In de Friese-Koerier van 18 september 1964 verscheen een kort verslag van de dag daarvoor gehouden vergadering van de raad van de gemiente Deever. In dit verslag stond ook het volgende voorstel van het PvdA-raadslid mevrouw Wilhelmina (Mina) Zoer-Vos.

Ook in deze gemeente zijn de bromnozems lastig. Mevrouw Zoer (PvdA) vroeg om op zaterdag- en zondagavond de Hoofdstraat, Peperstraat en Kruisstraat af te sluiten voor bromfietsen.

Aantekeningen van de redactie van ut Deevers Archief

Mevrouw Zoer is mevrouw Wilhelmina (Mina) Vos, echtgenote van gemeente-arbeider en straatmaker Hendrik Zoer. Wilhelmina (Mina) Vos is geboren in 1913 in Dwingel. Zij is overleden in 2002 in Deever. Zij trouwde op 27 augustus 1932 met Hendrik Zoer. Hij is geboren op 11 februari 1909 in Dwingel. Hij is overleden op 5 juni 2002 in Deever.

Het echtpaar Zoer-Vos woonde in het oude kubusvormige postkantoor in Deever. Het oude kubusvormige postkantoor met aanbouw stond an de Heufdstroate. De tuin achter de aanbouw van het oude postkantoor grensde an de Peperstroate.

Dus de bromnozems zullen in die jaren op hun brommers van vooral het merk Kreidler, Zündapp, Eysink, Puch, Tomos en zelfs Yamaha in de weekeinden en vooral des avonds door het hard rijden deur de Heufdstroate en de Peperstroate nogal lawaaierig zijn geweest voor mevrouw Wilhelmina (Mina) Zoer-Vos. En vaak deden de bromnozems ter verhoging van de rijsnelheid en het rijgenot ook een scheutje slaolie in de benzine. Een bromnozem werd op een gegeven moment brozem genoemd.

En mevrouw Wilhelmina (Mina) Zoer-Vos zal blijkbaar de pest aan lawaaierige en stinkerige bromfietsen hebben gehad. Daarom zal ze op het lumineuze idee zijn gekomen in die raadsvergadering voor te stellen in de weekeinden een bromfietsverbod voor de Hoofdstraat, de Peperstraat en de Kruisstraat in te stellen. Mevrouw Wilhelmina (Mina) Zoer-Vos deed even niet aan slimme socialistische arbeidersverheffende dorpspolitiek, maar aan domme eigenbelang politiek.

Maar waarom wilde zij de Kruisstraat ook op zaterdagavond en zondagavond voor brommende bromfietsen afsluiten ? 

Een nozem was zeg maar een Nederlands Onderdaan Zonder Enige Manieren. Een dozem was zeg maar een Deeverse Onderdaan Zonder Enige Manieren. Een bromnozem was een nozem op een brommer. Een bromdozem was een dozem op een brommer. Dozems waren in de zestiger jaren van de vorige eeuw in Deever jongeren die zich afzetten tegen de burgerlijke naoorlogse normen en waarden van hun ouders en de toen heersende tijdsgeest. Ze droegen steeds meer een spijkerbroek en een spijkerjack. Vaak hadden ze een vetkuif en met de opkomst van de roll-‘n-rock muziek ook steeds vaker langer haar. Als een  dozem op een brommende bromfiets door Deever scheurde, dan was hij een drozem.

En met de naoorlogse economische rugwind hadden ook de Deeverse arbeiderskinderen steeds vaker een – al dan niet opgevoerde – brommer in hun bezit. Als de dozem eigenaar van een brommer werd, dan werd hij gepromoveerd tot bromdozem. Dus het socialistische raadslid mevrouw Wilhelmina (Mina) Zoer-Vos zou eigenlijk ontzettend blij moeten zijn geweest met de voor en achter haar kubushuis voorbij knetterende en stinkende brommers. Want het toenemende aantal knetterende en stinkende brommers was toen te beschouwen als een graadmeter voor de welvaart van de arbeidersklasse, als een graadmeter voor vrij te besteden geld van de arbeidersklasse.

Maar was Jan Albert Zoer (die in de Deeverse volksmond altijd Flap Zoer werd genoemd), zoon van Hendrik Zoer en Wilhelmina (Mina) Vos, een nozem, een dozem, een bromnozem, een bromdozem, een brozem of een drozem ?