanse legervrachtwagen ?
– Van welk merk is de vrachtwagen ?
– Hoeveel ton vracht kon de vrachtwagen vervoeren ?
– Werd de vrachtwagen alleen maar gebruikt voor het vervoeren van vee ?
– In welk jaar is de foto gemaakt ?
– Waar is de foto gemaakt ?

Posted in D-nummer, Olde vrachtwèg'n, Vervoer | Leave a comment

Plètie van de boerdereeje van Van Wester’s jongen

Arend Mulder is de samensteller van het boek ‘De historie en pre-historie van Diever in woord en beeld’. Drukkerij en Boekhandel Roelof (Roef) van Goor an de Kruusstroate in Deever heeft het boek in januari 1975 uitgegeven. In de digitale Drentse encyclopedie ‘Geheugen van Drenthe’ is aandacht besteed aan Arend Mulder.
Op de voorkant van het boek van Arend Mulder – zie afbeelding 3 – is een tekening van een boerderij te zien.

Een niet zo’n moeilijke vraag is de volgende. Welke boerderij in de gemiente Deever is op de tekening te zien ? De redactie van ut Deevers Archief zag al in 1975 dat op de tekening de boerdereeje van de Van Wester’s jongen in ut laand in Oll’ndeever is te zien.

Een wat moeilijker vraag is: waarom staat de boerdereeje van de Van Wester’s jongen in ut laand in Oll’ndeever op de voorkant van het boek ‘De historie en pre-historie van Diever in woord en beeld’ ? De hiervoor genoemde Arend Mulder is een zoon van boer Jan Mulder (Jan Boatie) en Roelofje Tissingh. Hij is op 25 april 1906 geboren in de nieuwe boerderij van zijn ouders an de Heufdstroate in Deever. Op een zwarte stenen plaat aan de voorgevel, rechts naast de voordeur, van de nieuwe boerderij, stond de datum van het leggen van de eerste steen: 3 maart 1903. Dus Arend Mulder is niet geboren in de boerdereeje van de Mulders in ut laand in Oll’ndeever, van waaruit zijn ouders in 1903 of 1904 naar de Hoofdstraat verhuisden. Toch heeft Arend Mulder gemeend niet een tekening van de boerderij van zijn ouders aan de Hoofdstraat op de voorkant van zijn boek te moeten zetten, maar wel een tekening van de olde saksische boerdereeje in ut laand in Oll’ndeever, waar de familie Mulder lang heeft gewoond, wellicht al in de pre-historie van Deever.

Jan Mulder verhuurde de boerderij na 1903 aan Roelof van Wester. Boer en wethouder Roelof van Wester is geboren op 13 januari 1873 in Wittelte en is op 5 juli 1943 overleden in Oll’ndeever. De familie Mulder verkocht de boerderij in april 1970 op een veiling aan de gebroeders Hendrik, Jan-Willem en Lucas van Wester.

Nog moeilijker vragen zijn de volgende. Wie heeft de tekening (afbeelding 1) van de boerdereeje van de Van Wester’s jongen in ut laand in Oll’ndeever gemaakt ? En wanneer ? En is de tekening van deze boerderij ter plekke gemaakt of is de tekening overgetekend van een foto ? En is de originele tekening nog aanwezig in de familie van Arend Mulder ? De redactie heeft vooralsnog geen antwoord op deze vragen.

In het Drents Archief in Assen is in de Collectie Provinciale Monumentenzorg een foto van de boerdereeje van Van Wester’s jongen in ut laand in Oll’ndeever aanwezig. Zie afbeelding 2.  Deze foto is gemaakt op 12 november 1976. De tekening lijkt te zijn overgetekend van de hier afgebeeld zwart-wit foto van 12 november 1976, maar dat is niet het geval, want het boek van Arend Mulder is al in januari 1975 uitgegeven, dus de tekening moet al in december 1974 af zijn geweest.

Afbeelding 1

Afbeelding 2

Afbeelding 3

Posted in Boerdereeje, Kuunst in de gemiente Deever, Oll'ndeever, Tiekening | Leave a comment

Book’n over onderwaarp’m uut de gemiente Deever

1975 – De historie en pre-historie van Diever in woord en beeld
Het boek is in januari 1975 uitgegeven door Drukkerij en Boekhandel Roelof (Roef) van Goor an de Kruusstroate in Deever.
Over dit boek van Arend Mulder scheef burgemeester J.C. Meyboom (die in de Deeverse volksmond altijd ome Kees werd genoemd) in het voorwoord het volgende:
Hoewel het dorp Diever ongetwijfeld tot één van de oudste dorpen in Drenthe behoort en mede als centrum van het Dieverder Dingspil een belangrijke rol heeft gespeeld in de geschiedenis van deze regio, toch zal men in de Drentse literatuur vergeefs zoeken, indien men nu eens precies wil weten, wat het wel en wee van Diever in vroeger tijden was.
Ja, ik weet dat u al zoekend hier en daar wat zult kunnen vinden, maar een geordend verhaal…. nee, dat bestond niet. Het bestaat nu wel, u heeft het in handen.
Arend Mulder, stammend uit een boerengeslacht dat eeuwenlang in Diever heeft gewoond en gewerkt, heeft met een niet te stuiten ijver, alle gegevens van Diever en zijn omstreken verzameld.
Hij weet deze gegevens in een smakelijk verhaal door te geven. Naar mijn vaste overtuiging heeft hij daardoor niet alleen in een lacune voorzien, maar ook een verlangen van velen bevredigd. En zo zal dit boek zijn weg wel vinden. Veel succes toegewenst.

In de Encyclopedie van Drenthe, Volume 1, geredigeerd door M.A.W. Gerding, is op bladzijde 628 aandacht besteed aan de in Deever geboren boer en schrijver Arend Mulder.

Het boekje is niet meer in de boekhandel te koop, maar wellicht kan de zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief via enig zoekwerk op internet bij een handelaar een tweedehands exemplaar vinden. Stel jij je toch eens voor dat dit fotoboekje in jouw verzameling van Deeverse boeken zou ontbreken.


1981 – Diever in oude ansichten
Het fotoboekje is in 1981 uitgegeven door Uitgeverij Europese Bibliotheek in Zaltbommel. 
Het fotoboekje is samengesteld door Albertus Andree (André ?, Andrea ?, Andreae ?) (Hij werd in de Deeverse volksmond altijd Bart Eulie genoemd).
In het boekje is aandacht besteed aan personen, feiten en locaties die in de achterliggende jaren -soms korter, soms langer- op een of andere wijze belangrijk zijn geweest voor Deever.
Het fotoboekje is niet meer nieuw in de boekhandel te koop, maar de redactie van ut Deevers Archief kwam op het internet wel te koop staande tweedehands exemplaren tegen. Stel jij je toch eens voor dat dit fotoboekje in jouw verzameling zou ontbreken.


1986 – Shakespeare in Diever
De Stichting Vrienden van de Shakespeare-spelen Diever hebben dit boekje in 1986 uitgegeven.
Emmy Wijnholds en Hermen Overweg zijn de samenstellers van het boekje.
Het boekje is samengesteld ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van de toneelvereniging Diever.
In het boekje is in het kort de geschiedenis van deze vereniging en de toneelstukken die deze vereniging heeft gespeeld in het openluchttheater an de Heezeresch bee Deever in de periode 1946-1985 beschreven.


1987 – Kent u ze nog… die van Diever
Het fotoboekje is in 1987 uitgegeven door Uitgeverij Europese Bibliotheek in Zaltbommel. 
Het fotoboekje is samengesteld door Albertus Andree (André ?, Andrea ?, Andreae ?) (Hij werd in de Deeverse volksmond altijd Bart Eulie genoemd)..
In het boekje is vooral aandacht besteed aan personen en groepen personen uut de gemiente Deever.
Het is zeer te betreuren dat Bart Eulie bij het samenstellen van het boekje niet de moeite heeft genomen bij alle foto’s de naam van alle personen te noemen. Dat had gemakkelijk gekund. Bij een aantal foto’s komt de tekst ‘De rest kunt u zeker zelf aanvullen.’ of ‘Zo u ziet ontbreken helaas nog wat namen, maar stellig zullen de ouderen antwoord kunnen geven.’ of ‘Maakt u dit lijstje zelf verder af ?
Succes, beste lezer, zoek het toch lekker zelf allemaal uit.
Het fotoboekje is niet meer nieuw in de boekhandel te koop, maar het kan zo zijn dat op het internet wel een tweedehands exemplaar te koop is. Stel jij je toch eens voor dat dit fotoboekje in jouw verzameling zou ontbreken.


1988 – Het jaor rond
De publicatie is in 1988 uitgegeven.
Dwingelpers b.v. is de uitgever van deze publicatie.
Albertus Andree (André ?, Andrea ?, Andreae ?) (die in de Deeverse volksmond altijd Bart Eulie werd genoemd) is de schrijver van deze publicatie.
De schrijver vertelt in tien verhalen over zijn jeugd in Deever.
De publicatie is niet meer nieuw in de boekhandel te koop, maar het kan zo zijn dat op het internet wel een tweedehands exemplaar te koop is.


1992 – Geschiedenis van Diever
Het boek is in 1992 uitgegeven door de Stichting Het Drentse Boek in Zuidwolde.
Het boek is geschreven door drs. J. Bos en anderen.
In het boek is de geschiedenis van de gemiente Deever in de vorm van twaalf thematische hoofdstukken beschreven. De hoofdstukken zijn voorzien van annotatie, illustraties, literatuuropgave en register.
Het boek is niet meer in de boekhandel te koop, maar de kans is groot dat een tweedehands exemplaar te koop wordt aangeboden op het internet. Stel je toch eens voor dat dit boek in jouw verzameling zou ontbreken.
De publicatie is niet meer nieuw in de boekhandel te koop, maar het kan zo zijn dat op het internet wel een tweedehands exemplaar te koop is.


1998 – Dievers Geschrief II
De Stichting Openbare Bibliotheek en de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever hebben het boekje in november 1998 uitgegeven.
Het boekje is geschreven door de inwoners van de gemiente Deever.
Het boekje is tot stand gekomen met medewerking van vele mensen, zoals de schrijvers, schrijfsters, illustratoren en een redactie-commissie. Sommigen hebben hun bijdrage geschreven in het Nederlands, anderen in het Drents.
Wijlen alleskunner Klaas Kleine heeft zich er ook mee bemoeid; hij heeft waar nodig de bijdragen in het Drents in de niet bestaande Nieuwe Drentse spelling gezet.


1999 – Diever, ie bint ’t wel …
In Opraekelen 94/1 (maart 1994), het allereerste nummer van het papieren blad van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever staat de volgende aankondiging van het bestuur:
Met vier mensen wordt hard gewerkt aan het verzamelen van oude foto’s en ansichtkaarten van de gehele gemeente Diever. Door het plaatsen van twee oproepen in het Weekblad van de Gemeente Diever (Van Goor’s blattie) zijn vele reacties binnengekomen. Met de inventarisatie van deze foto’s en ansichtkaarten hoopt men aan het eind van dit jaar via de Europese Bibliotheek een boekje uit te geven. Het boekje mag in totaal uit 76 foto’s en ansichtkaarten uit de periode 1880-1940 bestaan. Wij zien het boekje als een vervolg op de twee boekjes, die zijn samengesteld door wijlen A. (Albertus) Andreae. De boekjes kregen als titel mee: ‘Diever in oude ansichten’ en ‘Kent u ze nog … die van Diever’.
In de nieuwe uitgave willen we vastleggen hoe de gemeente er uitzag in de periode 1880-1940. Het moet beslist geen werk worden dat de gehele geschiedenis van alle eeuwen beschrijft, of in woord en beeld monumenten en andere historisch belangrijke punten vastlegt. Uitsluitend beelden en gebeurtenissen uit de tijd tussen 1880 en 1940 moeten worden opgenomen. In de afbeeldingen moet de autochtone inwoner dingen vinden die hij zelf nog weet en waarvan hij zegt; ‘Ach ja, zo was het’. Voor hem (of haar) dienen de teksten in feite als een geheugensteuntje. De jongere inwoners en de nieuwkomers zullen in het boekje kunnen zien hoe hun woonplaats er vroeger uitzag en zij zullen zich een beeld kunnen vormen van de samenleving van die dagen. De historisch geïnteresseerde zal op de afbeeldingen gebouwen en straten vinden die inmiddels gesloopt of veranderd zijn, terwijl hij tevens een indruk krijgt van de ontwikkeling van de plaats.
Het lukte de vier vrijwilligers niet het fotoboekje tegen het einde van 1994 klaar te hebben, ook in de jaren daarna niet. Pas in 1999 lukte het een andere vrijwilliger wel het fotoboekje met de titel ‘Diever, Ie bint ’t wel …’ binnen de hiervoor beschreven strenge randvoorwaarden van het bestuur van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever samen te stellen, drukgereed te maken en uitgegeven te krijgen.
Het boekje is niet meer nieuw te koop, maar de kans is groot dat een tweedehands exemplaar te koop wordt aangeboden op het internet. Stel je toch eens voor dat dit boek in jouw verzameling zou ontbreken.

1999 – 99 Krabbels – De laatste van het millennium
Het boek is uitgegeven in november 1999.
Drukkerij en Boekhandel Jacob (Japie) van Goor an de Kruusstroate in Deever.is de uitgever van deze publicatie.
Het boek bevat negenennegentig Krabbels van alleskunner Klaas Kleine, die gepubliceerd zijn in twee jaargangen van het Weekblad van Deever.
De publicatie is niet meer in de boekhandel te koop, maar het kan zo zijn dat op het internet wel een tweedehands exemplaar te kopen.


2000 – Wel en wee van een oude en een nieuwe vaart
Het boekje is uitgegeven in januari 2000.
Willem Pieter Zwuup is de schrijver van dit boekje
De Historische Vereniging Havelte en Omstreken is de uitgever van dit boekje
Het ISBN-nummer van dit boekje is 90-805880-1-6.
In het boekje is de ontstaansgeschiedenis van de Drentse Hoofdvaart beschreven.

2000 – Het Mirakel
Klaas Kleine is de schrijver van het boekje.
Hij heeft het boekje in maart 2000 in eigen beheer uitgegeven.
Het boekje is gedrukt bij drukkerij Jacob (Japie) van Goor an de Kruusstroate in Deever.
Het boek heeft geen ISBN-nummer, maar hopelijk heeft Klaas Kleine wel een exemplaar van het boek naar het Nationaal Archief in ’s Gravenhage gestuurd.
Klaas Kleine beschrijft in het boekje de geschiedenis van de hervormde kerk van Deever.
In zijn woord vooraf schrijft hij:
Met het schrijven van de geschiedenis van de hervormde kerk van Diever heb ik niet de intentie gehad wetenschappelijk werk te verrichten.
De publicatie is niet meer in de boekhandel te koop, maar het kan zo zijn dat op het internet wel een tweedehands exemplaar te koop .


2004 – Wittelte na Witto
De Wittelter Dorpsvereniging heeft het boek uitgegeven in het voorjaar van 2004.
De Werkgroep Historische Wittelte en Jeannet Boverhof zijn de samenstellers van het boek.
Het boek over de geschiedenis van de streek Wittelte in de periode 1040-2000 is uitgegeven naar aanleiding van het veronderstelde 950-jarige bestaan van de streek Wittelte in het jaar 1990.
Op de achterkant van het boek is de volgende tekst te lezen:
Toen in het jaar 1990 ons mooie dorp Wittelte het 950-jarig bestaan vierde, kwam de gedachte naar voren om het heden en verleden van het dorp in een boek vast te leggen. Daarop volgden verschillende pogingen in die richting, maar zonder resultaat. Elf jaar later bespraken twee Wittelters het idee nogmaals. Het moest toch mogelijk zijn om de geschiedenis van dit dorpje te documenteren en vast te leggen voor ons nageslacht.


2004 – Van School met den Bijbel naar Roosjenschool
Het boek is uitgegeven in 2004.
De Schoolcommissie Roosjenschool Diever is de uitgever van dit boek
Het jubileumboek ter gelegenheid van 100 jaar christelijk onderwijs in de gemiente Deever is samengesteld door de heer Bote Algra.
Het boek beperkt zich hoofdzakelijk tot de beschrijving van de geschiedenis van de Christelijke school in de gemiente Deever, een school die in het jaar 1904 van start is gegaan. In het boek wordt het verband gelegd met de landelijke strijd voor de eigen vrije christelijke school.


2006 – Voetbalvereniging Diever 65 jaar – De geschiedenis van de sport- en supportersvereniging
De publicatie is uitgegeven in juni 2006.
De voetvalvereniging Diever is de uitgever van deze publicatie.
Het boek beschrijft de geschiedenis van vijfenzestig jaar voetbalvereniging Diever en haar supportersvereniging.
Een werkgroep bestaande uit leden van de Voetbalvereniging Diever-Wapse en de Historische Vereniging vroegere Gemeente Diever heeft de publicatie samengesteld.
Het boek is wellicht nog verkrijgbaar te zijn bij de Voetbalvereniging Diever-Wapse.


2007 – Voormalige gemeente Diever in oude ansichtkaarten
De publicatie is uitgegeven in september 2007
De niet meer bestaande zelfbedieningswinkel Golff is de uitgever van dit fotoboekje
Een werkgroep van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever, zeg maar de heemkunduge verening uut Deever heeft het fotoboekje in opdracht van de niet meer bestaande Golff zelfbedieningswinkel an de Heufdstroate in Deever samengesteld.
De inhoud van de publicatie omvat een verzameling van slechts 60 foto’s uut Deever en de omliggende dorpen, die nog niet eerder in boekvorm waren uitgegeven.
Zie voor meer gegevens over de afbeeldingen in het boek het bericht Olde plèèties uut de vroggere gemiente Deever.
De publicatie is niet meer nieuw in de boekhandel te koop, maar het kan zo zijn dat op het internet wel een tweedehands exemplaar te koop is.


2008 – Diever, zoals het was in de voormalige gemeente, 1930-1980
De publicatie is uitgegeven in 2008.
Uitgeverij Aprilis in Zaltbommel is de uitgever van het boek.
Een werkgroep van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever heeft deze publicatie samengesteld.
De publicatie bevat ruim 120 foto’s en ansichtkaarten van onderwerpen uut de gemiente Deever (Diever, Dieverbrug, Geeuwenbrug, Oldendiever, Oude Willem, Wapse, Wateren, Wittelte en Zorgvliet) uit de periode 1930-1980.
Het boek is niet meer verkrijgbaar in de boekhandel.
De publicatie is niet meer nieuw in de boekhandel te koop, maar het kan zo zijn dat op het internet wel een tweedehands exemplaar te koop is.


2009 – Oldendiever in de twintigste eeuw
De Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever heeft het boek in eigen beheer uitgegeven in 2009. Bij het boek behoort ook de wandelroute Kuierrondtie deur Oldendiever.
Het boek heeft geen ISBN-nummer, maar hopelijk heeft de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever wel een exemplaar van het boek naar het Nationaal Archief in ’s Gravenhage gestuurd.
Het boek is samengesteld en uitgegeven ter gelegenheid van het 15-jarige bestaan van de hiervoor genoemde historische vereniging.
Een Oll’ndeeverse werkgroep heeft het boek samengesteld.
In het  boek komen onderwerpen over de buurtschap Oll’ndeever in de periode 1900-2000 aan de orde.
Het boek is wellicht nog nieuw verkrijgbaar te zijn bij de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever.
Maar het kan zo zijn dat op het internet wel een tweedehands exemplaar te koop is.


2014 – An de Brogge – Geschiedenis van Dieverbrug in woord en beeld
Het boek is uitgegeven in 2014 ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan van de Historische Vereniging Gemeente Diever.
De Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever heeft het boek in eigen beheer uitgegeven
In het boek worden fragmenten uit het verleden van de streek rond de Deeverbrogge beschreven, zoals het belang van de Drentse Hoofdvaart, het belang van de weg langs de vaart, landbouw, veeteelt, industrie, transportbedrijven, boerenleven, horeca, neringdoenden, enzovoort.
De publicatie is niet meer nieuw in de boekhandel te koop, maar het kan zo zijn dat op het internet wel een tweedehands exemplaar te koop is.


2015 – Sporen uit het verleden
De publicatie is uitgegeven in 2015.
De uitgever is ‘Het Nationale Park van Drenthe’.
De publicatie is uitgegeven ter herinnering aan 70 jaar bevrijding in 2015.
In de publicatie zijn artikelen over gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog in de gemeente Westenveld opgenomen.
In de publicatie zijn met betrekking tot gebeurtenissen in de gemiente Deever de volgende artikelen opgenomen:
– Diever – Landing van Franse parachutisten bij Diever;
– Wateren – Hongerwinter in de Tweede Wereldoorlog;
– Diever – De bevrijding van Diever;
– Zorgvlied – Ben en Anke;
– Diever – 10 april 1945 – Het drama van Diever.


2018 – Wittelte – Geschiedenis van de boerderijen vanaf 1770 tot heden
Het boek is geschreven door de Witteler boerenzoon Klaas de Boer.
De Dorpsvereniging Wittelte heeft het boek in 2018 in eigen beheer uitgegeven.
Het boek bevat een beschrijving van alle huizen die vanaf 1806/1810 tot 1950 in Wittelte stonden of nog steeds staan. Huizen die na 1950 zijn gebouwd worden zijdelings in het boek genoemd. Bij elk huis is een korte beschrijving van de bewoners en hun leefomstandigheden opgenomen. Zo mogelijk gekoppeld aan oude gewoonten en gebruiken, die vroeger een belangrijke plaats in het dagelijkse leven hadden.
Het boek bevat ook beschrijvingen van het graven van de Drentse Hoofdvaart en de aanleg en verharding van wegen, die van grote betekenis waren voor de hele regio en zeker ook voor de ontwikkeling van Wittelte.
Het boek is nog verkrijgbaar bij de Dorpsvereniging Wittelte.
De redactie verwijst ook naar het bericht Ièst mit de vlegel un legge rogge döss’n op de deele.


2020 – Uit de geschiedenis van Wateren, Zorgvlied en Oude Willem
De Stichting Stellingwarver Schrieversronte heeft het boek in 2020 uitgegeven.
Janneke Hielkema, Carol Jan Klok, Albertha Bloemhof en Hans Salverda zijn de samenstellers van het boek.
Het ISBN-nummer van het boek is 978-90-90-6466-2010.
Janneke Hielkema belicht in dit boek de archeologische betekenis van de Streek. Carol Jan Klok beschrijft de geschiedenis van de Maatschappij van Weldadigheid en het Landbouwinstituut. Daarnaast zocht hij de voorgeschiedenis uit van zijn betovergrootvader Adriaan Kasper. Als Zeeuwse wees was deze een van de eerste ‘kwekelingen’ aan het Landbouwinstituut. Tot slot doen Albertha Bloemhoff en Hans Salverda verslag van de ontwikkeling van Zorgvlied, Wateren en Oude Willem tijdens de Tweede Wereldoorlog. Albertha Bloemhoff nam ook de eindredactie op zich van het voorliggende boek.


2021 – Fragmenten uit de geschiedenis van de vroegere gemeente Diever
Een werkgroep van de de Historische Vereniging Gemeente Diever heeft het boek samengesteld.
De Historische Vereniging Gemeente Diever heeft het boek in 2021 in eigen beheer uitgegeven.
In het boek staan fragmenten uit de recente geschiedenis van Deever, Oll’ndeever, Wittelte, Deeverbrogge, ut Moer, ut Noord, Kalter’n, Wapse, Woater’n, Olde Willem en Zorgvliet.
Het boek is niet meer verkrijgbaar bij de Historische Vereniging Gemeente Diever.
De publicatie is niet meer nieuw in de boekhandel te koop, maar het kan zo zijn dat op het internet wel een tweedehands exemplaar te koop is.


2021 – Groot Wateren: Een oase van weldaad
Hans Salverda en Ebbing Kiestra zijn de auteurs van dit boek.
Het boek is in 2021 uitgegeven in eigen beheer.
Het boek bevat een beschrijving van diverse onderwerpen die verband houden met het ontstaan en de ontwikkeling van Groot Wateren. Zie ook het bericht See hept de stee van de stienoo’m evun’n.

Posted in Publicatie | Leave a comment

Is de DNA-boom bee ut Roathuus in Deever kuunst ?

In de webstee van de gemeente Westenveld was een tijdlang een bericht te vinden over de kunst bij en in het raadhuis van de gemeente Westenveld an de Gemeentehuislaan in Deever, maar is niet meer te vinden. Dit bericht luidde als volgt.

Kunst – De DNA-boom van Westerveld
Het is gebruikelijk om een percentage van de bouwsom te bestemmen voor een kunstwerk. Ook de gemeente Westerveld heeft een kunstwerk laten ontwerpen en maken ter gelegenheid van de bouw van het nieuwe gemeentehuis in Diever. Op donderdag 16 april 2009 werd het kunstwerk als een van de openingshandelingen onthuld.
Het kunstwerk is een ontwerp van kunstenaar Merijn Bolink uit Amsterdam. Hij werd in 2008 door het college van burgemeester & wethouders gekozen voor deze opdracht, na een voordracht door de commissie beeldende kunst nieuwe gemeentehuis. In deze commissie hadden zitting: de wethouder Cultuur van Westerveld, de architect van het nieuwe gemeentehuis, een vertegenwoordiger vanuit het cultuurfonds Westerveld en een adviseur van het Centrum Beeldende Kunst Drenthe.
Het kunstwerk is een sculptuur, bestaande uit twee bronzen boomstammen die zo met elkaar vergroeid zijn, dat ze een fragment van een DNA-molecule vormen. Maar sommige mensen zien er een wokkel in, of de Jacobsladder die naar de hemel reikt. De huid van beide ‘stammen’ laten twee verschillende soorten boomschors zien. Het kunstwerk is rechts voor de hoofdingang van het gemeentehuis geplaatst, dichtbij een poel op de ‘kademuur’. Aan de andere zijde van de poel groeit een levende DNA-boom. Anders gezegd: twee levende bomen die zo gegroeid én vergroeid moeten raken, dat ze samen een DNA-structuur vormen. Het is nog ‘even’ afwachten of dit experiment zal slagen.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Opvallend aan dit bericht is dat de gewone man in de Westenvelder straten en stegen geen deel uitmaakte van de Commissie Beeldende Kunst Nieuwe Raadhuis. Verder lijkt het deze commissie te zijn ontgaan dat de bouw van het raadhuis het gevolg is geweest van de gedwongen samenvoeging van de vier gemeenten Oavelte, Vledder, Dwingel en Deever en dat dit echt wel gesymboliseerd had kunnen zijn geweest geworden door een object van vier boomstammen, die om elkaar heen kronkelen, dus zeg maar een dubbele DNA-structuur, zeg maar een dubbele wokkel. Wat een gemiste kans.
Nu zit de gewone man in het dorp Deever voor erg lange tijd (totdat de gemeente Westenveld gedwongen wordt samen te gaan met de gemeente Meppel en het raadhuis van de fusiegemeente in Meppel komt te staan) opgescheept met een smakeloze wokkel bij een megalomanistisch R
aadhuis aan de Gemeentehuislaan in Deever.

Posted in Beeld, Deever, Gemientehuus, Kuunst in de gemiente Deever | Leave a comment

De kaarke an de brink in jannewoarie 1963

Zo rond het jaar 2000 mocht de redactie van ut Deevers Archief van de veel te jong gestorven Jan Hessels bij hem thuis in zijn boerderij an de Kruusstroate in Deever heel veel foto’s van zijn veel te jong gestorven broer Harm (Haarm) Hessels scannen. Dat waren dozen vol met foto’s. De redactie is wijlen Jan Hessels daar postuum nog steeds bijzonder dankbaar voor.
Heel veel foto’s van dorpsfiguur en dorpsfotograaf Harm (Haarm) Hessels zijn geplaatst bij Deeverse berichten in de Olde Möppeler (Möppeler Kraante, Meppeler Courant). En misschien ook wel in andere kranten. Deever mag zich daarmee zeer gelukkig prijzen, want veel foto’s van Harm (Haarm) Hessels hebben geschiedkundige waarde.
Bijgaand afgebeelde – door Harm (Haarm) Hessels in januari 1963 gemaakte – prachtige zwart-wit foto van de brink en het kerkgebouw van de Nederlands Hervormde gemeente aan de brink heeft niet bij een bericht in de Olde Möppeler (Möppeler Kraante, Meppeler Courant) gestaan, maar heeft zeker wel geschiedkundige waarde.
De redactie probeert beetje bij beetje door middel van het tonen van afbeeldingen van foto’s, enzovoort, uit de periode 1880 tot heden de veranderingen aan de zeker niet-origineel-saksische brink van Deever en de bebouwing om de brink in beeld te brengen.
De redactie heeft de hier afgebeelde kleurenfoto gemaakt op vrijdag 29 november 2019.
De redactie roept de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief ten zeerste op goede scherpe scans van foto’s, enzovoort, uit de periode 1880 tot heden, ter beschikking te stellen voor publicatie in ut Deevers Archief.

Posted in Brink, Haarm Hessels, Kaarke an de brink | Leave a comment

Geöffnet durch Gericht des Marinebefehlshabers

De redactie van het Deevers Archief ontving bijgaande afbeelding van een verzamelaar (zijn naam is bekend bij de redactie) van poststukken uit de Tweede Wereldoorlog. De redactie is deze verzamelaar bijzonder erkentelijk voor het beschikbaar stellen van deze afbeelding van de voorkant van een envelop.
De envelop -met daarin waarschijnlijk een brief of kaart- is op 7 oktober 1941 verstuurd aan den weledelen heer Keimpe Roosjen, Tijdelijke Strafgevangenis (cel 728), Pompstationsweg 14 of 48, Scheveningen. De afzender van de envelop was Banketbakkerij G.H. Hoogenkamp jr., Weimarstraat 385, ‘s-Gravenhage.
De redactie heeft al enige keren aandacht besteed aan de in Deever geboren en getogen Keimpe Roosjen.
Zie het bericht Keimpe Roosjen in het Oranjehotel in Scheveningen. Zie ook het bericht De hartelijke groeten voor de familie Keimpe Roosjen.
Wie was toch banketbakker G.H. Hoogenkamp jr. in de Weimarstraat 385 in ‘s-Gravenhage ?
Was hij een buurman van Keimpe Roosjen ? Of was hij familie ? Of was hij een vriend ? Of was hij gewoon de bakker waar Keimpe Roosjen zo nu en dan banket kocht ?
Misschien was G.H. Hoogenkamp jr. familie van juffrouw Hilligje Hoogenkamp die in Deever aan de Brink woonde en die is begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee’j Deever ?
De envelop is geopend door het Gericht des Marinebefehlshabers in den Niederlanden. Vanwege censuur. Er is sprake van een tijdelijke strafgevangenis aan de Pompstationsweg 14 of 48 in Scheveningen !
Dus is hij later verplaatst naar de Deutsche Polizei Gefängnis aan de Van Alkemadelaan 850 in Scheveningen?
Maar het celnummer in beide gevangenissen was 728 !
De Pompstationsweg is een zijstraat van de Van Alkemadelaan in Scheveningen.
Wie heeft een passend antwoord op al deze onduidelijkheden ?

De redactie ontving op 19 februari 2024 de volgende zeer gewaardeerde reactie van de heer Bob Smiet
Goedendag, hierbij een reactie van een echte Hagenees, die twee straten verder woonde.
De Pompstationsweg is een weg die haaks op de Van Alkemadelaan staat en uiteindelijk uitkomt bij de grote watertoren op de Waalsdorpervlakte. Aan de Pompstationsweg stond een grote gevangenis met een een zeer imposante poort, met zeg maar twee torens. Het hele complex werd begrensd door de van Alkemadelaan, de grote baan naar Scheveningen, waar toen ook nog de  trein van Rotterdam via Den Haag naar Scheveningen bad reed.
Aan de Van Alkemadelaan was een een kleine deur, dat was de deur waardoor de mensen vanuit het Oranje Hotel naar de Waalsdorpervlakte werden gebracht om te worden gefusilleerd. Hoogstwaarschijnlijk was dat nummer 850 in de jaren 1940-1945, nu natuurlijk niet meer.

En het was geen tijdelijke strafgevangenis. Het verblijf van de genoemde persoon in cel 728 was hoogstwaarschijnlijk tijdelijk.
Graag gedaan.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief van 19 februari 2024
De conclusie van de heer Bob Smiet is juist. Gelukkig zat de heer Keimpe Roosjen maar tijdelijk vast in de polizeigefängnis in Scheveningen. De redactie verwijst de heer Bob Smiet daartoe naar het bericht  Keimpe Roosjen in ut Oranjehotel in Scheveningen.

Posted in Alle Deeversen, Tweede Wereldoorlog | Leave a comment

Jacobus Franciscus bedaagt de nème Zorgvliet

In de Olde Möppeler (Möppeler Kraante, Meppeler Courant) van 15 juni 2015 verscheen het bericht ‘ Nazaat Michiel de Ruyter is naamgever Zorgvlied’, geschreven door Lourens Loyenga.

Nazaat Michiel de Ruyter is naamgever Zorgvlied
Zorgvlied – Michiel de Ruyter was een tijdgenoot van de Stellingwerfse beroemdheid Peter Stuyvesant uit Peperga, De Engelse vloot dwong gouverneur Peter Stuyvesant in 1664 tot capitulatie van ‘zijn’ Nieuw Amsterdam. Het gebied werd in bezit genomen voor de hertog van York. De naam werd veranderd in New York. De Ruyter had dat weer ongedaan kunnen maken. De Ruyter slaagde er wel in gebieden in West-Afrika te heroveren. Het lukte hem niet om de bezittingen in Noord-Amerika te ontzetten, waardoor ‘Nieuw Amsterdam’ voortaan ‘New York’ heette.
Bij de première van de film werd onlangs actie gevoerd. Volgens de betogers was De Ruyter geen held, maar ‘de beschermheer van de Nederlandse slavenhandel’ en daarmee een koloniale ‘zeeschurk’. Dat was Stuyvesant dan in feite ook. Toen Stuyvesant de macht had verloren, mocht hij van de Britten uiteindelijk gedurende de oorlog met de Engelsen ruim zes jaar in rust en vrede leven in New York. Hij woonde op zijn boerderij van 25 hectare even buiten de snel groeiende nederzetting, bijgestaan door niet minder dan vijftig negerslaven. Het heeft nooit een smet op zijn naam opgeleverd of het oprichten van een standbeeld in de weg gestaan. Ook niet dat hij Luthersen, Baptisten, Joden en Quakers zonder genade vervolgde.

Handel in suiker
Nederland verdiende in die tijd heel veel geld met de handel in suiker. Om suiker te maken had je heel veel arbeiders in het veld nodig. Daar werden slaven voor gebruikt. Deze dirty business past niet in het geromantiseerde en geïdealiseerde (film)beeld van De Ruyter en dus ook van Peter Stuyvesant. Overigens, toen De Ruyter in 1644 met Nederlandse slaven werd geconfronteerd, aarzelde hij niet hen vrij te kopen.
Eén van die nazaten van de beroemde admiraal, en nu ook filmheld. Michiel de Ruyter was de in Boyl begraven achter-achter-achter-achterkleinzoon Jacobus Franciscus de Ruyter de Wildt. Hij is een zoon van de gewezen priester en wijnkoper Jacobus de Wildt. De naam De Ruyter liep na drie huwelijken verder via de vrouwelijke lijn van zijn drie kleindochters, Jacobus is via Neeltje Engels, de tweede echtgenote van Michiel de Ruyter, een nazaat van hem.
Op 23 september 1817 werd bij Koninklijk Besluit van Willem I toestemming verleend om ‘De Ruyter’ toe te voegen aan de familienaam ‘De Wildt’. Ook De Ruyter’s wapen werd toegevoegd aan dat familiewapen.
Deze Amsterdammer Jacobus Franciscus de Ruyter de Wildt (1809-1870) was tientallen jaren als ambtenaar op Java werkzaam (employé bij het agentschap van de factorij te Semarang van de Nederlandse Handelsmaatschappij). Hij ontmoette daar ook Henriette Ottoline Clara Elisabeth Holmberg de Beckfelt, met wie hij in 1837 trouwde. Hij had een broer, Johan Willem de Ruyter de Wildt (1812-1894) die -geheel in de familietraditie- schout-bij-nacht was. De broers zetten zich in 1841 samen in voor de oprichting van een standbeeld voor Michiel de Ruyter.
In 1860 kocht Jacobus Franciscus 860 bunder land in Klein Wateren van de Maatschappij van Weldadigheid, die in geldzorgen verkeerde. De Maatschappij had tussen 1823 en 1859 in Wateren het instituut voor de landbouw, één van de eerste landbouwscholen van ons land, bedoeld als een interne ‘kweekschool’. Het landbouwinstituut werd ook door De Ruyter de Wildt gekocht.
Op de nieuw aangekochte grond liet De Ruyter de Wildt een huis bouwen. Daarvoor werden 250.000 stenen van Willemsoord naar Zorgvlied gebracht, met paard en wagen over deels bijna onbegaanbare zandpaden. Niet alle paarden overleefden de krachtinspanning. De gronden rond de villa werden in 1862 door De Ruyter de Wildt in een advertentie al aangeduid met Landgoed Zorgvliet, zoals blijkt uit een advertentie in de Leeuwarder Courant van 18 september 1862.
Er kan dus geen discussie meer zijn over wie de naam Zorgvlied heeft ingevoerd. In 1862 betrok de familie ook nog een huize Zorgvliet bij Noordwolde. Dat imposante herenhuis werd slechts acht jaar door De Ruyter de Wildt bewoond. In die periode werd veel heide van zijn landgoed ontgonnen. Zelfs de Maatschappij van Weldadigheid was in het jaarverslag van 1866 diep onder de indruk over wat er in Zorgvlied ‘in weinigen jaren’ gepresteerd was en schreef over grasrijke weiden, vruchtbare akkers, aangename dreven en weelderige bossen op de plek waar eerst alleen heide was.

