Drukkerij en Boekhandel Roelof (Roef) van Goor an de Kruusstroate in Deever heeft het boek De historie en pre-historie van Diever in woord en beeld in januari 1975 uitgegeven. De Deeverse boerenzoon Arend Mulder is de schrjjver/samensteller van dit boek. In het boek is op bladzijde 92 een afbeelding van het boerderijtje van Geert Dekker te zien. Onder de afgebeelde foto op bladzijde 92 en op bladzijde 93 staat de volgende tekst.

Woning van Geert Dekker
Onbegrijpelijk, dat geen enkele daartoe bevoegde instantie heeft belet, dat dit knusse boerderijtje na overlijden van de eigenaar en bewoner, Geert Dekker, met de grond gelijk is gemaakt. Nam het niet bij groot en klein een aparte plaats in, betreffende zijn bewoners als folkloristen van Diever? Alleen al door het feit dat het steeds bewoond is geweest door twee opeenvolgende oude dorpsfiguren, te weten Abel Wijkstra (in de volksmond Aebel Allen of “de Smorre” genoemd) en z’n oomzegger Geert Dekker,  zonder welke figuren Diever bijna niet denkbaar was, is dit haast niet te geloven. Samen met Hillegien (zuster van Geert) die immer wat ziekelijk was en niet veel verder dan in en om haar huisje kwam, woonde het drietal daar eenvoudig en tevreden.
Geert Dekker had verschillende bijbaantjes. Hij was namelijk 40 jaar lang klokkeluider, koster en orgelpomper der Nederlands Hervormde Kerk. Bij deze feestelijke herdenking werd hij Koninklijk onderscheiden.
Landlopers, zwervers en dergelijke lieden werden door hem onderdak verschaft in een hok onder de toren en van eten en drinken bediend, in opdracht van de burgemeester.
Vanaf de oprichting van de lijkwagenvereniging in l9l2 tot 1938, dus 26 jaar lang, reed hij de lijkwagen. Zelfs reed hij naar Assen en Groningen om de overledenen van het betreffende ziekenhuis te halen. Op deze reizen, in alle weer en wind gemaakt, vergezelde hem dikwijls zijn oom Abel (zelf al ruim 80 jaar). Toen deze in 1930 op 93-jarige leeftijd in Diever overleed en enkele jaren later ook zijn zuster Hillegien bleef Geert alleen achter.
Veel ook zag men hem werken in de tuintjes van diverse burgers en niet minder in zijn eigen tuin op “’t Bultien”.
Hij bezat als koster de sleutel der kerk en heeft menig toerist, zowel voor als na de restauratie der kerk, het gebouw laten zien. Elke zondagmorgen luidde hij om 9 uur de klok en bij de aanvang van de dienst. Nooit verzuimde hij een dienst, wat wel een bewijs was van zijn sterk gestel. Maar de sterkste boom moet eens vallen. Zo ook Geert Dekker. Op 6 maart 1963 overleed hij na een kort ziekbed in een verpleeghuis te Oosterwolde op de leeftijd van 87 jaar.
Hij schonk bij testament zijn huisje en grond aan de afdeling van het Groene Kruis en de Kerkvoogdij der Nederlands Hervormde Gemeente te Diever. Deze verkochten het aan een aannemer uit Beilen, die jammer genoeg vergunning kreeg om het te slopen.

Geert Dekker
Tallozen heeft hij uitgeluid
Weinigen hebben hem uitgeleid.

Aantekeningen van de redactie van Ut Deevers Archief
De redactie zal te gelegener tijd een kleurenfoto van de huidige situatie ter plekke van het boerderijtje van Geert Dekker toevoegen aan dit bericht.

Afbeelding 1 – Afbeelding van een foto van het boerderijtje van Geert Dekker an de Heufdstroate in Deever met bijbehorende tekst op de bladzijden 92 en 93 van het fotoboekje De historie en pre-historie van Diever in woord en beeld.
Afbeelding 2
Woning van Geert Dekker, adres Heufdstroate 48 in Deever. De hier afgebeelde foto is gemaakt op 24 maart 1964, ruim een jaar na het overlijden van Geert Dekker. De naam van de maker van de hier afgebeelde foto is niet bekend. De hier afgebeelde foto (met kenmerk MZ10701070704) is aanwezig in de Collectie Provinciale Monumentenzorg in het Drents Archief in Assen.