Ondernemingsgeest
Drenthe mocht volgens de Maatschappij trots zijn op de ondernemingsgeest van De Ruyter de Wildt, die kosten noch moeite had gespaard. Dat landgoed was volgens de Drentse en Asser Courant in 1869 nog zo’n 500 hectare: 70 hectare bos, 13 hectare bouwland, 30 hectare weidegrond en de rest heide. Volgens ditzelfde artikel waren in de villa ‘onderscheidende voorwerpen te zien die aan de admiraal hadden toebehoord’. Jacobus de Ruyter de Wildt bezat inderdaad familiepapieren, documenten, portretten, schilderijen, andere roerende goederen van de zeeheld Michiel de Ruyter, want die werden na zijn overlijden op 25 november 1870 door de notaris en erfgenamen toegewezen aan zijn broer Johan Willem. Die besloot schilderijen en portretten aan het rijk te verkopen vanwege de hoge kosten voor berging en restauratie.
De villa en de landgoederen Zorgvliet en Groot-Wateren werden door de familie voor samen zo’n 169.000 gulden op 14 september 1871 verkocht aan Gerardus Frederik Enger, geboren in 1830 in Semarang Oost-Indië, toen woonachtig in Arnhem. Deze was actief als landverhuurder. Het landgoed Zorgvlied (in de advertentie gespeld met een ‘d’) was 500 hectare groot en lag in de gemeenten Diever en Vledder. In april 1879 meldde de Javabode de terugkeer van Enger, die in 1880 op Java de suikerfabriek Tjebogan stichtte. Hij overleed in 1908 in Den Haag.

Lodewijk Guillaume Verwer
Op 1 juni 1879 kochten de rijke idealistische Leeuwarder advocaten Julius en Lodewijk Guillaume Verwer het landgoed Groot en Klein Wateren, alsmede Zorgvliet. Het is vooral Lodewijk Guillaume Verwer die het dorp van maar negen gezinnen (vijftig gezinsleden) onder de naam Zorgvlied verder ontwikkelde. Verwer haalde arme katholieken, speciaal uit Brabant en Limburg, over om  een beter bestaan op te bouwen in Zorgvlied. Een Roomse versie van het werk van de Maatschappij van Weldadigheid met vanaf 1880 kerkdiensten in een kapel in de villa. Daarom werd ook in 1884 de parochie door de aartsbisschop van Utrecht gesticht en een bijgebouw van de villa omgebouwd tot kerk. [De echte kerk komt er pas in 1923.] In 1887 volgende een Noordelijke Hypotheekbank (pand Aurora Dorpsstraat), een sigarenfabriek en stoomzuivelfabrieken in Elsloo en Steggerda.
Het liep echter allemaal anders dan de ondernemende Verwer zich had voorgesteld. Alleen wat kleine boeren toonden interesse. Friese boeren braken hun woningen in Friesland af en bouwden deze weer op in Zorgvlied en Wateren. Na een sukkelend bestaan vertrokken ze dan meestal weer na enige jaren. Met de industrie lukte het al evenmin. Hij zocht tabaksplanters met kinderrijke gezinnen. De sigaren- en klompenindustrie maakten een korte opgang en een snelle neergang mee. Er stond een veel te grote kerk en een veel te grote school. Tijd om van Zorgvlied een bloeiende parochie te maken, kreeg Verwer niet. Hij overleed op 8 november 1910. In de rouwadvertentie stond overigens weer ‘Zorgvliet’. Verwer liet een gehalveerd landgoed van 250 hectare na met drie villa’s, diverse boerderijen en huizen erop, weides en bouwlanden en wandelbossen.

Brand
In 1905 ging bij een enorme brand 40 hectare bos verloren en wisten soldaten nog net het dorp te redden. Van 1913 tot 1919 was ‘Castra Vetera’ onbewoond. Frederik Wilhelm Ackermann kocht het landgoed in 1919. In 1938 – na de dood van de echtgenote van Ackermann – werd het landgoed van nog maar 40 hectare (was dus ooit 860 hectare) onder de nieuwe naam ‘Castra Vetera’ voor ruim 17.000 gulden doorverkocht aan de familie Pasman uit Den Haag. Deze familie sloopte het vervallen herenhuis. Ackermann werd opzichter rijks werkverschaffing. De inboedel van Castra Vetera werd door Ackermann in 1942 geveild. Ackermann verkocht niettemin in 1952 nog hout uit ‘de bossen van Castra Vetera’.
De impact van Jacobus de Ruyter de Wildt als naamgever van het dorp Zorgvlied is dus relatief groot. En was de zeeheld Michiel Adriaanszoon de Ruyter nooit geboren, dan had het dorp Zorgvlied met die naam vermoedelijk nooit bestaan. Er is een laan naar Jacobus de Ruyter de Wildt vernoemd.
De vraag waarom hij in Boijl begraven ligt, is historisch gezien nog nooit beantwoord. Zorgvlied viel immers onder Diever. Misschien ging hij in Boijl naar de kerk. Zijn (jonk)vrouw Henriëtte Ottoline Clara Elisabeth is na haar overlijden in 1886 in Arnhem niet bijgezet in het imposante deels dus lege graf vlabbij de klokkenstoel. Ze lieten drie zonen na: Jacobus Nicolaas, Willem Jan en Alexander, de latere burgemeester van Smilde.
De twaalfde generatie na Michiel de Ruyter, marineofficier Frits de Ruyter de Wildt, hielp actief mee aan de speelfilm. Zo heeft hij vol trots georganiseerd, dat in de rouwstoet ruim 30 nazaten figureerden. Hij is voorzitter van de Stichting Michiel de Ruyter, die waakt over de nagedachtenis van de zeeheld. Het archief De Ruyter is via hem in 2013 in zijn geheel ondergebracht bij het Nationaal Archief, dat ook al het deel had dat eerder door de familie was verkocht.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
In het artikel van Lourens Loyenga is sprake van een speelfilm.
De grote vraag is natuurlijk om welke speelfilm het gaat.
In de paragraaf ‘Brand’ staat de zin: Van 1913 tot 1919 was ‘Castra Vetera’ onbewoond.
De naam ‘Castra Vetera’ is niet juist, dit moet zijn ‘Huize Zorgvliet’. De nieuwe bewoner Frederik Wilhelm Ackermann gaf de villa de naam ‘Castra Vetera’.
De in het bericht getoonde afbeelding van Huize Zorgvlied/Castra Vetera is gekopieerd van een ansichtkaart die in het begin van de twintiger jaren van de vorige eeuw is uitgegeven

De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief, die nog steeds graag artikelen uut de gemiente Deever op papier leest, kan het hier opgenomen artikel ook ten zeerste lezen in hoofdstuk 4 Zorgvlied op de bladzijden 178, 179, 180 en 182 van het op vrijdag 9 juli 2021 uitgegeven boek Fragmenten Uit Het Verleden Van De Vroegere Gemeente Diever, het Magnum Opus van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever.

De redactie van ut Deevers Archief heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto van het graf van Jacobus Franciscus de Ruijter de Wildt op de kaarkhof van Boijl (Buil) gemaakt op 4 april 2013.

Posted in de Ruiter de Wildt, Landgoed Groot en Klein Wateren, Landgoed Zorgvliet, Lodewijk Guillaume Verwer, Maatschappij van Weldadigheid | Leave a comment

De ièste kampjongen bint now allemoale tachtugers

De redactie van ut Deevers Archief ontving op 8 februari 2024 de volgende zeer gewaardeerde korte reactie van de heer Fritz Hendriks uit Den Haag. De heer Fritz Hendriks roept mede-kampbewoners op te reageren. 

Beste mensen, ik Fritz Hendriks
Ik ben zelf van 1942.
Ik heb in 1954-1955 in de Eikenhorst gezeten.
En ik heb daar 12 maanden gezeten.
Zijn er nog mensen uit die tijd ?

Aantekeningen van de reactie van ut Deevers Archief
De heer Fritz Hendriks heeft al een keer eerder een reactie naar ut Deevers Archief gestuurd.
Hij wil nog steeds graag in contact komen met mede-kampgenoten, met mensen uit die tijd ! 
Hij was in de periode 1954-1955 een jongen van zo’n twaalf of dertien jaren oud, een kind van vlak na de oorlog.
Alle levende mede-kampbewoners uit de beginjaren van De Eikenhorst zijn nu allemaal tachtigers.
Maar hopelijk zijn ze nog wel actief op het internet en hopelijk weten ze de webstee van ut Deevers Archief te vinden en hopelijk willen ze reageren.

Posted in de Gowe, Jongenskamp de Eikenhorst | Leave a comment

Ut Witteler skut wödde in de somer van 1880 esloopt

In het in 1999 verschenen Deeverse fotoboekje ‘Diever, ie bint ’t wel …’ is een afbeelding van één van de twee oudst bekende zwart-wit foto’s van de streek Wittelte uit 1880 opgenomen. Die twee foto’s zijn gemaakt tijdens het slopen van de Wittelter schutsluis, De tekst bij de afgebeelde foto van het Witteler skut in het fotoboekje ‘Diever, ie bint ’t wel …’   is te lezen in het bericht De sloop van ut Witteler skut in 1880.
De redactie van ut Deevers Archief geeft in het volgende bericht de eerste versie van de tekst in het  fotoboekje ‘Diever, ie bint ’t wel …’ weer. De ruimte bij de afgebeelde foto in het fotoboekje was te klein voor deze eerste versie.

Ut Witteler skut wödde in de somer van 1880 esloopt

De besturen van de veenschappen Molenwijk en aanhorigheden en De Zeven Blokken te Smilde, het bestuur van de Drentse Stoombootmaatschappij en G. Lamberts c.s. te Emmen waren tegen het opruimen van de sluis in de zomer van 1880.

In een verzoek aan de Minister van Waterstaat stelden zij voor om ‘de opruiming der Witteltersluis op de Drentse Hoofdvaart niet in den zomer, maar gedurende de wintermaanden December, January en February te doen verrigten’.

De Waterstaat was van mening dat ‘het winterseizoen met zijne korte dagen en slechte weersgesteldheid zich daartoe niet leent’ en dat ‘het onverantwoord zou zijn om de vaart af te dammen en den geregelden afvoer van het water te versperren op een tijd dat aan een goeden afvoer de grootste behoefte kan bestaan’.

Op 17 december 1879 schrijft de minister aan de Commissaris des Konings in Drente dat ‘aan hun verzoek niet kan worden voldaan, doch dat, met het oog op de belangen der veenderijen en der scheepvaart, het tijdstip voor de afsluiting zal worden bepaald tusschen 1 July en 15 Augustus, gedurende welke tijd voor de vaart door het bovenpand naar zee toch nog altijd de weg langs de Kolonievaart open staat’.

Na de opruiming van de sluis zou het waterpeil in het pand Dieverbrug-Wittelte lager worden, waardoor Witteler en Uffelter boeren geen gebruik meer konden maken van de overlaten boven de sluis voor het bevloeien van hun hooilanden. Op verzoek van de eigenaren van de hooilanden in de Wittelermoa en de Uffelter hooilanden ten zuidoosten van de Drentse Hoofdvaart en ten zuidwesten van de Wittelermoa werden daartoe duikers in de kanaaldijk aangelegd.

Afbeelding 1
De stenen sluis werd in de zomer van 1880 opgeruimd, nadat het pand tussen deze sluis en de Deeverse sluus an de Deeverbrogge op zijn nieuwe diepte was gebracht. De foto is genomen vlak voor het opruimen van de sluis.
Achter de bomen is het huis van de sluiswachter te zien. In het rechter gedeelte van het voorhuis was een café gevestigd.
De sluiswachter was ook een beetje boer, want achter tegen het huis is een kleine schuur aangebouwd.
In de berm voor het huis staat een koets.
Langs het kanaal loopt ‘s-Rijks Grooten Weg van Meppel naar Assen.
Niet zichtbaar, maar rechts achter de schepen bevindt zich de Witteler draaibrug.
De Duitse fotograaf Freiherr Friedrich Julius von Kolkow heeft de hier afgebeelde foto gemaakt op 23 juni 1880.


Afbeelding 2
De foto is genomen vlak voor het opruimen van de sluis.
Ging de familie Pot  in de
In de berm voor het sluiswachtershuis staat een koets.
Langs de vaart loopt de smal ogende ‘s-Rijks Grooten Weg van Assen naar Meppel
In de verte is de Stienbaarge bochte in de vaart waar te nemen.
De Duitse fotograaf Freiherr Friedrich Julius von Kolkow heeft de hier afgebeelde foto gemaakt op 23 juni 1880.

Posted in Dreinse Heufdvoat, Witteler skut, Wittelte | Leave a comment

Woap’mstien bee de boerdereeje an de brink is vot

De redactie van ut Deevers Archief schreef in een eerder bericht dat op het erf van de voormalige museumboerderij Dieverza an de Brink in Deever een keurig exemplaar van un woap’mstien van de gemiente Deever stond. Deze woap’mstien stond achter een soort van rieten afscheiding. Latere eigenaren van de boerderij an de brink van Deever verplaatsten de woap’mstien naar de hoek van de achtergevel en de zijgevel aan de kant van ut gemientehuus van de gemiente Deever.
De redactie ontdekte op maandag 22 april 2021 tot zijn grote schrik dat deze woap’mstien was verdwenen.
Van de narrige en nukkige en chagrijnige nieuwe eigenaar van de boerdereeje van Knelus Seinen an de Brink van Deever mocht de redactie helaas niet een foto maken van de laatste standplaats van de woap’mstien.
De grote vraag is wel: waar is deze onmisbare woap’mstien gebleven ?
Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief kan de redactie informeren over de verblijfplaats van dit te behouden echte stukje Deevers aarfgood.
De redactie van ut Deevers Archief heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto gemaakt op 22 april 2021. De boerderij met de scheefhangende zijmuur is nog net achter een woud van peperduur gemeentelijk straatmeubilair te zien.

Posted in Aarfgood, Gemiente Deever, Woap'm van Deever | Leave a comment

See woll’n de duvel van Deever leem’slange gee’m

In het Nieuwsblad van het Noorden verscheen op 17 april 1947 het navolgende bericht over het Bijzonder Gerechtshof te Assen, inzake het proces tegen de beruchte N.S.B.’er Klaas Marcus Balsma uut Deever.

Duivel van Diever veroordeeld tot levenslang
Het Bijzonder Gerechtshof te Assen veroordeelde heden den 64-jarigen caféhouder Klaas Marcus Balsma te Diever, den ‘duivel van Diever’ tot levenslange gevangenisstraf, ontzetting uit de kiesrechten en uit het recht het beroep van caféhouder uit te oefenen. Eisch was doodstraf met ontzetting uit de rechten. Het recht van cassatie werd Balsma toegekend.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Het recht van cassatie is het recht beroep aan te tekenen bij het hoogste rechtsprekende orgaan van het land tegen het vonnis van een lagere rechter. Het is bij de redactie van ut Deevers Archief niet bekend of Klaas Marcus Balsma van dat recht gebruik heeft gemaakt. Klaas Marcus Balsma heeft de uiteindelijk opgelegde straf uitgezeten in de strafgevangenis in Veenhuizen.

Posted in Brink, Café Balsma, Café Brinkzicht, Deever, Klaas Marcus Balsma, N.S.B., N.S.B.'er | Leave a comment

Foto van kiender van de skoele op Woater’n uut 1974

Het echtpaar Martinus Hummel en Hendrikje (Hennie) Nijzingh verhuisde na hun trouwen in 1959 naar Zorgvliet. Ze bleven tot in 1976 op Zorgvliet wonen. Hun kinderen Erik en Geke Hummel zaten in 1974 op de skoele op Woater’n.
De hier afgebeelde schoolfoto, die omstreeks 1974 is gemaakt, is afkomstig uit de verzameling van mevrouw Geke Hummel. Zij wist zich ook de naam van de leerlingen en onderwijzers op deze schoolfoto te herinneren. De redactie van ut Deevers Archief is mevrouw Geke Hummel bijzonder erkentelijk voor het beschikbaar stellen van een goede scan van de hier afgebeelde schoolfoto en de lijst met namen.
De redactie nodigt de op deze foto staande kinderen en onderwijzers te reageren op deze schoolfoto in kleuren.
De redactie nodigt de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief en ex-leerlingen van de Woaterse skoele uiteraard uit een goede scan van hun schoolfoto’s voor opname in ut Deevers Archief ter beschikking te stellen.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De redactie moet de lijst met namen van de leerlingen en de onderwijzers nog toevoegen aan dit bericht.

Posted in Woaterse skoele | Leave a comment

De ièste boer op ut laandgood Zorgvliet op Woater’n

In de Leeuwarder Courant verscheen op 19 september 1862 de volgende advertentie (afbeelding 1).

Bedrijf-boer
Op zeer voordeelige voorwaarden wordt op het Landgoed Zorgvliet, te Wateren, gemeente Diever gevraagd: Een bedrijf-boer gevraagd, gehuwd, liefst zonder kinderen, van de P.G., geschikt om aan het hoofd eener aanzienlijke boerderij te staan en tevens bekwaam in al het werk, Landbouw, Veefokking en Melkerij betreffende, en de Vrouw de Zuivelbereiding ten volle verstaande, en zulks op zeer aannemelijke voorwaarden. Die hierop gading maken, gelieven zich, zoo spoedig mogelijk, liefst in persoon of wel bij vrachtvrije brieven, aan te melden, met overlegging der noodige bewijzen van eerlijkheid, vlijt en geschiktheid, bij den ondergeteekende eigenaar van bovengenoemd Landgoed, J.F. de Ruijter de Wildt.

In het Nieuw Dagblad van ‘s-Gravenhage verscheen op 1 oktober 1862 het volgende bericht (afbeelding 2)

Uit Diever, (Drenthe), berigt men ons, van 29 dezer:
Op het landgoed Zorgvliet, te Wateren, onder deze gemeente, werd door den eigenaar, den heer J.F. de Ruijter de Wildt, een bedrijf-boer gevraagd, gehuwd, liefst zonder kinderen, geschikt om aan het hoofd eener aanzienlijke boerderij te staan en tevens bekwaam in al het werk, landbouw, veeteelt en melkerij betreffende, de vrouw dei zuivelbereiding ten volle verstaande, en zulks op zeer aannemelijke voorwaarden. Er hebben zich hiervoor 134 sollicitanten (gehuwde paren) aangegeven, waaruit een 20tal is geformeerd, om daaruit eene keuze te doen.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Het mag duidelijk zijn dat voor de vacature van bedrijf-boer-en-boerin grote belangstelling was.
Wat de naam is van de eerste boer en de boerin op de eerste boerderij van het landgoed Zorgvliet is bij de redactie nog niet bekend. En waar de betreffende boerderij staat of stond, dat is bij de redactie ook nog niet bekend.
Het mag duidelijk dat Jacobus Franciscus de Ruijter de Wildt de bedenker is van de naam Zorgvliet. Of heeft hij de naam Zorgvliet overgenomen van Jacob Cats, die tweehonderd jaar eerder het Catshuis liet bouwen ? Of heeft mevrouw de hoogwelgeboren jonkvrouw Henriëtte Ottoline Clara Elisabeth Holmberg de Beckfelt de naam Zorgvliet bedacht ?
De naam Zorgvliet is later in gebruik geraakt als naam voor het deel van Wateren, dat nu het dorp Zorgvliet is.
Dus om Jacobus Franciscus de Ruijter de Wildt of mevrouw de hoogwelgeboren jonkvrouw Henriëtte Ottoline Clara Elisabeth Holmberg de Beckfelt niets te kort te doen, is de juiste schrijfwijze Zorgvliet en niet Zorgvlied.  

Afbeelding 1
In de Leeuwarder Courant verscheen op 19 september 1862 de volgende advertentie.

Afbeelding 2
In het Nieuw Dagblad van ‘s-Gravenhage verscheen op 1 oktober 1862 het volgende bericht.

Posted in de Ruiter de Wildt, Landgoed Zorgvliet | Leave a comment

De Maatschappij vurkog ut gestigt mit 1300 bunder

In de Provinciale Drentsche en Asser Courant verscheen op 22 september 1860 de navolgende advertentie over de verkoop van goederen van de in geldzorgen verkerende Maatschappij van Weldadigheid in de gemiente Deever, in de gemeente Vledder en in de gemeente Smilde.

Vaste Goederen
De Maatschappij van Weldadigheid is voornemen, ten overstaan der H.H. Notarissen Servatius te Dwingelo en Tellegen te Smilde, publiek aan den meestbiedende te verkoopen:
1°  Het Gesticht te Wateren,
met al de daarbij behoorende gebouwen en gronden, gelegen onder de gemeenten Diever en Vledder, te zamen eene oppervlakte beslaande van ongeveer 1300 bunders, als:
109 bunders bouwland,
65 bunders weideland,
31 bunders opgaand bosch,
17 bunders hakhout,
83 bunders broekgrond,
72 bunders boekweitveen,
940 bunders heidegrond.
een en ander verdeeld in zeven percelen, zodanig gelegen, dat ieder op zich zelf eene volledige boerderij, met het noodige bouwland en weideland en heideveld tot schapenweide, uitmaakt.
2º  Een gedeelte van het zoogenaamde Appelsche Veld, gelegen tegen de Smilde, onder de gemeente Ooststellingwerf, bestaande voor het grootste gedeelte uit best boekweitveen, en verdeeld in vier en veertig perdeelen, ter grootte van 613 bunders.
3º  Een boerenplaatsje gelegen te Smilde, ter grootte van ongeveer 30 bunders bouw- en weideland en heide verdeeld in 13 perceelen.
4º  Verschillende perceelen heidegrond, in het Dieverveld.

De inzate van Wateren en van de onder Diever gelegene perceelen heide, zal plaats hebben op woensdag den 24sten october, de finale toewijzing op woensdag den 14den november, in het logement te Frederiksoord.
De inzate van den verkoop van het Appelscheveld en het boerenplaatsje te Smilde op vrijdag den 26sten october, de finale toeslag op vrijdag den 16den november, in de Oude Veenhoop te Smilde.

De verdeeling der perceelen is nader omschreven in de verkoopboekjes, waarin de kaarten der te verkoopen perceelen voorkomen en die op franco aanvrage, na den 24sten september, verkrijgbaar zijn bij Heeren Notarissen voornoemd en den Directeur.

De aanwijzing dezer uitgebreide goederen, die uitmuntende schapenweide, een wildrijk jagtveld opleveren, en zeer geschikt zijn om als rentegevend landgoed ontgonnen en met bosch beplant te worden, zal plaats hebben door A. Casper te Groot-Wateren.
Informatiën zijn, behalve bij H.H. Notarissen, te bekomen bij de heer Geraets te Wateren en bij den ondergeteekende.
Frederiksoord, 19 september 1860,
De Directeur der Maatschappij van Weldadigheid,
C.J.M. Jongkindt Coninck

Posted in Maatschappij van Weldadigheid | Leave a comment

De gemiente kog de boerdereeje van Swatte Gièt

In de Olde Möppeler (Möppeler Kraante, Meppeler Courant) van 10 augustus 1984 verscheen een kort bericht over de verkoop van de boerderij an de Aagterstroate in Deever, waar boer Geert Dolsma tot zijn dood woonde, aan de gemiente Deever.  

Diever koopt hoeve
De gemeente Diever heeft de negentiende-eeuwse boerderij aan de Achterstaat 14 aangekocht. De hoeve staat op één van de mooiste plekjes van Diever, namelijk bij de eendenvijver. De boerderij stond al een behoorlijke tijd leeg en raakte de laatste tijd behoorlijk in verval. Het ligt in de bedoeling het pand zo te verbouwen, dat er vier wooneenheden voor bejaarden en vier wooneenheden voor alleenstaanden of tweepersoonshuishoudens in kunnen worden gevestigd. Het plan wordt één dezer dagen behandeld door de Provinciale Planologische Dienst.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De boerderij was eigendom van boer Geert Dolsma, die in de Deeverse volksmond Swatte Gièt werd genoemd.
De redactie verwijst voor enige gegevens over Swatte Gièt naar het bericht Bee toer’n höl ik eem un natte lappe um mien kop.
De maker van de hier afgebeelde zwart-wit foto van de boerderij van Swatte Gièt is de Deeverse boer en dorpsfiguur en dorpsfotograaf Harm (Haarm) Hessels.
Harm (Haarm) Hessels heeft in de zeventiger en tachtiger jaren van de vorige eeuw in de gemiente Deever heel veel foto’s van geschiedkundig bijzonder waardevolle dorpsbeelden gemaakt. De redactie is hem daar postuum bijzonder erkentelijk voor. 


Posted in Aagterstroate, Boerdereeje, Haarm Hessels | Leave a comment

Is dit ut lèèste skildereeje van Hans Kuper ?

De heer Hans Salverda, woonachtig op het mooie Zorgvliet, an de aandere kaante van de Deeverse bos, attendeerde de redactie van ut Deevers Archief op de nieuwsbrief van de Stichting ‘Et Karkien Blesdieke’ in Blesdijke van september 2023. Daarin wordt melding gemaakt van een tot nu toe niet bekend schilderij van de in Deever geboren schilder Hans Kuiper.

Onlangs ontving ‘et Karkien’ een schilderij van het kerkje uit Ter Idzard. Een oplettende collega herkende het kunstwerk van H. Kuiper als zijnde ons dorpsgezicht uit 1937. Enig naspeurwerk op internet levert een bijzonder verhaal op ….
Hans Kuiper – Noordwolde. Fotograaf en schilder, geboren in 1855 te Diever, overleden in 1937 door een ongeval in Blesdijke.
In het ‘Deevers Archief’ vinden we flink wat achtergrondinformatie over de regionaal bekende kunstenaar. http://www.dieversarchief.nl/hans-kuiper-schilder-en-fotograaf-te-Noordwolde.
Het schilderij (gesigneerd H. Kuiper, 1937) laat het kerkaanzicht zien. Destijds stond er een houten toegangshek en de eikenbomen waren nog een stuk kleiner dan nu, 85 later.
Is dit een echte Hans Kuiper en …… zou dit schilderij zijn laatste kunstwerk zijn geweest ?

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De redactie is bijzonder verguld, dat de Stichting ‘Et Karkien Blesdieke’ in haar nieuwsbrief van september 2023 verwijst naar een bericht in ut Deevers Archief.
De redactie denkt dat – mede gelet op de stijl – Hans Kuiper de maker van het schilderij is.
De redactie wil zelf met name graag verwijzen naar het bericht van de achterkleinzoon van Hans Kuiper: Aagterkleinseune skref over Hans Kuper
.
Het café Winter, waar Hans Kuiper in de laatste jaren van zijn leven een kamer huurde, staat pal tegenover ‘ut Karkien van Blesdieke’, aan de andere kant.van de Markeweg.
De redactie acht het nogal waarschijnlijk dat het schilderij van ‘ut Karkien van Blesdieke’ het laatste schilderij is van Hans Kuiper. Hans Kuiper signeerde op het schilderij ‘ut Karkien van Blesdieke’ het jaartal 1937. Hij bleef blijkbaar tot vlak voor zijn overlijden in maart 1937 schilderen.

Afbeelding 1

Afbeelding 2
Ut kaarkie an de Markeweg in Blesdieke. © Hans Salverda – 20 januari 2024.

Afbeelding 3
Zelfportret van Hans Kuiper, geschilderd in 1932.

Afbeelding 4
Bericht in de Leeuwarder Courant van 3 maart 1937.

Posted in Hans Kuiper | Leave a comment

Un mooi uutsigt over un bauakker op de Noorderesch

De redactie van ut Deevers Archief is een groot liefhebber van mooie foto’s van landschappen in de gemiente Deever. De redactie vond bijgaand afgebeelde prachtige kleurenfoto in het wandelblog https://wandelmaara.com. De wandelblogster en maakster van deze op 11 mei 2020 gemaakte kleurenfoto gaf de redactie toestemming voor het tonen van deze foto in ut Deevers Archief. De redactie is haar voor deze toestemming bijzonder erkentelijk. De redactie nodigt de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief goede scans van mooie foto’s van Deeverse landschappen ter beschikking te stellen.

De wandelblogster heeft in haar wandelblog https://wandelmaara.com  de door haar gelopen 8 kilometer lange wandelroute over het Landgoed Berkenheuvel mooi beschreven; de redactie citeert daaruit het volgende stukje tekst:
Er is een grote parkeerplaats tegenover het Tourist Info Point van waaruit een aantal verschillende wandelroutes starten. Op deze prachtige vrijdagochtend kies ik voor de 8 kilometer lange route over het Landgoed Berkenheuvel. Het zijn de kleine gele pijltjes van Natuurmonumenten die ik moet volgen, ze leiden mij het dorp uit, een zandpad op langs een akker vol met ruggen voor de aardappelen. Het uitzicht schetst een idyllisch plaatje met de kerktoren die duidelijk zichtbaar is.

De redactie vervangt zo nu en dan voor de verandering ut kopplètie van ut Deevers Archief.
Als jij in het bezit bent van een mooie afbeelding uut de gemiente Deever en jij acht een uitsnede van deze afbeelding wel geschikt als kopplètie voor deze webstee, aarzel dan niet een goede scan van deze afbeelding naar de redactie te sturen.
Als jij een reeds getoond kopplètie graag nog een keer als kopplètie van ut Deevers Archief wilt zien, aarzel dan niet dit aan de redactie kenbaar te maken.

De redactie heeft de hier afgebeelde uitsnede van de hier afgebeelde kleurenfoto van het zicht op de gemeentelijke toren over de bouwakkers op de Noorderesch bee Deever voor het eerst op 1 februari 2024 geplaatst als kopplètie an ut Deevers Archief.

Posted in Kopplètie, Landschap, Noorderesch | Leave a comment

Un skier wètervaarfskildereegie van De Grüne Vrou

De Deeverse huisdokter Ludolf Dirk Broekema koos als op te voeren toneelstuk in het openluchttheater an de Heezeresch bee Deever voor de voorstellingen op 7, 16, 23 en 27 juli 1949 het toneelstuk Peer Gynt van de Noorse schrijver Hendrik Ibsen. Dat was een gedurfde beslissing, maar leidde in de jaren daarna niet tot een steeds andere keuze uit de zeer grote biodiversiteit in toneelstukken van beroemde toneelstukkenschrijvers.
Dokter Broekema bleef vanaf 1950 jaar na jaar helaas alleen maar kiezen voor monotonie, voor uitgekauwde toneelstukjes van die eeuwen geleden gestorven Sjakie uut Spier. De conclusie is te trekken dat huisdokter Ludolf Dirk Broekema een belangrijke medeveroorzaker is van de tot op de dag van vandaag niet uit te roeien, want commercieel aangewakkerde sheakespearitis in Deever. De shakespearitus neemt daardoor in Deever steeds ernstiger vormen aan.
Het spel van Peer Gynt werd in 1949 gedragen door twee topspelers, te weten de zeer getalenteerde hervormde dominee Dirk Theodoor (Theo) Rutgers in de rol van Peer Gynt en het toptalent mejuffrouw Jantina (Jantien) Figeland in de rol van De Groene Vrouw.
Van het ontwerp van de jurk van De Groene Vrouw is gelukkig een fraai waterverfschilderijtje bewaard gebleven. De redactie van ut Deevers Archief wil de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief een afbeelding van dit fraaie aquarelletje van de jurk van de groene koboldvrouw uiteraard niet onthouden. Zie afbeelding 1. De redactie wil wel bijzonder graag de naam van de maker van dit waterverfschilderijtje in dit bericht vermelden. Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief kan de redactie hierover informeren ?
En de jurk van De Groene Vrouw is ook bewaard gebleven. Mevrouw Jantien (Jantina) Figeland heeft deze jurk tot aan haar dood op 20 december 2016 toe bewaard. Wie anders dan zij kon deze jurk hebben ? Ze moet hele goede herinneringen aan deze jurk hebben gehad. Zie in afbeelding 2 het bericht ‘Executeur ontdekt historische jurk’, dat op 22 maart 2017 in de Olde Möppeler (Möppeler Kraante, Meppeler Courant) verscheen. De niet door enige toneelstukkenkennis gehinderde plaatselijke verslaggever schrijft dat Jantina Figeland de jurk mogelijkerwijs bij één van de Shakespearevoorstellingen heeft gedragen. Laat dat nou net niet het geval zijn geweest.

Op 1 februari 2024 stuurde de redactie het volgende bericht naar de secretaris van de toneelvereniging Diever
Ik heb een vraag over de jurk van de groene vrouw uit het toneelstuk Peer Gynt van Hendrik Ibsen.
Ter informatie verwijs ik eerst naar het bericht ‘Un skier wètervaarfskildereegie van De Grüne Vrou’ in ut Deevers Archief.
Mijn vraag/verzoeken zijn de volgende:
Is de in het hiervoor vermelde bericht vermelde jurk (kostuum) in het bezit gekomen van de toneelvereniging Diever ?
Zo ja, dan zou ik graag een kleurenfoto van deze jurk (kostuum) bij het hiervoor vermelde bericht plaatsen.
Als uw vereniging zelf een foto van deze jurk (kostuum) heeft gemaakt, dan zou ik graag een jpg-bestand van deze foto willen ontvangen en met uw toestemming en met bronvermelding en verwijzing naar uw webstee bij het hiervoor vermelde bericht plaatsen.
A
ls uw vereniging niet een foto van deze jurk (kostuum) heeft gemaakt, dan zou ik graag in de gelegenheid worden gesteld zelf een foto van deze jurk (kostuum) te maken.
Ik ben u bij voorbaat bijzonder erkentelijk voor de te nemen moeite.
Ik wacht uw reactie met belangstelling af.

Op 13 maart 2024 ontving de redactie de volgende reactie van secretaris Henk Postma van de toneelvereniging Diever
Een poos geleden informeerde u naar de jurk van de groene vrouw, die Jantina Figeland ooit gedragen heeft.
Helaas hebben wij die jurk niet kunnen vinden.
In onze opslag hebben wij honderden kostuums en door de jaren heen zijn er steeds weer nieuwe kostuums bijgekomen, waardoor met enige regelmaat ruimte gemaakt moest worden.
Meerdere keren zijn kostuum-verkopen georganiseerd, waardoor vele kostuums bij andere verenigingen en particulieren zijn terechtgekomen.
Het is daardoor onbekend waar deze jurk is gebleven.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De redactie zal trachten bij de executeur testamentair gegevens in te winnen over de overdracht.

Afbeelding 1
Aquarel van de jurk van ‘de groene vrouw’, de naam van de maker van deze aquarel is niet bekend. 

Afbeelding 2
Bericht in de Olde Möppeler (Möppeler Kraante, Meppeler Courant) van 22 maart 2017.

Posted in Aquarelle, Eup’mlogtspel, Jantina Figeland, Kuunst in de gemiente Deever, Shakespearitis, Wètervaarfskildereeje | Leave a comment

Wie hef un foto van de moter mit kentiek’n D-5051

In de Olde Möppeler (Möppeler Kraante, Meppeler Courant) van 25 maart 1927 staat het volgende korte bericht over een ongeluk an de Deeverbrogge, waarbij timmerman Hendrik Nijzingh met zijn motorrijwiel in de Drentse Hoofdvaart terecht kwam.

Dieverbrug, 22 maart.
Hedenavond omstreeks zeven uur kwam de timmerman H. Nijzingh van Diever op een motorrijwiel hier langs om naar Dwingeloo te gaan. Daar een schipper in aantocht was, werd de brug afgedraaid. Nijzingh die te veel acht gaf op de tram, die juist was gearriveerd, had de afgedraaide brug niet gezien. Hij werd door enige personen nog toe geschreeuwd, zoodat hij nog uit alle macht begon te remmen. Door de snelle vaart echter vergeefs. Hij reed met den motor in de vaart. Spoedig ware rappe handen aanwezig om de drenkelingen op ’t droge te brengen. Nijzingh had een paar hoofdwonden opgeloopen. De motor bleek er tamelijk goed afgekomen te zijn. Nijzingh kon zich nog loopende naar zij woning te Diever begeven. Toch klaagde hij over zijn hoofd. Het mag echter een wonder heeten, dat een en ander zoo goed is afgeloopen.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Het motorrijwiel van Hendrik Nijzingh had kentekenplaat D-5051. Het bijbehorende kentekenbewijs is afgegeven op 25 oktober 1926 aan Hendrik Nijzingh. Hij woonde in 1927 in Deever. Hij was in 1927 timmerman. De redactie weet niet wanneer hij aannemer is geworden. Als aannemer heeft hij in Deever veel gebouwen gemaakt, bijvoorbeeld het huis met de naam De Iemenhof an ut begun van de Brinkstroate in Deever en de Boer’nlienbaank an de Peperstroate in Deever.
Hendrik Nijzingh is geboren op 18 juli 1901 in Deever. Hij is overleden op 12 mei 1969 in Deever. Hij trouwde op 4 mei 1929 op 27-jarige leeftijd in Deever met Jentje Boelens. Zij gingen op 7 juli 1929 wonen in het huisje dat tegenwoordig als adres Hoofdstraat 64 in Deever heeft. De redactie weet niet waar hij vóór die datum woonde. De redactie weet ook niet wanneer Hendrik Nijzingh, Jentje Boelens en kinderen in hun nieuwe huis an de Brinkstroate in Deever gingen wonen.
Hij was in maart 1927, op de dag van het ongeluk, 26 jaren oud. Hij heeft het motorrijwiel welk lang gehad, want pas op 2 oktober 1947 is het kenteken op een andere naam geschreven.
In 1927 reed de stoomtram van de Nederlandsche Tramweg Maatschappij nog langs de Drentse Hoofdvaart. An de Deeverbrogge was bij het hotel-logement een halte. Opvallend is dat in de tijd de weg bij een afgedraaide Deeverbrogge niet werd versperd door slagbomen !
De redactie is een liefhebber van afbeeldingen van motorrijtuigen met een D-nummer uut de gemiente Deever. Die afbeeldingen toont hij bijzonder graag in ut Deevers Archief. Derhalve is de redactie bijzonder geïnteresseerd in een goede scan van een foto van Hendrik Nijzingh op of bij zijn motorrijwiel met kentekenplaat D-5051.

Op 17 januari 2024 ontving de redactie de volgende zeer gewaardeerde reactie van mevrouw Geke Hummel
Het huisje aan de Hoofdstraat in Diever noemde mijn moeder altijd De Reddingsboei of De Reddingsboot, omdat in dat huisje  diverse mensen tijdelijk hebben gewoond..

Posted in Alle Deeversen, D-nummer, Olde moter | Leave a comment

Un hiele rèère anval van shakespearitis an de Bosweg

De redactie van ut Deevers Archief heeft bijgaand afgebeelde serie kleurenfoto’s gemaakt op zaterdag 16 juni 2018. Op de hier afgebeelde kleurenfoto’s is een serie van veertien bepaald niet goedkoop uitgevoerde borden met reclame voor het openluchtspel in het openluchttheater an de Heezeresch bee Deever. Deze reclameborden stonden langs het voet- en fietspad over ut maarktturrein aan de Bosweg in Deever. Wandelaars en fietsers gaande naar of komende uut de Deeverse bos kregen deze foeilelijke vuurrode reclameborden of ze wilden of niet bij elke passage, in elk seizoen, bij zon of bij regen, door hun strot geduwd.
De redactie heeft nog niet uitgevogeld waarom en wanneer deze reclameborden zijn geplaatst. Vooralsnog denkt de redactie dat deze reclameborden het resultaat zijn geweest van de tot dan toe ernstigste aanval van shakespearitis in de geschiedenis van het openluchtspel.
Bij de uitvoering van het miljoenen euro’s belastinggeld verslindende herbestratingsproject van de straten in het centrum van Deever met de belachelijke naam Deever Ontzettend Op Dreef (D.O.O.D.) en de verinnewièring van ut maarktturrein an ut begun van de Bosweg in Deever moesten de veertien reclameborden in 2020/2021 om nog te onderzoeken redenen gelukkig wel verdwijnen.
Maar de neringdoendenvereniging ‘Diever Village of Shakespeare’, die de naam Shakespeare financieel tot op het bot wil uitbaten, werd daarvoor meer dan ruimschoots en vorstelijk gecompenseerd, want mocht de ruimte naast en boven en in de buurt van het voet- en fietspad tussen de ut Kastiel en het openluchttheater an de Heezeresch rücksichtlos volplempen met betekenisloze lichtinstallaties en andere fratserijtjes.

Afbeelding 1
Shakespeare Theater Diever heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.
Afbeelding 2
Shakespeare Theater Diever heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.

Afbeelding 3
Dorpsrestaurant De Lange in Deever heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.

Afbeelding 4
Gemeente Westenveld heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.

Afbeelding 5
Landhotel Diever in Deever heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.

Afbeelding 6
CO-OP Zelfbedieningswinkel in Deever heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.

Afbeelding 7
Klok Installatietechniek heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.

Afbeelding 8
Heluto Installatietechniek heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.
Afbeelding 9
Dorpsrestaurant De Lange in Deever heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.

Afbeelding 10
Roelof Berg Makelaardaij heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.
Afbeelding 11
Ondernemers Vereniging Diever heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.

Afbeelding 12
Dick Sjabbens Installatietechniek heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.

Afbeelding 13
HUBO Doe-het-zelf-zaak heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.

Afbeelding 14
Autobedrijf Wanningen heeft meebetaald aan dit Shakespeare-reclamebord.

Posted in Maarktturrein, Shakespearitis | Leave a comment

Woon’n an de Peperduurstroate in Deever

Het op dinsdag 24 oktober 1967 geopende nieuwe gebouw voor de Boer´nlienbaank an de Peperstroate in Deever is na een gebruiksduur van 55 jaar in 2022 door digitalisering en internetisering van de R.A.B.O.-bank met geschwinde spoed en in gestrekte draf verlaten en wordt omgebouwd tot appartementengebouw.
R.A.B.O. = Ruimt Alle Bankgebouwen Op; R.A.B.O. = Ruimt Alle Bankbezoekers Op; R.A.B.O. = Ruimt Alle Bankmedewerkers Op; R.A.B.O. = Ruimt Alle Bankbereikbaarheid Op; R.A.B.O. = Ruimt Alle Boeren Op.
In het gebouw komen acht huurappartementen voor de peperdure vrije sector. Dus de toewijzing van de appartementen zal niet gebeuren door een sociale woningbouwcorporatie, die zich richt op het bouwen, beheren en verhuren van kwalitatief goede woonruimte met een betaalbare huur voor mensen met een smalle beurs.
De lompe en hoge voorgevel van het gebouw van de Boerenleenbank paste al vanaf 1967 helemaal niet bij de uitstraling van de brink van Deever en zal na de foeilelijke verbouwing en het toevoegen van die grote dakkapel nog lomper ogen en nog minder passen bij de brink van Deever. En zo zal de kwaliteit van de toch al niet-echt-saksische brink van Deever flink achteruit sukkelen.

Afbeelding 1
Dit is de aanblik van de voorkant van de Boer´nlienbaank an de Peperstroate na de verbouwing.
Afbeelding 2
De redactie van ut Deevers Archief heeft de hier afgebeelde kleurenfoto gemaakt op woensdag 17 mei 2023
Afbeelding 3
De redactie van ut Deevers Archief heeft de hier afgebeelde kleurenfoto gemaakt op dinsdag 14 april 2023.
Afbeelding 4
© https://www.google.com/maps, deze opname is gemaakt in mei 2016.

Posted in Boer’nlienbaank, Digitale tijdperk, Peperstroate | Leave a comment

De oldste boom in Deever steet an de Heufdstroate

In het rapport Bomenplan Westerveld van 17 januari 2022, dat Adviesbureau Tree-o-logic heeft opgesteld in opdracht van de gemeente Westenveld, is in bijlage E een lijst met monumentale bomen opgenomen.
De oudste boom in de bebouwde kom van Deever is een solitaire zomereik aan de Hoofdstraat. Het Adviesbureau Tree-o-logic schat dat 1800 het geboortejaar van deze boom is. Aan de Bosweg staan ook twee zomereiken uit het jaar 1800.

Afbeelding 1
© https://www.google.com/maps, deze opname dateert van augustus 2010.

De oudste boom in Deever, un ekkelboom uut 1800, stond in 2010 nog pal naast Ut Dingspilhuus van Jan Vos, ut ienige waarme hart van Deever. 

Afbeelding 2
© https://www.google.com/maps, deze opname dateert van augustus 2010.

De oudste boom in Deever, un ekkelboom uut 1800, zit niet meer vol in het blad. Het oudje stond in 2010 nog pal naast Ut Dingspilhuus van Jan Vos, ut ienige waarme hart van Deever.

Afbeelding 3
De redactie van ut Deevers Archief heeft de hier afgebeelde kleurenfoto van de oudste boom in Deever gemaakt op woensdag 2022.

Afbeelding 4
© https://www.google.com/maps, deze opname dateert van mei 2023.
De oudste boom in Deever, un ekkelboom uut 1800, zat in mei 2023 niet meer vol in het blad.


Afbeelding 5
De redactie van ut Deevers Archief heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto van de oudste boom in Deever gemaakt op vrijdag 15 december 2023.

Posted in Heufdstroate | Leave a comment

Bee toer’n höl ik ee’m un natte lappe um mien kop

In zijn publicatie 99 Krabbels, de laatste van het millennium schreef Klaas Kleine op bladzijde 97 een klein maar fijn portret van boer Geert Dolsma uut de Aagterstroate in Deever. Hij schreef het in zijn eigen Klaas-Kleine-dialect. Ter lering ende vermaak heeft de redactie van ut Deevers Archief Klaas Kleine’s portret van Geert Dolsma vertaald naar ut Deevers en van de weeromstuit ook naar het Nederlands.   

Zwarte Geert 

Geert Dolsma, “Zwarte Geert” nuumden ze hum ook wel. Hij woonde an de Achterstraote. Zien bijname kreeg hij misschien wel, umdat hij mit wassen niet al te krek keek. Ting mij meuk hij der achil gien geheim van.”Och, Klaas, bij toeren hol ik mee wel ies een natte lappe um de kop en dan vien ik het wel weer goed.”

Mit zien va en moe woonde hij. Geert was niet etrouwd. Hoewel, hij hef het kort an had ! Een dag veur de tied wördde het huwelijk of ebloazen. Eerst kwaamp zien va uut’e tied en later zien moe. Toen was hij dus allent. Het wark op zien boerderij, zien eigen wasse doen, zien eigen pot kaoken. Ik kwame hum wel ies aover ’t mat as hij ’s aovends zat te eten. Een barg eerpels van wonder en geweld en een best stuk vleis derbij. Zien onofscheidelijke pette, daor toefen haor deur de gaten steuken. huld hij der bij op. Zien hond, een bouvier, stun ondertied te bedeln en kreeg ook of en toe wat.  De katten, ik wete niet hoeveule, waren der ook bij. Zij leupen aover de taofel en Geert had er gien bezwaor tegen.

Dat wassen, daor mankeerde dus nog wel wat an. Geert was evenwel op de goeie weg. Hij meuk een badkamer. Op de dele, in een hoek ting de middenmure, metselde hij eigenhandig een vertrekke van 2,5 bij 2,5 meter. Langes een strotouw. Mar zien bouvier leup algedurig um hum toe en haokte dan mit zien gesjouw het touw los. Geert was het op ’t ende zat en zee: “Vut mit dat touw.” De rest hef hij op ’t oge metseld. Ook de vloere is uut de lösse polse an elegd. Mit de batse ! Toen Geert een maol in Zwolle van de markt terogge kwamp en hij een paar borrels achter de knopen hadde. hef ien of aandere Zwolse loodgieter hum een badkupe an esmeerd. Blauw ! En ook een blauwe wastaofel. Het is allemaol op stee ekomen. ik heb hum of en toe hölpen um de lillukste bochels wat vlak te maken. Een tweedehaands boiler der bij ekocht, 50 liter, niks teveule, en de inrichting was kompleet. Het zwaorste karwei kwam evengoed nog. Geert mus mit hangende pooties hen de Gemiente, want hij was niet anesleuten op het riool. Al jaoren had hij het verpoft um rioolrechten te betalen.

Geert is nooit in zien bad ewest. Op een aovend heb ik de koffiepot mit hum leeg edrunken en bin op huus an egaone. Geert gunk hen bedde. En wödde niet weer wakker.

De redactie van ut Deevers Archief heeft de Deeverse versie van Klaas Kleine’s portret van Geert Dolsma opgenomen voor de echte Deevers pratende Deeversen, voor de Deeversen die het Deevers niet meer van hun ouders mochten praten, en voor de uit het rijke westen des lands afkomstige inwoners van de gemiente Deever, die werk maken van het leren praten en lezen van ut Deevers. 

Swatte Geert
Geert Dolsma, “Swatte Geert” nuumd’n see hum ok wè. Hee woonde an de Aagterstroate. Sien beenème kreeg hee misschien wè, umdat hee mit wass’n neet al te krek keek. Teeg’n mee meuk he ur agin gien geheim van.
“Och, Klaas, bee toer’n hol ik mee wel ies een natte lappe um de kop en dan vien ik ut wè wièr good.”

Mit sien vè en mow woonde hee. Geert was neet etraut. Alhoewè, hee hef ut köt an ehad. Iene dag veur de tied wödde de trouwereeje of ebloas’n. Ièst kwaamp sien vè uut de tieden lèter sien mow. Toen was hee allent. Ut waark op sien boerdereeje, sien eig’n wasse doon, sie eig’n pot kook’n. Ik kwam wel ies bee hum over de matte as hee oam’s saat te eet’n. Un baarg ièpels van wonder en geweld en un best stuk vleis urbee. Sien onofscheidelukke pette, woar toef’n hoar deur de gèèt’n steuk’n, hölt hee ur bee op. Sien hond, un bouvier, stun ondertied te bedel’n n kreeg ok of en toe wat. De katt’n, ik wete neet hoeveule, waar’n ur ok bee. See leup’m over de toafel en Geert haar ur gien beswoar teeg’n.

Dat wass’n, doar mankiède dus nog wè wat an. Geert was ee’mwè op de goeie weg. Hee meuk un badkèmer. Op de dele, in un hook teeg’n de midd’nmure, metselde hee eig’nhaandug un vurtrek van 2,5 bee 2,5 meter. Langes un strotouw. Moar sien bouvier leup algedurig um hum toe en hoakte dan mit sien gesjouw ut touw lös. Geert was ut op ut ende sat en see: “Vut mit dat touw.” De rest hef hee op ut oge emetseld. Ok de vloere is uut de lösse polse an elegd. Mit de batse ! Toen Geert een kièr van de maarkt uut Zwolle wièr kwaamp en hee un pèèr borrels aagter de knoop’m haar, hef ien of aandere Zwolse loodgieter hum un badkupe an esmièd. Blauw ! En ok un blauwe wastoafel. Ut is allemoale op sien stee ekoo’m. Ik heb hum of en toe ehölp’m um de lilluktste bochels wat vlak te mèèk’n. Un tweedehaans boiler ur bee ekocht, 50 liter, niks teveule, en de inrichting was kompleet. Ut swoarste karwei kwaamp ee’mgood nog. Geert mus mit hangde pooties hen de Gemiente, want hee was neet an esleut’n op ut riool. Al joar’n haar hee ut vupoft um rioolrecht’n te betèèl’n.

Geert is nooit in sien bad ewest. Op un oam’d heb ik de koffiepot mit hum leeg edrunk’n en bin op huus an egoane. Geert gunk hen bedde. En wödde neet wièr wakker.

De redactie heeft de Nederlandse versie van Klaas Kleine’s portret van Geert Dolsma opgenomen voor de echte Deevers pratende Deeversen, die ook wel eens wat in het Nederlands willen lezen,, voor de Deeversen die het Deevers niet meer van hun ouders mochten praten en ter ondersteuning van de uit het rijke westen des lands afkomstige Drentenierders in de gemiente Deever, die ernstig werk maken van het leren praten en lezen van ut Deevers.

Zwarte Geert
Geert Dolsma, “Zwarte Geert”, noemden ze hem ook wel. Hij woonde aan de Achterstraat. Zijn bijnaam kreeg hij misschien wel, omdat hij het met zich wassen niet zo nauw nam. Tegen mij maakte hij daar helemaal geen geheim van.
“Och Klaas, zo nu en dan haal ik wel eens een natte lap over de kop en dan vind ik het wel weer goed.”

Hij woonde met zijn vader en moeder. Geert was niet getrouwd. Hoewel het hem bijna wel is overkomen. Een dag eerder werd het huwelijk afgeblazen. Eerst overleed zijn vader en later zijn moeder. Toen was hij dus alleen. Het werk op zijn boerderij, zijn eigen was doen, zijn eigen potje koken. Ik kwam wel eens bij hem over de vloer als hij ’s avonds zat te eten. Een berg aardappels van wonder en geweld en een best stuk vlees erbij. Zijn onafscheidelijke pet, waar door de gaten lokken haar staken, hield hij op. Zijn hond, een bouvier, stond ondertussen te bedelen en kreeg af en toe ook wat. De katten, ik weet niet hoeveel, waren daar ook bij. Ze liepen over de tafel en Geert had daar geen bezwaar tegen.

Dat wassen, daar mankeerde dus nog wel wat aan. Geert was evenwel op de goeie weg. Hij maakte een badkamer. Op de deel, in een hoek van de middenmuur, metselde hij eigenhandig een vertrek van 2,5 bij 2,5 meter. Langs een strotouw. Maar zijn bouvier liep voortdurend om hem heen en haakte dan met zijn gesjouw het touw los. Geert was het op een gegeven moment zat en zei: “Weg met dat touw.” De rest heeft hij op het oog gemetseld. Ook de vloer is uit de losse pols aangelegd. Mit de batse ! Toen Geert op een keer van de markt uit Zwolle terug kwam en hij een paar borrels achter de knopen had, had een of andere Zwolse loodgieter hem een badkuip aangesmeerd. Blauw ! En ook een blauwe wastafel. Het is allemaal goed gekomen. Ik heb hem af en toe geholpen om de ergste bochels wat vlak te maken. Een tweedehands boiler erbij gekocht, 50 liter, niks teveel, en de inrichting was compleet. Het zwaarste karwei moest nog komen. Geert moest met hangende pootjes naar de Gemeente, want hij was niet aangesloten op het riool. Al jaren had hij nagelaten rioolrechten te betalen.

Geert is nooit in zijn bad geweest. Op en avond heb ik met hem de koffiepot leeggedronken en ben ik naar huis gegaan. Geert ging naar bed. En werd niet weer wakker.

Afbeelding 1
De redactie van ut Deevers Archief heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto van de boerderij van Swatte Geert an de Aagterstroate in Deever gemaakt op vrijdag 19 november 1921.

Posted in Aagterstroate, Alle Deeversen, Deevers, Klaas Kleine | Leave a comment

Ik wete ok neet of mien Engsels wè so good was

In ut Deeverse Blattie (Weekblad voor Diever en Omstreken) van 28 oktober 1999 verscheen een ‘Kleine Krabbel’ van alleskunner Klaas Kleine. Zie de bijgevoegde afbeelding. Deze ‘Kleine Krabbel’ is opgenomen in zijn bundel 99 Krabbels, de laatste van het milennium.

“Do you speak English ?” Een paar weken terogge reup een manskerel mij dat toe. Tussen de middag. Ik hadde krek ien les evolgd van de Engelse cursus en wieder mien levenslaank wat Engelse woordties op edaone in allerhaande situaties. Mien vrouw steuk de ondeude en die zee: “Gao ie der mar even hen, ie leert jao Engels.” Een lillijke streek vanzölf, mar ik leute mij niet kennen.
Ikke op die man óf. Hee bleek Canadees te wezen en hij zöchte het graf van zien moe. Hij wol de weg hen het karkhof weten. Wieder was er gien meinze op de straote dud gieniene luusterde mit. Ik tröffe het, de man had veule geduld. Eeven diep zuchten en daor en daor steuk ik van wal: “You got at the end of this street and than the way on your left hand. Than, by the water with ducks, are there three ways. Than you go the most right way. At your left hand you see a path to a low hill. That’s the cemetery.
Dat was ter uut ! En hij begreep mij ! Dat meuk mij driester en ik kraomde der ook nog uut: “Come back please.” Even mus hij naodenken, mar ok dat moppie gunk er in as koeke. De name van zien moe wus hij niet zo rap op te lepeln. Mar even bladderen in zien notitieboekie bracht hum op “Boverhof”.
“What is “krek””, wol hee nog weten. Ja, toen mus ik even naodenken. “That’s ‘right'”, wus ik bij ’t uutende. Wat gaf het ook. Het belangriekste was dat de man bij het graf van zien moe komen zul, op het Dieverse karkhof. Ik wete ok niet of mien Engsels wel zo goed was. Ie zult het wel even goed naokieken, deink ik. Mar ie koomt er nooit achter hoe ik het uut espreuken heb en hoe ik heb staon stunteln um een beetie goeie woorden te vienden. En nao iene les op de Engelse cursus maj ook niet van mijn verwachten da’k ter veule van trechte brenge. Nog een geluk da’k  in de loop van de jaoren hier en daor een paar van die woordties op epikt hebbe. Een kleine twintig lessen he’k veur de boeg. Op ’t ende zal ik een Canadees vlot de weg hen het graf van zien moe wiezen kunnen in onberispelijk Engels.
“Thank you very much”, zee de Canadees en kuierde wieder.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Alleskunner Klaas Kleine situeert zijn ‘Kleine Krabbel’ eind september 1999 of begin oktober 1999. De Canadees noemde Boverhof als de achternaam van zijn moeder.
Dat zou Roelofje Boverhof kunnen zijn.
Zij is geboren op 16 oktober 1853 in De Wijk. Zij is overleden op 26 april 1922 in Assen.
Zij trouwde op 1 mei 1880 in Deever met IJnze van der Klei.
Hij is geboren 25 augustus 1856 in Boijl. Hij is overleden op 25 mei 1933 in Vries.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.
Het echtpaar kreeg de volgende kinderen:
Roelofje van der Klei, zij is geboren op 25 april 1881 in Deever, zij is overleden op 25 september 1884 in Deever;
Jacob van der Klei, hij is geboren op 6 december 1882 in Deever, hij is overleden op 8 februari 1965 in Amsterdam;
Roelofje van der Klei, zij is geboren op 10 juni 1886 in Deever, zij is overleden in 1974;
Piet van der Klei, hij is geboren op 16 mei 1889 in Deever, hij is overleden op 18 oktober 1890 in Deever;
Trijntje Pieterdina van der Klei, zij is geboren op 20 februari 1894 in Deever, zij is overleden in 1975;
Jacoba Henderica van der Klei, zij is geboren op 7 augustus 1896 in Veenhuizen, zij is overleden op 3 januari 1974 in Muntendam.

Alleskunner Klaas Kleine is geboren op 20 maart 1940 op Koldervene en is veel te jong overleden op 24 oktober 2000 in Deever. Hij kocht op 14 oktober 1966 het huis op de hoek van de Peperstraat en de Kleine Peperstraat voor f. 6.000,- van Aaltje Haveman. Hij verbouwde en breidde het huis uit. In het huis aan de Peperstraat vestigde hij een smederij.

De enige niet jong overleden zoon van Roelofje Boverhof is Jacob van der Klei. Hij trouwde op 20 september 1911 in Loosduinen met Maria Tonnon. Hij is overleden op 8 februari 1965 in Amsterdam. Dus de Canadees die in 1999 zocht naar het graf van zijn moeder met de achternaam Boverhof was in elk geval niet Jacob van der Klei.

Dus de redactie moet nu, onder de aanname dat alleskunner Klaas Kleine zijn kleine krabbel op feiten heeft gebaseerd, op zoek naar een andere moeder Boverhof, die een zoon had die naar Canada is geëmigreerd.

Zou de Canadees een zoon van Wolter Oost (geboren op 24 januari 1917, overleden op 19 september 1982) en Hendrikje Boverhof (geboren op 5 februari 1916, overleden op 12 oktober 1998) kunnen zijn ? Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever. Hadden zij een zoon die is geëmigreerd naar Canada ? 

Posted in Klaas Kleine | Leave a comment

De publieke vukoop van ut laandgood Zorgvliet

In de Provinciale Drentsche en Asser Courant van 6 januari 1912 verscheen de volgende advertentie over de publieke verkoop van het Landgoed Zorgvlied van de weduwe en kinderen van mr. Lodewijk Guillaume Verwer, die op 8 november 1910 op Zorgvliet was gestorven.

Publieke Verkoping Landgoed Zorgvlied te Diever en Vledder
Bij inzate op dinsdag 9 januari 1912 en bij palmslag op dinsdag 23 januari 1912, telkens des middags om 1 uur, zal ten verzoeke van mevrouw de weduwe en erven den weledelgestrenge heer mr. L.G. Verwer, in het Hotel Nanninga te Assen, publiek worden verkocht:
Het Landgoed Zorgvlied te Diever en Vledder gelegen, bestaande uit diverse villa’s, boeren- en burgerbehuizingen, groenlanden, bouwlanden, bosschen en heideveld, ter gezamenlijke grootte van ongeveer 250 hectare.
Het landgoed is zeer gunstig gelegen, zeer wildrijk en bijzonder geschikt voor een sanatorium.
Het geheel zal worden geveild in 42 percelen, alles uitvoerig omschreven in verkoopboekjes, die met kaarten der perceelen te verkrijgen zijn bij ondergeteekenden notaris.
De villa’s zijn alle werkdagen te bezichtigen van 2-4 uur, op vertoon van een bewijs, te bekomen bij ondergeteekende.
Aanwijs der perceelen geschiedt dagelijks door den heer B. Lippus te Zorgvlied.
D.A.M. de Fremery, notaris te Assen.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De redactie is bijzonder benieuwd of de verkoopboekjes van de 42 percelen bewaard zijn gebleven. In die boekjes moet een schat aan historische gegevens zijn te vinden.

Posted in Landgoed Zorgvliet, Lodewijk Guillaume Verwer | Leave a comment

Ut ende van de meule an ut Katt’nende in Deever

Op 6 maart 1915 verscheen de volgende advertentie in het Nieuwsblad van Friesland over de veiling van den ondergrond van een windkorenmolen met aangelegen grond, den molen op afbraak en een dorschmachine. Het ging om de molen aan het Katteneinde, later Moleneinde genoemd, in Deever.

Molen  – Diever (Dr.)
Notaris Bon te Dwingelo zal op maandag 15 maart 1915, des voormiddags ten 11 ure, ten huize van T. Wesseling te Diever, ten verzoeke van Jan Rabbinge aldaar, publiek bij inzate veilen:
1. den ondergrond van een windkorenmolen met aangelegen grond groot 7 aren 90 centiaren, zeer gunstig bij het dorp gelegen aan den straatweg Diever-Dieverbrug; zeer geschikt voor huisplaats;
2. den molen op afbraak in twee percelen a. het houtwerk met zwaar eikenhouten achtkant en 2 maalsteenen; b. de steenen en verder metselwerk en het riet; de bliksemafleider wordt afzonderlijk verkocht;
3. een zoo goed als nieuwe dorschmachine door den molen gedreven wordende.
Vreemde bieders gelieven zich te voorzien van een verklaring van gegoedheid afgegeven door hun notaris.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Als onderdeel van de Coöperatieve Stoomzuivelfabriek, ‘de fabriek’, aan het Katteneinde in Deever werd in 1908 een korenmalerij ingericht.
Jan Rabbinge, de molenaar van de windkorenmolen naast ‘de fabriek’ zal uiteindelijk in de concurrentiestrijd met de korenmalerij van ‘de fabriek’ het onderspit hebben gedolven. Zo gebeurde het dat hij zijn beltmolen in 1915 door notaris Bon uit Dwingelo liet veilen in het boerencafé van Teunis Wesseling aan de Hoofdstraat in Deever. Roelof Willem Fledderus werd de koper van de molen op afbraak. Wellicht dat het vrijgekomen eikenhout in de streek is hergebruikt bij de bouw of de verbouwing van een boerderij.
Jan Rabbinge werd op 11 juli 1872 geboren in Bloemberg (Zuidwolde) als zoon van landbouwer Jan Rabbinge en Lummigje ten Kate. Hij overleed op 2 januari 1954 in Zuidwolde. Jan Rabbinge trouwde op 15 juni 1900 in Ruinerwold met Hilligje Nijsingh. Zij werd geboren op 23 april 1874 aan het Oosteinde in Ruinerwold en overleed op 21 juni 1911 in Deever. Zij was een dochter van Jan Hendriks Nijsingh en Vrougje Karsten.
Jan Rabbinge hertrouwde op 15 maart 1913 in Deever met 
Janna Smid. Zij werd op 22 oktober 1883 geboren aan de Anserweg in Ruinen en overleed op 3 maart 1951 in Zuidwolde. Zij was een dochter van Arend Smid en Marchien Willems.
De boerderij met het boerencafé van Teunis Wesseling stond op de hoek van de Hoofdstraat en de Tusschendarp, op de plek waar nu een zelfbedieningswinkel is gevestigd.

Posted in Beltmeule, Deever, Meule | Leave a comment

Meule De Vlijt steet an de raand van de Westeresch

De redactie van het Deevers Archief is een groot liefhebber van korenmolen ‘de Vlijt’ aan de rand van de Westeresch in Oldendeever. Dat dit ouderwetse werktuig tot in lengte van jaren toch maar in een goede staat van onderhoud en werkend moge blijven.
De redactie kon het niet laten en heeft daarom bijgaand afgebeelde kleurenfoto op woensdag 19 september 2018 in het voorbijgaan gemaakt.
De bebouwing aan de linkerkant van de hier afgebeelde kleurenfoto rukt wel steeds meer op in de richting van de molen.

Posted in Aarfgood, Meule van Oll’ndeever, Oll'ndeever | Leave a comment

Un stereofoto van de olde Peperstroate uut 1950

De afgebeelde zwart-wit foto is een stereofoto die gemaakt is met een stereocamera. Een dergelijk fototoestel maakt tegelijk twee foto’s vanaf een iets verschillend standpunt. De twee foto’s zijn met een stereoscoop te bekijken. Het linkeroog ziet het linker beeld en het rechteroog ziet het rechter beeld, de hersenen vertalen de twee afzonderlijke beelden naar één beeld met diepte. Met platte afbeeldingen wordt de illusie van een driedimensionaal beeld verkregen.
De redactie heeft de zwart-wit-afbeelding gemaakt door middel van het scannen van het enige uiterst museumwaardige glasplaat-negatief (Gevaert Superchrom) van deze stereofoto van de olde Peperstroate. Het glasplaat-negatief is niet meer in topconditie, maar is wel een topstuk. Echt wel. De stereofoto is op 21 augustus 1950 gemaakt door zo genoemde pensiongasten van het huis met de naam Iemenhof an de Brinkstroate in Deever. Veel mensen in Deever verhuurden in die jaren in de zomer een deel van hun huis als pension.
De pensiongasten waren twee stellen man en vrouw, waarvan de man van het ene stel de stereofoto van zijn vrouw en het andere stel in de olde Peperstroate heeft gemaakt.
Ter vergelijking is bij de stereofoto een zwart-wit ansichtkaart van hetzelfde straatbeeld te zien.
Het monumentwaardige keuterboerderijtje aan de linker kant van de stereofoto en de ansichtkaart en het monumentwaardige keuterboerderijtje aan de rechter kant van de stereofoto en de ansichtkaart zijn het slachtoffer geworden van de grote naoorlogse sloopwoede van de in die tijd regerende Hoge Heren Van De Voorkant Van Het Gelijk In De Gemiente Deever en dan met name burgemeester Jan Cornelis Meiboom (die in de Deeverse volksmond ome Kees werd genoemd).
De redactie van ut Deevers Archief heeft de hier afgebeelde kleurenfoto gemaakt op vrijdag 30 november 2018.
Aan de linkerkant is nu een openbare parkeerplaats en een stuk grasveld waar het R.A.B.O.-bank-bankje staat; aan de rechterkant staat nog steeds (voor hoe lang nog ?) een filiaal van de R.A.B.O.-bank.



Posted in Ansichtkoate, Peperstroate, Topstuk | Leave a comment

De oam’d dat Kennedy wödde vumoord

De redactie van ut Deevers Archief ontving op 9 juni 2016 bijgaande wel erg korte reactie van de heer Paul Bosman over zijn tijd in het jongenskamp ‘de Eikenhorst’ an de Gowe.

Ik ben Paul Bosman.
De avond dat we hoorden dat Kennedy was vermoord, staat mij nog heel helder voor de geest.
Onze groepsleider was Ben Derksen uit Wijchen.
Later was Klein Hofmeester onze groepsleider.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Het is verheugend dat steeds meer oud-Eikenhorsters een reactie -hoe kort dan ook- naar ut Deevers Archief sturen.
De redactie is Paul Bosman erkentelijk voor deze reactie.

De moord op president John Fitzgerald Kennedy, de vijfendertigste president van de Verenigde Staten van Amerika, vond op 22 november 1963 plaats in Dallas in de Noord-Amerikaanse deelstaat Texas om 12.30 uur lokale tijd.
In Texas is het 7 uur vroeger dan in Nederland. In Nederland was het op dat tijdstip 19.30 uur.
Wie van de oud-Eikenhorsters kan zich Paul Bosman herinneren ?
Wie zaten bij hem in de groep ?
Wie wil het Eikenhorst-verhaal verder uitbreiden ?

De heer mr. Martin Kievits reageerde op 11 november 2021 als volgt:
Paul Bosman is helaas overleden…

Posted in de Gowe, Jongenskamp de Eikenhorst | Leave a comment

Ansichtkoate van de Greinspoele – 1958

De Greinspoele aan de voet van de hoge Appelsgaschse Zandduinen (de Kaele Duun’n) bij Zorgvliet ligt deels in de gemiente Ooststellingwerf in de provincie Friesland, maar ook deels in de gemiente Deever in de provincie Drente.
De gemeentelijke en de provinciale grens loopt dwars door dit plasje water, vandaar de naam Greinspoele. Het plasje was in die tijd gelukkig nog een poelegie.

Posted in Ansichtkoate, Gemiente Deever, Greinspoele, Zorgvliet | Leave a comment

Ken ie se nog … die uut Deever

De gepensioneerde hoofdonderwijzer van de Deeverse openbare lagere school Albertus Andreae (die in de volksmond altijd Bart Eulie werd genoemd) is de maker van het fotoboekje ‘Kent u ze nog … die van Diever’.
De uitgeverij Europese Bibliotheek in Zaltbommel heeft het fotoboekje in 1987, nu al meer dan 30 jaar geleden, op de markt gebracht. Het fotoboekje ‘Kent u ze nog … die van Diever’ is niet meer nieuw verkrijgbaar. Van het fotoboekje ‘Kent u ze nog … die van Diever’ zijn zo nu een dan wel tweedehands exemplaren te koop. Het boekje kan ook geleend worden in de bibliotheek op de Westeresch van Deever

De redactie toont uit het fotoboekje in bijgaande tweede afbeelding de bladzijde met tekst 3 en de bladzijde met de bij tekst 3 behorende foto 3 uit het fotoboekje. De gepensioneerde hoofdonderwijzer van de Deeverse openbare lagere school Albertus Andreae (die in de volksmond altijd Bart Eulie werd genoemd) schreef bij foto 3 de volgende tekst.
Een mooie historische foto ziet u hier. Op de voorgrond herkent u zeker de mooie ijzeren afrastering voor de boerderij waar thans Hendrik Mulder Jzn. woont. Toen woonde daar zijn vader Jan Mulder Wzn., maar daarover straks meer.
Het eerste gebouw herkennen velen wel: de hervormde pastorie. Daarachter is nog juist een raam te zien van het oude gemeentehuis. En nu de drie heren: links burgemeester H.G. van Os, die zijn functie hier in Diever heeft vervuld tot ongeveer 1939. Hij is hier in gezelschap van de toenmalige wethouders: de heren Roelof van Wester en Jan Seinen. Samen is hier dus het voltallige bestuurscollege van de gemeente.
Maken zij een ochtendwandeling ? Nee, ze zijn op weg naar het huis van Jan Mulder Wzn., die de functie had van gemeenteontvanger. Het bezoek van het college had dus te maken met de financiële zaken van de gemeente.
De burgemeester had een hekel aan lang vergaderen. Er is ons verteld dat hij de raadsagenda steeds van te voren doornam met de secretaris (toen nog ambtenaar ter secretarie geheten) en aangezien hij zijn wethouders goed kende, vermoedde hij reeds tevoren de al dan niet gerechtigde op- en aanmerkingen. Zo kon het dus gebeuren dat een raadsvergadering om kwart voor twaalf begon en eindigde om twaalf uur.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Naast de derde foto in het fotoboekje ”Kent u ze nog … die van Diever’ , zie de afgebeelde bladzijde, is op dezelfde dag ook bijgaand afgebeelde foto gemaakt. Het ligt voor de hand aan te nemen dat de eerste foto, waarop de drie mannen van wat verder weg zijn te zien, iets eerder is gemaakt dan foto 3 uit het fotoboekje.
De redactie is wel bijzonder benieuwd naar de naam van de maker van deze twee foto’s.
De foto’s zullen bij benadering tussen 1935 en 1939 zijn gemaakt.
Op de eerste foto zijn van links naar rechts te zien: burgemeester Hendrik Gerard van Os (met hoed), boer Roelof van Wester (met donkere pet) en boer Jan Seinen (met lichte pet).
Het gebouw aan de linkerkant is de pastorie van de Nederlands hervormde kerkgemeente aan de brink (een pastorie hoort aan de brink te staan. Daarnaast is het oude gemeentehuis (een gemeentehuis hoort aan de brink te staan) van de gemeente Deever te zien. Op de achtergrond is het (nog bestaande) café Brinkzicht van de beruchte N.S.B.’er Klaas Marcus Balsma te zien.
Boer Jan Mulder is geboren op 6 augustus 1874 in Deever als zoon van Willem Mulder en Anna Catrina Seinen.
Boer en wethouder Jan Seinen is geboren op 25 juli 1876 in Wapse en is overleden op 13 december 1950 in Deever (Wapse ?).
Boer en wethouder Roelof van Wester is geboren op 13 januari 1873 in Wittelte en is op 5 juli 1943 overleden in Oll’ndeever.
De redactie moet de gegevens van boer Hendrik Mulder Jzn. nog uitzoeken.
De redactie moet de gegevens van burgemeester Hendrik Gerard van Os nog uitzoeken.

Posted in Alle Deeversen, Brink, Café Brinkzicht, Gemientebestuur, Gemientehuus, Pastorie aan de Brink | Leave a comment

De keutereegies in Deever bint de egte kleine hüsies

In het gelukkig nog bestaande periodiek Weekblad van Diever en Omstreken stond in het nummer van 13 december 2023 het volgende merkwaardige huilie-huilie-bericht ‘Microwolkenkrabber in Diever’ van enige bewoners van het bejaardencomplex met de merkwaardige naam Zandroos. Zie afbeelding 1.

Microwolkenkrabber in Diever.
Sinds enige dagen wordt mijn uitzicht door mijn huiskamerraam bepaald en belemmerd door een kolossale (micro-)woning opgebouwd uit twee grote vierkante blokkendozen met daarbovenop een rechthoekige. Het lijkt wel een wolkenkrabber. Totale hoogte 9 meter, hoger mag niet in deze woonwijk.
Dit wordt door de Gemeente Westenveld als micro-woning toegestaan.
Of een woning een micro-woning is, wordt kennelijk bepaald door de grootte van de bebouwde grondoppervlakte. Mijn appartement is geen micro-appartement hoewel het dezelfde woonoppervlakte heeft als die van de micro-wolkenkrabbber.
Als bewoner van Zandroos wist ik dat tegenover ons gebouw micro-woningen zouden komen. Van een micro-woning had ik een ander beeld/voorstelling.
Het moge duidelijk zijn dat aan dit gebouw niets micro’s aan is.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De Deeverse micro-woning, die de hoog vibrerende Zandroosjes hebben aangeduid met micro-wolkenkrabber, moet wel voldoen aan snoeiharde randvoorwaarden van de Hoge Dametjes En Heertjes Van Het Echt Niet In Het Wilde Weg Bouwen In Het Raadhuis Aan De Gemeentehuislaan in Deever.
Die bikkelharde randvoorwaarden zijn de volgende: de micro-woningen komen op een eigen kavel van elk 100 vierkante meter (zie afbeelding 2), mogen een maximale oppervlakte van 30 vierkante meter hebben, mogen een maximale inhoud van 250 kubieke meter hebben en mogen niet hoger dan 9 meter zijn.
Dus als een eigenaar zijn microwoning met een inhoud van 250 kubieke meter en met een oppervlakte van 30 vierkante meter wil bouwen, dan mag deze micro-woning 250/30 = 8,33 meter hoog worden. En in het Bouwbesluit van 2012 is wettelijk vastgelegd dat de plafondhoogte van de slaapkamer, de woonkamer en de keuken in een nieuwe woning 2,6 meter moet zijn. En dat betekent dat die micro-woning een drielaags blokkendoos moet worden. En dat lijkt bij lange na niet een micro-wolkenkrabber. Maar hoe hoog is eigenlijk de top van het hoogste schuine dak van het Zandroos-veteranencomplex ?
Maar wat willen die Zandroosje eigenlijk nu zeggen of bereiken ? Waar mekkeren de Zandroosjes over ? Die Zandroosjes zitten al jaren te snurken en te dommelen achter de geraniums voor hun huiskamerraam. Zij hebben al jaren niet goed opgelet, want zij hadden hun bezwaren tegen de randvoorwaarden van de Hoge Dametjes En Heertjes Van Het Echt Niet In Het Wilde Weg Bouwen In Het Raadhuis Aan De Gemeentehuislaan in Deever voor het bouwen van een micro-woning al jaren geleden tijdens die inspraakprocedures 
moeten inbrengen. En nu opeens zien de Zandroosjes, over de rand van hun multifocale leesbril, dat ergens in de verte aan de horizon een micro-huis wordt gebouwd. Help. Paniek. Ons wordt onrecht aangedaan. Zie op afbeelding 3 de grote zandvlakte vóór het veteranencomplex van de Zandroosjes aan de Bisschopshof in de wijk Kalterbroeken in Deever.
Het veteranencomplex heeft niet voor niks de naam
Zandroos gekregen. Zandroos is een mengsel van gips en zandkorrels. Misschien loopt elk Zandroosje wel met een buideltjes vol met zandroos om zijn nek of in zijn broek, want ….. Zandroos weert negatieve energie op een zachte manier. Zandroos beschermt je tegen negatieve invloeden. Zandroos leidt je naar het spirituele rijk en helpt je de hogere waarheid aan te boren. Zandroos verlost je van angsten en fobieën. Zandroos is een echte chakrareiniger. Zandroos brengt helderheid. Zandroos laat je zowel het goede als het slechte van een situatie zien. Zandroos leert je dat het leven pieken en dalen kent. Zandroos bevordert gevoelens, zoals waardering en acceptatie.
Dus die o zo zielige Zandroosjes hadden niet moeten mekkeren in ut Deeverse Blattie (Weekblad van Diever en Omstreken), niet moeten klagen maar dragen en vragen om kracht; niet zorgen voor morgen bij vallenden nacht !
En de ruim en hoog uitvallende Deeverse micro-woning is bepaald geen tiny-house en ook geen mini-huis, het is een maxi-micro-mini-tiny-house. Vroeger stonden in Deever echte, maar dan ook échte tiny-houses, dat waren de plaggenhutten en de daaruit ontstane keuterijtjes met halfsteens muurtjes met beddestees en zonder verdieping. De hele gemiente Deever stond er vol mee. En ook de eerste naoorlogse
arbeiderswoningen an de Veentiesweg en elders in Deever haalden bij lang na niet een inhoud van 250 kubieke meter. En ook de nieuwe huurwoningen an de Binnenesch in Deever met een halve eerste verdieping hebben bij lange na niet een inhoud van 250 kubieke meter.
De redactie zal te gelegener tijd, dus zeker niet met geschwinde en ook niet in gestrekte draf enige zelfgemaakte kleurenfoto’s van de situatie ter plekke toevoegen aan dit bericht.

Afbeelding 1

Afbeelding 2

Afbeelding 3
Het bejaardencomplex met de merkwaardige naam Zandroos ligt aan de Bisschopshof in de wijk Kalterbroeken in Deever.
© https://www.google.com/maps, deze opname dateert van maart 2022.

Posted in Kalterbrook’n | Leave a comment

Ut huus van tummerman Henduk Niesing in de snee

Mevrouw Geke Hummel stelde een goede scan van de hier afgebeelde zwart-wit foto van enige huizen an de Brinkstroate in Deever voor publicatie in ut Deevers Archief ter beschikking. De redactie van ut Deevers Archief is mevrouw Geke Hummel bijzonder erkentelijk voor dit mooie fragmentje uit het verleden van en in de gemiente Deever.

De hier afgebeelde foto is gemaakt op een winterse dag in de sneeuw in de vijftiger jaren van de vorige eeuw. De fotograaf stond op de Vlasstroate en fotografeerde drie huizen an de Brinkstroate. De redactie weet niet wie de foto heeft gemaakt, maar vermoedt dat het een lid van de familie Hendrik Nijzingh is geweest.

In het huis aan de linkerkant woonde in die jaren gemeentesecretaris Jan Boesjes met zijn gezin. De redactie heeft in de openbare bronnen nog steeds geen gegevens over Jan Boesjes gevonden. Met wie was hij getrouwd ? Wie waren zijn kinderen ?
De redactie weet wel dat Jan Boesjes niet alleen secretaris van de gemiente Deever was, maar dat hij ook secretaris van het overgrote deel van de verenigingen in Deever was. Had Jan Boesjes van zijn hobby zijn werk gemaakt of had hij van zijn werk zijn hobby gemaakt ?

In het huis daarnaast woonde timmerman/aannemer Hendrik Nijzingh, zijn vrouw Jentje Bloelens en kinderen. Hendrik Nijzingh heeft deze woning zelf gebouwd en is daar in 1932 gaan wonen met zijn vrouw en kinderen Janna (geboren op 6 maart 1930, overleden op 18 januari 2023 in Dwingel), Geesje (geboren op 5 maart 1931), Anne (geboren op 26 augustus 1932). Hendrikje is hier op 3 oktober 1933 geboren, zij is op 20 maart 2023 overleden in Deever. Mans is hier op 17 februari 1940 geboren.

De redactie weet niet wie in de vijftiger jaren van de vorige eeuw in het huis naast het huis van Hendrik Nijzingh woonde, dat wil zeggen het huis aan de rechterkant van de hier afgebeelde foto. Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief weet dat wel ?

Op de hier afgebeelde kleurenfoto uit juni 2021 is aan de rechterkant een huisje te zien. Dat huisje is het laatst door timmerman/aannemer Hendrik Nijzingh gebouwde huis. Dat huisje bouwde hij in 1967/1968 voor zichzelf en zijn vrouw, om daar na zijn pensionering te gaan wonen  Hij heeft er helaas nog geen jaar gewoond. Hij is overleden op 12 mei 1969 in Deever. Het huisje wordt nu bewoond door Geke Hummel, kleindochter van Hendrik Nijzingh en Jentje Boelens.
De redactie zal te gelegener tijd een door hemzelf gemaakt foto van het hier getoonde dorpsgezicht aan dit bericht toevoegen.

Afbeelding 1

Afbeelding 2
© https://www.google.com/maps – opname van juni 2021.

Posted in Bedrief, Brinkstroate | Leave a comment

Foto van kiender van de skoele op Woater’n uut 1971

Het echtpaar Martinus Hummel en Hendrikje (Hennie) Nijzingh verhuisde na hun trouwen in 1959 naar Zorgvliet. Ze bleven tot in 1976 op Zorgvliet wonen. Hun kinderen Erik en Geke Hummel zaten in 1971 op de skoele op Woater’n.
De hier afgebeelde schoolfoto uit 1971 is afkomstig uit de verzameling van mevrouw Geke Hummel. Zij wist ook de naam van de leerlingen, onderwijzers en begeleidende ouders op deze schoolfoto. De redactie van ut Deevers Archief is mevrouw Geke Hummel bijzonder erkentelijk voor het beschikbaar stellen van een goede scan van de hier afgebeelde schoolfoto.
De redactie nodigt de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief, ex-leerlingen van de Woaterse skoele uiteraard uit een goede scan van hun schoolfoto’s voor opname in ut Deevers Archief ter beschikking te stellen. 


Bovenste rij van links naar rechts:

Grietje Wieldraaijer (moeder/begeleidster)
Gezinus Haveman
Inge Koning
Elly van Opzeeland
Lambertha Nijland
Kees Eibergen
Leonard Hoogers
Bert Eibergen
Andries Haveman
Egbert Urff
Benny van Opzeeland
Nelly Wheda
Alida Jansen
Hennie van de Bos

Middelste rij van links naar rechts:

Meester Johannes Pieter Koning
Ger Groeneveld
Erik Hummel
Bertus Smit
Hans van de Heide
Sake Post
Aaldert Post
Carolien Reinbergen
Froukje Betten
Janny Betten
Rina Goettsch
Bert (Bé) Goettsch
Hanneke Klaver
Andries Smit (vader/begeleider)
Levert Haveman (vader/begeleider)
Geertje Jansen-Groen (moeder/begeleidster)

Onderste rij van links naar rechts:

Andries Wieldraaijer
Jantje Haveman
Sander Wieldraaijer
Margaret Eibergen
Henk Eibergen (vader/begeleider)
Aaltje Jansen
Geke Hummel
Tineke Urff
Ina Groeneveld
Arno Goettsch
Juffrouw Ans Posthumus

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De redactie wil met name de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief, die op deze schoolfoto uit 1971 staan te reageren.
Wat was de voornaam van meester Koning ? Is het Rina Goettsch of is de naam van deze leerling anders ? Wat is de voornaam van de leerling Koning ?

De redactie ontving op 6 februari 2024 de volgende zeer gewaardeerde reactie van mevrouw Ans Geertsma-Posthumus.
Wat leuk om een schoolfoto van 1971 weer terug te zien. Ik was destijds juf aan deze school en bewaar hele goede herinneringen aan deze tijd.
Volgens mij zijn niet alle namen juist vermeld. Hopelijk kunt u dit nog veranderen.
Bovenste rij:
Jurriën Haveman is Gezinus Haveman.
Middelste rij:
de meester is meester Johannes Pieter Koning;
Andries Smit is Bertus Smit;
Rina Goettsch is juist;
Bert Goettsch is Bé Goetsch.
Onderste rij:
Bart Eibergen is Margreet Eibergen;
??? Koning is Tineke Urff.

Posted in Woaterse skoele | Leave a comment

De Skeeve vukochte neeje en tweedehaans trekkers

In de Olde Möppeler (Möppeler Kraante, Meppeler Courant) van 10 december 1965 stond de korte hier afgebeelde advertentie van handelaar in nieuwe en gebruikte trekkers Roelof Hendrik Schieving (die in de Deeverse volksmond ‘de Skeeve’ werd genoemd).
De familie Schieving, bestaande uit Roelof Hendrik Schieving, Jantje Flokstra en hun vijf zonen Roelof (Roelie), Hilbert (Hippie), Hendrik (Henkie), Alle (Allie) en Rinus (Rinussie), woonde in die tijd in het huis met adres Veentjesweg 1 in Deever, op de hook van de Veentiesweg en de Kloosterstroate. De redactie herinnert zich de nog de stem van Jantje Flokstra. Zij stond tegen etenstijd ’s avonds buiten met hoge stem haar vijf jongens te roepen: Roelie, Hippie, Henkie, Allie, Rinussie, eeeeeetennnnnn !!!!
De redactie van ut Deevers Archief herinnert zich dat af te leveren nieuwe trekkers gewoon op het grasveld bij het huis stonden. De redactie herinnert zich niet welk merk trekker Roelof Hendrik Schieving het eerst vertegenwoordigde.
De familie vertrok in de zestiger jaren (welk jaar ?) van de vorige eeuw uut de gemiente Deever hen de Dwingeler kaante van de voat an de Gowe, waar nu Schieving Mechanisatie is gevestigd.
De redactie is op zoek naar foto’s van trekkers bij het huis met adres Veentjesweg 1. Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief stelt de redactie een goede scan van deze foto’s voor opname in ut Deevers Archief beschikbaar ?

De redactie ontving op 9 september 2021 de volgende zeer gewaardeerde reactie van de heer Henk Nijboer:
Roelof Hendrik Schieving was verkoper bij de firma Semler op de Smilde en verkocht trekkers van het merk Porsche Diesel. Toen de heer Schieving voor zichzelf begon an de Gowe, verkocht hij trekkers van het merk Massey Ferguson.
Ik woonde in de Kloosterstraat, tegenover het huis waar de familie Schieving woonde, maar ik kan mij niet herinneren dat bij Schieving op het gazon tractors stonden.

De redactie ontving op 27 januari 2022 de volgende zeer gewaardeerde reactie van de heer Fred van der Zanden:
De familie Schieving van de Veentjesweg verkocht nieuwe trekkers van het merk David Brown in de kleuren wit en rood. Die stonden op het gazon.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De redactie heeft de eerste versie van dit bericht gepubliceerd op 1 september 2021.
Inmiddels hebben twee zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief gereageerd. De twee reageerders zijn het niet eens over het merk van de nieuw verkochte tractoren. Maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat Roelof Hendrik Schieving eerst tractoren van het merk Porsche Diesel en daarna van het merk David Brown verkocht. Of omgekeerd. Van de vijf zonen van Roelof Hendrik Schieving en Jantje Flokstra leven Roelof (Roelie) en Hendrik (Henk of Henkie) niet meer. Zoon Rinus (Rinussie) is de huidige eigenaar van Schieving Mechanisatie.

De redactie ontving op 16 januari 2024 de volgende zeer gewaardeerde reactie van de heer Hilbert (Hippie) Schieving, tweede zoon van Roelof Hendrik Schieving en Jantje Flokstra.
In 1965 zijn wij verhuisd van Veentjesweg 1 in Diever naar Geeuwenbrug 42 in Geeuwenbrug (gemeente Dwingeloo).
Toen we nog in Diever woonden stonden inderdaad wel eens tractoren op het grasveld.
Mijn vader begon met het merk Allgaier, dat werd later Porsche Diesel. Ook stonden er rode tractoren van het merk David Brown, die later wit met bruin werden.
Aan de Geeuwenbrug waren er nog dealerschappen van Ford, Ebro, Case en McCormick.
De werkplaats was in het achterhuis bij de familie Boonstra in Dieverbrug. Die hadden voorheen een transportbedrijf.

Posted in Bedrief, Landbouw, Veentiesweg | Leave a comment

Henduk Niesing hef de neeje boer’nlienbaank ebaut

In de Olde Möppeler (Möppeler Kraante, Meppeler Courant) van woensdag 25 oktober 1967 verscheen een verslag van de opening van de nieuwe Boerenleenbank, die Raiffeisenbank werd genoemd, an de Peperstroate in Deever.

Raiffeisenbank Diever in nieuw gebouw
Burgemeester verrichtte opening

Sparend Diever was dinsdagmiddag in feeststemming in verband met de officiële opening van het nieuwe gebouw van de Coöperatieve Raiffeisenbank ‘Diever’. De ingebruikneming van dit fraaie gebouw, dat aan de Peperstraat is verrezen, werd verricht door burgemeester J.C. Meiboom, wie een zeer opvallende grote houten sleutel werd aangeboden door de negenjarige Jan Muggen, een zoontje van de directeur van de bank, de heer L. Muggen.
Het nieuwe bankgebouw, dat bijzonder doelmatig is ingericht, bevat een grote kantoorruimte voor het personeel, een directeurskamer, bestuurskamer, archiefruimte, kluis en een kamer waarin de boekhoudmachine is geplaatst. Er zijn vijf loketten, die van de wachtkamer worden gescheiden door glazen wanden.
Voor de officiële opening werd een bijeenkomst gehouden in zaal ‘Brinkzicht’, waar de voorzitter van de bank, de heer H. Offerein, een welkomstwoord sprak tot de vele genodigden.
Hij concludeerde uit de grote belangstelling, dat de coöperatieve gedachte nog steeds levend is en dat de bank volop in de belangstelling staat.
Spreker zei dat de werkzaamheden zich de laatste jaren dermate hebben uitgebreid, dat het oude kantoor te klein werd en er een nieuw gebouw moest komen.
De heer Offerein sprak een bijzonder woord van welkom tot de oud-bestuursleden, plaatsvervangende bestuursleden, B. en W. en raadsleden van Diever, de heer J.R. Drost uit Havelte, een der mede-oprichters in 1914 en vertegenwoordigers van de Centrale Bank te Utrecht.
Hij gaf een historisch overzicht, waaruit de groei van de bank duidelijk naar voren kwam.
Het bedrag aan leningen, kredieten en voorschotten bedraagt momenteel f. 5.300.000.
Het aantal leden is momenteel 700.
De bank heeft bewezen aan slechte tijden, zoals oorlogsjaren en crisis, het hoofd te kunnen bieden.
Ze heeft haar dienende taak voor de gemeenschap steeds verstaan, aldus de heer Offerein.

Waardering
Hij sprak zijn grote waardering uit aan het adres van oud-burgemeester H.G. van Os van Diever, de oprichter van de bank en de heer A. van Zomeren, de ere-voorzitter die steeds voor de belangen van de bank op de bres heeft gestaan.
Na de officiële opening door burgemeester Meyboom, opende de heer Van Zomeren de grote deur van het hart van de bank: de kluis.
Hierna voerde nog een flink aantal sprekers het woord in zaal ‘Brinkzicht’. De eerste spreker was burgemeester Meiboom, die zei dat ook het nieuwe gebouw, evenals het voormalige, wel eens eens een keer te klein kan worden. Dit in verband met de sterk toenemende werkzaamheden.
De burgemeester zei dat het geldverkeer heden ten dage veel meer gericht is op de bemiddeling van de bank en dat men steeds meer gebruik maakt van cheques. De burgemeester stak tenslotte een pluim op de hoed van de directeur en zijn staf, die volledig voor hun taak zijn berekend. Hij bood namens het gemeentebestuur symbolisch een voorzittershamer aan.
De ere-voorzitter, de heer A. van Zomeren, die bijna 25 jaar lang de belangen van de bank heeft gediend, sprak eveneens zijn waardering uit voor het werk van de directeur en zijn medewerkers. Hij zei dat er een gebouw tot stand is gekomen, dat wordt gekenmerkt door degelijkheid en dat luxe uit den boze was. Hij verwachtte dat de komende generatie steeds meer gebruik zal maken van de bank. Mede namens zijn vrouw bood hij een wandbord, waarop een agrarisch landschap is aangebracht, aan ter verfraaiing van de bestuurskamer.
De heer G.F.I. Roetering sprak hierna namens de Centrale Bank te Utrecht.

Samenwerking
Hij beklemtoonde het grote belang van samenwerking, waardoor de banken tot een betere krachtsontplooiing kunnen komen.
Hij liet zijn woorden vergezeld gaan van de aanbieding van een fraaie wandtegel, vervaardigd door de kunstenares mejuffrouw Rüter te Utrecht. Op deze wandtegel zijn twee knielende figuurtjes te zien, die samen een boom planten. Bij de Centrale Bank in Utrecht is dit motief in de muur gemetseld.
Namens het architectenbureau Boelens N.V. sprak de heer D. Meersma hierna een dankwoord.
De heer Gruppen uit Elim voerde het woord als voorzitter van de Ring Zuidwest-Drenthe. Namens de ring zegde hij een cadeau toe.
De heer J. Booij uit Dwingeloo bracht hierna zijn gelukswensen over namens de banken van Vledder, Uffelte, Hoogersmilde en Dwimgeloo. Hij bood een houtskooltekening van de kerk van Diever, vervaardigd door de kunstenaar Mulders uit Noordwolde, en een fraai klokje aan.
Hoofdaannemer M. Nijzingh, die zijn toespraak op rijm had gezet, bood een elektrische wandklok aan.
De directeur van de zuivelfabriek Diever-Wapse, de heer A. Nijmeijer, brak een lans voor de coöperatieve gedachte en zei dat “we in april starten in de EEG.” Hij bood een bloemstuk aan.
De heer H.J. Klumpers, die het woord voerde namens het Groene Kruis, verraste het bestuur met twaalf kopjes en schoteltjes met het embleem van het Groene Kruis er op.
Verder werd nog gesproken door de heren J.B. Homan, directeur van de Raiffeisenbank te Smilde en voorzitter van de vereniging van directeuren, die een bloemstuk aanbood, en de heer L. Muggen, directeur van de bank in Diever.

De medewerkers
De bouw werd uitgevoerd door de firma H. Nijzingh en Zn. te Diever onder architectuur van het architectenbureau Boelens N.V. te Assen. Het elektriciteitswerk werd uitgevoerd door de firma Rolden. het schilderwerk door het schildersbedrijf Santing en het loodgieters- en sanitaire werk door het loodgietersbedrijf Logtenberg te Diever. Voor de aankleding van het gebouw zorgden Schute’s meubelbedrijf en woninginrichting en de firma Schuil te Diever. De centrale verwarming werd aangebracht door Buitendijk en De Groot te Emmen.
De grote houten sleutel, die burgemeester Meiboom werd aangeboden, werd vervaardigd door de heer L. Bijker te Diever.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De kassier van de Boerenleenbank was de heer Lucas Muggen. Hij is geboren op 24 juni 1915 in Wapse. Hij is overleden op 11 januari 1985 in Deever. Hij was getrouwd met Obigje Eleveld. Zij is geboren op 6 mei 1915 in Wapse. Zij is overleden op 10 december 1990 in Deever. Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.
Hun jongste zoon is Jan Sent Muggen, die in de Deeverse volksmond, met een knipoog naar kassier Lucas Muggen, vaak Jan Cent, Jan Stuver, Jan Dubbeltie werd genoemd.
De redactie moet nog veel aantekeningen toevoegen.

Posted in Boer’nlienbaank, Peperstroate | Leave a comment

Greinspoaltie 71 stiet in de Olde Willem

Op de greinse van de gemiente Deever in Drente en de gemiente Ooststellingwaarf in Fryslân staan de provinciale greinspoalties 41 tot en mit 77. De redactie van ut Deevers Archief moet met het schaamrood op de kaken melden dat het hem nog steeds niet gelukt is een kleurenfoto van greinspoaltie LXXI (greinspoaltie 71) te maken. De redactie zal te zijner tijd en zeker niet met geschwinde spoed en ook niet in gestrekte draf een kleurenfoto van dit greinspoaltie aan dit bericht toevoegen.
Tot zo lang moeten de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief het doen met een afbeelding van een zeker niet lelijke zwart-wit ansichtkaart, die in juli 1955 is uitgegeven. De redactie ondekte pas onlangs dat op deze kaart greinspoaltie 71 is te zien. De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief moet wel even goed kijken waar het paaltje staat. Dit greinspoaltie staat niet in de Ekingerbroek bij Wateren-Zorgvliet, zoals de titel van de ansichtkaart doet voorkomen, maar aan de noordrand van de Olde Willem. In het prachtige onmisbare natuurweiland aachter ut greinspoaltie zijn enige koeien te onderscheiden.
Voor alle duidelijkheid is aan dit bericht van het gebied een stukje topografische kaart uit 1953 toegevoegd. Bij de punt van de rode pijl is greinspoaltie 71 (Gp 71) te onderscheiden. Zie afbeelding 3.
Voor alle duidelijkheid is aan dit bericht van het gebied een stukje open-street-map uit 20243 toegevoegd. Greinspoaltie 71 Bij de punt van de rode druppel is greinspoaltie 71 (Gp 71) aangeduid. Zie afbeelding 4.
De redactie heeft het detail van de zwart-wit ansichtkaart, waarop ook greinspoaltie 71 is te zien, op 19 december 2020 opgenomen als kopafbeelding van ut Deevers Archief.
Van de hier afgebeelde ansichtkaart zijn verschillende uitgaven bekend, te herkennen aan de titel links onder op de voorkant van de ansichtkaart: Aekingerbroek – Appelscha (08-50), Aekingerbroek bij Wateren-Appelscha ((09-51), Aekingerbroek bij Wateren-Zorgvlied (07-55) en Aekingerbroek-Zorgvlied (08-55).

Afbeelding 1

Afbeelding 2

Afbeelding 3

Afbeelding 4
Deze afbeelding is gemaakt met OpenStreetMap. De G.P.S.-coördinaten van greinspoaltie 71 zijn [52.91082, 6.32603].

Posted in Aarfgood, Ansichtkoate, de Olde Willem, Greinse, Greinspoal | Leave a comment

Un foto van de bau van de kattelieke kaarke

In Spinning Houwe, het papieren blad van de Stichting Waalres Erfgoed, jaargang 15, nummer 4, december 1915 verscheen het artikel Familie Brinkmann, geschreven door Harrie van de Laak. De redactie van ut Deevers Archief heeft toestemming van de de Stichting Waalres Erfgoed dit artikel in ut Deevers Archief op te nemen. De redactie is de Stichting Waalres Erfgoed bijzonder erkentelijk voor deze toestemming.

Familie Brinkmann
Twee jaar terug stond onderstaande foto op Facebook Oud-Aalst-Waalre met bijgaande tekst: 1934 – verbouwing aan de kerk van Onze Lieve Vrlouwe Presentatie in Aalst. Volkert Brinkmann (waarschijnlijk degene boven aan de ladder) heeft hierbij geholpen.. De vraag hierbij is: is dat juist ?
Het probleem is dat de raamindeling niet klopt. Tussen twee steunberen zitten steeds drie smalle ramen, terwijl er bij de Aalster kerk slechts één breed raam tussen de steunberen zit. Na enig speurwerk op internet heb ik de kerk met de drie ramen tussen de steunberen gevonden: Zorgvlied, een klein gehucht in Drente. Deze kerk is in 1924 gebouwd, dus de tekst bij de foto had moeten zijn: boven aan de ladder staat Volkert Brinkmann bij de bouw van de kerk in Zorgvlied, gemeente Diever.
Natuurlijk was het niet toevallig dat ik in Drente ging zoeken, in het bevolkingsregister van Waalre kunnen we zien dat Valentinus Brinkmann zich met zijn gezin op 4 mei 1933 in Aalst gevestigd heeft vanuit Diever, Zorgvlied 55. Zorgvlied maakt deel uit van de gemeente Diever in Drente, een plaatsje vlak bij de grens met Friesland. Zijn beroep was koopman en timmerman, dus het is mogelijk dat hij meegewerkt heeft aan de verbouwing van onze kerk in 1934, echter de foto is in Zorgvlied genomen.
In het kort de geschiedenis van de familie Brinkmann: Johann Friedrich Brinkmann is geboren in 1807 in Südmerzen in Duitsland, een plaatsje enkele kilometers ten noorden van Mettingen. Hij vertrekt naar Friesland, naar Haskerdijke, trouwt daar met Aaltje Berends Kruis en zijn beroep is veenbaas.
Zijn zoon Bernardus Frederick Brinkmann geboren in 1845 trouwt met Johanna Elisabeth van Putten, hij is boer en herbergier in Zorgvlied.
Zijn zoon Valentinus geboren in Zorgvlied Diever in 1882 vestigt zich met zijn vrouw Riemke Kingma en 12 kinderen in Aalst. Hij is echter niet de eerste Brinkmann die zich in Aalst vestigt, dat is zijn zus Maria Margaretha getrouwd met Johannes Halman.
Daarvóór was het gedrag van Johannes Halman vergelijkbaar met een asielzoeker. In 1924 komt hij vanuit Weesperkarspel in Luyksgestel, in 1928 vertrekt hij naar Veldhoven, in 1930 gaat hij weer terug naar Luyksgestel, in hetzelfde jaar vestigt hij zich in Aalst.
Volkert (die naam is afgeleid van Valentinus) was in zijn jeugd een verdienstelijk schaatser, blijkens de uitslagen in de krant, onder andere in Hepkema’s courant van 24 januari 1903. In 1905 overlijdt zijn vader, maar zijn moeder blijft herbergierster.
Uit Hepkema’s courant van 23 mei 1908. Volkert was de enige zoon, dus waarschijnlijk betreft het hier Volkert.
In Aalst zijn verschillende families verbonden met de Brinkmannen. Onder andere Gilsing, Flapper, Piepenbrock, Habraken, Strijbos, Heesterbeek, Baselmans, enzovoort.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Zie ook het bericht De fumilie Halman woonde op Woater’n en Zorgvliet.
De redactie heeft het bestuur van de Stichting Waalres Erfgoed verzocht een goede scan van de in afbeelding 1 afgebeelde foto van de rooms katholieke kerk op Zorgvliet ter beschikking te stellen voor publicatie in ut Deevers Archief.
Op de afbeeldingen 3 en 4 zijn de gegevens uit het bevolkingsregister van de gemiente Deever van het echtpaar Valentinus Brinkmann en Riemkje Kinkma en hun 13 kinderen te lezen. Het gezin werd op 10 september 1929 uitgeschreven uit het bevolkingsregister van de gemiente Deever. Het gezin vertrok naar Veldhoven in Noord-Brabant.

Het gezin Brinkmann was als volgt samengesteld.
1.  Valentinus (Volkert) Brinkmann
Hij is geboren op 17 april 1882 op Zorgvliet. Hij is overleden op 14 juni 1961 in Aalst. Hij trouwde op 8 oktober 1910 in Deever met Riemkje Kingma.
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van hem.
2.  Riemkje (Regina) Kingma
Zij is geboren op 18 november 1888 in Wirdum (Leeuwarderadeel). Zij is overleden op 22 september 1964 in Aalst. Zij trouwde op 8 oktober 1910 in Deever met Valentins Brinkmann.
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van haar.
3.  Bernardus Antonius Brinkmann
Hij is geboren op 10 juli 1911 op Zorgvliet. Hij is overleden op 9 september 1988 in Waalre. Hij trouwde op 26 september 1940 in Waalre met Barbara Hendrica Cox.
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van hem.
4.  Emerentiana Maria Brinkmann
Zij is geboren op 30 oktober 1912 op Zorgvliet. Zij is overleden op …
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van haar.
5.  Ignatius Willebrordus Brinkmann
Hij is geboren op 27 juli 1914 op Zorgvliet. Hij is overleden op 20 … in Eindhoven.
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van hem.
6.  Johannes Frederik Brinkmann
Hij is geboren op woensdag 10 mei 1916 op Zorgvliet. Hij is overleden op woensdag 16 januari 1985 op 68-jarige leeftijd in Valkenswaard. Hij trouwde met Hendrika Wilhelmina Gerrits. Zij is geboren op zondag 10 juli 1921 in Nijmegen en is overleden op donderdag 23 maart 2006 op 84-jarige leeftijd in Velden.
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van hem.
7.  Johanna Alida Brinkmann
Zij is geboren op maandag 29 juli 1918 op Zorgvliet. Zij is overleden op zondag 21 december 1997 op 79-jarige leeftijd in Veldhoven. Zij trouwde op donderdag 21 mei 1953 op 34-jarige leeftijd met de 32-jarige Christianus (Chris) Antonius Gilsing. Hij is een zoon van Petrus Leonardus Gilsing en Maria Gerarda Walraven. Christianus is geboren op vrijdag 11 maart 1921 in Eindhoven. Hij is overleden op dinsdag 2 mei 1989 op 68-jarige leeftijd in Waalre. Van Johanna en Christianus zijn vijf kinderen bekend.
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van haar.
8.  Agatha Maria Brinkmann
Zij is geboren op 10 mei 1920 op Zorgvliet. Zij is overleden op 13 maart 1921 op Zorgvliet, oud: 10 maanden.
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van haar.
9.  Willebrordus Joseph Brinkmann
Hij is geboren op 1 juli 1922 op Zorgvliet. Hij is overleden op ….
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van hem.
10.  Antonius Bernardus Brinkmann
Hij is geboren op 6 oktober 1923 op Zorgvliet. Hij is overleden op ….
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van hem.
11.  Valentinus Johannes Brinkmann
Hij is geboren op 14 januari 1925 op Zorgvliet. Hij is overleden op ….
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van hem.
12.  Bernardinus Johannes Brinkmann
Hij is geboren op 3 september 1926 op Zorgvliet. Hij is overleden op ….
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van hem.
13. Agatha Maria Brinkmann
Zij is geboren op 10 mei 1928 op Zorgvliet. Zij is overleden op ….
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van haar.
14. Reginald Antonius Brinkmann
Hij is geboren op 11 december 1929 op Zorgvliet. Hij is overleden op ….
De redactie moet in de openbare archieven nog op zoek naar meer gegevens van hem.

Afbeelding 1
Bladzijde 3 van het papieren blad Spinning Houwe van de Stichting Waalres Erfgoed, jaargang 15, nummer 4, december 1915.
Op de links afgebeelde foto is de man in het zwart pastoor M.D.N.J. Epping en is de man boven aan de ladder Valentinus (Volkert) Brinkmann.


Afbeelding 2
Het bovenste deel van bladzijde 4 van het papieren blad Spinning Houwe van de Stichting Waalres Erfgoed, jaargang 15, nummer 4, december 1915.


Afbeelding 3

Afbeelding 4

Posted in Kattelieke Kaarke, Zorgvliet | Leave a comment

De Witteler reisvereniging op un platform op Schiphol

In het begin van de vijftiger jaren van de vorige eeuw, de eerste moeilijke arme jaren na de Tweede Wereldoorlog, was het particuliere autobezit in de gemiente Deever nog zeer beperkt, maar hadden de mensen zo nu en dan wel behoefte aan het maken van een gezellig uitstapje. Zo kon het gebeuren dat in die jaren het niet-gereformeerde deel van de buurtschap Wittelte één keer per jaar een dagtocht maakte met een autobus van Karst Jan Blok uit Wapserveen naar een voor die tijd aantrekkelijke bestemming. Het reisdoel in 1952 was het vliegveld Schiphol, zie de bijgaand afgebeelde zwart-wit foto. De Wittelers hebben ook een keer een uitstapje gemaakt naar Valkenburg in Limburg en naar Monchau in Duitsland. Ook bewoners van de omgeving van de Oldendieversebrug maakten deel uit van de Wittelter reisvereniging.

Voor de liefhebber van vliegtuigen volgen hier nog enkele gegevens van het op de foto zichtbare vliegtuig. Na de Tweede Wereldoorlog hebben veel vliegtuigbouwers gepoogd een vervanger voor de beroemde Dakota (Douglas DC-3) te bouwen, maar van geen enkele opvolger is een aantal gebouwd dat vergelijkbaar is met het aantal gebouwde Dakota’s.
Het resultaat van een van de eerste pogingen was de CV-240 van het Amerikaanse bedrijf Consolidated Vultee Aircraft Corporation (Convair). Het vliegtuig had 2 motoren en 40 zitplaatsen. De CV-240 ging op 16 maart 1947 voor het eerst de lucht in en werd in 1948 op het lijnennet van de K.L.M. ingezet. De K.L.M. kocht twaalf exemplaren van dit type vliegtuig en waren bij deze maatschappij inderdaad de opvolger van de Dakota. De hier zichtbare CV-240 met het kenteken PH-TEE werd als Jan Steen gedoopt en kwam in november 1948 in dienst van de K.L.M. Het vliegtuig werd in november 1953 verkocht aan de Zwitserse maatschappij Swissair.
Bron: René de Leeuw. KLM, de geschiedenis van de KLM vanaf 1919, Unieboek,Weesp, 1984.

De redactie is veel dank verschuldigd aan wijlen Jan Winters voor het beschikbaar stellen van de prachtige foto en het verstrekken van veel van de hiervoor vermelde gegevens. De redactie is eveneens dank verschuldigd aan de Deeverse dorpsfiguur en alles-van-Deever-weter wijlen Jans Tabak en andere personen en of familie van personen op deze foto voor hun medewerking.


Op de achterste rij zijn van links naar rechts te zien.

1.  Aaltje Odie
Zij is geboren op 3 maart 1895. Zij is overleden op 11 maart 1984. Zij was getrouwd met Frens Winters.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

2.  Aaltje Muggen
Zij is geboren op 20 juli 1914. Zij is overleden op 14 december 1989.Zij was getrouwd met Jan Wesseling.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

3.  Jantje Liezen
Zij is geboren op 1 juli 1929. Zij is overleden op 6 maart 1986. Zij was getrouwd met Jan Winters.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

4.  Stiena Koning
Zij is geboren op 19 februari 1903. Zij is overleden op 16 september 1952. Zij was getrouwd met Lubbert Meekhof.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

5.  Albertje Pouwels
Zij is geboren op 6 augustus 1896. Zij is overleden op 4 juli 1959. Zij was getrouwd met Roelof Jonker.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

6.  Jan Soer
Hij is geboren op 23 december 1905. Hij is overleden op 11 april 1981. Hij was getrouwd met Jantje Bijker.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

7.  Jan Krol
Hij is geboren op 20 februari 1890. Hij is overleden op 13 april 1972. Hij was getrouwd met Janna Hessels.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

8.  Frens Winters
Hij is geboren op 1 januari 1893. Hij is overleden op 13 januari 1968. Hij was getrouwd met Aaltje Odie.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

9.  Onbekend
Is hij de buschauffeur ?
De zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief worden gevraagd gegevens over deze persoon door te geven.

10.  Lubbert Meekhof
Hij is geboren op 25 april 1899. Hij is overleden op 7 september 1972. Hij was getrouwd met Stiena Koning.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

11.  Jans Benning
Hij is geboren op 12 juli 1906. Hij is overleden op 15 februari 1997. Hij was getrouwd met Annigje Dolsma.

12.  Annigje Jonkers
Zij is geboren op 27 oktober 1917. Zij is overleden op 22 september 1996. Zij was getrouwd met Jan Oosterveld.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

13.  Albert Berends
Hij is geboren op 4 september 1893. Hij is overleden op 22 september 1996.

14.  Jan Wesseling
Hij is geboren op 10 mei 1913. Hij is overleden op 1 december 2004. Hij was getrouwd met Aaltje Muggen.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

15.  Jan Echten
Hij is geboren op 13 oktober 1902. Hij is overleden op 17 februari 1969. Jan Echten was bakker in Wittelte. Hij was getrouwd met Lammichje Fledderus.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

16.  Willem Jonkers
Hij is geboren op 13 juni 1905. Hij is overleden op 4 juni 1993. Hij was getrouwd met Aaltje Bennen.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

17.  Aaltje Bennen
Zij is geboren op 20 maart 1913.Zij is overleden op 14 maart 1996. Zij was getrouwd met Willem Jonkers.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

18.  Hendrikje Jonker
Zij is geboren op 5 maart 1904. Zij is overleden op 5 maart 1992. Zij was getrouwd Lucas Zegeren.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

19.  Albert Jan Wanningen
Hij geboren op 7 april 1903. Hij is overleden op 12 december 1989. Hij was getrouwd met Grietje Thijen.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

20.  Griet Berends
Zij is geboren op 4 juni 1891. Zij is overleden op 22 november 1979.

21.  Aaltje van de Berg
De gegevens van haar zijn nog niet bekend. Zij was getrouwd met Jacob Snoeken.

22.  Trijn Oosterhof
Zij is geboren op 27 januari 1905. Zij is overleden op 15 september 1986. Zij was getrouwd met Arend Noorman.

23.  Jacob Snoeken
De gegevens van het zijn nog niet bekend.. Hij was getrouwd met Aaltje van de Berg.

24.  Aaltje Thijen
Zij is geboren op 2 februari 1917. Zij is overleden op 14 juni 1999. Zij was getrouwd met Albert Westerveen.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

25.  Annigje Dolsma
Zij is geboren op 1 juli 1906. Zij is overleden op 21 november 1998. Zij was getrouwd met Jans Benning.

26.  Jantje Bakker
Zij is geboren op 19 oktober 1893. Zij is overleden op 4 juli 1977. Zij was getrouwd met Albert Elting.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

27.  Hendrikje Jacobs
Zij is geboren op 30 juli 1918. Zij is overleden op 15 juli 2009 in Westerbork. Zij was getrouwd met Reint van Zomeren. Zij woonden in Westerbork. Hun as is bijgezet in de urnenmuur op de kaarkhof van Westerbork.

28.  Janna Hessels
Zij is geboren op 7 januari 1898. Zij is overleden op 15 april 1968. Zij was getrouwd met Jan Krol.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

29.  Lumina Aaltina Wesseling
Zij is geboren op 25 augustus 1904. Zij is overleden op 16 december 198. Zij was getrouwd met Albert Jonkers.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

30.  Lammichje Fledderus
Zij is geboren op 8 maart 1906, Zij is overleden op 8 oktober 1988. Zij was getrouwd met Jan Echten.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

Op de voortste rij zijn van links naar rechts te zien.

31.  Jan Oosterveld
Hij is geboren op 1 november 1907. Hij is overleden op 21 december 1995. Hij was getrouwd met Annigje Jonkers.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

32.  Lucas Zegeren
Hij is geboren op 8 oktober 1904. Hij is overleden op 3 mei 1976. Hij was getrouwd met Hendrikje Jonker.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

33.  Arend Noorman
Hij is geboren op 4 december 1898. Hij is overleden op 27 april 1982. Hij was getrouwd met Trijn Oosterhof.

34.  Albert Westerveen
Hij is geboren op 2 februari 1917. Hij is overleden op 14 juni 1999. Hij was getrouwd met Aaltje Thijen.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

35.  Hendrik Boerhof
Hij is geboren op 12 december 1921. Hij is overleden op 1 april 1966. Hij was getrouwd met Roelofje Waninge.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

36.  Jan Winters
Hij is geboren op 7 september 1920. Hij is overleden op 19 augustus 2003. Hij was getrouwd met Jantje Liezen.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

37.  Reint van Zomeren
Hij is geboren op 31 oktober 1910 op Wapservene. Hij is overleden op 12 februari 2003 in Westerbork. Hij was getrouwd met Hendrikje Jacobs. Zij is geboren op 30 juli 1918. Zij is overleden op 15 juli 2009 in Westerbork. Hun as is bijgezet in de urnenmuur op de kaarkhof van Westerbork. Zij woonden in Westerbork.
De grote vraag is waar hij in 1952 in Wittelte woonde.

38.  Roelof Jonker
Hij is geboren op 22 december 1891. Hij is overleden op 26 januari 1977. Hij was getrouwd met Albertje Pouwels.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

39.  Roelofje Waninge
Zij is geboren op 10 januari 1925. Zij is overleden op …. Zij was getrouwd met Hendrik Boerhof.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

40.  Jantje Bijker
Zij is geboren op 27 april 1911. Zij is overleden op …..  Zij was getrouwd met Jan Soer.
Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.

Posted in Alle Wittelers, Vurening, Wittelte | Leave a comment

Mr. L.G. Verwer vukogte 1600 hectare an Floris Vos

In het Nieuwsblad van Friesland: Hepkema’s Courant van 22 oktober 1910 verscheen het volgende korte bericht over de onderhandse verkoop van het Landgoed Groot- en Klein Wateren van mr. Lodewijk Guillaume Verwer aan de landontginningsmaatschappij van Floris Vos te Bussum.  

Zorgvlied, 18 october.
Thans kunnen we mededelen dat de sinds eenigen tijd aanhangige verkoop van Klein- en Groot Wateren een feit is geworden. Dit uitgestrekte landgoed van plus minus 1600 hectare met de daarop staande 25 huizen zijn door mr. L.G. Verwer alhier onderhands verkocht, naar men zegt aan een Maatschappij onder Directie van den heer Floris Vos te Bussum. Het ligt in de bedoeling van de nieuwe eigenaren om de nog woeste gronden spoedig te ontginnen, en vóór alles een kanaaltje te laten graven langs den Leemdijk onder Appelscha, om zoo te komen tot den straatweg Wateren-Diever; voor af- en aanvoer n.l. een eerste behoefte

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Mr. Lodewijk Guillaume Verwer verkocht zijn landgoed Groot- en Klein Wateren kort voor zijn overlijden op 8 november 1910

.

Posted in Landgoed Groot en Klein Wateren, Lodewijk Guillaume Verwer | Leave a comment

De Kochbunker in de Brook’n in Wittelte is restereerd

In de Westervelder Wolder Courant van woensdag 13 december 2023 verscheen het volgende bericht ‘Bunker in Wittelte heeft weer een kop’ over de restauratie van een eenmansbunker aan de Broeken in Wittelte.

Bunker in Wittelte heeft weer een kop
De eenmansbunker aan De Broeken in Wittelte is weer compleet. Een door Wittelter Arjo van Vliet beschikbaar gestelde en vervoerde bunkerkop is vorige week zaterdag door plaatsgenoot Wout Zantinge met een shovel op zijn plaats gezet.
Het herstel van de bunker is gebeurd op initiatief van de Historische Vereniging Gemeente Diever en met medewerking van Dorpsvereniging Wittelte.
De éénmansbunker bij Wittelte maakt deel uit van de verdedigingslinie uit de Tweede Wereldoorlog, de zogenaamde Frieslandriegel. De Duitse bezetter besloot eind 1944 de verdedigingslinie aan te leggen nadat eerder dat jaar de geallieerde troepen met succes in het Franse Normandië waren geland. De linie werd aangelegd langs de watergangen vanaf de Eems in Noord-Groningen tot de Rijn in Gelderland, aansluitend op de bestaande verdedigingslinie langs de Rijn in Duitsland. De linie bestond uit verschillende bunkers, tankgrachten en loopgraven. De Duitse strijdkrachten waren bang voor een landing van de geallieerden op de Nederlandse kust. Ze wilden buiten het Duitse gebied hun land verdedigen. Direct na de oorlog hebben de landbouwers de verdedigingswerken op hun landerijen opgeruimd. In sommige bosjes zijn restanten gespaard gebleven, zoals aan De Broeken in een bosje dat nu eigendom is van Staatsbosbeheer. Die organisatie gaf uiteindelijk toestemming om de bunker te herstellen.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog hebben de Duitsers diverse zogenaamde Kochbunkers gebouwd langs of in de directe omgeving van de Drentse Hoofdvaart. Deze kleine éénmansbunkers hebben een diameter van ongeveer één meter en waren net hoog genoeg om in te staan. Ze bestaan uit een ronde geprefabriceerde betonnen ring met een brede uitsparing als schietgat en zijn aan de bovenzijde afgedekt met een losse geprefabriceerde betonnen deksel.
De hier afgebeelde Kochbunker bevindt zich in De Broeken in Wittelte en miste tot voor kort de deksel. Het bunkertje dat de doorgaande weg langs de Drentse hoofdvaart als schootsveld had, was via een open loopgraaf verbonden met twee schuilplaatsjes. Ook deze schuilplaatsjes bestaan uit ronde geprefabriceerde betonnen elementen en boden onderdak aan de soldaten die de Kochbunker bemanden. Het bijzondere aan deze schuilbunkertjes is dat ze in het beton genummerd zijn met Romeinse cijfers.
De 
grote vraag is natuurlijk waar de losse betonnen deksel voor de Kochbunkers in De Broeken vandaan is gekomen ?
Een andere grote vraag is natuurlijk waar de geprefabriceerde betonnen elementen werden gemaakt. Het ligt voor de hand dat daarvoor de lokale betonindustrie ingeschakeld is geweest. Dus de nog grotere vraag is of de Concordia an de Deeverbrogge producent is geweest van Koch-bunkertjes. De redactie heeft daarover tot nu toe geen gegevens over gevonden.
Maar wat is de staat van de twee geprefabriceerde betonnen schuilplaatsen ?
De redactie zal te gelegener tijd en zeker niet met geschwinde spoed en ook niet in gestrekte draf enige kleurenfoto van de siuatie ter plekke aan dit bericht toevoegen.  

Afbeelding 1
© 2023 – Historische Vereniging Gemeente Diever
Afbeelding 2
Bericht in de Westervelder Wolder Courant van woensdag 13 december 2023.

Posted in Tweede Wereldoorlog, Wittelte | Leave a comment

Pietereuliekarre van de Garries’s jongen bee Jan Krol

In het boerderijtje an de Heufdstroate in Deever, dat is te zien op de hier afgebeelde foto -voorwaar een topstuk-, woonde het echtpaar Jan Krol en Vrouwgje Bakker. Jan Krol is geboren op 27 januari 1884 in Deever. Hij is overleden op 16 oktober 1968 in Deever. Hij trouwde op 11 mei 1912 in Deever met Vrouwgje Bakker. Vrouwgje Bakker is geboren op 23 april 1884 in Deever. De redactie moet nog uitzoeken wanneer zij is overleden. Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever. De redactie herinnert zich dat Jan Krol een van de bekende Deeverse jagers was.
De door een paard getrokken pietereuliekarre is van de gebroeders Gerrits (Garries’s jongen) van ut Kastiel. Zij waren pietereulieventers. De gebroeders Gerrits werden in de Deeverse volksmond ook wel een beetje oneerbiedig de oliesheiks genoemd.
In de vijftiger jaren en ook nog in het begin van de zestiger jaren van de vorige eeuw, dus vóór het gebruik van butagas en vóórdat in Deever de huizen waren aangesloten op het aardgas uit Slochteren, kookten veel mensen -voor een deel- op een pietereuliestel. Ook werden in die tijd huizen minder met behulp van kolenkachels en meer met behulp van pietereuliekachels verwarmd.
De redactie van ut Deevers Archief schat in dat de hier afgebeelde foto in de tweede helft van de vijftiger jaren van de vorige eeuw ia gemaakt.

Afbeelding 1

Afbeelding 2
© https://www.google.com/maps, deze opname dateert van mei 2023.
Op de plek van het boerderijtje van Jan Krol en Frougje Bakker an de Heufdstroate staat al jaren een burgerwoning.

Afbeelding 3
© https://www.google.com/maps, deze opname dateert van mei 2023.
Op de plek van het boerderijtje van Jan Krol en Frougje Bakker an de Heufdstroate staat al jaren een burgerwoning.

Posted in Alle Deeversen, Heufdstroate, Topstuk | Leave a comment

De Vuurpanne an de Peperstroate in Deever

An de Peperstroate in Deever is een pannekoekenboerderij met de niet zo toepasselijke naam ‘de Vuurpan’ gevestigd geweest.
De redactie van ut Deevers Archief is op zoek naar gegevens en foto’s van deze pannekoekenboerderij.
Zo is één van de vele vragen: wanneer is ‘de Vuurpan’ geopend en wanneer stopte de eigenaar met ‘de Vuurpan’ ?
Het was in elk geval in de tijd dat Deever nog kengetal 05219 had.
Wie van de zeer gewaardeerde trouwe bezoekers van ut Deevers Archief kan de redactie gegevens verschaffen ?

Posted in Deever, Neringdoende, Peperstroate, Toeristenindustrie | Leave a comment

Ut Schultehuus an de brink van Deever in de snee

De redactie van ut Deevers Archief vervangt zo nu en dan, soms wat eerder, soms wat later, voor de broodnodige verandering de kopafbeelding van ut Deevers Archief.
De redactie heeft de hier afgebeelde zwart-wit foto van de huizen en het Schultehuis aan de brink van Deever op 13 januari 1999 gemaakt. In de nacht van 12 op 13 januari 1999 was in Deever vijf tot tien centimeter sneeuw gevallen.
Op de foto zijn de twee toen nog niet vergiftigde rode beuken voor het huis met het adres Brink 5 te zien. De linker beuk staat een beetje verscholen achter de lantaarnpaal.
Als jij in het bezit bent van een mooie afbeelding uut de gemiente Deever en jij acht deze echt wel geschikt als kopafbeelding van deze webstee, aarzel dan niet een scherpe scan van deze afbeelding naar de redactie te sturen.
Het formaat van een kopafbeelding is 940 x 198 puntjes (200 dpi).
Als jij de hier afgebeelde kopafbeelding lelijk vind of niet geschikt acht als kopafbeelding van ut Deevers Archief, aarzel dan niet jouw mening luid en duidelijk aan de redactie kenbaar te maken.
De smalle afbeelding is als kopafbeelding gepubliceerd op 5 december 2018.

Posted in Brink, Kopplètie, Skultehuus | Leave a comment

Wie vumoodde twee beuk’n an de brink van Deever ?

Op twee particuliere bruine beuken an de brink van Deever vóór het huis met adres Brink 5 hangt een aankondiging over het zoeken van de moordenaars van deze twee onvervangbare bomen. De tekst van de aankondiging is hier weergegeven.

Gezocht
Tussen januari 2017 en nu zijn deze schitterende, ongeveer 100 jaar oude bomen, slachtoffer geworden van vernieling.
Er zijn gaten in de stammen van onze bomen geboord waar (meerdere keren ?) vergif is ingespoten.
Meerdere experts hebben onafhankelijk van elkaar geconstateerd dat beide bomen deze aanval niet zullen overleven; ze zijn al aan het doodgaan. Vanwege het gevaar voor de omgeving worden ze binnenkort gekapt.
Er is aangifte gedaan bij de politie maar bij gebrek aan een verdachte kan er op dit moment niets gebeuren. Heeft u iets gezien of gehoord ? Iemand die geklaagd heeft over overlast door onze bomen ? Meld het alstublieft aan ons of anoniem bij de politie !
Wij betreuren dit verlies ten zeerste, niet alleen voor het aanzicht van de brink, maar ook voor de leefomgeving van mossen, insecten, vogels en eekhoorns die hier leven.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Binnen afzienbare tijd zullen deze twee bruine beuken (fagus sylvatica atropunicera), die door de meer dan honderd jaren van hun bestaan heen steeds meer tot ut Deeverse aarfgood zijn gaan behoren, door toedoen van een misterieuze sluipmoordenaar zijn verdwenen. Let wel, nota bene, mind you, beide bruine beuken (fagus sylvatica atropunicera) staat in één en dezelfde tuin. Wat een toeval ! Of bestaat toeval niet ?
De redactie van ut Deevers Archief prijst zich bijzonder ongelukkig dat hij voor het onverbiddelijke maar noodzakelijke vastleggen van ut vrogger in de gemiente Deever de vier bijgaande kleurenfoto’s treurig genoeg toch nog op vrijdag 30 november 2018 toevallig in het voorbijgaan heeft kunnen maken.
Op de bijgevoegde afbeelding van een zwart-wit ansichtkaart van het niet-origineel Saksische brinkje van Deever uit omstreeks 1950 zijn de twee bruine beuken al flinke beeldbepalende bomen geworden.




Posted in Aarfgood, Ansichtkoate, Brink, Toevallige waarneming | Leave a comment

Manneke Pis van Zorgvliet op un protestplaquette

De oorspronkelijke keramische protestplaquette is in 1977 ontworpen en gemaakt door mevrouw de Vos, een kunstenares die op Woater’n woonde. Het bestuur van de Vereniging voor Plaatselijk Belang van Zorgvliet, Woater’n en de Olde Willem en Koos van der Meer, eigenaar van camping d’ Olde Lantschap op Woatern waren de opdrachtgevers van deze kunstenares. De aanleiding was het feit dat na een periode van 25 jaar eindelijk weer een aantal woningwetwoningen op Zorgvlied waren gebouwd.
In 2006 bleek dat de keramische protestplaquette niet meer was te herstellen. De Vereniging Plaatselijk Belang van Zorgvliet, Woater’n en de Olde Willem besloot toen een nieuwe protestplaquette te laten maken. De gemeente Westenveld zegde tijdens de jaarvergadering van de Vereniging Plaatselijk Belang eind 2006 haar bepaald niet belangeloze medewerking toe en gaf begin 2007 een opdracht aan kunstenaar Arie Fonk uit Rolde een replica van de keramische protestplaquette te maken van brons, een duurzamer materiaal.
Op de protestplaquette is de Wateraar te zien en moet een inwoner van de streek voorstellen die met zijn rug naar de kijker toe symbolisch over het bestuur van de gemiente Deever staat te pissen, de straal is niet afgebeeld, want het moest wel netjes blijven. De protestplaquette symboliseert de gevoelens van de bevolking van Zorgvliet, Woater’n en de Olde Willem in de zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw, toen zij zich in de steek gelaten voelden door de Hoge Heren Van De Voorkant Van Het Gelijk Van De Gemiente Deever op het gebied van de woningwet.
De Wateraar is te vinden in de openbare ruimte tegenover Villa Nova op Zorgvliet. Maak als import-Wateraar, import-Zorgvlieder of import-Olde-Willemer of lid van het plaatselijk filiaal van de heemkunduge vurening uit Deever vooral niet de wijsneuzige fout deze ruimte een echte brink te noemen, want dat is verre van juist. Zorgvliet is pas aan het einde van de negentiende eeuw ontstaan en is zeker geen eeuwenoud organisch gegroeid saksisch boerendorp. Wel zou deze ruimte bijvoorbeeld koloniebrink kunnen worden genoemd.
De tekst op het plaatje van messing op het betonnen sokkeltje (merkwaardig genoeg is hiervoor geen veldkei gebruikt) van de plaquette is gelijk gebleven: “Ter herdenking aan het feit dat na 25 jaar woningwet, woningen in Zorgvlied zijn gebouwd”. De datum van de plaatsing van de oorspronkelijke plaquette staat erbij vermeld, namelijk 12 februari 1977.

Posted in Beeld, Gemientebestuur, Kuunst in de gemiente Deever, Zorgvliet | Leave a comment

De dorpsboer’nleider benuumd de dorpsboer’nroad

In het Agrarisch Nieuwsblad (waarin opgenomen het orgaan Landbouw en Maatschappij) verscheen in de Tweede Wereldoorlog op 6 maart 1942 het navolgende merkwaardige bericht over de dorpsboerenraad.

Dorpsboerenraad.
Door den dorpsboerenleider, den heer J.B. Oostra te Wapse, werden tot leden van den dorpsboerenraad benoemd de heeren K. Snoeken en W. de Vries te Wapse, A. Muggen te Dieverbrug, E. Jongstra te Wateren en H. van Wester te Oldendiever.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Op bladzijde 482 van het boek ‘Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog. Deel 6. Eerste helft. Juli 1942 – Mei 1943’ is in het hoofdstuk de ‘foute sector’ een en ander over te lezen over dorpsboerenleiders, dorpsboerenraden, buurtboerenraden.

Posted in An de Deeverbrogge, Deever, Oll'ndeever, Tweede Wereldoorlog, Wapse, Woater’n | Leave a comment

Fumilie Verwer vurkoch 928 iekeboo’m

In het Nieuwsblad van het Noorden van 24 november 1926 verscheen het volgende verslag van de besluiten genomen in de op 23 november 1926 gehouden vergadering van de gemeenteraad van Deever

Diever, 23 november.
In de voltallige raadsvergadering waren van Gedeputeerde Staten goedgekeurd terug ontvangen de gemeente-begrooting 1927 en de gemeente-rekening 1925.
Het suppletoir kohier hondenbelasting voor het jaar 1926 werd vastgesteld met een totaal bedrag van f. 65.
In verband met een schrijven van de familie Verwer, werd besloten van genoemde erven onderhands aan te koopen 928 eikenboomen, staande aan weerszijden op de bermen van den straatweg Diever-Boijl, van den handwijzer te Groot-Wateren af tot aan de voormalige villa ‘Laanzicht’ en van de Drentsch-Friesche grens af tot aan den straatweg Boijl-Elsloo, alsmede het plantrecht op de bermen van het in Friesland gelegen gedeelte, een en ander voor een bedrag van f. 4362. Ten gevolge van dezen aankoop zal een tijdelijke kasgeldlening groot f. 3000 moeten worden aangegaan, waartoe wordt besloten.
De vergoeding bedoeld in artikel 101 der Lagere Onderwijswet 1920 voor de bijzondere lagere school te Diever over 1925 werd bepaald op f. 416.64.
Benoemd werd tot lid van de commissie van plaatselijk toezicht op het lager onderwijs de heer J. Bos Hzn. te Zorgvlied.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Blijkbaar was in 1926, meer dan vijftien jaar na het overlijden van mr. Lodewijk Guillaume Verwer, zijn erfenis nog steeds niet verdeeld.
Of de dicht aan de weg staande eiken aan weerskanten van de Verwersweg tussen grenspaal XLV en de voormalige melkfabriek van Elsloo nog steeds eigendom zijn van de gemiente Deever (de gemiente Deever is helaas opgegaan in de gemeente Westenveld) is niet bekend bij de redactie van ut Deevers Archief, evenals niet bekend is of alle oorspronkelijke eiken nog langs de weg staan of dat alle eiken of een groot deel daarvan inmiddels in de loop van de jaren zijn vervangen of verdwenen. Wellicht dat de dorpskrachten van het filiaal Zorgvliet-Wateren-Oude-Willem van de in Deever gevestigde heemkunduge vurening in staat zijn dit uit te zoeken.
in het verslag van de vergadering van de gemeenteraad wordt ook de ‘voormalige villa Laanzicht’ genoemd. Volgens de ontroerend goede onroerend goed deskundigen van de in Deever gevestigde heemkunduge vurening zou villa ‘Laanzicht’ afgebroken zijn op Zorgvliet en weer opgebouwd zijn an de Deeverbrogge, waar dit huis nog steeds zou staan. Wie kan de redactie meer gegevens verschaffen over villa ‘Laanzicht’ ?

Posted in Dorpskracht, Lodewijk Guillaume Verwer, Villa Laanzicht, Zorgvliet | Leave a comment

Bee ut café mit un mooi sigt op de brink van Deever

Jantien Figeland, die Jantina werd genoemd, excelleerde vanaf het begin van het openluchtspel in 1946 gedurende 13 seizoenen in het openluchtspel. Zie het bericht Jantina Figeland excelleert in 13 openluchtspelen. Zij speelde in 1946, 1947 en 1955 de hoofdrol ‘Puck’ in het toneelstuk ‘Een midzomernachtsdroom’ van William Shakespeare in het openluchttheater an de Heezeresch bee Deever.
Jantien Figeland, die Jantina werd genoemd, is geboren op 13 september 1928 in Meppel en is overleden op 20 december 2016 in Lochem. Zij staat op de hier afgebeelde zwart-wit foto aan de linkerkant, naast haar moeder Jantje Dekker (afbeelding 1).
Jantje Dekker is geboren op 17 juli 1898 in Zuidwolde. Zij is overleden op 23 juli 1968 in Deever. Zij is begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever. Zij trouwde op 28 april 1922 in Zuidwolde met molenaarsknecht Hendrik Figeland. Hendrik Figeland is geboren op 28 mei 1900 in Westerveld (Zuidwolde). De redactie heeft de datum en plaats van overlijden van Hendrik Figeland nog niet kunnen vinden in de openbare bronnen.
Naast Jantje Dekker staat aan de rechterkant haar dochter Trijntje Figeland, die Trijn werd genoemd. De redactie heeft nog geen gegevens van Trijntje Figeland in de openbare bronnen kunnen vinden.
Hendrik Figeland was molenaar in de maalderij van de Coöperatieve Zuivelfabriek en Korenmaalderij aan het Moleneinde (Katteneinde) in Deever. Hij kwam in 1930 naar Deever en huurde eerst de reddingsboot op de hoek van de Peperstraat en de Kerkstraat; dat boerderijtje was eigendom van bakker Albert Kuiper. Daarna woonde hij in Deever in een fabriekswoning aan het Moleneinde (Katteneinde); in die woning had eerder Bentum, de directeur van de zuivelfabriek gewoond. 
Hij werd vlak na de Tweede Wereldoorlog ook de pachter van hotel café restaurant Brinkzicht, dat eigendom was van de in Deever en omstreken beruchte N.S.B.’er Klaas Marcus Balsma. Hij ging toen met zijn gezin wonen in café-restaurant Brinkzicht.
In de Olde Möppeler (Möppeler Kraante) van 19 februari 1958 verscheen een bericht over het overgaan van de pacht van hotel café restaurant  Brinkzicht van Hendrik Figeland naar Jantje Strampel. Hendrik Figeland en Jantje Dekker gingen toen wonen in een nieuw huis an de Vlasstroate in Deever. Hun kleine huis gaven ze de toepasselijke naam ‘Puck’.
Dus de afgebeelde zwart-wit foto is ná de Tweede Wereldoorlog en ruim vóór 1958 zijn gemaakt. De redactie heeft het vermoeden dat de zwart-wit foto in 1946 of 1947 is gemaakt.
Bijgaande zwart-wit afbeelding is een scan van een zwart-wit foto, die aanwezig was in de verzameling van wijlen Jantien Veeze-Figeland uit Lochem.
Zie de afbeelding van een ansichtkaart van café Brinkzicht uit 1960.
Zie ook de tekst op de bijgaande afgebeelde verpakking van suikerklontjes (afbeelding 2).
De redactie heeft de hier afgebeelde kleurenfoto van de brink van Deever met links op de achtergrond café Brinkzicht gemaakt op maandag 19 april 2021 (afbeelding 3).

Afbeelding 1

Afbeelding 2

Afbeelding 3

Posted in Brink, Café Brinkzicht, Jantina Figeland | Leave a comment

Ut huus mit de nème De Iemenhof in de snee

De uit Zandvoort afkomstige U.L.O.-meester Hendrik (Henk) van den Bos is een echte Deeverse geworden. Hij was verknocht aan Deever. Hij mocht ook zeer graag Deeverse dorpsbeelden fotograferen. De hier afgebeelde kleurendia van hem is gemaakt in de winter van 1977-1978. De redactie van ut Deevers Archief weet helaas niet de precieze datum van opname.
Op de hier afgebeelde kleurendia is aan de linkerkant het huis met de naam De Iemenhof te zien. De Iemenhof is gebouwd op de bouwakker met de naam Iemenhof. Harmanna Cornelia Coster woonde in de winter van 1977-1978 nog in dit huis. Achter de boom is de boerderij van Hendrik Mulder en Jantje Wesseling te zien. De redactie weet niet of Hendrik Mulder toen al als boer was gestopt.

Posted in Brink, Brinkstroate, Iemenhof | Leave a comment

Henduk Niesing hef ut huus De Iemenhof ebaut

Mevrouw Geke Hummel, dochter van Martinus Hummel en Hendrikje Nijzingh stelde bijgaand afgebeelde zwart-wit foto van de bouw van het huis De Iemenhof beschikbaar voor publicatie in ut Deevers Archief. De redactie van ut Deevers Archief is mevrouw Geke Hummel bijzonder erkentelijk voor haar zeer gewaardeerde waardevolle bijdrage aan de geschiedenis van de bouwkunst, de bouwkunde en de aannemerij in de gemiente Deever. 

Mevrouw Geke Hummel schrijft het volgende bij de hier afgebeelde zwart-wit foto.
Ik keek net even op de site en zag een bericht over het huis De Iemenhof (mijn buren).
Ik stuur hierbij een scan van een foto van mijn opa Nijzingh, die het huis De Iemenhof heeft gebouwd. Dat was volgens mij in 1930. Opa Nijzingh staat op de klompen in de dakgoot. Boven op het dak heeft een medewerker ook klompen aan. Hoezo veiligheid…..
Volgens mij is de man op de voorgrond Coster (de vader van Harmanna Coster). Mijn moeder wist niet wie de twee kinderen op de foto waren. Maar ik kan het mijn oom Anne wel eens vragen. Harmanna Coster is na het overlijden van haar ouders in het huis blijven wonen. Zij hield daar een pension om in haar levensbehoefte te voorzien.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
De opa Nijzingh van mevrouw Geke Hummel was timmerman-aannemer Hendrik Nijzingh uut de Brinkstroate in Deever.
Zie ook een fraaie zwart-wit foto van het pas gebouwde huis De Iemenhof.
Timmerman-aannemer Hendrik Nijzingh is ook te zien op een fraaie foto die gemaakt is bij de bouw van de Boer’nlienbaank an de Peperstroate.
De 29-jarige op 26 januari 1913 in de Haarlemmermeer geboren en in Deever in De Iemenhof wonende Harmanna Cornelia Coster trouwde op 7 mei 1942 met de in Beilen wonende huisschilder Hendrik Koster. Harmanna Cornelia Coster en Hendrik Koster scheidden in 1951. Zie afbeelding 2.
Huisschilder Hendrik Koster was een broer van de Deeverse verzetsman huisschilder Geert Koster. Harmanna Cornelia Coster was een dochter van Albert Jan Coster en Gerritjen Hulsbergen.
Gerritje Hulsbergen is geboren op 15 juli 1869 in Hattum en is overleden op 22 februari 1942 in Deever, wellicht in De Iemenhof. Albert Jan Coster is geboren op 2 september 1869 in Hattum en is overleden op 14 april 1949 op 80-jarige leeftijd in Deever, wellicht in De Iemenhof. Harmanna Cornelia Coster heeft beiden begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.
De redactie hoopt ten zeerste dat mevrouw Geke Hummel nog kan achterhalen wie het meisje en de jongen op de hier afgebeelde foto zijn.

Afbeelding 1

Afbeelding 2
Bijgaand afgebeelde advertentie verscheen op 18 mei 1951 in de Provinciale Drentsche en Asser Courant

Posted in Iemenhof | Leave a comment

Ut olde boerdereegie van Warries in Oll’ndeever

Bijgaand afgebeelde zwart-wit ansichtkaart is in november 1964 geproduceerd door uitgeverij Joseph Peter (JosPe) Welker in Arnhem. De kaart was te koop bij Boekhandel Roelof (Roof) van Goor in de Kruusstroate in Deever. Het is voor verzamelaars van ansichtkaarten uit de gemiente Deever niet zo moeilijk een exemplaar van deze ansichtkaart op de kop te tikken; ze worden regelmatig te koop aangeboden.
De redactie van ut Deevers Archief herinnert zich dat in 1964 het boerderijtje aan de Kastanjelaan in Oll’ndeever nog werd bewoond door het oude echtpaar Warries. De redactie weet de naam van de man en de vrouw helaas nog niet. Het echtpaar had in elk geval een dochter, die op de Smilde bij de steenfabriek woonde. Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief kan de redactie gegevens van het echtpaar Warries verschaffen ? Is het echtpaar begraven op ut kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever ?
Het huidige adres van het boerderijtje is Kastanjelaan 7 in Oll’ndeever.
De redactie heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto van de Deeverse iesbène en het boerderijtje met adres Kastanjelaan 7 gemaakt op vrijdag 15 december 2023.
Op de topografische kaart uit 1850 is te zien dat op de plek van het huidige boerderijtje, nu Kastanjelaan 7, in Oll’ndeever al bebouwing aanwezig was. Zie het bijgaand weergegeven detail van die kaart. De grote vraag is natuurlijk: wat was de naam van de zandweg waarop de bestrating van de Kastanjelaan is aangebracht ?:

Posted in Ansichtkoate, Keutereegie, Oll'ndeever | Leave a comment

Jantina Figeland excelleert in 13 openluchtspelen

Jantien Figeland, die zichzelf Jantina noemde, excelleerde vanaf het begin van het openluchtspel in 1946 gedurende 13 seizoenen in het openluchtspel. Jantien (Jantina) Figeland, is geboren op 13 september 1928 in Meppel en is overleden op 20 december 2016 in Lochem.

Een toeschouwer schreef Jantina Figeland in 1947 in een persoonlijke brief het volgende:
Het is maar een suggestie en misschien voel je er zelf wel helemaal niet voor, maar zou het niet wat zijn je kennelijke aanleg voor het toneel te ontwikkelen ? Misschien zien we je dan later in ons beroepstoneel en kom ik vast naar je kijken.

Jantina Figeland is geen toneelspeelster van beroep geworden, maar excelleerde wel op schitterende wijze in de eerste dertien seizoenen in het openluchtspel an de Bolderbrink (de toekomstige Shakespearebrink) in de volgende fraaie hoofdrollen:

1946 – Puck in het toneelstuk ‘Een midzomernachtsdroom’ van William Shakespeare;
1947 – Puck in het toneelstuk ‘Een midzomernachtsdroom’ van William Shakespeare;
1948 – Ariël in het toneelstuk ‘De storm’ van William Shakespeare;
1949 – De Groene Vrouw in het toneelstuk ‘Peer Gynt’ van Henrik Ibsen;
1950 – Ophelia in het toneelstuk ‘Hamlet’ van William Shakespeare;
1951 – Viola in het toneelstuk ‘Driekoningenavond’ van William Shakespeare;
1952 – Rosalinde in het toneelstuk ‘Naar het u bevalt’ van William Shakespeare;
1953 – Helena in het toneelstuk ‘Eind goed al goed’ van William Shakespeare;
1954 – Cordelia in het toneelstuk ‘Koning van de vlakte’ van William Shakespeare;
1955 – Puck in het toneelstuk ‘Een midzomernachtsdroom’ van William Shakespeare;
1956 – Katharina in het toneelstuk ‘Het temmen van de feeks’ van William Shakespeare;
1957 – Beatrice in het toneelstuk ‘Veel gedoe om niets’ van William Shakespeare;
1958 – Julia in het toneelstuk ‘Romeo en Julia’ van William Shakespeare.

En altijd verschenen in de kranten zeer positieve recensies over haar toneelspel.
In de zogenaamde ‘historische kalender’ voor het jaar 2006 van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever, zeg maar de heemkunduge vurening uut Deever is op de bladzijde voor de maand februari ook aandacht besteed aan Jantina Figeland.

Terecht mag gesteld worden dat Jantina Figeland vanaf het begin in 1946 tot in 1958 een zeer grote bijdrage heeft geleverd aan de populariteit van het openluchtspel in het openluchttheater an de Bolderbrink (de toekomstige Shakespearebrink) op de Heezeresch bee Deever; waardoor zij mede aan de basis heeft gestaan van de grote jaarlijkse toeloop naar het openluchtspel in het openluchttheater. Die toeloop heeft in de gemiente Deever een grote impuls gegeven aan de inkomsten van neringdoenden, met name neringdoenden die actief zijn in de toeristenindustrie.

Toch ontbreekt node het door het bestuur van de toneelvereniging Diever uitdrukkelijk aan Jantina Figeland toegezegde -maar nooit gehouden- interview met de steractrice over haar dertien hoofdrollen in het openluchtspel voor opname in het jubileumboekje Speelkwartier, zestig jaar toneelvereniging Diever 1946-2006. Jantina Figeland is na het verschijnen van het boekje een tijdlang kapot geweest van de loer die één van de samenstellers (de naam is bekend bij de redactie van ut Deevers Archief) haar heeft gedraaid. Dat is toch wel een grote blamage voor de samenstellers van het boekje, dat zijn vast geen echte Deeversen geweest. Dat is toch wel voor altijd een dingetje. Dat maakt het jubileumboekje eigenlijk toch wel een beetje een waardeloos prullebakboekje. Ech wè.

De hier afgebeelde zwart-wit foto is afkomstig uit de verzameling van wijlen Jantina Figeland zelf. De foto is gemaakt op 12 juli 1957 op de saandweg deur ut Grünedal bij de witgekalkte woning met huisnummer 2 van Jitse Betten en Eltje Oost (dit echtpaar ligt begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever).
De redactie is bij zijn bezoek aan Jantina Figeland in haar woonplaats Lochem in 2005 vergeten te vragen van welk merk haar motorfiets was. Wie herkent het merk ? De motorfiets moet tamelijk nieuw, misschien wel gloednieuw, zijn geweest, want de voorband oogt heel nieuw.

Vanwege de grote culturele verdiensten van Jantina Figeland voor de gemiente Deever ontkomen De Hoge Dametjes En Heertjes Van De Voorkant Van Het Onbetwistbare Culturele Gelijk In Het Raadhuis Aan De Gemeentehuislaan In Deever niet aan de naamsverandering van een weg in het Midzomernachtsdroompark, te weten de naam Pucklaan te wijzigen in de naam Jantina Figelandlaan. En dat mag in het kader van die verstikkende shakespearificatie van Deever best wel flink wat eurootjes kosten.

De redactie van ut Deevers Archief heeft de kleurenfoto van één van de straatnaamborden van de Pucklaan in park Midzomernachtsdroom in de bos bee Kalter’n gemaakt op 26 april 2018.

De redactie biedt voor de onafhankelijke gedachtenvorming van De Hoge Dametjes En Heertjes Van De Voorkant Van Het Onbetwistbare Culturele Gelijk In Het Raadhuis Aan De Gemeentehuislaan In Deever diep buigend en mit de pette in de haand het bij dit bericht gevoegde bescheiden conceptvoorontwerpje van het nieuwe straatnaambord. Is de juiste Nederlandse schrijfwijze Midzomernachtdroom of Midzomernachtsdroom ?

Posted in Alle Deeversen, Cultuur, Eup’mlogtspel, Jantina Figeland, Olde moter | Leave a comment

Un neeje pachter in café Brinkzicht

In de Olde Möppeler (Meppeler Courant) van 19 februari 1958 verscheen het volgende korte bericht over het opnieuw verpachten van café Brinkzicht aan de brink van Deever.

Pacht Café Brinkzicht in andere handen
Diever. De pacht van het café Brinkzicht zal ingaande 3 maart aanstaande overgaan op mejuffrouw J. Strampel te Rottum bij Heerenveen, zulks in de plaats van de heer H. Figeland, die vanaf de bevrijding pachter van dit café is geweest.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Hoe zal het in de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog zijn gegaan met het beheer van het café, toen de eigenaar de beruchte N.S.B.’er Klaas Markus Balsma vanwege oorlogsmisdaden in de gevangenis zat ?
Nam één van zijn kinderen zijn zaken waar of was een bewindvoerder aangesteld ?
J. Strampel is mevrouw Jantje (Jannie) Strampel. Jantje Strampel is geboren op 26 november 1910 en is overleden op 10 juli 1991. Jantje (Jannie) Strampel is begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.
Zie de afbeelding van het sukersakkie, waaruit blijkt dat mevrouw Jantje (Jannie) Strampel de uitbaatster van hotel-café Brinkzicht is. Dit sukersakkie is aanwezig in de verzameling van ut Deevers Archief.
Mevrouw Jantje (Jannie) Strampel trouwde in Deever met Lambertus (Bertus, Bart) Benthem.
H. Figeland is Hendrik Figeland.


Abracadabra-175

Posted in Café Balsma, Café Brinkzicht, Klaas Marcus Balsma, Sukersakkie | Leave a comment

Rogge döss’n bee Garriet Jan Wesseling

In het in 1999 verschenen fotoboekje ‘Diever, ie bint ’t wel …’ is opgenomen als afbeelding 84 een foto uit 1940 van het dorsen van rogge met de primitieve maar vernuftige dorsmachine van de gebroeders Kloeze bij boer Gerrit Jan Wesseling in de Achterstraat in Diever. In de tekst bij de afgebeelde foto is de situatie ter plekke beschreven. Een afbeelding van de betreffende bladzijde uit het fotoboekje ‘Diever, ie bint ’t wel …’ is in dit bericht opgenomen.

84 – Diever – Dorsen bij Gerrit Jan Wesseling in de Achterstraat – 1940
De man met de pet links op de döskaaste is instopper Frederik (Frièrik) Houwer . De baandensnieder die naast Frederik (Frièrik) Houwer bezig is kon helaas niet worden herkend. De schoter, de man die de gaarven rogge naar de baandensnieder gooide, bevindt zich op de rogge in de boerderij. Links boven op het stro staat Willem Punt. De man die onder hem staat is Jan Oostra. In het midden staat smid Hendrik Kloeze uit de Hoofdstraat. Hij en zijn broer Albert waren de eigenaren van deze döskaaste. De helaas niet herkende jongen bij de motor is waarschijnlijk de machinist. Deze motor liep op pieterölie en werd gekoeld met water in een bak om de motor. De motor staat op een oud autochassis. De döskaaste en zijn aandrijving werden verplaatst met behulp van een paar sterke paarden. Bij de motor hoorde registratiebewijs D-2138, dat op 30 augustus 1921 in Assen werd afgegeven aan Albert Kloeze.
De döskaaste staat in de baander en op de deele van de boerderij van Gerrit (Garriet) Jan Wesseling in de Achterstraat. Hendrik Wesseling, die weduwe was van Kea (Kee) Janssen, liet deze boerderij voor zijn zoon Gerrit Jan en zijn vrouw Hendrikje Oostra bouwen. Hendrik Wesseling was tot zijn pensionering hoofdmeester van de Wittelter school. Om de boerderij hier te kunnen bouwen moest de oude boerderij, die door Hendrik Wesseling was verhuurd aan Hendrikus Oostra en Aaltje Oostenbrink, worden afgebroken.
Het dorsen van rogge aan huis was één grote ellende, want het hele huis kwam onder het stof te zitten. Het kostte een paar dagen om alles weer schoon te krijgen. Alle deuren van het achterhuis werden opengezet, zodat de wind zoveel mogelijk stof weg kon blazen. Als de rogge kraekdröge was, dan ging het dorsen gemakkelijk en was er minder stof.
Toen hadden boeren in Oldendiever ook een döskaaste. De Oldendieverse dorsvereniging had als leden Jans Bult, Hendrik Kerssies, Hessel Hessels, Fokke Hessels, Jacobus (Kobus) Kruid en Geert Kok. Hun döskaaste stond in een schuur bij Jans Bult.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Frederik (Frièrik) Houwer is geboren op 26 maart 1900. Hij is overleden op 27 mei 1989.
Wie herkent de man naast Frederik (Frièrik) Houwer ? Is het Gerrit Jan Wesseling ?
Willem Punt is geboren op 26 december 1896. Hij is overleden op 2 augustus 1985.
Hendrik Kloeze is geboren op 13 juli 1909. Hij is overleden op 30 juli 1967.
Albert Kloeze is geboren op 24 april 1901. Hij is overleden op 22 april 1961.
De helaas niet herkende jongen zou Wijnand Hunneman kunnen zijn. Wie herkent deze jongen ?
Gerrit (Garriet) Jan Wesseling is geboren op 8 juni 1900. Hij is overleden op 22 oktober 1983.
Hendrik Wesseling is geboren op 31 oktober 1869. Hij is overleden op 6 april 1942.
Kea (Kee) Janssen is geboren op 24 september. Zij is overleden op 22 oktober1934.
Hendrikje Oostra is geboren op 6 mei 1897. Zij is overleden op 13 september 1974.

De redactie heeft de kleurenfoto van de situatie ter plekke van het pand met huidig adres Achterstraat 4 in Deever op maandag 3 september 2018 gemaakt. Het boerderijgedeelte van de boerderij van Gerrit (Garriet) Jan Wesseling was op die dag in gebruik bij Installatiebedrijf Dick Sjabbens.

Posted in Aagterstroate, Boer'nlee'm, D-nummer, Diever, ie bint 't wel ..., Topstuk | Leave a comment

Advendo op un muziekconcours in Tuk in 1949

Op het vaandel staat dat de Gereformeerde muziekvereniging Advendo (Aangenaam door vriendschap en nuttig door oefening) in 1924 is opgericht. In 1964 had de vereniging nog ongeveer dertig leden. In 1977 is Advendo gestopt vanwege te weinig leden, maar werd niet opgeheven, in de hoop in de toekomst met voldoende leden weer verder te kunnen. De hier afgebeelde foto moet omstreeks 1949 zijn gemaakt.

De redactie is Roelof Pot bijzonder erkentelijk voor zijn medewerking bij het herkennen van de personen op de hier afgebeelde foto. Hij wist de naam van alle personen op deze foto. Hij kon ook zo vertellen welk instrument door welk lid werd gespeeld. Hij wist ook een aantal andere gegevens van de mensen op de foto. Jacob Zantinge was toen voorzitter van de vereniging. Volgens Roelof Pot was Jans Kruid een hele goede muzikant. Michiel Kiers, die toen op Soerte woonde, is geëmigreerd naar Brazilië. Geert Scholten, die toen op ut Kastiel woonde, is geëmigreerd naar Canada. Tinus de Graaf is nog steeds in het bezit van zijn althoorn. Harm Post, was geen lid van de vereniging, hij was die dag enkel meegekomen als vaandeldrager, omdat zijn vader secretaris van de vereniging was. Harm Post herinnert zich steeds, nu hij zelf in Tuk woont, bij het passeren van de watertoren aldaar, dat deze foto daar vlakbij tijdens een concours is genomen.

Afbeelding 1

Afbeelding 2

In afbeelding 2 is bij elk lid een nummer geplaatst.. Op de afgebeelde foto (afbeelding 1) zijn de volgende leden van muziekvereniging Advendo te zien.

1.  Jan Post
Hij is geboren op 30 juli 1923. Hij is overleden op 19 oktober 2000. Hij was getrouwd met Jannie Bakker. Jan Post woonde in 1949 aan de Hoofdstraat in de woning die bij de Coöperatie hoorde. Zijn instrument was de bariton.

2.  Jentinus Timmerman
Hij is geboren in Wittelte. Hij was van beroep reiziger. Hij woonde in die tijd in Wittelte. Hij is overleden op 5 juli 1949 in Wittelte. Hij was een zoon van landbouwer Heime Timmerman en Albertje Timmerman. Zijn instrument was de klarinet.

3.  Hendrik Kloeze
Hij is geboren op 30 juli 1909. Hij is overleden op 30 juli 1967 in Deever. Hij was getrouwd met Aaltje Jansen (geboren op 28 december 1903 en overleden op 24 maart 1972). Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever. Zij woonden in die tijd an de Heufdstroate in Deever. Hij was smid. Zijn instrument was de klarinet.

4.  Jacob Fledderus
Hij is geboren op 20 januari 1911. Hij is overleden op 20 mei 1974. Hij was getrouwd met Akke Oenema (geboren op 4 september 1909 en overleden op 21 november 1991). Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever. Zij woonden in die tijd in Wapse. Zijn instrument was de trombone.

5.  Jan Pot Gzn.
Hij was getrouwd met Tina Klaassen. Zij woonden in Wittelte. Hij was boer. Zijn instrument was de bariton.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

6.  Roelof Pot Azn.
Hij was getrouwd met Gina Timmerman. Zij woonden in Wittelte langs de Voat. Hij was boer. Zijn instrument was de kornet.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

7.  Michiel Kiers
Hij was getrouwd met Harmina Moes. Hij woonde in 1949 op Soerte. Hij is geëmigreerd naar Canada. Zijn instrument was de bügel.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

8.  Jan Heuvelman
Hij woonde in 1949 op Woater’n. Zijn instrument was de bügel.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

9.  Klaas Fledderus
Hij is geboren op 27 januari 1908. Hij is overleden op 26 juni 1988. Hij was getrouwd met Fransien (Siene) Fledderus. Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever. Zij woonden op ut Kastiel in Deever. Hij was boer. Zijn instrument was de  s-Bas.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

10.  Harm Post
Hij is geboren op 26 juli 1932. Hij was getrouwd met Jetta Koster. Hij was een zoon van Gerrit Post. Hij woonde in 1949 in Deever. Hij was de drager van het vaandel.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

11.  Arend Zantinge Jzn.
Hij was niet getrouwd. Hij woonde op de Honingvlaken. Zijn instrument was de althoorn.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

12.  Martinus (Tinus) de Graaf
Hij is geboren op 1 maart 1935. Hij was getrouwd met Hillie van Eerten. Zij woonden in Deever. Zijn instrument was de althoorn.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

13.  Geert Scholten
Hij is geboren op 23 juli 1932. Hij was getrouwd met Tiny de Graaf. Zij woonden in 1949 op ut Kastiel in Deever. Zij zijn geëmigreerd naar Canada. Zijn instrument was de bügel.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

14.  Jan Kerssies
Hij woonde op ut Kastiel in Deever. Zijn instrument was de bügel.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

15.  Grietinus Fledderus
Hij was getrouwd met Stina Bakker. Hij woonde op ’t Noave. Hij was boer. Zijn instrument was de althoorn.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

16.  Engbert Oosterga
Hij is geboren op 5 december 1921. Hij woonde op Woater’n. Zijn instrument was de klarinet
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

17.  Jaap ter Heide
Hij woonde in Deever. Zijn instrument was de klarinet.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

18.  Umberto Alois Mainardis
Hij is geboren op 1 maart 1908. Hij is overleden op 19 november 2001. Hij was getrouwd met Aaltje Timmerman. Zij woonden in Deever. Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever. Zijn instrument was de kleine trommel.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

19.  Jannes Kruid
Hij is geboren op 15 november 1900. Hij is overleden op 13 november 1980. Hij was getrouwd met Maria Anna Bouwknegt. Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever. Zij woonden an de Brinkstroate in Oll’ndeever. Hij was boer. Zijn instrument was de tuba.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

20.  Jan Pot Jzn.
Hij is geboren op 3 augustus 1919. Hij is overleden op 12 november 1987. Hij was getrouwd met Margje Moes. Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever. Hij woonde an de Wittelerweg in Wittelte. Hij was boer. Zijn instrument was de kornet.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

21.  H.J.F. van de Nieuwenhof
Hij woonde in Assen. Hij was de dirigent.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

22.  Jacob Zantinge
Hij woonde op de Honingvlaken. Hij was boer. Zijn instrument was de b-Bas.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

23.  Gerrit Post
Hij is geboren op 21 augustus 1895. Hij is overleden op 10 november 1949. Hij was getrouwd met Jentje Klunder. Zij woonden in de woning bij de Coöperatie an de Heufdstroate in Deever. Zijn instrument was de tuba.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

24.  Wolter Oost
Hij is geboren op 24 januari 1917. Hij is overleden op 19 september 1982. Hij was getrouwd met Hendrikje Boverhof. Beiden zijn begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever. Zij woonden in Deever. Zijn instrument was de trommel.
De redactie moet in de openbare bronnen nog op zoek naar gegevens van hem.

De redactie is zich bewust van het feit dat in ut Deevers Archief met name meer aandacht moet besteden aan het christelijke verenigingsleven in de gemiente Deever. Dit kan alleen met hulp van derden. Lezers en familieleden van de personen op deze foto worden verzocht foto’s van en verhalen over Advendo in te sturen voor publicatie in ut Deevers Archief.

Posted in Gemiente Deever, ut Kastiel, Vurening | Leave a comment

Ut oorlogsgraf van Antonius en Jozeph Janssens

De Duitse bezetter gijzelde op 10 april 1945 de uit Noord-Brabant geëvacueerde en bij de familie Harm Kuiper op Kalteren ondergebrachte broers Antonius Maria Gerardus Janssens en Jozeph Cornelis Maria Janssens, samen met Nicolaas Houwer, Kornelis Kerssies, Harman Bennen, Roelof Hunneman, Hendrik Akkerman, Klaas Daleman, Jan Houwer, Koop Houwer en Koop Westerhof.
De Duitse gijzelaars dwongen de Nederlandse gegijzelden op het marktterrein in Deever tegen de wal van de kaarhof te gaan staan; op deze plek staat heden ten dage een rododendronbosje. Na enige uren arriveerde een auto uit Steenwijk. De Duitse officier die uit de auto stapte was de woedende en schreeuwende S.D.-commandant Fritz Habener, Hij greep plotseling een mitrailleur en vermoordde de gegijzelde mannen die tegen de wal van de kaarkhof stonden. Koop Westerhof overleefde als door een wonder deze wrede moordaanslag.
Antonius Maria Gerardus Janssens is geboren op 26 mei 1926 in Tilburg en is op 10 april 1945 op achttienjarige leeftijd overleden in Deever. Jozef Cornelis Maria Janssens is geboren op 10 oktober 1930 te Berkel en is op 10 april 1945 op veertienjarige leeftijd overleden in Deever.
Het oorlogsgraf op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee’j Deever van de twee broers wordt al lang regelmatig niet alleen onderhouden door nicht Louise Antonella Janssens, een dochter van een jongere broer van Antonius en Jozeph Janssens, maar ook door andere familieleden. Dat zal altijd een emotionele gebeurtenis blijven.
Op woensdag 19 september 2018 hebben mevrouw Louise Antonella Ravensteijn-Janssens en haar man het graf weer verzorgd en voorzien van nieuwe planten en ook van twee tuinlampen, die voorzien zijn van led-lampjes, die in het donker branden op gelijkstroom uit batterijen, die worden opgeladen door middel van zonnecellen. Mevrouw Louise Antonella Ravensteijn-Janssens had wel enige bedenkingen bij de levensduur van de led-verlichting.
De redactie van het Deevers Archief was die middag toevallig ook op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever en heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto (afbeelding 1) van het netjes en met veel liefde en emotie opgeknapte graf gemaakt. De redactie is mevrouw Louise Antonella Ravensteijn-Janssens bijzonder erkentelijk voor haar toestemming foto’s van het oorlogsgraf van haar twee ooms in ut Deevers Archief te mogen publiceren.

Reactie van mevrouw Louise Antonella Ravensteijn-Janssens van 5 mei 2019
Mijn vader, de broer van Jozeph en Antonius, kan helaas door problemen met zijn gezondheid niet altijd zelf meer het graf verzorgen. Dank aan het Dievers Archief, Historisch Diever en de inwoners voor het eren en het jaarlijks herdenken van alle gefusilleerden. Een noot voor de redactie: Mijn naam is niet Antonella, maar Louise. Antonella is mijn tweede naam. Dank.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief van 5 mei 2019
De redactie heeft de tweede foto (afbeelding 2) van het graf van de gebroeders Janssens op 30 april 2019 gemaakt. Zo te zien hebben mevrouw Louise Antonella Ravensteijn-Janssens en haar echtgenoot kort daarvoor de graven weer verzorgd, wellicht met het oog op de naderende dodenherdenking op 4 mei. Deze keer hebben ze op de graven ook twee planten in passende paarse bloempotten geplaatst. Paars is een opbeurende en kalmerende kleur die is te verbinden met waarheid en wijsheid.

De redactie ontving op 21 februari 2023 de volgende zeer gewaardeerde reactie van de heer Harry Vissers
Het doet mij goed dat het graf goed wordt verzorgd. De familie is begaan met het lot van de jongens. Als het ene familielid het graf door omstandigheden niet kan verzorgen, dan staat iemand anders klaar om dat te doen. Onze ogen zijn altijd naar Diever gericht. Het is een belangrijke plaats voor de familie van de jongens.

Afbeelding 1
De redactie van ut Deevers Archief heeft deze foto gemaakt op vrijdag 15 december 2023.

Afbeelding 2
De redactie van ut Deevers Archief heeft deze foto gemaakt op woensdag 17 mei 2023.

Afbeelding 3
De redactie van ut Deevers Archief heeft deze foto gemaakt op dinsdag 14 maart 2023.

Afbeelding 4
De redactie van ut Deevers Archief heeft deze foto gemaakt op donderdag 22 april 2021.

Afbeelding 5
De redactie van ut Deevers Archief heeft deze foto gemaakt op maandag 8 juni 2020.

Afbeelding 6
De redactie van ut Deevers Archief heeft deze foto gemaakt op vrijdag 29 november 2019.

Afbeelding 7
De redactie van ut Deevers Archief heeft deze foto gemaakt op woensdag 6 november 2019.
Tijdens de hittegolf in de zomer van 2019 waren alle planten op het graf bij gebrek aan water gestorven.

Afbeelding 8
De redactie van ut Deevers Archief heeft deze foto gemaakt op dinsdag 23 april 2019.
Afbeelding 9
De redactie van ut Deevers Archief heeft deze foto gemaakt op woensdag 19 september 2018.

Posted in Kaarkhof Grönnegerweg, Oorlogsgraf, Tweede Wereldoorlog | Leave a comment

Wièr un hiele skiere tiekening van Johannes Minderaa

Ron Zegers en Eefke Steketee, de eigenaren van de museumboerderij met de wel erg oorspronkelijke naam De Boerderij, adres Brink 2 in Deever, hadden in 1975 de bijzonder goede smaak tekenaar Johannes Minderaa opdracht te geven een serie pentekeningen van beelden van het dorp Deever te maken. Elke tekening is te zien als afbeelding op een ansichtkaart. Deze ansichtkaarten waren uiteraard te verkrijgen in De Boerderij.
De redactie van ut Deevers Archief brengt voor Johannes Minderaa en de hiervoor genoemde eigenaren van museumboerderij De Boerderij alsnog driewerf hulde uit: hulde, hulde, hulde. De redactie zal in ut Deevers Archief -deo volente en bij leven en welzijn- alle op ansichtkaarten afgebeelde tekeningen van Johannes Minderaa tonen.
De zeer gewaardeerde bezoeker van ut Deevers Archief klikke voor een stand van zaken aan de rechterkant van het scherm onder onderwerpen op de naam Johannes Minderaa.
De redactie van ut Deevers Archief heeft nog niet kunnen uitvogelen of Johannes Minderaa zijn hier afgebeelde pentekening van de kerkgebouw van de hervormde gemeente en de toren van de gemiente Deever ter plekke – en zo jaar waar – heeft getekend of thuis heeft nagetekend van een referentiefoto.
Het is de redactie ook nog niet gelukt in de openbare bronnen gegevens van Johannes Minderaa te vinden. Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief weet een en ander van hem te vertellen. De redactie zou ook wel graag willen weten waar de originele tekeningen van Johannes Minderaa aan de muur hangen.
De redactie dacht van elke ansichtkaart met een tekening van Johannes Minderaa wel een exemplaar in zijn verzameling te hebben, maar niets bleek minder waar, toen Piet Koster, zoon van Jantje Hessels, oomzegger van Harm en Jan Hessels en kleinzoon van boer en wethouder Jacob (Jaap) Hessels, de redactie bijgaand afgebeelde ansichtkaart cadeau gaf.

Posted in Johannes Minderaa, Kuunst in de gemiente Deever, Tiekening | Leave a comment

Hunnebedde bee Deever veural wè en veule beklöm’m

Het Hunnebeddenbezoekersbetuttelteam van het Hunnebeddencentrum in Borger bedacht tot verbijstering en verbolgenheid van de honderdduizenden binnen- en buitenlandse Hunnebeddenbeklimliefhebbers een eigen en juridisch waardeloos verbodsbetuttelbord met de betekenis ‘Hunnebed niet beklimmen’. Zie de bijgaand afgebeelde figuur.
Het Hunnebeddenbezoekersbetuttelteam van het Hunnebeddencentrum in Borger vindt het beklimmen van hunnebedden erg gevaarlijk.
Je zou toch maar eens van zo één herstapelde en dus al lang niet meer in originele staat verkerende stapel dikke stien’n uut Scandinavië kunnen vallen. Beschikt het Hunnebeddenbezoekersbetuttelteam van het Hunnebeddencentrum in Borger over betrouwbare gegevens over het aantal en de ernst van de valpartijen van de 53 Drentse hunnebedden in de afgelopen tien jaren ? Of hebben de hoogdoorgestudeerde leden van het Hunnebeddenbezoekersbetuttelteam van het Hunnebeddencentrum in Borger op een regenachtige vrijdagmiddag tijdens een uitgebreide vrijdagmiddagborrel eens flink en lekker op hun dikke duim gezogen ?
Het Hunnebeddenbezoekersbetuttelteam van het Hunnebeddencentrum in Borger vindt het beklimmen van hunnebedden een ernstige vorm van grafschennis.
De grond onder de gerestaureerde en dus al lang niet meer in ooorspronkelijke staat verkerende en vervangbare stapels dikke stien’n uut Skandinavië is echter al zo vaak geschonden, mishandeld, afgegraven, uitgegraven, vergraven, doorploegd, gezeefd, geplunderd, dat daar dus geen urnscherfje, schedeltje of botje meer is te vinden. Het beklimmen van deze vervangbare en al duizenden jaren in onbruik geraakte stapels dikke stien’n is in de allerverste verre verte niet als grafschennis te beschouwen.
Het tonen van urnen en schedels en botjes uit hunnebedden en urnenvelden in het Hunnebeddencentrum van het Hunnenbeddenbezoekersbetuttelteam in Borger, het Drents Museum in Assen en het zo genoemde Oermuseum in Deever is als een oneindig veel grotere grafschennis aan te merken. En wat te denken van het serieuze idee van de weledelgestrenge hooggeleerde en hoogdoorgeleerde professor doctor in de oudheidkunde Albert Egges van Giffen, die de grond onder alle Drentsche hunnebedden diep door zijn arbeiders liet doorploegen, zich na zijn dood te laten begraven in de steenkistheuvel bee ut Aar’mhuus an de Grönnegerweg bee Deever ?
Het zou ook zo kunnen zijn dat het Hunnebeddenbezoekersbetuttelteam van het Hunnebeddencentrum in Borger zo maar plotseling tijdens een oergezellige vrijdagmiddagborrel vindt dat door het beklimmen ernstige slijtage optreedt aan deze vervangbare en al duizenden jaren in onbruik geraakte stapels dikke stien’n.
Stel dat het bovenste deel van een dikke dekstien per beklimming gemiddeld 0,000000001 meter slijt en stel dat een deksteen ruim geschat 10000 keren per klauter- en klimseizoen wordt bezocht, dan slijt die deksteen 0,00001 meter per jaar, dus ongeveer ten hoogste 1 mm per honderd jaar.
De redactie van ut Deevers Archief hoopt ten zeerste dat de door de weledelgestrenge hooggeleerde en hoogdoorgeleerde professor doctor in de oudheidkunde Albert Egges van Giffen in 1955/1956 vernielde stapel dikke stien’n in de Stienakkers an de Grönnegerweg bee Deever tot in lengte van jaren door elke, maar dan ook door elke, bezoeker uitgebreid zal worden beklommen.
De redactie van ut Deevers Archief vreest dat het betuttelteam van de beheerder van de bossen van de Nederlandse Staat (de eigenaar van de vernielde stapel dikke stien’n in de Stienakkers an de Grönnegerweg bee Deever), het betuttelteam van de heemkunduge vurening uut Deever en het betuttelteam van het zo genoemde Oermuseum uut Deever, met instemming van het betuttelteam van de Hoge Dames En Heren Van De Voorkant Van Het Odheidkundige Gelijk In Het Raadhuis Aan De Gemeentehuislaan In Deever, wellicht in de persoon van de cultuurbeleidsbeïnvloeder en monumentenballoteur Bernard Stickfort, het hier afgebeelde verbodsbetuttelbordje (gij zult het hunnebed niet beklimmen) wel heel graag zullen willen plaatsen bij de vele betuttelbordjes bee de verropte staepel dikke stien’n in de Stienakkers an de Grönnegerweg bee Deever.
De redactie van ut Deevers Archief heeft de hier afgebeelde kleurenfoto gemaakt op 26 juni 2012.

Posted in Aarfgood, Albert Egges van Giffen, Grönnegerweg, Hunnebedde D52 | Leave a comment

N.S.B.-burgemeister Pier Obe Posthumus

In het Nieuwsblad van het Noorden van 1 juli 1949 verscheen het volgende bericht over de rechtzaak tegen de N.S.B.-burgemeester Pier Obe Posthumus van Diever.

Bijzonder Gerechtshof Assen
N.S.B.-burgemeester P.O. Posthumus
In April 1944 nam de 61-jarige spinnerijmeester en reiziger Pier Obe Posthumus uit Haren (Groningen) te Diever de burgemeesterszetel in en op 15 januari 1945 kreeg hij zijn definitieve benoeming. Van 1942-1943 was hij waarnemend burgemeester van Hoogezand en wethouder en loco-burgemeester van Haren.
Posthumus heeft zich als burgemeester bezig gehouden met de opsporing, de arrestatie en het verhoor van verschillende personen, in samenwerking met de bende landwachters, waaruit later de beruchte ‘Norger bloedploeg’ is ontstaan. Toen hij de plaatselijke politie niet meer vertrouwde, kwam op zijn verzoek een detachement van zeven landwachters ter versterking. Hij kon het goed met hen vinden (verdachte: ‘Later niet !’) en gaf hun na afloop van dienstverrichtingen een tevredenheidsbetuiging mee….
Ook de tekenkunst beoefende hij. Een N.S.B.-meisje tekende op de muur van het Schultehuis in Diever een doodshoofd, welke tekening hij verbeterde. Daaronder kwam nu en dan een streepje te staan. President: ‘Wat was daar de betekenis van ?’. Verdachte: ‘Hoofdzakelijk een bedreiging door de landwacht. Wanneer iemand naar de S.D. was opgezonden of de doodstraf had gekregen, werd een streepje onder de tekening gezet’. Bij de bevrijding vertoonde de muur 18 streepjes.
Onder meer werden tijdens een tocht met Sanner, Balsma, de Krijger en Burgman de heren Bruulsma te Beilen, dominee Geertsema en dokter J.L. Dinkla te Dwingelo gearresteerd. Van hen is dominee Geertsema overleden.
Voorts vorderde hij fietsen en wasblikken voor de O.T.-werkers, plakte aan het distributiebureau een lijst met namen aan van hen, aan wie geen bonkaarten verstrekt mochten worden, omdat zij weigerden voor de O.T. te werken, liet haver en hooi vorderen en nam de etenshalers in de hongerwinter het voedsel af om zelf daarvan te profiteren.
De gemeentesecretaris van Diever, de heer J. Boesjes, verklaarde geen hoge indruk van de burgemeesterscapaciteiten van de verdachte te hebben gekregen. Hij toonde veel belangstelling voor de O.T. en legde grote bereidwilligheid aan de dag voor alles wat de Duitsers hem vroegen.
De zaak werd aangehouden tot 20 Januarie aanstaande.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Tegen de N.S.B.-burgemeester Pier Obe Posthumes werd tien jaar straf geëist.
Zie het bericht elders in het Deevers Archief.
O.T. is de afkorting van Organization Todt, een Duitse organisatie.
Over de bloedploeg van Norg onder leiding van Geert Sanner zijn in de webstee wo2forum.nl meer gegevens te vinden in het artikel ‘Villa Nijenhuis, het Scholtenhuis van Norg’ van Dick Heuvelman.

De N.S.B.-burgemeester Pier Obe Posthumus werd op 9 april 1945 op klaarlichte tijdens het middageten in de serre van café Brinkzicht, het café van de beruchte N.S.B.’ er Klaas Marcus Balsma, opgepakt door enige parachutisten (wijlen Jantje Andreae-Oost: ’t waar’n van die kleine mannegies die laangs oens huus sleup’m) van de stick van Gilles Anspach, waarbij Gees (Geesje) Schoemaker, dochter van de postkantoorhouder Lambertus Schoemaker van Deever, optrad als gids. Bij deze bliksemactie lukte het niet de beruchte N.S.B.’er Klaas Marcus Balsma te pakken te krijgen.
De afgebeelde zwart-wit ansichtkaart van café Brinkzicht is in 1949 uitgegeven, dus ten tijde van het proces bij het bijzondere gerechtshof te Assen. De rechterkant van het café, waar de serre zich bevindt, is jammer genoeg niet op de afbeelding te zien, echter is wel te zien op andere afbeeldingen in ut Deevers Archief.
De vraag is wat in de eerste jaren na het einde van de Tweede Wereldoorlog is gedaan met café Brinkzicht, wanneer is het van eigenaar veranderd ?
De redactie van ut Deevers Archief weet tot op de dag van vandaag niet wat de betekenis is van de houten palen die op de afbeelding aan de rechterkant zijn te zien. Wie weet dit wel ?
Naast het café staat de dan al behoorlijk dikke kastanjeboom, die helaas in de negentiger jaren van de vorige eeuw werd verwijderd.

Abracadabra-468
Abracadabra-469

 

 

Posted in Ansichtkoate, Café Balsma, Café Brinkzicht, Fraanse parachutist, Klaas Marcus Balsma, N.S.B.'er, Pier Obe Posthumus, Tweede Wereldoorlog | Leave a comment

Glasmuseum De Spiraal an ut Meul’nende in Deever

Glasinstrumentmaker Cees van Olst (geboren in 1947, overleden op 10 november 2014 in Olst), afkomstig uit Rijswijk in Zuid-Holland, begon in 1979 in het boerderijgedeelte van un flinke (niet-origineel Saksische) boerdereeje an ut Meul’nende (toen nummer 6) (Katt’nende) in Deever een glasblazerswerkplaats, een museum, een winkeltje en een filmzaaltje. Dat is min of meer te zien op de hier afgebeelde kleuren-ansichtkaart.
Het museum kreeg officieel de naam Museum voor Glastechniek De Spiraal, maar werd in de Deeverse volksmond ut Glasmuseum genoemd.
Glasblaaskunstenaar Cees van Olst nam ook betaalde opdrachten aan, omdat hij een gezin had te onderhouden en omdat hij van glas de gekste dingen kon en wilde blazen. Hij vond het eigenlijk veel mooier en afwisselender voor mensen dingetjes te maken. Vazen behoorden ook tot die dingetjes, waaronder de twee hier afgebeelde en in de flinke (niet-origineel Saksische) boerdereeje an ut Meul’nende (Katt’nende) geblazen vazen; nu gewilde verzamelaarsobjecten.
De oranjekleurige vaas heeft hij in 1987 geblazen. De vaas is 17 cm hoog en heeft een grootste diameter van 8,5 cm.
De van grijs naar roze overlopende vaas heeft hij in 1988 geblazen. Deze zeer fraaie dikwandige vaas heeft een hoogte van 15,5 cm en een grootste diameter van 10 cm; de opening heeft een diameter van 5 cm. De vaas weegt 750 gram.
Net zoals alle andere museums in Deever is Museum voor Glastechniek De Spiraal gekomen (1979) en gegaan (1992). Een eigenaar van een museum heeft in de gemiente Deever geen schijn van kans zijn museum zonder geldopleverende nevenactiviteiten op langere termijn rendabel uit te baten. Een van zijn gedachte nevenactiviteiten was het uitbaten van een glasblaasschool, maar dat bleek in de gemiente Deever tot de onmogelijkheden te behoren.
In die flinke (niet-origineel Saksische) boerdereeje an ut Meul’nende (nu nummer 11) (Katt’nende) in Deever is nu Groepsaccomodatie Hubertushoeve gevestigd.

Posted in Ansichtkoate, Kuunst in de gemiente Deever, Meul’nende, Museum | Leave a comment

Boom’m plaant’n bee de skoele an de Tusschendarp

De Boomplantdag -vanaf 1980 Nationale Boomfeestdag– wordt sinds april 1957 gehouden op de derde dinsdag in maart. Het is de bedoeling leerlingen van de vierde klas van de lagere school het belang van bomen bij te brengen. Het is zeer zeker ook de bedoeling dat de leerlingen op die dag zelf bomen planten.
De redactie schat in dat de hier afgebeelde foto in het jaar 1963 tijdens de Boomplantdag is gemaakt naast de legere skoele an de Tusschendarp in Deever. Achter het kantoortje van de schoolmeesters met het grote raam is de in 1962 in gebruik genomen uitbreiding van de legere skoele te zien. In 1963 was ut Dingspilhuus nog niet gebouwd. De maker van de foto stond op het muurtje bij de ingang van het schoolplein. De redactie wil bijzonder graag de maker van deze historisch waardevolle foto in dit bericht vermelden. De afgebeelde foto is toch maar weer een fraai fragmentje uit het schoolverleden in de gemiente Deever.
Het bomen planten werd die dag zo te zien niet uitgevoerd door de leerlingen. De jongens staan er maar wat met de handen in de zakken bij te kijken.
De grote vraag is natuurlijk of de die dag geplante bomen vóór de sloop van deze school respectvol en duurzaam zijn verhuist naar een andere standplaats, bijvoorbeeld bij de nieuwe lagere school ‘de Singelier’ op de Westeresch ?
Van de vier mannen aan de linkerkant van de foto herkent de redactie aan de linkerkant Jan Boesjes, de gemeentesecretaris van de gemiente Deever. Jan Boesjes was per definitie ook secretaris van alle verenigingen in Deever. Naast hem staat burgemeester Jan Cornelis Meiboom (die in de Deeverse volksmond altijd ome Kees werd genoemd). De burgemeester staat er een beetje verveeld bij en is druk bezig een sigaret van het merk North State te roken. De burgemeester was in de zomer vaak drukker met het openluchtspel en het onbewoonbaar verklaren van Deevers aarfgood, dan met het besturen van de gemiente Deever. Naast de burgemeester staan ongetwijfeld de twee wethouders in hun mooiste zondagse klofje, want zo’n Boomplantdag levert toch wel een mooi persmomentje op. De man in het midden met lichte jas is Albertus Andree (of Andrea of Andreae ??) (die in de Deeverse volksmond altijd gewoon Bart Eulie werd genoemd). Hij is de bovenmeester van de legere skoele an de Tusschendarp in Deever.
De redactie van ut Deevers Archief herkent enige jongens op de hier afgebeelde foto. De jongen aan de linkerkant met bril en houtje-touwtje winterjas is Jan Bos, de zoon van U.L.O.-meester Hayo Bos (die door de U.L.O.-leerlingen vaak Bossie werd genoemd), uut de Kloosterstroate. De redactie meent dat de jongen met krulhaar en de handen in zijn colbertjasje Jento Koers is, die woonde halverwege de Deeverbrogge. De jongen met de uilebril aan de rechterkant van de hier afgebeelde foto lijkt Barteld de Ruiter uut Oll’ndeever te zijn.
De redactie verneemt van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief graag de naam van andere leerlingen op deze foto.
De redactie heeft de bijgaand afgebeelde kleurenfoto gemaakt op vrijdag 15 december 2023.

De heer Hendrik (Henk) Vondeling stuurde op 15 september 2023 de volgende door de redactie zeer gewaardeerde reactie.
De U.L.O.-meester heette niet Henk Bos, maar Haijo Bos. Door leerlingen werd hij vaak Bossie genoemd. Zijn collega uit dezelfde tijd was Henk van den Bos, die toen in de Brinkstraat woonde.

Reactie van de redactie van ut Deevers Archief op de reactie van Hendrik (Henk) Vondeling
In het bericht is de naam Henk Bos gewijzigd in Hayo Bos. Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief kent de bijnaam van andere U.L.O.-meesters ?

Posted in Alle Deeversen, Legere skoele in Deever, Verdwenen object | Leave a comment

Jans Roelof Tabak lig onder un oranjebroene plèète

De redactie van ut Deevers Archief ziet her en der in Nederland al wel steeds vaker objecten van weervast staal, zoals plantenbakken, tafelpoten, gevelbekleding, naamborden, reclameborden, buitenhaarden, sfeerpanelen, sokkels, brievenbussen, erfafscheidingen, huisnummers, tuinwanden, borderwanden, boomkorven, zandbakken, kunstobjecten, enzovoort, enzovoort, maar nog nooit een funerair kunstwerk in de vorm van een dekplaat. Nu is dat wel verklaarbaar, want de enige kaarkhof waar de redactie zo nu en dan rondloopt, dat is de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever.
De redactie weet niet wanneer de sombere, grauwe en wanhopige stenen dekplaat op het graf van wijlen dorpsfiguur, oraal historicus, groevedeskundige, koffie- en theepottenverzamelaar, verzamelaar van Deeverse papperassen en foto’s en hiel mooi Deevers sprekende Jans Roelof Tabak uut de Aachterstroate (vrogger de Saandhook) op prachtige wijze is afgewerkt met een funerair kunstwerk van oogverdovend oranjebruin weervast staal. Want zo’n dekplaat van oranjebruin weervast staal mag op zo’n somber, grauw en wanhopig kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever toch wel als een aandachttrekkend funerair kunstobject worden beschouwd. Ech wè !
Hoe heeft kunnen bestaan dat zo’n afwijkend funerair kunstobject van weervast staal op zo’n sombere, grauwe, wanhopige stenen afdekplaat van een graf aanwezig mag zijn ? Want daarover moeten de Hoge en Minder Hoge Gemeentelijke Dametjes en Heertjes Belast Met De Positieve Financiële Exploitatie En Het Aanzien Van De Kaarkhof An De Grönnegerweg Bee Deever hebben beslist. Die hebben dat in hun riante kantoortuintjes in het Raadhuis aan de Gemeentehuislaan in Deever getoetst aan futiele eisjes en voorwaarden en verordeningetje en milieuregeltjes en duurzaamheidsregeltjes en beleidsregeltjes en uitvoeringsregeltje. Voor het plaatsen van dit funeraire kunstobject hebben zij vast na lang wikken en wegen en vergaderen en collegiaal overleg bij wijze van hoge uitzondering en in al hun goedertierenheid een vergunning afgegeven.
Dochter Saskia en de kinderen versieren de plaat steeds mooi met enige koffie- en theepotten uit de verzameling van vader en opa Jans Roelof Tabak. Zie de bijgaande kleurenfoto’s.
Weervast staal is een soort staal dat te herkennen is aan de bruine roestkleur. De zeer dichte roesthuid schermt het dieper liggende materiaal af van zuurstof, waardoor het roesten sterk vertraagt. Weervast staal is een metaal dat bestaat uit koper, fosfor, silicium, nikkel, chroom en ijzer. Dit staal gaat bij blootstelling aan weersinvloeden vroeg of laat roesten. Dit is bij weervast staal geen slecht teken, want de dichte roestlaag voorkomt juist dat het staal verder gaat roesten. Ook geeft deze roestlaag het weervaste staal die opvallend oranjebruine kleur. Het onderhoud van weervast staal is vergelijkbaar met hout. Zo gaat het staal langer mee als het boven de grond wordt gebruikt en kan droogwaaien. Weervast staal kan niet goed tegen natte bladeren, die kleven aan de plaat, houden zo het staal langer nat en dat versnelt het roesten.

Afbeelding 1
De redactie heeft bijgaande afgebeelde kleurenfoto, waarop zes koffie- en theepotten uit de verzameling van Jans Tabak zijn te zien, gemaakt op vrijdag 27 november 2020.
Afbeelding 2
De redactie heeft bijgaande afgebeelde kleurenfoto, waarop vier koffie- en theepotten uit de verzameling van Jans Tabak zijn te zien, gemaakt op vrijdag 19 november 2021. Let vooral ook op het hoopje stenen bij het graf. Dat is vast een teken dat mensen het graf met respect hebben bezocht.

Afbeelding 3
De redactie heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto, waarop zeven koffie- en theepotten uit de verzameling van Jans Tabak zijn te zien, gemaakt op dinsdag 19 april 2022. Let vooral ook op het hoopje stenen bij het graf. Dat is vast een teken dat mensen het graf met respect hebben bezocht.

Afbeelding 4
De redactie heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto, waarop slechts één koffiepot uit de verzameling van wijlen Jans Roelof Tabak zijn te zien, gemaakt op zaterdag 17 december 2022. Saskia en de kinderen vervangen en verplaatsen zo nu en dan de potten, dat is te zien aan de afdruk van de bodem van de potten op de weervaste stalen dekplaat. Bezoekers van het graf kunnen uit respect voor Jans Roelof Tabak een steen bij het graf leggen.

Afbeelding 5

De redactie heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto, waarop zes koffie- en theepotten uit de verzameling van Jans Roelof Tabak zijn te zien, gemaakt op woensdag 17 mei 2023. Saskia en de kinderen vervangen en verplaatsen zo nu en dan de potten. Bezoekers van het graf kunnen uit respect voor Jans Roelof Tabak een steen bij het graf leggen of een bloemetje plaatsen.

Afbeelding 6
De redactie heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto, waarop zes koffie- en theepotten uit de verzameling van Jans Roelof Tabak zijn te zien, gemaakt op vrijdag 1 december 2023. Het had die ochtend een beetje gesneeuwd, maar de sneeuw op de metalen dekplaat van het graf van Jans Roelof Tabak was al snel gesmolten. Dochter Saskia en de kinderen hebben na 17 mei 2023 geen potten vervangen, maar wel een beetje bewogen. Bezoekers van het graf kunnen uit respect voor Jans Roelof Tabak een steen bij het graf leggen.

Afbeelding 7
De redactie heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto, waarop zes koffie- en theepotten uit de verzameling van Jans Roelof Tabak zijn te zien, gemaakt op vrijdag 15 december 2023. Dochter Saskia en de kinderen hebben na 1 december 2023 geen potten vervangen, maar wel een beetje bewogen. Bezoekers van het graf kunnen uit respect voor Jans Roelof Tabak een steen bij het graf leggen.

Posted in Alle Deeversen, Dorpsfiguur, Jans Roelof Tabak, Kaarkhof Grönnegerweg, Kuunst in de gemiente Deever | Leave a comment

Tiekening van veer boerderee’n in Wapse

De kunstenaar Jan van Zeben heeft in 1995 bijgaand afgebeelde tekening van een groep boerderijen in Wapse gemaakt. De tekening is in het bezit van de heer Piet Koster, zoon van Jantje Koster-Hessels, oomzegger van Harm en Jan Hessels, kleinzoon van boer en wethouder Jacob (Jaap) Hessels uut de Kruusstroate in Deever. De heer Piet Koster heeft de navolgende uitleg bij de tekening geschreven. De redactie van ut Deevers Archief is hem daarvoor bijzonder erkentelijk. 

De boerderijen op de tekening staan aan de Ten Darperweg in Wapse, ongeveer tegenover de Wapser Herberg. De tekening is gemaakt vanaf de achterkant van de huizen, dus vanuit de weilanden.
Ik stuur hierbij een luchtfoto van het kadaster mee. Op dit plaatje heb ik de vier boerderijen van de tekening met een pijl aangegeven. Ik heb de vermoedelijke plaats waar de tekening is gemaakt met een rode cirkel aangegeven. Op de luchtfoto zijn nu veel schuren te zien en de getekende boerderijen zijn verbouwd of vernieuwd. Ik wil nog wel een foto maken op de plek waar de tekening is gemaakt, dat is achter waar nu een manege staat. Eerst beter weer afwachten.
Mij vrouw en ik hebben Jan van Zeben niet persoonlijk gekend. Hij was al overleden, toen we zijn vrouw leerden kennen. Hij is waarschijnlijk overleden tussen 2000-2010. Zijn vrouw is een paar jaar geleden overleden. Wij hebben de hier afgebeelde tekening en een paar etsen van haar gekregen. Hij woonde in Nijmegen en was tekenaar bij de P.T.T. In zijn vrije tijd tekende en schilderde hij veel en hij maakte ook etsen. In zijn vakanties gingen ze vaak naar Drenthe, daar heeft hij geschilderd en getekend in de omgeving van Ruinen, Ansen en Diever (Wapse).

Posted in Kuunst in de gemiente Deever, Tiekening, Wapse | Leave a comment

See hef mièr dan düs’nd kiender in de klasse ehad

In de beeldbank van de Historische Vereniging Steenwijk is aanwezig bijgaand afgebeelde prachtige sepiakleurige foto (fotonummer 1841147). De redactie van ut Deevers Archief is de beheerder van de beeldbank van de Historische Vereniging Steenwijk bijzonder erkentelijk voor zijn toestemming bijgaand afgebeelde foto in ut Deevers Archief te mogen tonen. De hier afgebeelde foto is omstreeks 1910 gemaakt. De maker van de foto is Heiman Nieweg Czn. Hij was fotograaf en fabrikant van lijsten in Steenwijk.
Op de hier afgebeelde foto zit Rigtje Johanna van der Land in de kinderwagen. Naast de kinderwagen staat Grietje Rigtje van der Land. Hendrik van der Land en Geertruida Catharina Posthumus zijn de ouders van de twee kinderen. Hendrik van der Land was onderwijzer in de kolonie Willemsoord.
Rigtje Johanna van der Land is geboren op 1 november 1909 in de kolonie Willemsoord. Zie de bijgaand afgebeelde geboorteakte. Grietje Rigtje van der Land is geboren op 14 februari 1901 in de kolonie Willemsoord. De redactie weet nog steeds niet wanneer zij is overleden.
Rigtje Johanna van der Land werd onderwijzeres aan de openbare lagere school in Deever. De redactie heeft nog niet uitgevogeld wanneer zij als onderwijzeres aan deze school is benoemd. Wel staat zij al op een foto die op 18 juni 1934 is gemaakt. De redactie denkt dat zij haar hele werkzame leven alleen schooljuffrouw van de legere skoele in Deever is geweest. Dus is zij tot ongeveer 1974 juffrouw van deze school geweest. Dus zij heeft zo ongeveer wel meer dan 1000 kinderen in de klas gehad. De redactie heeft in de tweede klas les van haar gehad. De redactie herinnert zich dat zij een strenge juffrouw van de ouderwetse vooroorlogse stempel met ouderwetse vooroorlogse gebruiken was.
Juffrouw Rigtje van der Land staat op een schoolfoto uit 1946, op een schoolfoto uit 1949 en op een schoolfoto uit 1959. En ze zal mettertijd en bij tijd van leven op meer foto’s in ut Deevers Archief staan.
Juffrouw Rigtje van der Land liet na de Tweede Wereldoorlog an de Binnenesch in Deever een huis bouwen. Dat was het eerst gebouwde huis aan de Binnenes. De redactie heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto van haar woonhuis gemaakt op vrijdag 15 december 2023. Daar heeft ze gewoond tot ze op hoge leeftijd naar het bejaardenhuis De Menning in Wilhelminaoord verhuisde.



Posted in Legere skoele in Deever | Leave a comment

Abram Moesker steet veur sien V.I.V.O.-winkel

In de beeldbank van de Historische Vereniging Steenwijk is diapositief (foto 1860035) aanwezig. Bijgaande afbeelding (afbeelding 1) is de digitale versie van een afdruk van dat kleurendiapositief. De redactie van ut Deevers Archief is de beheerder van de beeldbank van de Historische Vereniging Steenwijk bijzonder erkentelijk voor zijn toestemming bijgaande afbeelding in ut Deevers Archief te mogen tonen. De Steenwijker Ab Kiers heeft de afgebeelde foto omstreeks 1960 gemaakt.
Op de afbeelding is de V.I.V.O.-winkel van Abram (Bram) Moesker en Martha Jonkers an de Heufdstroate in Deever te zien. De grossier Jacobus (Ko) Kiers uit Steenwijk bevoorraadde de V.I.V.O.-winkel van Bram Moesker en Martha Jonkers. V.I.V.O. was een afkorting van Vrijwillige Inkoop en Verkoop Organisatie.
Abram (Bram) Moesker is geboren op 6 augustus 1932. Hij is overleden op 5 juni 2007.
Abram (Bram) Moesker staat voor zijn winkel. Hij heeft net het zonnescherm laten zakken. In zijn etalage maakt hij onder meer reclame voor Lucky Strike en Pall Mall sigaretten. Boven het eenvoudig uitgevoerde zonnescherm is te lezen: Galanterieën – Kruidenierswaren. Abram (Bram) Moesker heeft die tekst niet zelf boven zijn kruidenierswinkel laten aanbrengen. Dat heeft Reintje (Reintie) Slagter, de vorige eigenares van de kruidenierswinkel an de Heufdstroate in Deever, laten doen. De redactie weet niet of Abram (Bram) Moesker en Martha Jonkers ook galanterieën verkochten.
De familie Moesker woonde in het huis rechts naast de winkel.
De redactie van ut Deevers Archief heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto (afbeelding 2) gemaakt op 15 december 2023.

Afbeelding 1

Afbeelding 2

Posted in Neringdoende | Reacties uitgeschakeld voor Abram Moesker steet veur sien V.I.V.O.-winkel

Zicht op ut Brinkie en de kleine Peperstroate

De Vereniging voor Vreemdelingen Verkeer (V.v.V.V) van Deever stelde in 1953 een toeristisch reclameboekje met de erg oorspronkelijke titel ‘Diever’ samen; dit ter gelegenheid van het Openluchtspel. In dat jaar werd in het openluchttheater an de Shakespearebrink (voorheen Bolderbrink) in ut Grünedal an de Heezeresch van Deever het door William Shakespeare geschreven toneelstuk ‘Eind goed, al goed’ opgevoerd.
Op bladzijde 25 van genoemd reclameboekje is bijgaande foto afgebeeld van een deel van ut Brinkie en de kleine Peperstroate.
In het huis in het midden en staand an ut Brinkie (is ut Brinkie wel een echt origineel Saksisch brinkje ?) woonde de familie Westerhof. De hier wonende Koop Westerhof overleefde op 10 april 1945 op wonderbaarlijke wijze de Duitse moordpartij op het marktterrein.
In het huis aan de linkerkant en staand an de kleine Peperstroate woonde de familie Roelof Hunneman. De hier wonende Roelof Hunneman overleefde op 10 april 1945 de Duitse moordpartij op het marktterrein niet.
Het monumentale en rijksmonumentwaardige keuterboerderijtje van de familie Roelof Hunneman was in 1953 nog niet rücksichtlos und gründlich ten prooi gevallen aan de megalomane sloopdrift van burgemeester Jan Cornelis Meiboom (die in de Deeverse volksmond altijd ome Kees werd genoemd, zijn vrouw werd in de Deeverse volksmond altijd tante Nel genoemd, zijn hond werd in de Deeverse volksmond altijd Krentestoete genoemd) en de gelijkgerichten onder de Hoge Heertjes Van De Voorkant Van Het Grote Sloopgelijk In Het Gemeentehuis Van De Gemiente Deever.

Posted in Aarfgood, Keutereegie, Kleine Brink, Peperstroate, Tweede Wereldoorlog, Verdwenen object | Leave a comment

Keimpe Roosjen in ut Oranjehotel in Scheveningen

Bij het tonen van ansichtkaarten uut de gemiente Deever gaat het de redactie van ut Deevers Archief in de eerste plaats om wat op de afbeelding is te zien, maar vaak is het tonen van een ansichtkaart pas echt de moeite waard als op de achterkant iets staat dat verband houdt met het verleden van de gemiente Deever, bijvoorbeeld bekende namen (elke Deeverse maakt deel uit van het verleden van de gemiente Deever) of een mooie waardevolle tekst. Zo ook de informatie op de achterkant van de afgebeelde ansichtkaart. Nog waardevoller wordt het bericht als bezoekers van ut Deevers Archief op dit bericht reageren.

In 1941, tijdens de Tweede Wereldoorlog, stuurde de familie Kuiper (Wie weet welke familie Kuiper ? De redactie vermoedt dat het de familie Dirk Kuiper (Dörkie Kuper) an ut begun van de Heufdstroate was) bijgaande ansichtkaart van de gedenknaald in ’t bosch bij Diever (het nu in bouwvallige staat verkerende monument op Berkenheuvel) naar de Deeverse Keimpe Roosjen, die gevangen zat in cel 778 van de beruchte Deutsche Polizeigefängnis (Oranjehotel) aan de Van Alkemadelaan 850 in Scheveningen.
Keimpe Roosjen is een zoon van Broer Roosjen (geboren op 20 januari 1884, overleden op 2 januari 1939 in Deever) en Jacoba Tiemersma (geboren op 30 mei 1888, overleden op 1 mei 1955 te Deever). Broer Roosjen was hoofdonderwijzer van de Gereformeerde School in Deever)
Keimpe Roosjen is de jongste broer van Sierd Okke Roosjen (geboren op 7 oktober 1908 in Deever, overleden op 5 februari 1973 in Amsterdam), die hoofdonderwijzer van de Gereformeerde School in Deever was. Sierd Okke Roosjen was getrouwd met Grietje Fokkinga (geboren op 22 september 1907, overleden op 19 augustus 1998).
Keimpe Roosjen slaagde in 1932 aan de Christelijke Kweekschool in Zwolle voor zijn examen van onderwijzer. Hij slaagde in 1936 voor de zo genoemde hoofdakte (na de lagere akte kon je de hoofdakte halen). In 1936 werd hij tijdelijk onderwijzer aan de bijzondere school op Koekange. Hij ging daarna werken als ambtenaar op het Departement van Defensie. In december 1940 werd hij bevorderd tot adjunct-commies op het Departement van Justitie.
De redactie heeft tot op de dag van vandaag niet kunnen achterhalen waarom Keimpe Roosjen gevangen zat. Had het iets te maken met zijn werk op het Departement van Defensie in oorlogstijd ? Wie weet het wel ?

Op 2 november 2018 en 10 november 2018 reageerde mevrouw Jacobien Bruinsma-Roosjen als volgt.
Keimpe Roosjen was mijn vader. Ik ben zijn jongste dochter Jacobien. Ik ben geboren op 15 juli 1958.

Mijn vader werkte bij het Ministerie van Defensie in Den Haag. Hij was tijdens de Tweede Wereldoorlog actief in het verzet. Hij verspreidde illegale bladen (Trouw). Hij woonde bij een hospita en is door haar verraden. Hij is opgepakt in 1941 en zat gevangen in het Oranjehotel. Hij werd later naar Duitsland overgeplaatst. Gelukkig was dit in het begin van de oorlog. Hij heeft de oorlog doorstaan. Hij is een geweldig mens geweest voor zijn vrouw, vijf kinderen en tien kleinkinderen. Hij was een fantastische vader. Hij is overleden in 1997.

Op 13 november 2018 reageerde de heer Broer (Bob) Roosjen als volgt.
Ik ben één van de twee zonen van Keimpe Roosjen
Sierd Okke Roosjen is de oudste broer van Keimpe Roosjen (1913-1997). Zijn ouders zijn Broer Roosjen (1884-1939), ook hoofdonderwijzer te Diever en Jacoba Tiemersma (1883-1955).
.
Abracadabra-1217
Abracadabra-1216

Posted in Alle Deeversen, Ansichtkoate, Landgoed Berkenheuvel, Monement op Baark'nheuvel, Tweede Wereldoorlog | Leave a comment

Van Osstraat te wijzigen in ’t Kasteel

De wegen op ‘t Kastiel in Deever hebben jammer genoeg te lang Burgemeester van Oslaan geheten.
De intrigerende vraag is waarom de Hoge Dametjes en Heertjes Van De Voorkant Van Het Grote Straatnamen Gelijk In Het Raadhuis Aan De Gemeentehuislaan In Deever deze wegen de naam Burgemeester van Oslaan heeft aangemeten en waarom niet de naam Burgemeesters van Oslaan ? Er zijn immers twee Ossen (vader en zoon) burgemeester van de gemiente Deever geweest.
Deze dwaling van de Hoge Heertjes Van De Voorkant Van Het Grote Straatnamen Gelijk In Het Gemeentehuis Aan De Brink Van Deever is helaas slechts ten dele recht gezet door de Hoge Dametjes en Heertjes Van De Voorkant Van Het Grote Straatnamen Gelijk In Het Raadhuis Aan De Gemeentehuislaan In Deever.
Op de hier afgebeelde kleurenfoto is te zien dat de andere weg over ’t Kastiel (de mooie weg langs de Fledderushoeve) nu ten onrechte Van Osstraat heet. Deze weg ook Van Osstraat noemen dat is wel heel veel eer voor burgemeester Hendrik Gerard van Os, die veel te lang aan het Deeverse pluche bleef kleven.
Pas vanaf het pand waarin nu het naai-atelier van Maaike Bakker is gevestigd (adres Van Osstraat 4a) tot aan de Dwarsdrift zou het aanvaardbaar kunnen zijn de naam Van Osstraat te blijven gebruiken. Het ene deel van deze straat zou dan Leonard Willem van Osstraat kunnen heten en het andere deel Hendrik Gerard van Osstraat, immers de Hoge Dametjes en Heertjes Van De Voorkant Van Het Grote Straatnamen Gelijk In Het Raadhuis Aan De Gemeentehuislaan In Deever schijnen zo nodig elke burgemeester van de gemiente Deever op deze manier en zonder aanziens des persoons te moeten verheerlijken.
En waar in Deever hebben de Hoge Dametjes en Heertjes Van De Voorkant Van Het Grote Straatnamen Gelijk In Het Raadhuis Aan De Gemeentehuislaan In Deever zo nodig Johannus Pottinga Szn verheerlijkt ? Hij is maar zo’n twee magere jaartjes burgemeester van de gemiente Deever geweest. De redactie is van mening dat het eventueel naar hem vernoemen van een achterafweggetje, een achterafpaadje, een achterafsteegje, een achteraflaantje, een achterafstraatje of een achterafpleintje wel meer dan voldoende is.
Zou het een politiek briljant idee kunnen zijn om in de gemiente Deever het beheren, periodiek schoonmaken en onderhouden van al het gemeentelijke wegmeubilair, zoals smerig geworden lantaarnpalen en straatnaamborden -zie de hier afgebeelde kleurenfoto- onderhands gratis of voor een habbekrats uit te besteden aan een hobby-onderneming, bijvoorbeeld aan een boermarke of aan de supporters van een sportvereniging of aan een buurtvereniging of aan de dorpskrachten van de plaatselijke heemkunduge vurening ? Dan kan door de inzet van dorpskrachten op zijn minst ongeveer een kwart voltijds-ambtenaar worden wegbezuinigd uit het kantoortuinencomplex aan de Gemeentehuislaan in Deever.
De redactie heeft bijgaande afgebeelde kleurenfoto op 2 januari 2017 gemaakt.

Abracadabra-572

Posted in Deever, Gemeente Westenveld, Gemiente Deever, Gemientebestuur, Stroatnaème, Toevallige waarneming, ut Kastiel | Leave a comment

Un offesleet’n grafstien veur un ienvoldige deure

Bijgaande zwart-wit afbeelding van een deel van het westelijke deel van de zuidelijke zijbeuk van het kerkgebouw aan de brink van Deever is in 1934 gepubliceerd in een geïllustreerd weekblad.
Het bijschrift bij de foto luidt als volgt:
Het geheel van kerk en toren te Diever is zwaar van bouw en mooi-Drentsch in de omgeving, maar ook details zooals dit torenpoortje zijn vol stemming, opgewekt door muren, een eenvoudige deur en een afgesleten zerken stoepje, en een verdiepende beschouwing waard.
De redactie van ut Deevers Archief zoekt zich nog steeds suf naar de titel van dit geïllustreerde weekblad. Wie van de bezoekers van ut Deevers Archief weet om welk weekblad het gaat ?
De eenvoudige deur was geen torenpoortje, maar was tot de opening van de lagere school aan de brink de toegang tot de lagere school in het westelijke deel van de zuidelijke beuk van het kerkgebouw. De deur is ook geen oorspronkelijke deur, want is er in de negentiende eeuw ingeknutseld.
Intrigerend is wel het ‘afgesleten zerken stoepje’. De redactie heeft het vermoeden dat een deel van een oude gebroken zerk van een graf in de hof van de kerk aan de brink lang heeft gediend als opstapje.
Bij de Grote Restauratie in de vijftiger jaren van de vorige eeuw is de oorspronkelijke muur hersteld, wat te zien is op de hier afgebeelde kleurenfoto, die de redactie van ut Deevers Archief op woensdag 19 september 2018 heeft gemaakt.

Posted in Brink, Deever, Kaarke an de brink, Legere skoele in Deever | Leave a comment

Un doodloop’nde of neet doodloop’nde saandweg ?

Het gedeelte van de Stienwiekerweg tussen Oldendeever en de Westerdrift is gelukkig nog steeds een saandweg. Dat moet vooral zo blijven. Maar voor hoelang nog ? Het is in enige mate lovenswaardig dat de veelal niet-Deeverse Hoge Dametjes En Heertjes Van De Voorkant Van Het Grote Gelijk In Het Ambtenarenpaleis Aan De Gemeentehuislaan In Deever hebben begrepen dat doorgaand verkeer erg schadelijk is voor deze saandweg. Maar hoe kan doorgaand verkeer worden geweerd ?
De saandweg kan natuurlijk het beste aan beide einden worden geblokkeerd met een afsluitbare slagboom. Maar dan kunnen de gebruikers van de grond langs de saandweg niet met een voertuig bij hun land komen ? Dat zou kunnen worden opgelost door die gebruikers een sleutel voor het slot van die afsluitbare slagboom te geven. Maar dat lijkt te veel gedoe te zijn.
De boerenslimme verkeerskundoloog onder de Hoge Dametjes En Heertjes Van De Voorkant Van Het Grote Gelijk In Het Ambtenarenpaleis Aan De Gemeentehuislaan In Deever heeft zijn ogenschijnlijke gelijk al een hele tijd gehaald in het aan beide einden van de saandweg plaatsen van verkeersbord RVV – L08 (doodlopende weg). Maar dat is regelrechte volksverlakkerij. Daar trappen we niet in, want de redactie van ut Deevers Archief is ook op woensdag 19 september 2018 weer eens met een automobiel van het ene einde naar het ander einde van de saandweg gereden zonder een blokkade tegen te komen.
Het ware voor de boerenslimme verkeerskundoloog juridisch gezien beter aan beide einden van de saandweg het verkeersbord RVV C01 (gesloten in beide richtingen) te plaatsen.
Aan de kant van de Westerdrift ontbreekt het witte bord onder verkeersbord RVV – L08.
De redactie van ut Deevers Archief heeft de twee hier afgebeelde kleurenfoto’s gemaakt op woensdag 19 september 2018.

Posted in Aarfgood, Oll'ndeever, Saandweg | Leave a comment

Bert Elmendorp hef de kaarke en de toor’n etiekent

Op bijgaand afgebeelde tekening is de gemeentelijke toren en het kerkgebouw an de brink van Deever in de winter te zien. De redactie van ut Deevers Archief kwam onlangs een afbeelding van deze tekening tegen op de webstee van de Hervormde Kerkgemeente Diever.
De maker van deze tekening is Bert Elmendorp. Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief kan de redactie gegevens van Bert Elmendorp verstrekken ? Wie heeft Bert Elmendorp gekend ? Is hij begraven op de kaarkhof an de Grönnegerweg bee Deever ?
De hier afgebeelde tekening is ook gebruikt voor een persoonlijke postzegel van 44 eurocenten. De hier afgebeelde tekening is ook te bewonderen op de voorkant van het boek Het Mirakel van alleskunner Klaas Kleine.
De redactie heeft deze prachtige tekening voor het eerst waargenomen op de voorkant van het in mei 2000 uitgegeven must-have boek Het Mirakel. Zie ook het bericht Klaas Kleine hef ok ut book ut Meraèkel eskree’m.

Posted in Bert Elmendorp, Kaarke an de brink, Tiekening, Toor'n an de brink | Leave a comment

Un skildereeje van un olde hutte in Deever

De kunstschilder Adrianus (Arie) Johannes Zwart is geboren op 30 augustus 1903 in Rijswijk en is overleden op 27 augustus 1981 in het Rosa Spierhuis in Laren in Noord-Holland.
Na zijn huwelijk in 1926 was hij voor het levensonderhoud van zichzelf en zijn gezin afhankelijk van de inkomsten uit de verkoop van zijn schilderijen. Hij reisde veel door Nederland, eerst alleen, later met zijn gezin in een omgebouwde verhuiswagen. In 1936 werd deze vervangen door een speciaal voor het gezin gebouwde woonboot, die de naam De Trekschuit kreeg. Hiermee gingen hij en zijn gezin verder op reis door Nederland. Hij was vaak te vinden op de Beulakker Wiede en in Möppel. In de winter lag De Trekschuit in Möppel. Zwart is door zijn contacten met Möppeler schilders na 1940 overgestapt op het gebruik van lichtere kleuren met een lossere penseelvoering, zoals op het afgebeelde schilderij is te zien. Zijn schilderijen werden in de kunsthandel voor goede prijzen verkocht en waren vaak te zien op tentoonstellingen.
Arie Zwart gaf zijn hier afgebeelde schilderij de naam Hutje te Diever (Dr). Het werk is met olieverf geschilderd op een linnen doek. Het schilderij is aan de achterkant op het linnen voorzien van de handtekening van de schilder. De redactie van ut Deevers Archief schat in dat Arie Zwart dit schilderij tussen 1945 en 1950 heeft gemaakt.
De grote vraag is natuurlijk waar in de gemiente Deever hij dit schilderij heeft gemaakt. Het kan natuurlijk zo zijn dat hij met zijn schip De Trekschuit een reis door de Drentse Hoofdvaart heeft gemaakt en enige tijd an de löswal an de Deeverbrogge heeft gelegen en zo in de gemiente Deever plekken waar nog een hut stond, heeft leren kennen.
De redactie van ut Deevers Archief weet uit zijn jeugd in de vijftiger jaren van de vorige eeuw dat an de Wittelerweg in Oll’ndeever nog een familie in een hut woonde. Het kan best zo zijn dat Arie Zwart zich door die ene hut in Oll’ndeever heeft laten inspireren en van de weeromstuit links op de achtergrond nog een hutje schilderde.

Afbeelding 1

Afbeelding 2
Het schilderij ‘Hutje te Diever’ hangt tegenwoordig in een woonkamer ergens in Assen.
De eigenaar heeft het kunstwerk in 2020 gekocht van een particulier in Utrecht. Hij heeft het schilderij helemaal laten schoonmaken, restaureren en opnieuw in laten lijsten. Het schilderij hangt er nu perfect bij.

Posted in Kuunst in de gemiente Deever, Skildereeje | Leave a comment

Un olde auto bee ut hunnebedde an de Grönnegerweg

De redactie van ut Deevers Archief is nog steeds toeroeroeroe en ondersteboven van het niet hebben kunnen bemachtigen van de hier afgebeelde uiterst unieke zwart-wit ansichtkaart met witte rand van ut hunnebedde an de Grönnegerweg bee Deever. De kaart werd tijdens een lang bewust telefoonloos verblijf elders van de redactie compleet met plastic beschermhoesje te koop aangeboden. Zo’n ansichtkaart komt slechts één keer in het leven van een verzamelaar langs. De redactie bezit -helaas, helaas- geen goede scan van de hier afgebeelde ansichtkaart.
Op de ansichtkaart is te zien hoe in het verleden werd omgegaan mit ut in mekèèr esakte hunnebedde: De auto gewoon vlak naast ut hunnebedde parkeren en dan ut hunnebedde beklimmen en fotootjes nemen. Wellicht en hopelijk kon de chauffeur met zijn automobiel om ut hunnebedde rijden. Was het nu nog maar zo.

Posted in Grönnegerweg, Hunnebedde D52 | Leave a comment

Greinspoaltie 49 steet now an de Mond’n

In de webstee www.lc.nl van de Leeuwarder Courant verscheen op 22 september 2011 het volgende bericht:
Grenspaaltjes Friesland-Drenthe gerestaureerd
ZORGVLIED – Met de herplaatsing van grenspaal 49 op de Fries-Drentse grens bij Zorgvlied is een restauratieproject van de provincie Fryslân voltooid. Van de 148 gietijzeren palen die de grens sinds 1894 afbakenden, waren nog 51 over. Deze zijn allemaal opgeknapt. Beide provinciewapens zijn op de paaltjes te zien.

Van de oorspronkelijke plaats van ut Dreins-Fryske-greinspoaltie 49 (greinspoaltie XLIX) zijn de Rijksdriehoek-coördinaten 213612.180 en 549292.388 en zijn de GPS-coördinaten 52.92752 en 6.25882. De oorspronkelijke plaats van greinspoaltie 49 is met behulp van de GPS-coördinaten weergegeven in afbeelding 1.
Op zijn oorspronkelijke plaats is het oorspronkelijke greinspoaltie 49 verdwenen, derhalve kan greinspoaltie 49 niet zijn herplaatst, beter geschreven niet zijn verplaatst. Aan de Monden, tussen de oorspronkelijke plaats van de greinspoalties 48 en 49, staat nu un greinspoaltie dat elders op de Dreins-Fryske-greinse heeft gestaan.. Dit greinspoaltie heeft nummer 49 gekregen. Zie de afbeeldingen 2 en 3.

Afbeelding 1
Oorspronkelijke plaats van greinspoaltie 49.

Afbeelding 2
De redactie van ut Deevers Archief heeft bijgaande kleurenfoto van greinspoaltie 49 aan de Monden op Zorgvliet op 1 december 2023 gemaakt.

Afbeelding 3
De redactie van ut Deevers Archief heeft bijgaande kleurenfoto van greinspoaltie 49 aan de Monden op Zorgvliet op 1 december 2023 gemaakt.

Posted in Dreins-Fryske-greinse, Greinspoal, Zorgvliet | Leave a comment

Hoe sit dat now pusies mit greinspoaltie 45 ?

In de webstee www.lc.nl van de Leeuwarder Courant verscheen op 22 september 2011 het volgende bericht:
Grenspaaltjes Friesland-Drenthe gerestaureerd
ZORGVLIED – Met de herplaatsing van grenspaal 49 op de Fries-Drentse grens bij Zorgvlied is een restauratieproject van de provincie Fryslân voltooid. Van de 148 gietijzeren palen die de grens sinds 1894 afbakenden, waren nog 51 over. Deze zijn allemaal opgeknapt. Beide provinciewapens zijn op de paaltjes te zien.

Afbeelding 1
Op deze afbeelding is de oorspronkelijke positie van het oorspronkelijke Dreins-Fryske greinspoaltie 45 aan de noordzijde van de Verwersweg op Zorgvliet te zien. De GPS-coördinaten van de originele positie van grenspaal 45 zijn 52.92199 en 6.24609. 
Afbeelding 2
Grenspaalliefhebber, grenspaalkenner en grenspaalonderzoeker Harry ten Veen heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto van het originele greinspoaltie 45 op zijn originele plaats gemaakt op 22 december 2007. Dat is alweer lang geleden. Dit greinspoaltie stond op die datum aan de noordzijde van de Verwersweg.

Afbeelding 3
Grenspaalliefhebber, grenspaalkenner en grenspaalonderzoeker Harry ten Veen heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto gemaakt op 22 december 2007. Dat is alweer lang geleden. Het op deze foto zichtbare greinspoaltie staat aan de zuidkant van de Verwersweg. De grote vraag is natuurlijk waarom dit greinspoaltie tegenover greinspoaltie 45 is geplaatst geweest geworden. Het is in elk geval geen origineel greinspoaltie op zijn originele positie.


Afbeelding 4
Grenspaalliefhebber, grenspaalkenner en grenspaalonderzoeker Herman Posthumus heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto gemaakt. Aan de overkant van de Verwersweg is het originele greinspoaltie 45 op zijn originele plaats te zien. De redactie weet nog niet wanneer Herman Posthumus deze historisch waardevolle foto heeft gemaakt. De redactie weet wel dat deze foto ruim vóór 22 oktober 2011 is gemaakt.
Afbeelding 5
De redactie van ut Deevers Archief heeft bijgaand afgebeelde kleurenfoto gemaakt op 1 december 2023. Het hier zichtbare niet originele greinspoaltie 45 staat aan de zuidzijde van de Verwersweg. De redactie heeft voor alle zekerheid nog even achter het bruine hoopje rommel naast de ekkelboom gekeken, maar daar was geen origineel greinspoaltie 45 te ontwaren.
Bij het restauratieproject van de greinspoalties op de Dreins-Fryske-greinse in 2011 is het originele greinspoaltie 45 ongetwijfeld niet opzettelijk weggerestaureerd. Nu zit Zorgvliet opgescheept met een niet-origineel greinspoaltie 45 op de verkeerde stee aan de verkeerde kant van de Verwersweg. Wellicht is het vrijgekomen originele greinspoaltie 45 van de noordzijde van de Verwersweg verplaatst naar de Monden.

Posted in Dreins-Fryske-greinse, Greinspoal, Zorgvliet | Leave a comment

Un survettie mit een rère reclame onder un muffin

In het Landhotel Diever, dat gevestigd is in ut Aar’mhuus an de Grönnegerweg bee Deever, kan je bij een kopje koffie bijvoorbeeld een lekkere muffin met blauwe bessen eten. Een muffin mag niet worden verward met een cupcake. Zo’n lekkere muffin met blauwe bessen wordt geserveerd op een servetje op een schoteltje.
Op het rouwzwarte servetje onder die lekkere muffin maakt de handels-, winkeliers-, horeca-, neringdoenden- en middenstandsvereniging met de zeer merkwaardige naam ‘Diever Village of Shakespeare’ reclame voor zichzelf. Diever is helemaal niet het dorp van Shakespeare. Diever is helemaal het dorp van de echte Deevers’n. Zo’n servetje is weer een ernstig kenmerk van de in Deever heersende shakespearitis.
Dus Landhotel Diever an de Grönnegerweg bee Deever maakt niet reclame voor zichzelf, maar maakt reclame voor de handels-, winkeliers-, horeca-, neringdoenden- en middenstandsvereniging met de zeer merkwaardige naam ‘Diever Village of Shakespeare’.
De leden van de handels-, winkeliers-, horeca-, neringdoenden- en middenstandsvereniging met de zeer merkwaardige naam ‘Village of Shakespeare Diever’ denkt vette pegels te kunnen verdienen aan het uitbaten van de achternaam van die eeuwen geleden overleden oubollige toneelstukkenschrijver met zijn volkspubfilosofietjes uit Stratford aan de Avon in het Engelse graafschap Warwickshire.
De redactie van ut Deevers Archief heeft de twee bijgaand afgebeelde kleurenfoto’s gemaakt op 1 december 2023. Het had die ochtend wat gesneeuwd an de Grönnegerweg bee Deever.

Posted in Aar'mhuus, Grönnegerweg, Shakespearitis | Leave a comment

De Deeverse roggemeeërs van mr. A. C. van Daalen

Mannen uut de gemiente Deever deden in de bouw het seizoenswerk op het Landgoed Berkenheuvel. De hier afgebeelde foto geeft een fraai beeld van boerenarbeiders aan het werk en dan nog wel tijdens het rogge maaien op de bouwakkers van het Landgoed Berkenheuvel van mr. A.C. van Daalen. De redactie van ut Deevers Archief zou bijzonder graag willen weten wanneer de hier afgebeelde sepiakleurige foto is gemaakt; de redactie schat in dat de foto in de dertiger jaren van de vorige eeuw is gemaakt. Niet bekend is wie de hier afgebeelde foto aan de redactie ter beschikking heeft gesteld ! Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief kan de redactie helpen met het vinden van de namen van de mannen ? Wie van de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief wil de redactie in de gelegenheid stellen foto’s van het boerenleven in de gemiente Deever te scannen ?

In juli 1890 kochten mr. Albertus Christiaan van Daalen en zijn neven Theodorus Helenus van Rees en Hendrik Johannes Praeger het Landgoed  Berkenheuvel voor 46000 gulden van mr. J. Hoekwater. Daarmee waren ze eigenaar geworden van ruim 950 hectare grond, bestaande uit 320 hectare bosgrond, 130 hectare heideveld, 500 hectare zandverstuiving en 4 hectare bouw- en weiland en een landhuis.
In 1925 was mr. Albertus Christiaan van Daalen de enige eigenaar van het Landgoed Berkenheuvel. Door de vele aankopen was het landgoed uitgebreid tot 1350 hectare. In 1925 bestond het landgoed uit 1050 hectare bosgrond, 230 hectare heideveld, nog slechts 20 hectare zandgrond en 40 hectare bouw- en weiland, alsmede 60 wegen en waterleidingen, een kwekerij, 10 woningen en een landhuis.
Mr. Karel Meerkamp van Embden uit Amstelveen, kleinzoon van mr. A.C. van Daalen, heeft voor de vele nazaten van mr. A. C. van Daalen een boek over de geschiedenis van het Landgoed Berkenheuvel samengesteld. Bij zijn speuren naar gegevens voor het boek kwam hij in bewaard gebleven loonstaten van de periode 1947 tot 1964 de namen tegen van de mannen die tot 1970 (het jaar van de verkoop van het Landgoed Berkenheuvel aan de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten en Staatsboschbeheer) in vaste dienst van het Landgoed Berkenheuvel waren:
– Wolter Smit (boswachter van 1934 tot 1964);
– Albert Oostra (van 1947 tot zijn pensionering in 1964);
– Jan Albert (Jan Auberts) Udinga (van 1947 tot 1970);
– Albert (Appe) Noorman (van 1947 tot 1970);
– Koert Boers (van 1947 tot 1964);
– Harm Zoer (van 1947 tot 1964);
– Jan Smit (van 1947 tot 1956);
– Johannes Smit (van 1947 tot 1956);
– Johannes (Hans) Warring (van 1947 tot 1952);
– Koop Westerhof (van 1947 tot 1952);
– Frederik (Frièrik) Heiblom (van 1950 tot 1962);
– Lammert (?) Houwer (van 1950 tot 1954);
– Wolter Douwsma (voorwerker van 1955 tot 1970);
– Rensinus (Sinus) Gerrits (van 1965 tot 1970).
Toen de nazaten van mr. A.C. van Daalen het landgoed in 1970 verkochten, waren in vaste dienst Wolter Douwsma, Jan Albert (Jan Auberts) Udinga, Albert (Appe) Noorman en Rensinus (Sinus) Gerrits.
Anne Udinga (geboren 7 januari 1941), een zoon van Jan Albert Udinga, vertelde de redactie van ut Deevers Archief dat hij in zijn jonge jaren, twee jaar op het Landgoed Berkenheuvel heeft gewerkt als pootjongen, zeg maar als boompjesplanter. En zo zullen er wel meer jonge mannen zijn geweest. De redactie van ut Deevers Archief verzoekt de de zeer gewaardeerde bezoekers van ut Deevers Archief meer gegevens aan te dragen over de werkers die meegeholpen hebben het Landgoed Berkenheuvel groot en prachtig te maken.
Het is jammer dat het boek over de geschiedenis van het Landgoed Berkenheuvel van mr. Karel Meerkamp van Embden, kleinzoon van mr. A.C. van Daalen, volgens hem teveel een familieboek is geworden en daardoor wellicht nimmer de inwoners van de gemiente Deever zal bereiken. De in de geschiedenis van het Landgoed Berkenheuvel geïnteresseerden zullen daarom op eigen kracht en voor zover mogelijk achter de ongetwijfeld in alle opzichten boeiende geschiedenis van het Landgoed Berkenheuvel moeten zien te komen.

Posted in Albertus Christiaan van Daalen, Alle Deeversen, Landgoed Berkenheuvel | Leave a comment

De Germaansche S.S. vugèderde in café Balsma

In het Duitsgezinde Drentsch Dagblad (officieel orgaan voor de provincie Drenthe) werd op 27 februari 1943 de hier getoonde advertentie gepubliceerd.

Op maandag 1 maart 1943 hield de Germaansche S.S. een propagandabijeenkomst in het café van de beruchte N.S.B.’er Klaas Marcus Balsma an de Brink in Deever. Niet bekend is of en zo ja welke inwoners van de gemiente Deever lid zijn geweest van de Germaansche S.S. Maar wellicht is dat nog steeds onderzoekbaar.
De Germaansche S.S. was de verzamelnaam van verschillende paramilitaire groepen, die van 1939 tot 1945 ontstonden in door Duitsland bezette gebieden. De Germaansche S.S. was gebaseerd op het model van de Schutzstaffel (S.S.) en had als doel de nationaalsocialistische rassendoctrine en het antisemitisme op te leggen. Dit deed zij voornamelijk door lokale politietaken op zich te nemen en eenheden van de Gestapo, de Sicherheitsdienst (S.D.) en andere afdelingen van de Reichssicherheitshauptamt te versterken.
De Nederlandse organisatie werd opgericht onder de naam Nederlandsche S.S., maar later omgedoopt tot Germaansche S.S. Ze was betrokken bij razzia’s tegen joden voor deportatie naar vernietigingskampen. Na de oorlog werden de meeste leden van de Germaansche S.S. in Nederland gebrandmerkt als landverraders en werd een deel veroordeeld wegens oorlogsmisdaden.
De taak van de Beauftragter van de Provincie was toezicht houden op het openbaar bestuur en het economisch leven. Daarnaast moest hij zich bezig houden met het nazificeren van de publieke opinie.

Posted in Brink, Café Balsma, Klaas Marcus Balsma, Tweede Wereldoorlog | Leave a comment

De bos bee de boerdereeje De Uilenhorst

De redactie van ut Deevers Archief vervangt zo nu en dan voor de broodnodige verandering de kopafbeelding van het Deevers Archief.
Als jij in het bezit bent van een mooie afbeelding uut de gemiente Deever en jij acht deze echt wel geschikt als kopafbeelding van deze webstee, aarzel dan niet deze afbeelding naar de redactie te sturen.
Het formaat van een kopafbeelding is 940 x 198 puntjes (300 dpi).
Als jij de hier afgebeelde kopafbeelding lelijk vind of niet geschikt acht als kopafbeelding van ut Deevers Archief, aarzel dan niet jouw mening luid en duidelijk aan de redactie kenbaar te maken.
De redactie heeft de betreffende en hierna afgebeelde kleurenfoto in de buurt van de verrinneweerde en verropte boerdereeje De Uilenhorst aan het begin van het fietspad met de naam Uilenhorst bij de Houtvester Jansenlaan (who the hell was that man) in de bossen van de Staat der Nederlanden (de Nederlandse belastingbetaler) gemaakt op woensdag 19 september 2018. Het was een mooie dag.
De smalle afbeelding is als kopafbeelding gepubliceerd geweest van 5 november 2018 tot en met 5 december 2018.

Posted in Bosgesigte, de Uilenhorst, Kopplètie | Leave a comment

Ut pothokke in de gemiente Deever

De redactie van ut Deevers Archief heeft in jaar 2007 de zogenaamde Historische Kalender voor het jaar 2008 samengesteld voor de leden van de Historische Vereniging Vroegere Gemeente Diever, zeg maar de heemkunduge vurening uut Deever, zo ook de teksten bij de foto’s en de eerste bladzijde met enige uitleg over de betekenis van ut pothokke.

Ut pothokke staat nu bijna altijd bij boerderijen die al lang niet meer daadwerkelijk in gebruik zijn als boerderij. Wie let er in het vooorbijgaan op ? Wie hecht nu nog belang aan dit kleine huisje ? Toch hoorde ut pothokke honderden jaren bij het boerenleven, want in dat kleine gebouwtje werd brood gebakken, melk gekarnd, de was opgekookt, varkensvoer gekookt, het vlees van het geslachte varken verwerkt, geweckt, in de zomer huisde het boerengezin in ut pothokke. Een kleine, maar onmisbare ruimte voor het leven op de boerderij in vroeger tijden in Deever. Niet alleen nuttig, maar ook aangenaam. In de avonduren trof de jeugd elkaar in ut pothokke, er werd in gevrijd, jenever gestookt, geboomd, tabak gedroogd.
De voormalige werkgroep ‘Pothokken in de gemeente Diever’, bestaande uit Deeverse Dorpskrachten, waaronder wijlen dorpsfiguur Jan Hessels, is vanaf 1999 bezig geweest met het lokaliseren, inventariseren, bestuderen en fotograferen van alle pothokken in de gemiente Deever en zijn de afmetingen, het bouwjaar, de opdrachtgever van de bouw, de bouwaannemer, de aard van de gebruikte materialen, de huidige staat van onderhoud en de huidige bestemming vastgelegd. daarbij zijn de nijvere verzamelaars van gegevens wel vergeten de verhalen bij de pothokken vast te leggen. Het geheel is in 2007 als een losbladig boekwerk ’Pothokken in de gemeente Diever’ uitgegeven. Gelukkig heeft de redactie van ut Deevers Archief wel het verhaal uit de mond van dorpsfiguur wijlen Jan Hessels opgeschreven en dit bericht verwerkt.
In de gemiente Deever stond vroeger bij de meeste boerderijen een pothokke, bij de meeste boerderijen staat gelukkig nog steeds een pothokke. Er waren kleine en grote pothokken. Een klein pothokke was meestal alleen bestemd voor het koken van de pot met varkensvoer. Dat was een grote pot waarin, afhankelijk van het aantal te voeren varkens, enkele keren per week aardappels werden gekookt. In de kookpot ging als regel dree maande eapels, ongeveer vijfenzeventig kilo aardappelen. Als de aardappels gaar waren, dan werden ze met een aparte klauw fijn gestampt.
Het vuur onder de pot werd meestal gestookt van takkenbossen of oude verrotte afrasteringspalen. De takkenbossen stonden in een bult bij de boerderij. Ze stonden in weer en wind. Bij flinke regen werden de takkenbossen behoorlijk nat, wat bij het opstoken veel rookontwikkeling gaf.
De familie Hessels aan de Kruisstraat in Deever had twee binnenpotten. ’s Maandags werd in de buitenpot een geëmailleerde binnenpot geplaatst, waarin de was werd opgekookt. Kinderen moesten vaak het vuur onder de pot stoken. Ook werd in het najaar in de pot water gekookt voor het slachten van het varken. Het warme water was nodig om het haar van het varken te broeien. Het haar kon dan beter van het varken worden verwijderd. Daarna werd in de pot de bloedworst gekookt en vervolgens het zogenaamde kortgoed. Dit waren de kop, de lever en het hart van het varken. Die werden verwerkt in de leverworst en hoofdkaas. Hiervoor werd een grote pot gebruikt.
Bij de familie Hessels aan de Kruistraat stond een wat groter pothokke, dit pothokke bestaat staat steeds (zie de bij dit bericht gepubliceerde foto, die de redactie op 20 november 2005 is gemaakt). In het pothokke stond ook een kachel, waarop drie pannen konden worden geplaatst. In de winter werd in de huiskamer gekookt. In de zomermaanden was het in de huiskamer te warm en werd in ut pothokke gekookt. Dit was een manier om de warmte van het koken buiten het huis te houden. Ook stond in ut pothokke de wasmachine. Dit was een wasmachine, die met de hand moest worden gedraaid. Dorpsfiguur wijlen Jan Hessels moest ook wel eens draaien. Hij moest dan tweehonderenvijftig slagen draaien. Hij was de tel nog wel eens kwijt, maar begon dan niet opnieuw.
De kachel in ut pothokke werd in de regel gestookt met hout en turf of sudd’n. Grotere pothokken bestonden uit twee gedeelten. In één gedeelte werd in de zomer gegeten. Het was voor de huisvrouw wel gemakkelijk, want de kachel, waarop het eten werd gekookt, was dan dichtbij. Je hoefde daarnaast niet zo ver te lopen met de pannen. Het eten vond plaats naast de pot waar het varkensvoer werd gekookt. Je zorgde dan wel dat je snel at, want het stikte in ut pothokke van de vliegen.
In ut pothokke werd veel water gebruikt bij het koken van varkensvoer, bij het slachten, bij het wecken en bij het wassen. Daarom stond ut pothokke aan de kant van de pompestroate en kon men via de zijdeur van de boerderij zo ut pothokke in lopen.
Vanwege het brandgevaar was ut pothokke altijd bedekt met dakpannen, bij voorkeur met cementpannen, omdat deze het meest afdichtend gelegd konden worden. Altijd met dakpannen ? Niet altijd, want in Wapse staat een pothokke mit’n reet’n doake.
Ut pothokke heeft in de loop van jaren zijn oude functies verloren. Sommige pothokken zijn helaas afgebroken, maar pothokken kregen vooral een nieuwe bestemming. Uit de inventarisatie van de pothokken in de gemeente Diever blijkt dat het gebruik van ut pothokke verrassend veelzijdig is. Veel pothokken zijn helaas in gebruik als fantasieloos baarghokke, maar gelukkig ook veel als fietsenhok, voorraadruimte, kippenhok, konijnenhok, paardenbox, keuken, galerietje, schildersatelier, expositieruimtetje, cv-ketelhuisje, tuinhuisje, garage, strijkkamertje, zomerverblijf, trainingsruimte, washok, kantoor en badkamer.
Dat deze bestemmingen tot voorbeeld moge zijn van de eigenaren, die hun pothokke gebruiken als baarghokke. Ook het kleinste pothokke in de gemiente Deever, met een binnenoppervlak van slecht 3,6 m², is in gebruik als baarghokke, het verdient een beter lot. In het verleden was op Zorgvliet een pothokke in gebruik als werkruimte van een fietsenmaker.
Elders zijn pothokken in gebruik als winkeltje en als sauna en wie weet wat voor bestemmingen nog meer. Kortom ut pothokke is voor veel doeleinden geschikt. Uit de inventarisatie bleek ook dat bij een oude boerderij in 2004 een pothokke is ingestort en is afgebroken. Het is zeker de moeite waard dat voor onze streek zo karakteristieke gebouwtje te herbouwen.

Posted in Aarfgood, Atlas van de gemeente Diever, Canon van de gemiente Deever, Deever, Dorpskracht, Kruusstroate, Pothokke | Leave a comment

Vukwisters haad’n un laampe van wè 40 kiès’n

De redactie van ut Deevers Archief mocht graag bij dorpsfiguur wijlen Jan Hessels, de broer van dorpsfiguur en dorpsfotograaf Harm Hessels, op bezoek gaan in sien boerdereeje an de Kruusstroate in Deever. Jan hield van het vertellen van korte lachwekkende verhaaltjes, die hij steevast anekkedotes noemde. Zo ook zijn volgende anekkedote over de elektrificatie van Deever. 

In de maand mei in het jaar 1924 zijn mijn vader en moeder getrouwd. In het najaar van 1924 is onze boerderij aangesloten op het elektriciteitsnet.
Mijn moeder heeft ons vaak verteld dat ze toch nog een paar jaar de olielampen zijn blijven gebruiken. Ze gingen eerst kijken wat de ervaringen van andere mensen waren. Ze zei dat de mensen vaak een gloeilamp van 25 kaarsen in de woonkamer hadden hangen, maar dat er ook van die verkwisters waren die een gloeilamp van wel 40 kaarsen hadden hangen.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief
Een gloeilamp van 25 kaarsen was een gloeilamp van 25 Watt. Een gloeilamp van 40 kaarsen was een gloeilamp van 40 Watt.
De ouders van Jan Hessels waren Jacob (Jaap) Hessels en Margje (Maargie) Veenhuis. Zij trouwden op 3 mei 1924 in Deever.
Jacob Hessels is geboren op 3 mei 1896 in Deever en is overleden op 7 maart 1979 in Deever.
Margje Veenhuis is geboren op 25 juni 1899 in Wapse en is overleden op 23 mei 1985 in Deever.
Dorpsfiguur en dorpsfotograaf Harm Hessels is geboren op 8 oktober 1927 in Deever en is overleden op 21 maart 1995 in Deever.
Dorpsfiguur Jan Hessels is geboren op 4 mei 1934 in Deever en is overleden op 20 augustus 2001 in Deever.
De redactie heeft de hier afgebeelde kleurenfoto van de boerdereeje mit ut grote pothokke, waar de familie Hessels woonde, op maandag 3 september 2018 gemaakt.

Posted in Deever, Electrificatie, Haarm Hessels, Kruusstroate | Leave a comment

Ut lee’m möt neet vleeg’n, moar fladder’n

De oude smederij van de gebroeders Albert en Hendrik Kloeze an de Heufdstroate in Deever is een rijksmonument. De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed vermeldt over dit object:
Laat 19e eeuwse voormalige smederij. Het woongedeelte is dwarsgeplaatst en gedekt door een met pannen belegd schilddak met uileborden en makelaar; even omlopende gootlijst; staafankers. Symmetrische indeling door opgeklampte deur met bovenlicht met snijwerk en sierroosters en zesruitsschuifvensters met en zonder opgeklampte luiken; alle lichtgetoogd en met 1,5 steens hanekammen. De voormalige smederij onder pannengedekt zadeldak met windveren; de detaillering van deuren en vensters niet meer oorspronkelijk.
Dat is een indrukwekkende beschrijving van dit rijksmonument, maar wat heb je aan dit bijna onbegrijpelijke gebrabbel als het rijksmonument, ten tijde dat de redactie de hier afgebeelde kleurenfoto’s maakte, onbewoond was en behoorlijk aan het vervallen was.
Maar ja, dat kan gemakkelijk gebeuren, want in dit land gaat het om het in stand houden van ongeveer 63.000 rijksmonumenten. Dus de vraag bij de immer beperkte geldelijke mogelijkheden is, wanneer de buitenkant van dit niet al te belangrijke rijksmonumentje in aanmerking komt voor restauratie ?
De redactie van ut Deevers Archief heeft de drie hier afgebeelde kleurenfoto’s op 28 juli 2016 gemaakt.
Op de derde foto is aan de rechterkant op een groot raam de volgende tekst gekalkt: het leven moet niet vliegen, maar fladderen. Maar voor het behoud van een rijksmonument geldt vast en zeker: het onderhoud moet niet fladderen, maar vliegen.

abracadabra-1294 abracadabra-1295 abracadabra-1296

Posted in Aarfgood, de Kloeze, Deever, Heufdstroate, Rieksmonement | Leave a comment

Swat-wit 8 mm film mit nummer 58245265 uut 1939

In de webstee Oorloginblik.nl is een zwart-wit 8 mm film over Deever uit het Drents Archief over de ontvangst van burgemeester Meiboom, Palmpasen en het maaien van rogge in het jaar 1939 te bekijken.

Bij de film is de volgende beschrijving opgenomen.
Film over de aankomst van toekomstig burgemeester Meiboom in Diever en de viering van Palmpasen in 1939. Aan de orde komen onder andere:
Deel 1.
Een groepje mensen staat te wachten aan de kant van de weg.
Een auto met het kenteken E6824 arriveert en de heer Meiboom en zijn vrouw stappen uit.
Ze worden welkom geheten door een man die een hoge hoed vasthoudt.
Een harmonieorkest speelt een stuk muziek. De man met de hoge hoed houdt een toespraak.
Twee kinderen overhandigen een grote bos bloemen aan de vrouw van de heer Meiboom, mevrouw Meiboom-Veltman.
Een kinderkoor zingt een lied terwijl een dirigent de maat aangeeft.
Opname van een feestelijke optocht met voorop ruiters te paard, gevolgd door een harmoniekorps.
Een auto is gearriveerd en de heer Meiboom en zijn vrouw stappen onder grote publieke belangstelling uit.
De heer Meiboom en zijn vrouw maken kennis met diverse personen.
Het harmoniekorps begint weer te spelen en er wordt een toespraak gehouden.
Het toekomstig burgemeestersechtpaar poseert voor een foto met een aantal jonge dames in klederdracht.Na de foto spreken ze met elkaar.
Deel 2
Twee dames lopen in de sneeuw.
Impressie van de sneeuw.
Vooraanzicht van een villa, een moeder kijkt in haar kinderwagen.
Vervolgens zit de moeder te handwerken en speelt een kind op een trap.
Kinderen staan met hun haantje op een stokje klaar voor de Palmpasen optocht.
Elders krijgen de haantjes een netje met een ei omgehangen.
Mevrouw Meiboom-Veltman staat bij een grote hoeveelheid kinderen en vervolgens begint de Palmpasen optocht.
Deel 3
Overzicht van Diever vanaf de Nederlands hervormde kerk en een impressie van de kerktoren.
Deel 4
Een man en een jongen zitten op een door paarden voortgetrokken maaimachine en maaien het koren.Een boer maakt van het gemaaide graan korenschoven.

Aantekeningen van ut Deevers Archief
In de beschrijving van deel 1 van de film staat de zin ‘Ze worden welkom geheten door een man die een hoge hoed vasthoudt’. Jan Cornelis Meiboom en zijn vrouw Nell Veltman zijn merkwaardig genoeg in Wittelte op de grens van de gemiente Deever en de gemeente Havelte niet welkom geheten door de loco-burgemeester van de gemiente Deever of vertegenwoordigers uit de raad van de gemiente Deever of de secretaris van de gemiente Deever of de rijkste aller rijke hereboeren uit de gemiente Deever of de notabelste aller notabelen uit de gemeente Diever, maar door Jan Andree (André ?, Andrea ?, Andreae ?) (geboren op 2 februari 1904 in Deever, overleden op 25 december 1975 te Zuidwolde, zoon van pietereulieventer Cornelis Andree (André ?, Andrea ?. Andreae ?) en zijn tweede vrouw Jantje Schoenmaker), hij was in 1939 de directeur van de Zuivelfabriek van Deever.
Op de bijgaande afbeelding zijn op de voorgrond van links naar rechts te zien Nell Veltman, Jan Cornelis Meiboom en de wel zeer diep en nederig neerbuigende Jan Andree (André ?, Andrea ?, Andreae ?).

Posted in Deever, Gemiente Deever, Kaarke an de brink, Palmpoas’n | Leave a comment